Roef en oma – Liet Kombrink

9789464028096

auteur Liet Kombrink , illustraties Susanne Kolster 

 

Liet Kombrink is naast moeder en oma een creatief persoon die altijd bezig is.

Al eerder schreef ze het mooie boek “ Opa Daantje doet het niet meer” over rouwverwerking.

Toen zij hoorde dat zij oma zou worden kon zij haar creativiteit kwijt in knutsels voor haar kleinkind en de andere die volgde. Dit inspireerde haar ook tot leuke verhaaltjes over Roef en zijn oma.

Roef en zijn oma zijn dikke vrienden. Als het Roef-en-oma-dag is  speelt of logeert Roef bij zijn oma en gaan ze lekker de hele dag samen dingen doen. Spelen, knutselen, vissen naar de kinderboerderij . Er is altijd wel wat te doen en bijna altijd gebeurd er wel wat geks als Roef met oma op stap is.

Het prentenboek bevat 10 korte avontuurtjes over Roef en zijn oma. Alledaagse gebeurtenissen met net een beetje extra. Met oma naar de speeltuin waarbij oma op de glijbaan klimt en eraf wilt roetsjen wat niet een-twee-drie lukt is hier slechts een voorbeeld van. 

De tekst is kort en bondig, past goed bij de leeftijd van de jonge luisteraars. Doordat het in korte hoofdstukjes is vorm gegeven kan je er makkelijk een verhaaltje er uit pikken al kan het heel goed zijn dat het zo prettig leest dat je gewoon door blijft lezen.

Het geheel is weer heel mooi vormgegeven in dezelfde stijl van haar vorige boek en ook met de samenwerking met dezelfde illustrator Susanne Kolster. Zij maakt warme kleurrijke illustraties.

De grappige verhaaltjes stralen een hoop plezier en liefde voor elkaar uit en zijn een heerlijke bezigheid om aan je kind/ kleinkind voor te lezen.

Gelezen in oktober

De maand oktober was een maand die ik maar wat graag achter mij wil laten.  Ik had een mega leesdip waar ik nu eindelijk aan het uitkrabbelen ben.  Ik las het kinderboek ‘ bureau Speurneus en de boekenmaffia ‘ van Jozua Douglas en bladerde door het prentenboekje ‘ Charlie ‘ van Monique van den Hout. Verder las ik ontroerende ‘ er zijn geen torens meer ‘ van Gert Lubbers, die zijn vrouw verloor in haar dementie. Als laatste las ik ‘ Brabbele Poepsie’ : drie korte verhalen van Jan Lavrijnsen. Drie korte aparte verhalen met een zeer aparte schrijfstijl. 

Naast mijn leesdip was er ook een lichtelijke puzzeldip.  Mijn nog te puzzelen stapel groeide met extra stapeltje waaronder drie Halloween puzzels. Ik hoop voortaan ook puzzelrecensies te plaatsen en daar zullen deze zeker ook langs komen. Beetje napret van Halloween terwijl de rest al de neus in de kerstsfeer steekt… Halloween de vooravond van Samhain, start van een nieuwe periode, hopelijk voor mij weer start met lezen en bloggen. 

Inmiddels is het alweer 9 november. Ik ging van start met deelname aan een blogtour en verder heb ik mij voorgenomen om deze maand weer de draad op te pakken maar zonder beloftes. Langzaam aan dan breekt het lijntje niet..

 

 

 

Blogtour: De Kluwen , Terrence Lauerhohn

9789493210950/2021

Auteur Terrence Lauerhohn, uitgeverij Ambilicious

Terrence Lauerhohn (1960) begon op 51-jarige leeftijd te schrijven. In 2011 kwam zijn korte science fiction roman “Noptula” uit en hij schreef korte verhalen die in magazines en bundels zijn verschenen.Hij wilde graag een uitzonderlijke roman schrijven. In 2014 verscheen “ de negen cirkels”.Deze is zeker uitzonderlijk te noemen. Voor deze dark fantasy-roman heeft Lauerhohn zich laten inspireren door Inferno van Dante Alighieri en de gravures van Gustave Doré. Een boek wat ik met veel  plezier had gelezen waarbij bizar het overkoepelende trefwoord bleek te zijn.  In 2016 las ik zijn korte verhaal 1897  waarbij bleek dat deze auteur de lezer weet te triggeren en dat heerlijke umheiliche gevoel weet te bezorgen.  Er verschenen nog een viertal titels ( wegversperring, nirwana, zielenmenners en blauwe bonen) die ik echter ( nog ) niet heb gelezen. Bij de vraag of ik deze titel wilde lezen voor de blogtour was mijn antwoord meteen ja.  Ik had geen idee of de  auteur een andere weg in zou zijn gegaan of zijn schrijfstijl nog zo zou zijn als in 2015 maar vol goede moed begon ik in deze paranormale thriller.  Met trefwoorden als paranormaal, thriller, horror was mijn aandacht wel getrokken. Bovendien zat ik in een flinke leesdip dus zou het mooi zijn als dit boek mij er uit zou trekken.  De cover spreekt in ieder geval  flink tot de verbeelding !

