unboxing Zilverspoor box

 Er is niks zo leuk als ouderwets per post een pakje te mogen ontvangen en het uit te mogen pakken. Voor uitgeverij Zilverspoor mag ik mee doen aan de blogtour rondom twee van hun nieuwe titels en hoewel ik de boeken op Castlefest al in mijn handen had,  heb ik mij toen kunnen inhouden en ze niet meteen meegenomen. Ik had nog wel wat leesvoer liggen en had van J. Sharpe gehoord dat het toegezonden zou worden met extra goodies dus ja dan ben je wel over te halen. Al kosten het wel een nachtje bedenktijd want ik ben zo enorm benieuwd naar deze boeken !

 eerst maar uitpakken (excuses voor de verkeerde belichting van de foto). Een nieuwe catalogus met uitgaven van Zilverspoor lacht mij toe, evenals een printje met uitleg over de blogtours en twee kaarten met handtekening van de auteurs. Altijd leuk. Een snoep-versnapering en een steampunkbril.  De steampunkbril snap je als je de cover van Schemerzone ziet.

En nu waar het allemaal om draait…….

Donkere herinneringen  J. Sharpe : 18 ijzingwekkende, spannende, emotionele, fantasierijke en magisch realistische verhalen van de auteur van o.a. Eden, Gebroken geheugen, Syndroom en Reflectie.

Schemerzone J. Sharpe en Cocky van Dijk : een young-adult over Zoë. Zoë leeft voorbij de schemerzone, op het gedeelte van de wereld waar de orizon al in geen eeuwen meer heeft geschenen. Ze is een Afvallige, omdat ze het lichtgen mist. Op haar zestiende verjaardag wordt ze uit het weeshuis gezet en moet ze voor zichzelf zorgen. Met gevaar voor eigen leven besluit ze naar de schemerzone te gaan om te jutten, zodat ze wat spulletjes heeft om te verkopen.  Als ze tijdens het jutten op een lijk stuit en een chip vindt, wordt haar wereld op zijn kop gezet.

 

 

Op 17 september mijn bijdrage aan de blogtour ‘donkere herinneringen ‘ en op 22 oktober mijn bijdrage aan die van ‘ schemerzone’.  Nu maar hopen dat ik nog zolang mijn mening voor mij kan houden want dat ik de boeken deze week nog ga lezen is natuurlijk niet verwonderlijk….

Advertenties

“padden op pad” Anka Willems

 9789078437659/2019

Anka Willems, uitgeverij Life

Anka Willems is een illustrator met een grote affiniteit voor fantasy, natuur en dieren. Dit is terug te vinden in haar tekeningen en schilderijen. Haar tekeningen zijn gedetailleerd en sprookjesachtig en het kleurgebruik in dit boekje is ook als aards en natuurlijk te omschrijven.   Ze gebruikt veel verschillende materialen en technieken en als nieuwe uitdaging heeft ze zich op het ‘ schrijverspad’ gewaagd en dit boekje uitgebracht.

“Paddden op pad” is een boek over bijzondere padden. Padden die er raar uit zien of die je nog nooit zo gezien hebt al komen de namen je bekend voor.  Het boekje heeft een mooi hardcover en er staat een wel heel stoere pad op de voorkant. Dat spreekt tot de verbeelding. Vervolgens maken wij kennis met 12 verschillende padden. Van een Ipad tot een jaagpad, van een zebrapad tot een strandpad. Voor elke pad is een dubbele pagina. Je slaat deze open en ziet  op beide pagina’s een illustratie in zeer sobere maar wel warme kleuren. Het geheel is vrij donker en ik vraag mij af of dat niet al te somber overkomt bij de wat jongere kinderen.  Op de linkerpagina tref je een korte tekst over de desbetreffende pad aan, in dichtvorm, soms wel wat pittig om zelf te lezen en ook hier vind ik het lastig om in te schatten bij welke leeftijd dit het meest aan zal spreken. Na de kennismaking met de padden zitten er achter in het boek nog tekeningen van de padden die de kinderen zelf in kunnen kleuren.

Voor mij ligt dus een bijzonder origineel en apart boekje. Als de kleurplaten er niet in zouden zitten zou ik het een ideaal cadeauboekje vinden, vooral voor mensen die houden van taalgrapjes of   fantasievolle illustraties.

