“de bloedzomer van 1997 ” Danielle Bakhuis

9789000385522/2022

Auteur  Danielle Bakhuis, illustraties Sophie Pluim, uitgeverij van Goor  / serie jeugdhorror

Het is 1997. Tieners hadden nog geen smartphone. In dit jaar was geen tiener veilig in Westerdam. Jason, Denise, Joyce, Monica en Edward: allemaal bang dat zij het volgende slachtoffer zijn van ‘dirtbag’.. Want is het alleen een kinderrijmpje om de kinderen angst aan te jagen of bestaat hij echt?  Wat wel echt is: jongeren zijn het slachtoffer van een bloedlustige moordenaar….

Danielle Bakhuis heeft een griezelige horror neergezet voor de jeugd. Een echte pageturner maar wel een volgens het oude horrorfilm concept ala ” vrijdag de dertiende”. Misschien niet al te origineel. Maar dat is niet erg, in tegendeel het is een concept wat werkt.

Als lezer word je net als de personages op verkeerde been gezet en daar hou ik wel van.  De spanning word goed opgebouwd en het is wel leuk dat het zich in 1997 afspeelt. Voor mij zeer herkenbaar ( muziek van toen, kleding, geen smartphone), voor de lezersdoelgroep van nu een duik in verleden, een heel ander wereld. Door subtiele aanwijzingen van de auteur goed te volgen. Knap gedaan.

Leuk ook dat er ” urban legends” in het verhaal zijn verwekt. Wel geteld vijf stuks, en dat in een redelijk dun boek.

Ik heb heerlijk genoten van dit horror verhaal. De vertelstijl is boeiend en in een lekker tempo. Ook was het leuk weer even terug te duiken in 1997.. Vroeger was alles anders…

De illustraties vond ik wat minder. Wat kinderlijk overkomen, maar dat is mijn persoonlijke mening.

 In het nawoord staat een verwijzing van hints naar haar vorige twee boeken. Naar mijn idee een tikje overbodig.

Na dit nawoord is er nog een soort karakter analyse in het slotwoord waar de auteur waarbij ze de lezer nog wat conclusies geeft. Dit had ze van mij zeker achterwege mogen laten. Overkill na zo’n verhaal. Had de vraag of opmerking in het verhaal verwerkt.

Het verhaal heeft een goed einde dan is een slotoverweging van de auteur niet nodig..

Dit is het derde griezelverhaal van deze auteur, haar vorige boeken ken ik niet maar wil ik nu wel gaan lezen.

“Dolers” Mark van Dijk

9789492337771/2022

Mark van Dijk is een veelzijdig auteur. Hij schrijft zowel kinderboeken als YA verhalen, en voor volwassenen. Hij ronde onlangs het Charles Dickens project af; dit bestond uit het hertalen van de vijf eindejaars-verhalen van Dickens. En met ‘ Dolers’ start hij een drieluik, een meeslepend verhaal over de liefde tussen een vader en zijn dochters  en dat te midden van zombies.

Max bevindt zich zonder waarschuwing van de een op andere dag in een nachtmerrie. Er is een zombieplaag uitgebroken.  Door een virus veranderen mensen in zombies. Ook zijn vrouw en dochter zijn hier slachtoffer van.  Max en zijn jongste dochter Maud zijn de dans nog ontsprongen maar Max wil alles op alles stellen om een medicijn te vinden om de zombieficatie van zijn dochter Charlotte terug te kunnen draaien. Hij ontmoet Aimée en ze besluiten dat ze gezamenlijk meer kans op overleven hebben en samen gaan zij op pad. Een bizarre reis volgt en zo start het eerste deel van deze overleveringstocht.

Mark van Dijk heeft zichzelf toch wel overtroffen bij de start van deze originele zombie-trilogie. Voor mij is het boek denk extra leuk omdat het zich afspeelt hierin de streek waarbij de echte straatnamen zijn benoemt waardoor je de zombies letterlijk door het dorp Katwijk ziet lopen. Daarnaast gaat het boek van start met een proloog afspelend in de bus van Leiden naar Noordwijk, een bus die ik voorlopig niet meer zal nemen.  De knipoog naar zijn eigen leven ( ook vader van twee kinderen, hoofdrolspeler Max is ook auteur en verzameld boeken) geeft het verhaal wat extra details voor de lezer.

Alles wat je zou verwachten van een zombie verhaal kan je hier wel in vinden.  Het is de auteur gelukkig wel gelukt dit op een andere manier te benaderen. Naast de nodige gruwelijke en groteske stukken waarin de zombies zich tegoed doen aan hun maaltijden ligt de nadruk niet op het macabere maar op de onuitputtelijke drive van Max om zijn gezin, zijn kinderen te redden. Deze vaderliefde is de rode draad door het verhaal. Misschien is Max niet al te realistisch maar zou jij dat zijn in zo’n omgeving?