Flaptekst:

Vijf vrienden. Hun vriendschap is hecht. Voor hun televisieprogramma onderzoeken ze
paranormale verschijnselen. Zij weten dat geesten bestaan en zijn er niet bang van.
Tot ze zich in het huis van een occultist en seriemoordenaar laten opsluiten.
Vanaf dat moment loopt de hele mensheid groot gevaar. Zij kunnen de wereld echter alleen van
de ondergang redden door zelf in leven te blijven. De sterkte van hun vriendschap, hun moed, en
hun beslissingen zullen uiteindelijk de doorslag geven. De Kluwen is een verhaal dat de grens tussen eng en gruwelijk angstvallig vaak overschrijdt.

Het gegeven van dit verhaal is misschien niet al te origineel.  Op een bepaalde televisezender zie je veel van dit soort slechte ghosthunter-televisieshows waar je vaak een uur naar niets zit te kijken. Toch was ik zeer benieuwd naar de insteek van dit verhaal.

Karl, Marten, Rick en Ton zijn de vier vrienden die zich voor hun televisieshow laten opsluiten in een huis waar enkele jaren terug Elisabeth Demore stierf. Zij  had het huis gekocht wat al jaren leeg stond en waar zij, als medium, contact probeerde te  maken met Jack Fringe, voormalig huiseigenaar en seriemoordenaar. Wat de vrienden aantreffen is echter een boosaardig schepsel met de naam ‘ de Kluwen’ .  De hoofdrollen worden door Karl en Rick gedragen , als lezer krijg je iets meer over deze twee te weten maar de andere karakters  worden verder niet uitgewerkt. Ik denk dat de auteur hier meer  uit had kunnen halen . Met name meer achtergrond over Elisabeth Demore en Jack Fringe had ik zeker kunnen waarderen. Persoonlijk hou ik van karakterdetails, geeft wat meer achtergrond en inhoud aan een verhaal. Horror is voor mij meer dan alleen gruwel en groteske scenes, juist de laag die je niet te pakken krijgt geeft dat kippenvel gevoel. Paranormale thriller is daarom een prima omschrijving voor dit verhaal /  genre boek.

De auteur schrijft toegankelijk en weet je zeker gruwelijke momenten te bezorgen maar soms gaat het wat van de hak op de tak en dat doet wat onder aan de spanning. Soms had ik het idee zelf in een slechte televisie aflevering zat. Maar dan juist op dat moment was er toch weer een wending in het verhaal waarbij ik weer terug kwam op dat gevoel. Een gemengd gevoel had ik na het lezen.  Het is niet het sterkste verhaal wat ik van deze auteur las maar laat mij met genoeg nieuwsgierigheid achter zijn andere werk te willen lezen.

Al met al een vermakelijk verhaal maar wel een verhaal waar meer uitgehaald had kunnen worden.

Ik las dit verhaal als onderdeel van de blogtour omtrent deze titel, die vorige week van start ging, met dank aan de auteur voor het vertrouwen en toesturen van het digitale leesexemplaar.

.

opa Daantje doet het niet meer – Liet Kombrink

9789463239677 uitgeverij Boekengilde 

Auteur Liet Kombrink, illustraties Susanne Kolster 

Liet Kombrink is naast moeder en oma een creatief persoon die altijd bezig is. Het schrijven van dit bijzondere prentenboek is gebaseerd op haar eigen ervaringen. Toen twee zusjes onverwacht kort na elkaar overleden bracht dit uiteraard  veel emoties met zich mee en later realiseerde ze zich dat  zij haar vier zoons onvoldoende aandacht had kunnen geven in hun emotionele verwerking. Het vinden van de juiste woorden is moeilijk in zo’n situatie en hoe graag had zij toen dit verhaal willen hebben om het gesprek aan te gaan.
Dit was dus het idee om het verhaal van opa Daantje te schrijven. Een verhaal wat de drempel kan verlagen om in gesprek te gaan met je kind. 