Maar goed dit is niet de oorspronkelijke bedoeling, het is een prentenboekje.  Dan is er bij mij het dilemma bij welke leeftijd zou ik dit boekje vinden passen.

Qua kleurplaten in het boek is het prima voor kinderen, jongens en meisjes tot een jaar of zes á zeven. Maar het eerste deel van het boek vind ik juist weer niet zo voor wat jongere kinderen. De illustraties zijn, zoals ik eerder beschreef, qua kleur wat somber en jongere kinderen zijn meer beelddenkers dus die gaan die taalgrapjes niet snappen. Maar qua korte teksten is het wel weer leuk om samen te lezen en te ontdekken. Uiteraard heeft ieder kind zijn eigen voorkeur en merk je snel genoeg of het boekje aanspreekt bij je kind.

Voor mij persoonlijk is het een mooi kunstwerkje geworden. Ik vind de illustraties bijzonder origineel maar ik vind ze vrij donker en denk dat dat niet bij een groot publiek zal aanspreken als (kinder-)prentenboek. Ik zou het eerder cadeau geven aan een volwassenen die houdt van dit soort prenten en taalgrapjes.

Ik besprak dit boek ook voor Kinderboeken

 

“Goeiemorgen, beste buur” David Calle

9789463880510/2019

Auteur Davide Calle, illustrator Maria Dek, vertaling Michael de Cock, uitgeverij Tiptoe

Tiptoe Print is een nieuwe kleinschalige uitgeverij van naar het Nederlands vertaalde prentenboeken. Dit kunnen recente boeken zijn of heruitgaves. De uitgeverij, gevestigd in Brussel, kiest bewust voor publicaties uit andere culturen en taalgebieden. Het streven is een viertal titels per jaar uit te geven en beeldverhalen uit te geven die warmte, humor en poëzie uitstralen. Eind mei verschenen de eerste twee titels waaronder deze titel “Goeiemorgen, beste buur” van Davide Calle en Maria Dek.

Davide Calle debuteerde in 2000 en schreef inmiddels meer dan honderd kinder- en jeugdboeken. In 2006 kreeg hij de Bologna Ragazzi Award.  Maria Dek is een illustrator die studeerde in Warschau en Londen. In 2017 brachten ze dit boek uit wat nu dus in een Nederlandse vertaling te verkrijgen is. Een grappig en mooi prentenboek voor 3 plus.

Het verhaal gaat over een muis, een muis die een omelet wil maken. Daarvoor heeft ze een ei nodig, maar de muis had er geen.  Dus dacht ze:  ik ga er één vragen aan mijn buur de merel. Ze ging naar de merel en zei “Goeiemorgen, beste buur, heb jij toevallig een ei? “  De merel heeft geen ei maar wel iets anders om te kunnen gebruiken bij het koken en een tip om het verder te vragen. Vervolgens gaan we langs  een tal van buren met de vraag of er iemand is met een ei en telkens is er een nieuw ingrediënt en gaan ze verder op pad. Het wordt een gezellige ketting van buurtjes die met elkaar op pad gaan en het eindigt met een feestje. Al is de aanloop naar dat feestje toe al een gezellige boel.

De vertelling heeft door de opsomming en herhalingen een prettig voorleesritme en nodigt uit om tijdens het voorlezen in te spelen op deze herhalingen en het kind er in te betrekken en het verhaal aan te laten vullen. Het is meer dan voorlezen alleen. Naast het voorbij komen van verschillende dieren en deze te herkennen gaat het vooral over vriendschap, samen delen en plezier maken.

De illustraties doen mij een beetje denken aan de eenvoud van Eric Carle. Het is mooi dat iemand met vrij rustige kleuren en eenvoudige illustraties heel veel kan vertellen.
De tekst en illustraties vullen elkaar goed aan.

De dieren hebben aan het einde een feestje maar voor de lezer is het een feest om door het hele boek te gaan!

 Deze recensie verscheen eerder op Kinderboeken , met dank aan de uitgeverij voor het recensie exemplaar

“huis aan de Vecht” Magreet en Reina Chrispijn

 

Magreet en Reina Chrispijn, uitgeverij Zomer& Keuning

De gezusters Margreet en Reina Crispijn hebben zowel alleen als gezamenlijk al wat boeken op hun naam staan. Zo schreven ze onder andere het vierluik ‘het lied van het leven’ samen en de feelgoodroman ‘Meiden van de markt” “ Het huis aan de Vecht”verscheen dit voorjaar en is wederom een feelgoodroman.