Wie eerder een verhaal van Mark van Dijk heeft gelezen weet dat hij een zeer prettige vertelstijl heeft. Laagdrempelig, goede spanningsopbouw en de verhaallijnen kloppen. Het gevaar van zombie – verhalen is dat je vaak in dezelfde loops blijft hangen. Waarbij de zombies veelal hetzelfde doen en je van de ene in de andere grommende berg zombies belandt. Dit is hier zeker niet het geval. Hoewel de zombies uiteraard een groot ingrediënt vormen zijn zij niet het belangrijkste in het verhaal, weliswaar het belangrijkste struikelblok voor Max, maar het verhaal gaat dieper dan dat. Ik hou daar wel van. Een ‘echt’ verhaal in een zombietrilogie. Hierdoor wordt je als lezer bij de les gehouden, leef je mee met vader Max en hoop je op een goede afloop. Waardoor je door wilt blijven lezen.  Het einde van deel een is prima, al baal je even dat het niet verder gaat.  Er volgt een heel korte teaser in de epiloog voor het vervolg en nu moeten we maar nagelbijtend afwachten hoe het verder mag gaan in deel twee.

Kortom een prima start van een heerlijk gruwelijke zombie-trilogie. Ik kan niet wachten tot het verder gaat !

” de ring van Ardek en andere griezelverhalen” Tais Teng

9789078437680/2019

Tais Teng , uitgeverij Macc

Tais Teng, pseudoniem van Thijs van Ebbenhorst Tengbergen (1952) is schrijver en kunstenaar. Hij is bij het grote publiek vooral bekend van zijn deelname aan het ” Griezelgenootschap”. Dit was een samenwerkingsverband van acht schrijvers die jaarlijks een bundel met horrorverhalen samenstelden voor de jeugd, telkens met een ander thema. Andere schrijvers waren onder andere Paul van Loon, Bies van Ede en Eddy C. Bertin.  Ze waren actief van 1994 tot 2003 en enkele titels waren: ‘griezelige feestdagen, griezelige beesten, griezelige schooldagen en griezelige zeeverhalen’.  Zijn belangstelling voor science fiction leverde hem opdrachten op van uitgevers binnen dit genre. Hij maakte diverse boekcovers en werkte onder andere voor de Perry Rhodan -reeks.  Hij is nog steeds illustrator voor met name science fiction, fantasy of horror verhalen. De cover van deze bundel is ook van zijn hand.  Gestart met schrijven voor de jeugd is hij inmiddels meer dan honderd boeken verder en schrijft hij ook voor volwassenen met een voorliefde voor griezelverhalen.

“De ring van Ardek en andere griezelverhalen” bevat 35 verhalen. Tien zijn nieuw in deze bundel  en de andere zijn al eerder verschenen in een ander jasje.  Verhalen uit de griezelgenootschap-bundels en  dus verhalen voor kinderen en andere verhalen  voor volwassenen.  Sommige zijn herschreven om ze een wat griezeliger te maken of omdat ze wat gedateerd waren, aldus de auteur in de inleiding.  Herschreven of niet het was een tijd geleden dat ik zijn verhalen las en altijd wel in voor een griezelverhaal ging ik met plezier van start.

En dat is wat ik had, ik had plezier in de verhalen. Het ene verhaal vond ik meer grappig dan griezelig en met een glimlach ging ik door het boek heen. Helaas niet met een grimas wat je bij een beetje griezelboek wel hoopt.   Het boek wordt weggezet als boek voor volwassenen en die hopen, denk ik, meer gruwel en gehuiver te vinden in een griezelboek.

Het titelverhaal ‘ de ring van Ardek ‘ was van oorsprong een verhaal voor kinderen van 10 á 12 jaar, net als de andere griezelgenootschapverhalen. Niks mis mee. Het zijn mooie verhalen en best spannend, zeker voor die doelgroep. Tais Teng is immers een meesterverteller.  Maar dit brengt mij een beetje bij gemengde gevoelens over het boek. Doordat het een mix is van jeugdverhalen en volwassen verhalen kon ik het niet goed plaatsen. Voor volwassenen is het zeker niet griezelig genoeg en voor kinderen zijn de andere verhalen juist weer te pittig.

De meer jeugdige verhalen hadden een bepaalde voorspelbaarheid maar zijn zeker meer dan de moeite waard. Ze gaan iets verder waar Paul van Loon ophoudt en als ze die verhalen graag lezen moeten ze deze zeker lezen. Of de andere verhalen geschikt zullen zijn voor ze zal per kind verschillen. Ze zitten goed in elkaar met een goede spanningsopbouw maar ik had meer op het puntje van mijn stoel willen zitten bij het lezen.  Het grappige één pagina tellende verhaaltje ‘ de banvloek van Elfia’ over de mensen die naar fantasy fairs gaan vond ik een leuk tussendoortje. Het verhaal ‘ Mynheer Reynaerde en de gestolen staarten’ is een van mijn favorieten uit deze bundel.