In het boek vindt Moos, een kleine muis, opa Daantje in het bos. Opa Daantje ligt heel stil op de grond, ziet er vreemd uit en zegt niets tegen Moos. Wijze uil Willem zegt dat opa Daantje dood is. Moos heeft nu wel honderd vragen: Wat is dood? Hoe lang duurt dat? Wat moeten we nu met opa Daantje doen ?

Voor mij ligt een mooi vormgegeven prentenboek. Eigenlijk meer een vertelboek want naast de mooie en warme illustraties van Susanne Kolster is er redelijk veel tekst. Het is daarom aan te raden het als volwassenen eerst zelf even door te nemen om vooral bij erg jonge kinderen zelf te bekijken of het kind het niet beter in kortere stukjes kan luisteren. Soms is de concentratieboog niet zo groot en het  verhaal is niet in hoofdstukken verdeeld. Door dit zelf eerst even te scannen weet je wat je in het verhaal kunt verwachten. Dat is prettig omdat jezelf wel heel goed in kan schatten wat je kind aan kan.

Het is een verhaal over wat er gebeurd na het overlijden van een dierbare naaste.  Over het regelen van een begrafenis, de ceremonie zelf en het verdriet wat je mag hebben maar ook de fijne gevoelens als je terug denkt aan de mooie momenten samen.  Het wordt eenvoudig verwoord zodat het voor kleinere kinderen begrijpelijk is.  Door te kiezen van een setting van dieren in het bos bewaar je een kleine afstand met de werkelijkheid wat het verhaal makkelijker maakt om samen te lezen. Maar door deze dieren neer te zetten in het verhaal met menselijke trekjes maakt dat het verhaal herkenbaar is voor jong en oud.

Op een goede wijze komt alles voorbij wat er na het overlijden gebeurd. De auteur gaat niets uit de weg en weet de lezer te ontroeren maar laat genoeg ruimte vrij voor eigen invulling om met je kind in gesprek te gaan als het daar behoefte aan zou hebben.  Er komen steeds meer boeken op de markt over rouwverwerking voor allerlei leeftijden. Iets wat ik zeer toe kan juichen.  Dit verhaal is een prima aanvulling hierop.

Nb. Een mooi gebaar is dat van elk verkocht exemplaar van deze titel twee euro wordt gedoneerd aan het Ronald McDonald Kinderfonds.

out of order….

Lieve lezers,

Het is even tijd om niets te ( moeten ) doen … Naast mijn leesdipje heb ik nu helaas ook fysieke klachten waardoor ik even pas op de plaats moet maken. ( met spit in de nek is het lastig lezen, puzzelen of aan je laptop te zitten). Daarom besloten de rest van de maand oktober alles te laten voor wat het is en een blogpauze in te lassen…

” het schermdiefje ” Helen & Thomas Docherty

9789044841626/2021

Helen & Thomas Docherty , uitgeverij Clavis

Helen Docherty was als kind al vastbesloten om te gaan schrijven. Ze studeerde Frans en Spaans en volgde een opleiding tot lerares middelbare school én een opleiding in film en televisie. In 2008 trouwde ze met illustrator Thomas Docherty, waarmee ze inmiddels samen een aantal prentenboeken heeft gemaakt.

Op een dag komt een meisje in de grote stad. Ze is op zoek naar vriendjes om mee te spelen maar ziet alleen maar dat iedereen op een schermpje tuurt. Ze voelde zich erg alleen maar werd ook steeds meer nieuwsgierig naar die schermpjes. Wat zou daar zo bijzonder aan zijn? Als ze een schermpje ziet liggen pakt ze het op , ruikt er aan en proeft er aan. Ze vond het eigenlijk wel lekker. Ze wilde eigenlijk nog een schermpje, en nog één , en nog één. Ze pikt overal schermpjes mee. De andere worden erg boos op haar want zij is een schermdiefje. Het schermdiefje is best verdrietig en dan ontmoet ze een spelend jongentje Max.

