9789021430942/2023
Thomas van Luyn, illustraties Sophie Pluim, uitgeverij Volt
9789021430942/2023
Thomas van Luyn, illustraties Sophie Pluim, uitgeverij Volt
9789464373424/2022
auteur Karin Hover, uitgegeven door Boekengilde, historische familie roman.
Karin Hover (1957) bedenkt en schrijft, zolang zij zich kan herinneren , al verhalen. Haar verhalen spelen zich altijd af in het buitenland. Met name in Engeland of Ierland. Ze is liefhebber van de sfeer van Engelse boeken. In 2020 pakte ze het schrijven serieus op en na een schrijftraining kwam het verhaal van Evi en Sean in haar op, afspelend in Ierland. De basis van ‘ Shamrocks en regenbogen’. Een historische familieroman. Dit verhaal, haar tweede roman, gaat over Maggie, familie van Evi. De Ierse onafhankelijkheidsstrijd is het onderwerp van het boek, naast de persoonlijke strijd van Maggie. Een derde boek uit deze reeks heeft als titel ‘ de geheimen van Lizzy’. De afsluiter van de trilogie rond de familie Fitzpatrick.
Inhoud: Als Evi op de zolder van haar schoonmoeder notitieboeken heeft gevonden is zij blij verrast. Het blijken schrijfsels van haar mans overgrootmoeder Maggie te zijn. Evi vertaald de verhalen voor de rest van de familie en samen lezen ze over het vele wat Maggie heeft moeten doorstaan en over wat er zich in Ierland afspeelde gedurende WOI en de strijd om onafhankelijkheid.
Magreet is een notarisdochter en kan zich niet vinden in de toekomstplannen van haar vader. Een goede partij trouwen en huisvrouw worden. Met veel pijn en moeite mag ze een verpleegstersopleiding volgen. Haar vader bedacht dat ze zodra ze getrouwd zou zijn kon stoppen met werken. De eerste Wereldoorlog is al twee jaar aan de gang en er is groot tekort aan medisch personeel. Magreet loopt weg van huis om zich te melden bij het Rode Kruis. Ze gaat helpen aan het front. Ze wordt geplaatst direct aan de gevechtslinie in de loopgraven. Zwaar werk waar zij niet tegen opgewassen is. Ze wordt overgeplaatst naar een ziekenhuis in Arres. Hier ontmoet ze Anthony en gaat met hem mee naar Dublin. Als Anthony wordt opgeslokt door zijn werk en minder tijd heeft voor Margreet ontmoet ze de vrijheidsstrijder Sean Fitzpatrick. Inmiddels is het 1916 en de politieke spanning tussen Engeland en Ierland loopt op. Op Paasmaandag breekt er een opstand uit, de stad veranderd in een oorlogsgebied. Magreet ( die in Ierland de naam Maggie draagt), heeft haar eigen strijd. Kiest ze voor Anthony of voor Sean? Een moeilijke keuze waarbij het lot voor haar lijkt te gaan kiezen.
Een bijzondere roman over een bijzondere periode. Zelf was ik niet zo op de hoogte van de achtergronden rondom de politieke spanning tussen Engeland en Ierland. Ik had wel eens van de Paasopstand gehoord maar wat dit betekende voor de Ieren zelf werd mij duidelijker na het lezen van dit verhaal. Ik hou wel van een stuk geschiedenis. De reden waarom ik graag historische romans lees. Dat dit een echte familieroman is merk je duidelijk door de vertelstijl, die is eenvoudig en leest lekker weg.
De auteur laat je echt kennis maken met haar karakters en ze worden voldoende uitgediept. Ik vond de start wat rommelig. Evi vind de notities van Maggie en gaat die vertalen om het verhaal aan de rest te kunnen vertellen. Hier en daar vliegen er wat feiten heen en weer over de geschiedenis om het verhaal aan te vullen. Persoonlijk vind ik dat een beetje een makkelijke manier om informatie te geven aan de lezer. Had het bij het verhaal van Maggie gebleven had dat ook prima geweest. Daarnaast moest ik even schakelen omdat het notities van Maggie betrof en ik dus een dagboek in de ik-vorm had verwacht maar de notities zijn door een verteller beschreven, dus met Maggie in de derde persoon. Dat gaf wat afstand en hierdoor kwam het soms wat ‘vertellend’ over. Niet het juiste woord wat ik zocht maar het maakte het iets afstandelijker op sommige stukken. Gelukkig was het grootste deel dit niet.