Dit keer reizen we af naar een klein plaatsje aan de Overijsselse Vecht.  Daar is een oud en statig landhuis omgebouwd tot een zeer luxe seniorencomplex en staat op het punt de deuren te openen en zodoende is het bestuur druk met het vinden van het juiste personeel. Zo komt het dat vijf zeer verschillende vrouwen solliciteren. Alle vijf met een eigen reden om een nieuwe te start te willen maken.  Carly zou gaan trouwen maar breekt met haar verloofde als ze merkt dat hij vreemd is gegaan, Susanne die moet onderduiken, Barbara die onder verdachte omstandigheden ontslagen wordt uit het ziekenhuis, Fien die haar neef wilt helpen om zijn leven te beteren en Nienke die ander werk wilt omdat ze op haar huidige betrekking gepest wordt.  Vijf vrouwen, vijf verhalen die samen komen in het verhaal over het huis aan de Vecht.

Jaren terug heb ik wel eens wat van de dames Crispijn gelezen. Ik herinnerde me dat ik het prettig weg vond lezen en was wel benieuwd naar deze roman.  Hoewel het nu ook  vlot weg las, mede door de korte hoofdstukken en het eenvoudige taalgebruik, zaten er toch stukken in die het tempo wat op hielden. In het begin worden van bijna alle vijf de dames hun achtergrond verhaal zeer uitgebreid uit de doeken gedaan. (dat had wat korter gemogen) en duurt het even voordat we eindelijk zo ver zijn dat ze alle vijf in het huis zijn en het verhaal pas echt van start kan gaan. Ook komen er heel wat andere personages langs waardoor het wat verwarrend wordt. Niet van elk bijfiguur zag ik de meerwaarde in het totaalplaatje.

De totaal verschillende achtergronden van de dames lenen zich uitstekend om ook heel verschillende onderwerpen te kunnen bespreken in het  verhaal maar ik vroeg me af of ze er ook niet teveel in wilde stoppen. Door deze overdaad komt het geheel niet meer realistisch over want het is wel heel frappant dat ze met zijn vijven zoveel op hun bord hebben. Ook kwamen hierdoor de onderwerpen niet helemaal uit de verf en  hadden sommige echt wel de potentie om verder uitgewerkt te kunnen worden.

Ik wil geen spoilers weggeven maar van pesten tot mishandeling naar chantage en onderduiken voor criminelen, het zijn wel heel veel heftige onderwerpen.

Ondanks de soms beladen onderwerpen en de flinke portie ellende die de dames in hun figuurlijke rugzak meeslepen gaat het uiteindelijk toch om de liefde en romantiek. De dames weten het gehele verhaal in een luchtig en romantisch jasje te steken zodat het toch voor de meeste liefhebbers van dit genre een prima boek is geworden.

“leven met een leugen” Wendy Brokers

9789022587348/2019

Wendy Brokers ,  uitgeverij Boekerij

Wendy Brokers debuteerde met haar eerste roman ” baquette met jam voor twee” bij de Boekerij in 2018. Hoewel ik de titel vaak voorbij zag komen heb ik het nog niet gelezen. Toen ik dit boek binnen kreeg als recensie exemplaar las ik dat het verhaal doorborduurde op personages uit dat boek. Al lezende bleek gelukkig dat het een vrijstaand verhaal is en je het eerste boek niet gelezen hoeft te hebben om in het leven van Sofie en Jelle te duiken.

Sofie is al haar halve leven verliefde op Jelle, een vriend van haar broer Nate. Jelle zag haar altijd als ‘het zusje van’ en ze heeft zich nooit uitgesproken hierover.  Hun jeugd wordt plots afgesloten door een drama wat ook een diep geheim met zich meebrengt.  Jelle en Sofie belanden eenmaal met elkaar in bed en Jelle laat niets meer van zich horen. Jaren later gaat Sofie met een vriendin op wintersport waar Jelle een van de plaatselijke skileraren is. Het liefst wil Sofie hem ontlopen maar dat is nogal lastig als je samen ingesneeuwd raakt. Een periode om geheimen te delen en te beslissen of dit het begin kan zijn van een hernieuwde relatie.