De personages in dit boek zijn allemaal dieren waarbij het meisje , het schermdiefje , een fantasiediertje is met een slurfje en lange oren. Ze ziet er lief en aandoenlijk uit. Ze raakt, als zovele, in de ban van schermpjes…  Een stukje herkenning ( misschien) en op een leuke manier kan je na het lezen in gesprek gaan over schermtijd.  Een boek over ‘verslaving’ zou je het kunnen zeggen maar ook over dat vriendschap en samen spelen heel belangrijk is.

Leuke illustraties, waarop heel veel te zien is, in vrolijke kleuren. De dieren worden als mensen neergezet en leven in een mensenstad compleet met winkels, bibliotheek en bioscoop. Doordat ze in deze setting zich bevinden kan het verhaal goed worden verteld in een herkenbare omgeving. Hoe klein ook elk kind zal wel iemand weten die veelvuldig op zijn telefoon of tablet zit. Dit is ook wel een beetje de tijdsgeest maar je kan niet vroeg genoeg beginnen met bewustwording en in de gaten houden dat er meer is dan een schermpje.

Een leuk, grappig en leerzaam verhaal.

gelezen in september

September is gelukkig voorbij. Een superdrukke maand qua werk en privé maar een o, zo lege boekenmaand. Ik ging goed van start. Las Bloedwetten uit voor de blogtour ( na eerst ondergedompeld te zijn in de vorige delen). Daarna een vijftal kinderboeken. Ik had immers een heel stapel mogen ontvangen én met de kinderboekenweek voor de deur had ik er echt zin in. Maar ja de tijd haalde mij in en ik raakte in een enorme leesdip, blogdip, recensiedip, hoe je het ook noemen wilt.

De boeken die ik in de eerste week las :

• Sophia Drenth     Bloedwetten
• Pim Lammers       hoe beroof je een bank
• Westera&Tieman toen rups een vlinder werd
• Akveld&Celie        het lekkerste bed
• Mireille Geus         met de wind mee
• Platt& Kelly           het viruslab 

Gelukkig lijkt het tij zich te keren en heb ik mijn eerste boek van oktober alweer uit. Ik ga niet meer beginnen aan een TBR-pile want planningen lopen altijd in de soep…. Wel ga ik straks starten in een zelf aangeschaft boek, een cadeautje voor mijzelf, in de hoop dat die mij uit mijn dip sleept. 

 

Leesdipje…. blogdipje ….

Lieve lezers, de maand september was voor mij een heel drukke werkmaand én een maand waarin ik nauwelijks heb gelezen . Ik kon mij er niet toe zetten. Ik had wat recensies vooruit in de planning gezet dus hier en daar zag je nog een bericht verschijnen maar mijn wekelijkse updates en Friday Five heb ik verzaakt. Ik hoop snel de energie en tijd weer te vinden om mij vol op mijn hobby te storten en wat van mij te laten horen…

” kunnen vogels niezen ? ” Katrijn DeWit

9789463832762/2021

DeWit, Rylant & Bergans , uitgeverij Pelckmans

Auteur  Katrijn DeWit, illustrator Inge Rylant en vormgever Laura  Bergans hebben wederom een leuk boek gemaakt in de serie “ wijze weetjes “. Na de titels: “komt oude kaas van oude koeien”,  “ kunnen bergen krimpen “ en “ mag je haaien aaien “  is er nu “ kunnen vogels niezen”.

Wijze weetjes is een serie die wil verwonderen, verbeelden en verwoorden. Zoals staat op de achterzijde van het boek. En ik denk dat dat met deze serie boeken goed lukt.

Dit keer dus een boek vol vogelweetjes. Heb je altijd al willen weten of een specht hoofdpijn krijgt van het tikken, of een kolibrie achteruit kan vliegen, of papegaaien meerdere talen kunnen spreken en of die vogels kunnen niezen ? Dan vind je nu de antwoorden, samen met nog zes prangende vragen.

Het boek is leuk vormgegeven. Het is een hard kartonboekje. Hierdoor werd ik even op het verkeerde been gezet denkende dat het voor wat jongere kinderen zou zijn. Maar al lezend besef je dat het juist voor middenbouw interessant is vanwege de weetjes. Doordat het boek uitnodigt veelvuldig door te bladeren is dan de keuze voor het hard karton weer slim omdat het boek dan tegen een stootje kan.