Zoals het een goede familieroman betaamt zijn er genoeg perikelen in de situaties met de mensen om Maggie heen om de lezer mee te voeren. Mee te nemen naar een mooi land, maar ook naar een tijd waarin het niet zo vanzelfsprekend was dat een vrouw een mening mocht hebben, laat staan werken of eigen keuzes mocht maken. Maggie’s strijd is dan ook een heel bijzondere, een die de moeite waard is te lezen.
Het eerste deel van de trilogie heb ik niet gelezen, tot mijn spijt, want de vertelstijl van de auteur is zeer aangenaam. Maar ondanks dat ontbrak het mij niet aan informatie en kan dit tweede boek goed zelfstandig gelezen worden.
Het is jullie vast niet ontgaan dat ik dit jaar mee doen met ‘ Ik lees Nederlands challenge 2023! In 2015 deed ik eerder mee en toen lag het initiatief bij Judith van ‘de boekenblogger’ . Toen had ik het voornemen om 40 boeken te lezen van Nederlandse/Vlaamse bodem. En het doel bereikt met meer dan 70 titels ! ( Klik hier voor mijn leeslijstje van toen als je benieuwd bent naar de titels van toen).
Dit maal hebben de bloggers van Koukleum.nl de challenge nieuw leven in geblazen. Helemaal leuk en uiteraard sluit ik graag aan bij deze challenge.
Je kan op de site van Koukleum een keuze maken, geheel in stijl van hun naam:
10 boeken: Lemming
20 boeken: Sneeuwhaas
30 boeken: Poolvos
40 boeken: Zeehond
50 boeken: IJsbeer
Ik leg de lat graag hoog en ga voor ” de ijsbeer “. 50 boeken lezen en promoten op mijn blog en social media. Inmiddels heb ik de 26 boeken aangetikt ( prentenboeken & kinderboeken tel ik niet mee, sommige jeugd- en ya boeken wel). Met de zesde maand van het jaar voor de deur ga ik die ijsbeer wel halen…
Hoewel leesdoelen en lijstjes niet mijn ding zijn : ik start altijd heel braaf en enthousiast maar de waan van de dag haalt mij altijd in en dan zit de klad weer in de uitvoering, vind ik het een leuk initiatief om Nederlandse en Vlaamse auteurs te promoten want er zitten echt pareltjes van boeken tussen!
( een collage van een aantal titels die ik las)
Gelezen in mei
Kinderboeken en prentenboeken
YA
Thrillers
Romans
9789044850475/2023
Auteur Mark Janssen , illustraties Suzanne Diederen, uitgeverij Clavis
Als Beer en Eekhoorn niet met Vosje willen spelen is hij verdrietig en denkt hij dat het komt omdat ze niet hetzelfde zijn en hij verdrietig en denkt hij dat het komt omdat ze niet hetzelfde zijn en dat je alleen vriendjes kan zijn met een ander vosje. We zijn te verschillend en kunnen niet hetzelfde zegt hij tegen zijn moeder. Die zegt echter dat dat niet zo is, dat verschillend soms fijn is en handig.. Als Vosje daarna honing wil halen in de grote boom lukt dat niet en komen Beer en Eekhoorn kijken wat hij daar doet en komen ze op een goed idee.
9789403687353/2023
Olivia Hill heeft met de titel “tante Betty’s countryclub” een heerlijke feelgood met een thrillertwist geschreven. Een heerlijk genre binnen het feelgood genre waarbij Olivia Hill de lezer weet te boeien van begin tot het einde!
Hoofdrolspeler Kimberly kwam vroeger vaak bij haar oom en tante op hun ranch in Summerville. Toen haar ouders gingen scheiden ging ze met haar moeder mee en waren de uitstapjes naar de ranch gestopt. Jaren later besluit ze haar spullen te pakken om tijdens haar zomervakantie bij tante Betty en oom Bill te logeren. Ze maakt daar kennis met de lokale, aantrekkelijk, sheriff Colt. Naast sheriff is hij helpende hand op de ranch. Kimberly gaat ook aan de slag op de ranch, bekommert zich om de paarden en de honden. Het leventje is er rustig en de overweging te blijven wordt steeds realistischer. Als oom Bill echter niet terugkomt van een vistochtje lijkt de rust te zijn verdwenen. Tante Betty en haar vriendinnen verzamelen zich in het kantoortje in de schuur, die door Colt “tante Betty’s countryclub” wordt genoemd, om een zoektocht naar Bill te organiseren. Althans daar lijkt het op of zouden ze juist willen dat hij niet meer werd gevonden?