Bij het lezen van het dankwoord kwam ik erachter dat dit verhaal zijn oorsprong eigenlijk heeft gekregen op Facebook waar haar volgers al konden genieten van de perikelen rond de personages. Persoonlijk vraag ik mij af of je als je een boek al als vervolgverhaal op Facebook zet je jezelf als auteur niet in de vingers snijdt omdat dan een flink aantal volgers je boek niet meer zullen aanschaffen maar dit terzijde. Het is natuurlijk wel een ideaal platform om te bekijken of je verhaal aanslaat. En dat zal het zeker gedaan hebben.

Het verhaal is prettig leesbaar en ook al zit er behoorlijk wat drama in is er toch een zekere luchtigheid qua vertelstijl. Daarnaast heeft het een heel leuke vormgeving, met ronde ‘hoeken’ en een zomerse cover. De binnenzijde van de cover is ook bedrukt met hartjes. Net een beetje extra voor de booknerd en het doet je vooral aan een verhaal over liefde denken. En dat is wel een beetje het hoofdthema.  Hoe liefde iets moois kan betekenen maar ook veel stuk kan maken. Daarnaast speelt vertrouwen, vriendschap en loyaliteit een grote rol.

De ‘leugen’ waar mee geleefd moet worden is meer een ‘geheim’ en hoewel het realistisch is dat iemand het zwaar kan hebben om zoiets met zich mee te dragen vind ik wel dat het een beetje uitgemolken wordt.  Ik weet niet of dit het juiste woord is maar ik hoop dat mijn uitleg duidelijk zal zijn zonder dat ik spoilers plaats.  De persoon die onder dit geheim gebukt gaat besluit dit toch op te biechten en doet dit bij degene die dicht bij staan. Hierdoor wordt hetzelfde verhaal een aantal maal verteld en ik had bij de tweede keer al zoiets van ‘ja, nu weet ik het wel’. Het haalde het tempo uit het verhaal naar mijn idee.  En zo waren er meer stukken waarvan ik dacht dat had wel wat ingekort kunnen worden of wat meer samengevat. Er lopen echter nog meer mensen rond met hun eigen geheimen en komt er nog meer boven tafel. Deze extra wendingen geven het verhaal wat meer inhoud en een leuke draai aan het verhaal waar de schrijfster weer genoeg input voor zal vinden voor haar afsluitende deel van deze trilogie.  Een trilogie dat begon in oorsprong als een kort verhaal…

Samengevat vond ik het een prettig kennismaken met de vertelstijl van Wendy Brokers. Het leest lekker vlot weg, de hoofdstukken zijn van een prima lengte ( ik lees altijd van hoofdstuk naar hoofdstuk) en het taalgebruik eenvoudig en goed te volgen.  Het tempo had hier en daar wat vlotter kunnen zijn door wat herhalingen weg te laten of het verhaal wat in te korten. Maar ondanks deze kanttekening is het een prima boek voor liefhebbers van het feelgood-genre. Een romantisch verhaal met een nodige dosis drama maar wel over liefde en loyaliteit.

 

 

 

 

 

“Botox” Daan Fousert

9789463651431/2019

Daan Fousert, uitgeverij Elikser

Daan Fousert is een schrijver met een zeer uiteenlopend oeuvre. Hij schrijft onder andere psychologische romans, historische romans en psychologische thrillers. Voor Boekenbijlage mocht ik al eerder een aantal van zijn boeken bespreken (wandelen in liefde, stemmen van verre, wapenfeit). Botox is de vierde thriller met Caitlin Dern in de hoofdrol. Ik was zeer benieuwd hoe of dit verhaal over Caitlin mij kon boeien.

Hoofdinspecteur van de politie in Brighton, Caitlin Dern, gaat een weekje op vakantie op het eiland Wight. Tijdens een wandeling raakt ze echter betrokken bij een bizarre moord.  de recherche op Wight is onderbezet en als blijkt dat het slachtoffer uit Brighton komt, biedt Caitlin aan de zaak op zich te nemen. Het blijkt een vreemde zaak te zijn , die haar en haar team in de wereld van de vogelarij en de vrijmetselarij brengt.

De boeken over Caitlin zijn zeer goed zelfstandig te lezen. Soms is  er een verwijzing naar iets wat eerder is gebeurd maar daarvoor hoef je de andere delen niet gelezen te hebben.  Verder weet de auteur de spanningsopbouw goed op te voeren. Doordat het team tijdens hun onderzoek steeds meer informatie bij elkaar sprokkelt en je als lezer deze weg ook volgt, dus niet meer te weten komt dan de karakters in het boek, blijf je mee puzzelen tot het einde.  Door het wereldje van de vogelarij en vrijmetselarij er in te verwerken kan je er denk wel vanuit gaan dat de auteur voldoende research heeft moeten doen voor zijn boek en daar ook in geslaagd is. Een besloten beweging als vrijmetselarij spreekt sowieso al tot de verbeelding dus door deze ten tonele te brengen spreekt dat al snel bij de lezer tot de verbeelding.