Kortom een mengeling van verhalen en een naar mijn idee lastig weg te zetten qua doelgroep/leeftijd. Ik denk dat je als je als volwassenen deze bundel oppakt en je niet het engste verwacht je een zeer mooie verzameling vermakelijke verhalen voor je hebt liggen waar je veel leesplezier van zult hebben.

 

 

 

 

 

 

“het appartement” S. L. Grey

9789044351651/2017

S.L.Grey, vertaling Henk Moerdijk, uitgeverij House of Books

Voor de site van Tazzy Jenninga heb ik eind december een drietal boeken gelezen en besproken. Dit was er een van. Het is een al wat oudere titel uit 2017 maar ik was al een tijdje nieuwsgierig naar dit verhaal, mede omdat er op de achterzijde staat dat ik mij kon voorbereiden op een slapeloze nacht en een ongemakkelijk gevoel je bekruipt bij het lezen.

S.L. Grey is een schrijversduo bestaande uit Sarah Lotz en Louis Greenberg. Sarah Lotz is zombiefan en schrijft misdaadromans en thrillers ( ik las met plezier de thriller ‘de vierde dag’ van haar hand) en Louis Greenberg si schrijver en redacteur. Hij behaalde een doctoraat in post-religieus apocolyptische fictie en in vampierfictie (ik wist niet eens dat dat bestond). Net als Sarah Lotz is hij een groot horrorliefhebber dus dat deze twee zich gevonden hebben om samen een verhaal te schrijven moet toch wel een goede combinatie zijn?

In ‘het appartement’ draait het om Mark en Steph. Samen met hun dochtertje Hayden wonen ze in Kaapstad. Ondanks hun leeftijdsverschil en het feit dat Hayden niet helemaal in de planning was lijken ze het wel voor elkaar te hebben. Als ze het slachtoffer worden van een gewapende overval op hun woning staat hun relatie behoorlijk onder druk. Beide proberen het trauma te verwerken, geven onbewust elkaar verwijten over en weer en moeten ondanks alle spanningen het dagelijks leven weer op zien te pakken. Het lijkt echter dat het veranderen van hun huis in een fort ( met tralies voor het raam en een alarmsysteem) niet de oplossing is van de slapeloze nachten van Mark en de stress van beiden.

Als vriendin Carla met haar jongere vriend Damon komen eten komt het gesprek al snel op de overval en hoe het met ze gaat. Damon stelt voor dat ze er eens tussenuit moeten gaan maar Mark en Steph geven aan dat ze geen geld hebben voor een vakantie. Damon verteld ze over een huizenruil. Dat je op een site je woning kunt aanbieden voor een korte vakantie en jezelf in het huis van die personen kunt gaan logeren. Steph ziet zichzelf al door de straten van Parijs zwalken maar Mark houd de boot af.  Stiekem bezoekt Stehp de site, schrijft zich in en speurt zelf naar een huis in Parijs. Al snel ziet ze een appartement en legt contact met de eigenaar. Ze komen tot een overeenkomst en zelfs Mark ziet het wel zitten. Hayden gaat uit logeren bij oma en opa en het stel vertrekt naar Parijs waar ze in een grote teleurstelling terecht komen. Het appartement lijkt in het geheel niet op wat de foto’s voorspiegelde, het is oud en vies net als het hele gebouw. Het gebouw staat zo goed als leeg, er is alleen een gestoorde kunstenares op de bovenste verdieping en de eigenaar is onbereikbaar (en zelfs nooit aangekomen in Kaapstad). Vanaf het moment dat ze in het appartement zijn aangekomen gebeuren er vreemde dingen en hangt er een beklemmende sfeer. Als dat nog niet genoeg is hebben ze ook nog geldproblemen en gaat er iemand dood. Na verhoor van de politie waarna besloten is dat het geen misdrijf was maar  het noodlot willen ze niets liever dan naar huis. Maar thuis aangekomen blijkt dat ze niet alles in Parijs hebben achtergelaten. Hoe meer ze proberen te achterhalen hoe de vork in de steel zit hoe meer ze in een web verstrikt raken van de ellende die ze dachten achtergelaten te hebben.

De cover sprak mij meteen aan net als de tekst op de achterflap. De belofte voor een slapeloze nacht trok mij wel aan. Het kan mij soms niet spannend of eng genoeg zijn. Dus de lat lag hoog. Het verhaal leest heerlijk weg, een prettige schrijfstijl en je hebt totaal niet in de gaten dat je met twee schrijvers te maken hebt want het is echt een geheel. Dus qua samenwerking geslaagd.

Het perspectief wisselt tussen Marc en Steph en mondjesmaat krijg je als lezer informatie waardoor je hoopt dat de spanning langzaam op blijft bouwen naar een goede ontknoping.

