“Bloedwetten 2 : verlossing” Sophia Drenth

 9789492099259/2017

Sophia Drenth, uitgeverij Staaldruk, imprint van uitgeverij Quasis

In 2015 was ik blij verrast door het eerste deel van Bloedwetten (Vonnis) en kwam tot de conclusie dat ik van Nederlandse bodem nog nooit eerder zoiets had gelezen. Helaas kan de auteur nooit zo snel schrijven als de lezer kan lezen dus het was flink lang wachten op het tweede deel. Gelukkig hadden we nog een bronvertelling (Zwart Hart, uit de serie splinters) tussendoor vorig jaar anders had het helemaal afzien geweest.

Ondertussen zat Sophia Drenth niet stil, via sociale media kan je als lezer toch over de schouder meekijken,  wat het wachten niet makkelijker maakte. Afgelopen weekend was dan “eindelijk” de boekpresentatie op Elfia, waar ik helaas niet bij kon zijn maar ik had al een digitaal exemplaar mogen ontvangen om alvast te lezen. De lat lag erg hoog en ik was zeer benieuwd of de beklemmende sfeer uit het eerste deel mij weer zou aanvliegen.

Het tweede deel heeft dezelfde opzet als het eerste boek. Wederom verdeeld in vier delen, voorzien van een titel van één woord en vervolgens genummerde hoofdstukken. Een heerlijke pil van bijna 400 pagina’s genoeg om in de aparte wereld van de Ath’vacii te stappen.

Al vanaf de eerste bladzijde ben je  weer waar je in het eerste deel moest stoppen. Het is dus raadzaam om eerst het eerste deel tot je te nemen (totaal geen straf ) al moet ik zeggen dat er het nodige wel subtiel wordt toegelicht in dit deel. Als het echt zou moeten kan je er wel in stappen maar je mist toch wat delicate informatie en bovendien leest het eerste boek ook heerlijk weg dus zoals ik al zei “geen straf”…

In het eerste deel hebben we kennis gemaakt met de Ath’vacii, de gemaakten. Uit hun bloed kunnen ze bloedpulver maken. Een sterk “medicijn” wat ziekten kan genezen bij de gewone burgers maar oorspronkelijk was voor de Ath’vacii zodat ze geen bloed meer hoefde te drinken bij deze burgers. In het tweede deel blijken de burgers maar al te graag het pulver te nuttigen en als dit , uit eigen belang door Gunter Eisenwoud , gratis wordt verstrekt loopt de boel danig uit de hand. Eisenwoud heeft zijn vier gemaakten om zich heen, waarvan een zelfs de ster van de opera voorstelling over gemaakten wordt. Dit alles tot ergernis van zijn rivaal Roan Storm. Roan is zelf door de Ath’vacii  gemaakt maar vindt nog steeds dat bloed vrij is en je je niet aan een ander mag dorsten…De misbruik van Eisenwoud ziet hij met lede ogen aan. Als hij ook zijn grote liefde Maïa verliest  aan een sterfelijk mens kan hij dat niet bevatten. Het hoogtepunt wordt bereikt als de bloedhongerige mensen Ath’vacii aan gaan vallen en Maïa’s leven in gevaar komt en Roan doorslaat.

Wederom zat ik meteen alweer in het wereldje van Roan. Vanaf de eerste bladzijde was ik weer terug in zijn stad en waande ik mij in een victoriaans tijdperk. Net als in het eerste deel is de hoeveelheid gruwel, bloed en seks goed in verhouding en hoewel alles draait om bloed, bloedpulver en bloedllust leest het niet als een bloederige bende. Het is een verhaal over liefde, loyaliteit en vriendschap. Over haat, pijn en wantrouwen. Zeer tegenstrijdige emoties die mooi op papier zijn gezet. En zelfs een vleugje romantiek kwam voorbij, of zou dat ook door het tijdsbeeld komen waarin ik mij dacht te bevinden? Kortom een verhaal om in te verdrinken. De beklemmende sfeer en intriges konden mij weer verrassen en scherp houden tijdens het lezen.

De details kloppen, je merkt dat er flink wat research is geweest naar bijvoorbeeld de benamingen van de kleding, de personages passen in het plaatje en het plaatje past om de personages. Net als het eerste deel kon het mij van begin tot einde boeien maar wat baalde ik weer van die allerlaatste zin…

Je weet dat ie er aan zit te komen en dat het niet afgelopen is…

Op naar deel drie…

De afbeelding van de cover komt van de site van bloedwetten