De personages worden sterk weggezet en er zitten een flink aantal niet-sympathieke mensen tussen waardoor je meerdere als verdacht gaat zien. Dat maakt het puzzeltje leuker en completer.  Het geheel leest zeer prettig en zoals gezegd wordt alles goed gedoseerd waardoor je blijft lezen.  Een verhaal met een prettig tempo, de nodige raadsels die moeten worden opgelost en een prima en goed uitgewerkt einde.

Kortom Caitlin kon mij zeker weer boeien, zelfs meer dan in het andere verhaal wat ik over haar las. Ik hoop dat deze hoofdinspecteur nog lang niet klaar is met speuren en snel weer op een andere zaak stuit. Ik zou het geen straf vinden daar weer over te lezen.

 

Met dank aan uitgeverij Elikser voor het recensie exemplaar. De afbeelding van de cover komt van de site van de uitgever

 

 

 

“thuiskomen” Jackie van Laren

9789022587553/2019

Jackie van Laren , uitgeverij Boekerij

Jackie van Laren debuteerde met de driedelige Q-serie. Daarna volgde het tweeluik  Vallen en Opstaan, de vierdelige Eilandliefde-serie en de losstaande roman De meisjesmagneet. Thuiskomen  is haar elfde boek, waar haar passie voor muziek en verhalen weer samenkomen.  Op De meisjesmagneet na heb ik al haar verhalen mogen lezen. En het zijn stuk voor stuk heerlijke feelgood-romans om lekker even ontspannen bij weg te dromen.

In Thuiskomen maken we kennis met de succesvolle schrijfster Freddy van Ee. Ze woont in Amsterdam-Noord en houdt er niet van om in de belangstelling te staan. Toch laat ze zich overhalen door haar uitgeefster om deel uit te gaan maken van een panel van een tv-spelletje.  Een ander panellid blijkt de beroemde zanger Nick Jacobs.  Jacobs is jaren terug al verhuisd naar de Verenigde Staten en nu in Nederland omdat zijn moeder zorg nodig heeft. Jacobs laat zijn veel jongeren vrouw achter in de States en blijkt gevoelens te ontwikkelen voor Freddy. Freddy die het druk heeft met haar opvliegers en overgangsperikelen verwondert zich dat ze “op haar leeftijd” toch nog verliefd te kunnen zijn.  Vlak om de hoek bij Freddy wonen Odile en haar moeder Serafina.  Als Odile haar relatie heeft verbroken gaat ze weer bij haar moeder wonen. Ze is opgegroeid bij haar alleenstaande moeder en heeft nooit haar vader gekend. Haar moeder blijkt ongeneeslijk ziek te zijn en is blij dat haar dochter weer bij haar woont. Odile vindt dat ze wel heel veel interesse heeft in de panelleden van het tv-spelletje waar ze kosten wat het kost naar wilt kijken.

Het boek wat voor mij ligt heeft qua cover weer dezelfde stijl als haar vorige boeken. Hierdoor zie je meteen dat het ‘een van Laren’ boek is. Het voelt warm aan en geeft meteen aan dat je een feelgood-roman in handen hebt.

Voor degene die de boeken van Jackie van Laren kennen zullen met mij beamen dat het qua stijl ook weer helemaal past bij de vorige verhalen. Een dosis geflirt, liefde, humor en passie voor muziek vind je er zeker weer in terug.  Gelukkig is het de schrijfster wel gelukt om er een ander thema bij te betrekken waardoor ze niet in herhaling valt en een dertien uit een dozijn verhaal heeft geschreven. Door de ziekte van een van de karakters komen de thema’s ziekte, mantelzorg en verwerking om de hoek kijken.  Een actueel onderwerp en mooi verwoord door de schrijfster.  Ook de keuze voor dit keer wat oudere hoofdpersonages zal zeker bij een breder publiek aanspreken.

Kortom Jackie van Laren wist me weer te verrassen met een pakkend en lekker leesbare roman.