Noem het spiritueel of paranormaal maar de vage sfeer zit zeker in het verhaal. In het appartement doen ze bizarre ontdekkingen die eigenlijk niet helemaal werden uitgewerkt. Wat jammer is. Sowieso miste ik de diepgang hier en daar in het verhaal. Het verhaal kabbelt dan ook maar wat door. De periode in Parijs is in verhouding ook wat kort terwijl je verwacht dat daar meer zou gebeuren. Maar zoals gezegd nemen ze de ellende mee naar huis en gaat het verhaal door. Hier en daar wat voorspelbaar maar door de prettige schrijfstijl lees je het wel in één ruk door. Het einde vond ik ook wel heel cliché en dat vond ik gewoon jammer.

Het begon als een spannend horror verhaal maar in de loop van het verhaal stort het in en wordt het een dertien uit een dozijn verhaal met een voorspelbaar einde.  Geen rillingen over mijn rug, wie weet in een volgende boek van dit duo wel.

 

 

 

 

.

 

“gruweltoren” Tom Thys

9789463081535

Tom Thys, illustraties Leslie Saurus, Uitgeverij   Zilverspoor

Tom Thys is auteur van verschillende horrorboeken voor volwassenen en ik heb al heel wat van hem gelezen. Wat was ik verheugd toen ik hoorde dat hij nu ook een gruwelijk boek voor kinderen ging schrijven !  Zelf verslind ik griezelige verhalen en toen ik jong was moest je hard zoeken naar een griezelig boek, zelfs de griezelbus was nog niet aan het rijden. Mijn leeshonger was niet te stillen en ik baalde er enorm van omdat ik van mijn ouders geen horrorboeken voor volwassenen mocht lezen. ( wat ik stiekem toch wel eens deed). Een groot gemis en wat is het vandaag de dag toch fijn dat er steeds meer fantasy, horror en griezelverhalen voor de jeugd te vinden zijn. Ik was daarom ook heel, maar dan ook heel , nieuwsgierig naar dit boek! Ook omdat ik op sociale media al wat illustraties en ander voorproefjes voorbij had zien komen, kon ik bijna niet wachten om het te gaan lezen.

In de gruweltoren worden tien kinderen uitgekozen om een workshop “ griezelverhalen schrijven “ te gaan volgen bij Klijf Blaffer, een mysterieuze schrijver die op de bovenste verdieping van een leegstaand flatgebouw woont. De schrijver geeft uitleg over de tien griezelgeboden en elk van de kinderen schrijft een verhaal volgens één van deze tien geboden. Dit zijn angst, bizar, mysterie, monsters, spanning, magisch, kriebels, het onbekende, smerig en verrassing. Elementen, volgens Klijf, die in een griezelverhaal horen te zitten. Terwijl de cursus vordert ontdekken de kinderen dat er iets aan de hand is met Klijf Blaffer. Hoewel zij hem adoreren zijn ze ook een beetje bang voor hem en ze horen ook nog eens allerlei geluiden zodat het net lijkt dat ze zelf in een griezelverhaal zitten.

Ik heb het boek gewoon in één ruk verslonden. De tien griezelgeboden weet de auteur als geen ander zelf op papier te zetten en door te kiezen voor het laten schrijven van verhalen door de personages is het mogelijk om naast het hoofdverhaal nog eens tien andere enge verhalen op papier te zetten. De een viezer en gruwelijker dan de ander maar van allemaal krijg je toch wel even de kriebels. Als je houdt van gruwelijke en enge verhalen wordt je op je wenken bedient. Het gaat wel even halte verder dan de Griezelbus dus je bent gewaarschuwd.

Het boek heeft 24 korte hoofdstukken met hier en daar een paginagrote illustratie van Leslie Saurus. Vanaf het begin wil je doorlezen zo spannend is het en wil je het niet wegleggen omdat je gewoon nog één hoofdstukje verder wilt lezen om te weten hoe het verder gaat. En dan nog één, en nog één….  En voor je het ben je bij een wel heel verrassend einde.

Verder is het voor de oudere lezer ook een aanrader. Als je bekend bent met het werk van deze auteur herken je de stijl en de verwijzingen naar zijn andere werk. Ook waar ik meteen om moest gniffelen is de naam van de schrijver in het boek Klijf Blaffer. Die deed mij toch wel heel erg denken aan de wel heel bekende auteur/regisseur/kunstschilder, Clive Barker, die in het horror en fantasy genre zijn strepen wel heeft verdient. Dit soort leuke details maakt het boek nog leuker om te lezen.

Leuk en gruwelijk in één kan dat wel?  Ja, hoor voor liefhebbers van griezelverhalen wel! Ik hoop dat de auteur met het schrijven net zoveel plezier heeft beleefd als ik met het lezen en dat hij vaker voor kinderen zal gaan schrijven.