Wat een heerlijk boek is dit. Het heeft een vleugje van alles. Romantiek, spanning, dierenliefde, familiebanden, een vermissing, een bejaarde dame met een bijl, kortom het is een bonte verzameling van personages, toevalligheden en belevenissen. Het ogenschijnlijke rustige leventje op de ranch lijkt even opgeschud door de vermissing. Een vermissing die wat vragen oproept. De vragen worden niet hardop beantwoord maar als lezer tel je de bewijzen bij elkaar op en weet je hoe het in elkaar steekt. Met alle begrip voor ” tante Betty’s countryclub”. De oudere dames zouden niet misstaan in de romans van Hendrik Groen. Ik denk dat ze aardig aan hem gewaagd zouden zijn. De humorvolle knipoog hebben de dames zeker onder de knie.
Het verhaal zit goed in elkaar en zowel de dosis romantiek als het vleugje mysterie rondom de verdwijning zijn op elkaar afgestemd. Daarnaast merk je dat de auteur veel liefde voor dieren heeft wat zij ook in het verhaal heeft gestopt. Het leest lekker weg en heeft een goede opbouw.
Kortom een verhaal waar ik van heb genoten en ik wil zeker meer van deze auteur lezen.
Ik las voor deze recensie het e-book wat beschikbaar werd gesteld door de uitgeverij in verband met de blogtour:
Een van de leukste boeken die ik afgelopen maand heb gelezen….
Een van de mindere boeken die ik las deze maand
Een van de verrassende kinderboeken die ik heb gelezen
Een van de aanraders, als je houd van korte verhalen met een scifi twist
Een beetje laat dit overzicht en ik was het overzicht ook een beetje kwijt… In mijn vakantie lekker veel kunnen lezen en nu eens bekijken of ik alles nu van een recensie kan voorzien…
Wat ik heb gelezen:
9789047713869/2023
Pieter Koolwijk, illustraties Linde Faas, uitgeverij Lemniscaat.
Pieter Koolwijk vindt dat iedereen zijn fantasie moet gebruiken. Dat is waarom hij boeken schrijft. Hij brak door met zijn boeken over “Vlo en Stiekel”, schreef het ontroerend “Bens Boot”, ” Prutje ” en nog een aantal bijzondere titels. Zijn boek ” Gozert ” (deel 1 uit deze trilogie), werd bekroond met de Gouden Griffel. “Gozert” verteld het verhaal van Ties. Ties is heel druk in zijn hoofd en moet naar ‘ Huize Hoopvol” om te genezen en daar ontmoet hij Luna. Het tweede deel draagt haar naam. ” Missie afbreken ” is het derde verhaal en gaat over Gozert. Want Gozert ging eigenlijk over Ties….
Wederom zijn de illustratie weer van Linde Faas. Ze spatten bijna van de pagina’s af, net als het verhaal.
Gozert is de allerbeste vriend van Ties. Ties is de enige die hem kan zien. Luna kan Gozert wel horen maar niet zien. Gozert en Ties zijn altijd samen. Ze doen gevaarlijke missies en als het in de soep dreigt te lopen roept Gozert heel hard ” missie afbreken!” En dan rennen ze hard lachend weg. Alleen lijkt Ties zich steeds beter zonder Gozert te vermaken. Gozert voelt zich alleen en of hij wordt vergeten. Als Ties en Luna een eigen missie maken en ten strijde trekken tegen ” Huize Hopeloos” voelt Gozert zich in de steek gelaten. Hij wil niet mee want het is de plaats waar Gozert zich heel ongelukkig voelde. Gozert ontdekt dat er nog meer zijn zoals hij en ziet dat het niet goed met hen gaat als ze geen aandacht van hun mensen krijgen. Gozert vraagt zich af wat of wie hij is en waar hij thuis hoort. Hij gaat op zoek naar antwoorden en als hij ze vind moet hij heel hard nadenken wat hij daarmee moet gaan doen..