De indeling is speels en aantrekkelijk.  Eerst tref je een grote vraag aan de linkerzijde en vind je het antwoord aan de rechterzijde waarvoor je eerste een flap moet omslaan. Hierdoor kan je even zelf een antwoord ( met je kind) verzinnen voor het omslaan. Vervolgens krijg je een heel fantasierijk antwoord en daarna het weetje ‘hoe het eigenlijk echt zit’. Met uiteraard een mooie, frisse illustratie van desbetreffende vogel. Het boek bevat naast deze grote, eenvoudige maar wel kleurrijke illustraties, humor en je steekt er ook nog wat van op !

Christopher Plum en het zwaard der wanhoop, Tamara Geraeds

9789492585851/2021

Tamara Geraeds,  Dutch Venture Publishing

Tamara Geraeds bracht in 2015 deze titel uit bij uitgeverij Kramat. Ik had het plezier het toen al te mogen lezen en vond het een leuke kennismaking met een nieuwe held, al vind hij zelf dat hij dat niet is.  Helaas is de toenmalige uitgeverij failliet gegaan maar gelukkig vond zij bij Dutch Venture Publishing de gelegenheid de titel ( en de andere delen uit deze serie) opnieuw uit te geven.

De cover is in een nieuw jasje gestoken en ik vind dat persoonlijk een goede keuze want deze cover springt er veel meer uit dan de vorige. Ook het lettertype ( let op de T in de voornaam van onze held) vond ik mooi en treffend gekozen. Echt een cover die je aandacht trekt. Verder is de uitvoering in een hardcover waar ik ook altijd wel blij van word.

Achterflap:

Ga mee op een magisch avontuur, waar legendes werkelijkheid worden en gevaarlijke schurken op de loer liggen… Christopher Plum is geen held. Hij is niet moedig en sterk en kan eigenlijk niets bijzonders. Maar daar zal snel verandering in komen… Christophers leven staat op zijn kop als hij een magisch zwaard vindt in een geheime tunnel onder zijn huis. Een vreemde stem draagt hem op het zwaard in veiligheid te brengen. Maar dat is niet gemakkelijk, als blijkt dat er twee schurken achteraan zitten die de macht over de wereld willen. Christopher krijgt magische hulp van bijzondere vrienden. Maar komt die hulp op tijd? Een spannend avontuur, volgepakt met magie en legendes én…. twee hilarische schurken!

Een gewone jongen , een geheime tunnel , een magisch zwaard en twee schurken. Een leuk aantal ingrediënten voor een spannend avontuur.  Christopher wordt ook nog eens gepest , heeft een vervelend zusje en weinig zelfvertrouwen. Door te kiezen voor een anti-held is het een verhaal geworden die een groot publiek zal aanspreken.

In het begin lees je dat je in het stadje waar Christopher woont beter niet in de avond rond kunt dwalen wat helaas niet echt wordt uitgewerkt. Onze hoofdrolspeler komt namelijk al snel in contact met een bijzondere dame waarbij een groot avontuur van start gaat. De start van deze quest vond ik mooi gevonden. Op zoek naar een magische zwaard en zorgen dat het niet in de handen komt van twee schurken.  Deze schurken zijn ook niet super slim wat het verhaal ten goede komt omdat de nodige grappige situaties met zich meebrengt. Verder zijn er verwijzingen naar de oude legende van Koning Arthur. Als je daar niet bekend mee bent is dit niet erg omdat de auteur het goed in het verhaal heeft verweven. In het begin dacht ik , goed en makkelijk scoren met het verwijzen naar een legende maar door de manier waarop de auteur dit heeft gedaan heb ik die gedachte snel weer ingetrokken.

Het verhaal is geschreven in korte hoofdstukken en makkelijke woordkeuze. Hierdoor goed passend bij de doelgroep van tienplus. Er zijn wat vreemdere woorden maar daar lees je wel door heen. Je haalt goed uit de tekst wat er bedoelt wordt.

Het verhaal heeft een goede spanningsopbouw en goede aanloop naar een goed afsluitend einde. En een goed begin van een nieuwe serie.  En het goede nieuws is dat je niet op het tweede deel hoeft te wachten. DVP uitgeverij heeft er voor gekozen de gehele serie in een keer opnieuw uit te brengen , dus je kunt meteen doorlezen !

Deze recensie was onderdeel van een blogtour voor meer informatie : check de site van DVP

05