 

Ik besprak dit boek ook voor Kinderboeken

” de denkbeeldige vriend” Stephen Chbosky

9789400510319/2019

Stephen Chbosky, vertaling Saskia Peterzon-Kotte, AW Bruna uitgevers

Stephen Chbosky is filmregisseur en auteur van de internationale bestseller ‘ the perks of being a wallflower’. Dit boek is weggezet als huiveringwekkend, beklemmend en aangrijpend. Als eng, gruwelijk, horror en episch.  Je snapt dat dan mijn interesse wel is gewekt.  Maar daarnaast ben ik ook een beetje huiverig. Meestal als iets met een knaller wordt geïntroduceerd en een echte hype lijkt te zijn blijkt dat het niet mijn ding is. Bovendien is het een dikke pil van meer dan 777 pagina’s dus het houdt al niet lekker vast en dan moet ik nog beginnen. Ik voel mijn armen al protesteren maar ga toch de strijd aan. Ik lees de achterflap die toch wel een leuke introductie is en ga van start…

Inhoud:  Alleen staande moeder Kate Reese is op de vlucht van haar gewelddadige ex. Vastbesloten op het leven voor  haar en haar zoon Christopher te verbeteren, ontsnapt ze midden in de nacht. Ze belanden in de hechte gemeenschap van Mill Grove Pennsylvania, ver van de bewoonde wereld. Slechts één snelweg leidt er heen en één snelweg eruit.  Eerst lijkt het een ideale plek om tot rust te komen maar dan verdwijnt Christopher. Zes lange dagen is hij onvindbaar tot hij uit het bos tevoorschijn komt. Hij is ongedeerd en lijkt onveranderd. Maar hij keert terug met een stem in zijn hoofd die hij alleen kan horen. Die stem zegt hem dat hij een missie moet volbrengen. Hij moet voor kerst een boomhut in het bos bouwen, anders zullen zijn moeder en alle andere dorpbewoners nooit meer hetzelfde zijn. Christopher en Kate raken verzeild in het gevecht van hun leven, een strijd tussen goed en kwaad.

Na een eerste hoofdstuk over een gebeurtenis van vijftig jaar geleden gaat het verhaal van start met Kate en Christopher en hun aankomst in het dorpje Mill Grove. Het verhaal gaat traag en er is dus alle ruimte om de karakters te introduceren en uit te wijden over het wel en wee in het dorpje. Niet dat er schokkende dingen gebeuren maar sommige dagelijks dingen zijn daar al wereldnieuws.  Je merkt dat de auteur een filmmaker is want alles wordt heel beeldend neergezet. Of je een filmscript leest waar de details niet mogen ontbreken. Dit geld zowel voor de omgeving maar ook voor de karakters. Aan de ene kant wel prettig maar aan de andere kant haalt het wel het tempo uit het verhaal en dat is, zeker in het begin, al niet al te vlot.   Persoonlijk denk ik dat als hetzelfde verhaal in de helft van het aantal pagina’s zou worden verteld de schrijver de spanningsopbouw sneller had moeten laten verlopen en je als lezer meer op het puntje van je stoel zou zitten en bij de les zou blijven.

Het verhaal zelf is redelijk origineel, de vergelijking met de vroege Stephen King verhalen haal ik er wel uit. Liefhebbers van King zullen dit verhaal ook wel weten te waarderen.  Dat er een film in zit is wel op zeker en ik denk dat het een van de weinige keren zal denken dat de film beter is dan het boek.

Ik lees redelijk veel horror en gruwelijke verhalen. Ik denk door de marketing ik bevooroordeeld was en teveel van het verhaal had verwacht. Als je er open in stapt zonder verwachting en je niet teveel horror verwacht maar een King-achtig verhaal je het verhaal anders zult beleven.   Voor mij was het niet spannend en gruwelijk genoeg, lag het tempo van de vertelling te laag en het verhaal te lang ( lees boek te dik).

Mocht jij het gelezen hebben laat je mij dan weten hoe jij het vond?

 

 

 

” donkere herinneringen” J. Sharpe

9789463081818/2019

J. Sharpe, uitgeverij Zilverspoor

Inhoud :

Als Danielle wakker wordt, ligt er een onbekende man naast haar in bed. Hij feliciteert haar met hun vijfjarig huwelijk. Dan loopt haar overleden dochtertje de kamer binnen…
—
Op zijn achtste verjaardag geeft Jerry zichzelf een denkbeeldig vriendje cadeau…
—
Ella woont op een plek in Antarctica waar alles en iedereen uit ijs bestaat.
Omdat haar lichaam spontaan in vlammen kan uitbarsten, wordt ze verbannen. Als ze in haar isolement Schots ontmoet, een uit ijs bestaande jongen die het altijd koud heeft, besluit ze samen met hem weg te lopen, met alle gevolgen van dien.
—
Op een vlucht van Amsterdam naar Madrid stort een vliegtuig tijdens de landing neer op het wolkendek. Gevangen op kilometers hoogte gebeuren er met de inzittenden de meest afgrijselijke dingen. Dan verdwijnt meer dan de helft van de passagiers…
—
Evert is vandaag zestig jaar geworden, maar niemand is langs geweest. Dat is meer dan prima. Hij heeft een hekel aan drukte. Hij is dan ook niet blij als er ‘s avonds opeens een onbekend meisje voor zijn deur staat. Ze vertelt hem dat ze hier voor het “feest” is en heeft wel een heel bijzonder presentje bij zich…

18 ijzingwekkende, spannende, emotionele, fantasierijke en magisch realistische verhalen van de auteur van o.a. Eden, Gebroken geheugen, Syndroom en Reflectie.

---

J.Sharpe , (pseudoniem voor Joris van Leeuwen) heeft verschillende mysterieuze thrillers en fantasy boeken geschreven. Zijn werk wordt regelmatig vergeleken met verhalen van Stephen King en Dean Koontz. Hij staat er om bekend verschillende genres met elkaar te mixen. Zijn thrillers bevatten vaak zowel horror, sci-fi en fantasy elementen. Ik heb al meerdere boeken en verhalen van hem mogen lezen en ik ben fan !  Voor de vraag of ik mee wilde doen aan de blogtour van deze titel had ik mijn antwoord al klaar.

De bundel bevat 18 uiteenlopende verhalen. Alle verhalen zijn voorzien van een korte inleiding van de auteur waardoor je het verhaal denk toch anders insteekt of beleeft als je deze info niet zou hebben. Vooral als hij laat doorschemeren dat sommige verhalen de basis in een eigen ervaring of herinneringen hebben.

Wie bekend is met het werk van J. Sharpe zal met veel plezier weer storten in deze bundel. Voor wie dit niet is kan ik de bundel van harte aanbevelen voor een ieder die van horror en aparte verhalen houden. Een leuke kennismaking met een top schrijver!

Een aantal verhalen zijn eerder verschenen en een aantal zijn nieuw. Voor mij was het geen straf sommige verhalen nogmaals te herlezen.  Een aantal verhalen sprongen er voor mij uit: wisseling, wolkendek, de ongenode gast en donkere herinneringen.  Ik ga niet elk verhaal apart bespreken want dan wordt het een heel lang blog. Elk verhaal heeft wel zijn charme en het is de auteur gelukt een duidelijk begin, kern en afloop te maken. Wat zeker de kunst is voor het schrijven van een goed kort verhaal. Je moet immers in weinig woorden een compleet werkje afleveren en dat is zeker gelukt. De leuke twisten en af en toe zo goed verwoord zodat je twijfelt of het echt allemaal fantasie en fictie is.. zou er dan toch niet meer zijn tussen hemel en aarde?

Laat je verrassen door deze originele verhalen en duik eens lekker weg in de bijzondere wereld van J. Sharpe..

genieten is het zeker ! ( en een gesigneerd exemplaar is altijd leuk… )

 Ik mocht dit boek lezen en bespreken voor de blogtour die de komende maanden gaande is. Op bijgaand schema lees je welke andere bloggers een bijdrage leveren.

Lees hier alvast de bijdrage van :

• bookstamel
• samenlezenisleuker

 

De informatie van de auteur en de inhoudsopgave komen van de site van de uitgeverij

” echo ” Tamara Geraeds

9789082415254/2017

Tamara Geraeds, uitgeverij Kabook

Tamara Geraeds volgde na haar lerarenopleiding Engels een opleiding tot docent creatief schrijven. Ze werkt als freelance docent en redacteur. In 2012 debuteerde ze met de aanrader ‘ nergens‘, een jeugdboek dat ik met plezier las. Vele jeugdboeken zouden volgen en in 2017 was daar dan echo… een thriller met vleugjes horror hoorde ik van menig lezer dus een titel die al heel lang op mijn nog-te-lezen-lijst stond.  Op Castlefest kwam ik de schrijfster tegen en kocht ik dit boek gezamelijk met haar andere thriller  kwelling waarvan ook eerdaags een bespreking komt op mijn blog.

De cover is duister en doet kil aan, past prima bij het onderwerp als ik zo de achterzijde lees. Het lettertype vind ik iets minder prettig (best klein) maar gelukkig is het vanaf de start met lezen zo spannend dat ik dat snel vergeten ben.

Echo gaat over Sara. Sara groeit op bij een demonische moeder. Ze leeft in ene huis vol pijn en vernedering, mag ook niet naar buiten. Ze lijkt geboren voor het ongeluk en maakt alleen maar pijn en tegenslag mee. Ze heeft geen hoop wordt alleen gestraft. Toch blijft ze hopen: hopen op een kans te ontsnappen, hopen op een beter leven…

Echo is een verhaal wat binnen dendert bij de lezer en op menig moment je nekharen overeind laat zetten. Het verhaal is nog niet van start of Sara wordt genadeloos in elkaar getrimd door haar moeder en dat is de start van een hele reeks vernederingen, pijn en ellende die het meisje mee moet maken.  Zowel fysiek als geestelijk krijgt ze heel wat voor haar kiezen en ze wordt in een totaal isolement gehouden waardoor ze totaal geen benul heeft van de echte wereld. Aan de ene kant is ze te snel volwassen omdat ze moet overleven en alles voor haar moeder moet doen en aan de andere kant is ze een meisje wat van niks weet in de echte wereld. Niet weten hoe het is om de regen op je huid te voelen, de kleine dingen die er daadwerkelijk toe doen.  Het kan niet anders dan dat Sara door haar onwetendheid en gruwelijke opvoeding getekend is voor de rest van haar leven en dit zal uiten naar anderen toe.

Op een bijzonder aparte en hier en daar gruwelijke wijze brengt de schrijfster het thema van kindermishandeling en de overlevingsstrijd van het slachtoffer over aan de lezer. Zal het zich herhalen in een volgende generatie omdat er geen goed voorbeeld is geweest of zou het slachtoffer het juist zoveel beter willen doen omdat ze weten hoe zwaar hun eigen jeugd is geweest. Ik kan helaas niet te ver op het verhaal in gaan omdat ik geen spoiler wil plaatsen hoe het verloopt met Sara terwijl ze opgroeit.  De weg die zij inslaat is triest en gruwelijk maar toch voor een deel begrijpelijk en dat maakt het zo verknipt.

Ik lees veel horror en fantasy maar sommige boeken komen harder binnen. De schrijfster schuwt ook niet letterlijk de mishandelingen die het kind moet ondergaan te benoemen. Door de letterlijke beschrijvingen zie je het voor je ogen gebeuren en kan je niet anders dan af te toe goed misselijk te worden of juist zo boos op de dader dat je die het liefst zelf zou willen grijpen.  Als een schrijfster deze emoties bij mij weet te los te maken moet ik het wel een sterk verhaal vinden.  Niet alle acties zijn geloofwaardig maar in de lijn van het verhaal passen ze goed.

Het verhaal pakt je als lezer beet en sleurt je in één ruk naar het einde toe. En wat voor een einde..  het sudderde nog wel even na moet ik zeggen.

Kindermishandeling is er helaas in alle soorten en maten, soms zo gruwelijk dat je je dat haast niet kan voorstellen. Echo zal op sommige momenten echt gebeurd kunnen zijn maar er zitten ook niet-realistische stukken tussen en dat mag, het is immers fictie. Het zet je als lezer echter wel aan het denken en dat is zeker niet verkeerd. Achterin het boek is ook een nawoord van expert Niko Persoon met een oproep te handelen waar het nodig is en je ogen niet te sluiten bij kindermishandeling maar actie te ondernemen.

Tamara Geraeds heeft met dit boek wel bewezen dat ze van veel markten thuis is en genoeg verhalen heeft voor een heel gevarieerd publiek!

 

Mijn recensies van andere verhalen van deze schrijfster:

• tegenwereld        een y.a kort  fantasy verhaal
• jasper                    y.a.
• Christoher Plum en het zwaard der wanhoop  kinderboek
• nergens                jeugdboek debuut
• interview 2015   interview met schrijfster over haar jeugdboeken

 

 

 

 

“Shadajaël 2 ” Theo Barkel

 9789078437642/2019

Theo Barkel, uitgeverij Macc.

Theo Barkel is schrijver en verbonden aan uitgeverij Macc. Uitgeverij Macc geeft boeken uit in het genre Sciencefiction, Fantasy en Horror.  Naast zijn korte verhalen schreef hij ook de Fantasy roman “het Chagerijnige Slagzwaard”. Vorig jaar verscheen het eerste deel in de serie Vampieren & Demonen en dat vond ik, als liefhebber van ouderwetse horror, een heerlijke bundel.  Shadajaël was wederom het bewijs dat er heel goede verhalenvertellers zijn van Nederlandse bodem.

Deze tweede bundel bevat vijf verhalen:  De spooktrein, heksenvuur, de burcht van Montez, de bloedhonden en Jezebel.  In het nawoord laat de auteur weten dat alle korte verhalen die hij in de loop der jaren schreef in deze bundel in de juiste volgorde zijn neergezet en aangevuld zijn met het nieuwe verhaal de spooktrein. De verhalen zijn eerder verschenen maar herschreven om beter aan te sluiten op elkaar.  Dat laatste is zeker gelukt. Ik ken de originele versies niet maar aansluiting is er zeker. Ze zijn zelfstandig te lezen maar sluiten ook perfect op elkaar aan.

Het voorwoord is wel handig, mocht je de eerste bundel niet gelezen hebben, want deze informatie is toch wel noodzakelijk om de verhalen te kunnen begrijpen.  De vertelstijl is pakkend en de fantasievolle beschrijvingen geven net voldoende gruwel en horror weer waardoor je eigen fantasie wordt geprikkeld en je het je voor je kan zien. ( niet altijd de mooiste plaatjes). De vertellingen spelen zich af in verschillende tijden maar hier zit voldoende balans in zodat de lezer niet de weg kwijt raakt. Maar ach, wie weet brengt een spooktrein je dan wel weer op de plaats van bestemming ?

Net als het eerste deel heerlijk gegriezeld bij deze ‘oldschoolhorror’ zoals ik het maar blijf noemen.  Nu zag ik in het nawoord “En ja, in de toekomst zal hij Shadjaël nog vaak het leven zuur maken ” , zou dat betekenen dat er nog meer verhalen zullen volgen?  Ik stem voor !

” 1000 nachten” Sophia Drenth

9789082991604/2019

Sophia Drenth, uitgeverij Staaldruk

Lezers van mijn blog konden er niet om heen. Er verschijnt vandaag een nieuwe bronvertelling uit de Bloedwetten-reeks van Sophia Drenth!  Naar deze titel keek ik halsreikend uit en ik was helemaal blij dat ik het voor de blogtour eerder kon gaan lezen dan dat het daadwerkelijk in de verkoop kwam.

Dit keer het verhaal van Katine LaSoeur.  Een dame waar we niet om heen konden en die haar eigen boek wel verdiende.  Weken lang konden we op sociale media volgen hoe ze de auteur tergde met haar kuren waardoor het personage toch wel heel eng tot leven leek te komen.  Ath’vacii hebben het eeuwige leven in de verhalen maar nu leek het of ze van de pagina’s was afgestapt om te zorgen dat haar verhaal wel degelijk goed op papier werd gezet.  Iets wat zeker is gelukt.

Madame Katine LaSoeur is bij aanvang van het verhaal op weg naar een nieuw leven. Ze is uitgehuwelijkt en haar karavaan heeft een lange weg te gaan naar haar toekomstige echtgenoot. De reis blijkt niet zonder gevaren en ze worden overvallen en vallen in de handen van een geheimzinnige bloedcultus met aan het hoofd de meedogenloze zwarte koningin. Zij geeft Katine de keuze om na duizend nachten te dienen te sterven of het eeuwige leven te omarmen.  Katine maakt een plan om te ontsnappen maar was even vergeten dat de liefde en de dood een goed plan in de weg kunnen zitten.

1000 nachten is een goed zelfstandig te lezen  verhaal over één van de meest tot verbeelding sprekende karakters uit de Bloedwetten reeks. Althans dat is ze voor mij. Daar de andere bronvertellingen qua lengte niet zo lang waren ( en zoals altijd te snel uit) had ik een stille hoop dat deze iets langer zou zijn en dat is het zeker geworden. Het is een 267 pagina tellende roman geworden dus ik kon mij hart ophalen toen het op de deurmat viel.

Voor wie mijn andere recensies over Bloedwetten heeft gelezen ( zie voor links onderaan het artikel),  zal het een beetje een herhaling worden omdat ik fan ben van de schrijfstijl van Drenth.  Ze heeft een rauwe stijl en schuwt het niet om gruwelijke scènes tot in detail te beschrijven. Doordat het geweld en seks bijdragen aan het geheel en niet overtrokken worden geeft het een beter beeld van de situaties en de nodige kippenvel. Wat Madame heeft moeten doorstaan is niet mis en heeft haar gemaakt tot hoe ze nu is.  Ondanks alle ellende die in het boek de revue passeren is er ook ruimte voor echte liefde en emoties als pijn en verdriet.  Tegenstrijdigheden die dichterbij elkaar liggen dan je soms zou denken. De handelswijze van de Zwarte Koningin en haar gemaakten is soms te bizar voor woorden en maakt het dat je door wilt blijven lezen omdat je gewoon wilt weten waar dit alles toe zal leiden. Een verhaal wat je bij de strot grijpt vanaf het begin en je niet meer los wilt laten.

Voor wie nog niet bekend is met Bloedwetten en de Ath’vacii ( wat ik bijna not- done vind), is dit een prima kennismaking met deze reeks.  Een eer voor Madame om met haar verhaal te beginnen ( al zou zij het als een must zien) en een waarschuwing want zodra je je er eenmaal aan waagt krijg je de smaak te pakken en het smaakt naar meer…

Hieronder de links naar de andere bijdragen aan de blogtour:

• Emopheliac
• Nakita’s library
• Drukinkt
• Readinglife 567
• Thrillers and more
• Boekenvirus
• Samenlezenisleuker
• The Bookbabe
• De perfecte buren
• Madame

Nieuwsgierig naar mijn mening over de andere delen van de bloedwetten reeks?

• Bloedwetten 1 ; vonnis
• Bloedwetten 2 ; verlossing
• Zwart Hart
• Kleine moordenaar