Ik ben liefhebber van de verhalen van Pieter Koolwijk en de eerste twee boeken uit deze trilogie heb ik met veel plezier en ontroering gelezen. Dus uiteraard keek ik uit naar dit deel. Wie zou de hoofdpersoon worden in dit verhaal en hoe zou het verder gaan met Ties, Luna en Gozert? Ik las het boek in één ruk uit. Hoewel je weet dat Gozert niet echt is komt hij levensecht over. Het verhaal wordt vanuit zijn oogpunt verteld en al zijn emoties, zijn onzekerheid, zijn eenzaamheid en liefde voor zijn vrienden zijn bijna tastbaar. Pieter Koolwijk heeft een mooie mix neergezet van fantasie en werkelijkheid. De vragen die Gozert zichzelf stelt komen soms bij je binnen als iets wat jezelf ook zou willen weten. De antwoorden soms ontroerend.
Naast de vragen die Gozert zichzelf stelt is er ook nog “Huize Hoopvol ” of “Hopeloos ” zoals Gozert het noemt. Ties en Luna zijn betrokken bij een rechtszaak tegen de directeur die het veld moet ruimen. In plaats van kinderen proberen te genezen met medicijnen waardoor ze zombies worden moeten kinderen geholpen worden. Hierbij wordt even aangekaart hoe er tegen een kind aangekeken kan worden als deze net even anders is of zich anders gedraagt. Dat medicatie daar het antwoord niet op is. Een mooi gegeven en mooie strijd die in het verhaal is verweven maar niet de boventoon voert.
De vertelstijl is pakkend, de emoties van Gozert en zijn vrienden komen bij je binnen. Het is avontuurlijk, grappig, kleurrijk maar ook soms wat somber. Gozert is een superheld (met een superheldencape om) en weet je te raken. Ik wilde eigenlijk het boek niet meteen uit lezen omdat ik wist dat er dan een einde zou komen aan het verhaal van dit mooie trio. Maar het einde was heel mooi, en heel bijzonder, en ontroerend ( ik pinkte een traantje weg) maar eigenlijk ook geen einde. Want echte vriendschap is oneindig.
De trilogie is uitgegeven door uitgeverij Lemniscaat in een mooie hardcover uitvoering. Soms lees je een boek in zou je die het liefste in willen lijsten zo mooi. Dit zijn dat soort boeken.
met dank aan uitgeverij Lemniscaat voor het recensie exemplaar
9789493265479/2023
Ünver Alibey, vertaling Jen Minkman, Dutch Venture Publishing
Ünver Alibey komt van oorsprong uit Cyprus en studeerde Engelse Literatuur aan de universiteit van Istanboel. Hij begon als uitgever en vertaler om vervolgens zelf ook kinderboeken en ya te gaan schrijven.
“Bloemenkind” is een fantasy voor kinderen, uitgegeven in een mooie hardcover met illustraties van Mariska Maas en vertaald door Jen Minkman. Leeftijdsaanduiding 9plus.
Over het verhaal: Tartarus, de dromendrinker, is een monster dat s’nachts de slaapkamers van onschuldige kinderen binnensluipt met verschrikkelijke plannen. Tiara, een bloemenkind, hoort in het bos over een monster wat mooie dromen steelt van kinderen waardoor hun harten leeg achterblijven en ze snel oud worden. Tiara gaat er alles aan doen om Tartarus te doen stoppen en zo de dromen van de kinderen te redden.
Slechts 74 pagina’s telt deze vertelling en het beslaat 16 hoofdstukjes. De zinnen en het lettertype past prima bij de doelgroep. Soms lijkt de tekst mij wat pittig voor de wat jongere lezer maar dat geeft net een beetje extra uitdaging bij het lezen. Voor het wat oudere kind kan het misschien hier en daar wat kinderachtig overkomen door de manier waarop de vertelling loopt en hoe de personages zich uitspreken naar elkaar toe.
Het is een fantasie-rijk verhaal met een duidelijke goed/slecht- boodschap. Een beetje spanning en hier en daar wat humor. In het begin als Tiara op bezoek gaat bij madam Ravena had ik het idee dat ik informatie had gemist omdat ik het gevoel had ergens middenin te vallen. Al snel wordt je als lezer wel geïnformeerd en wordt de verhaalopbouw beter, tot de aanloop naar de tweede helft.
Tiara heeft wel een aparte manier om Tartarus aan te pakken en het verhaal loopt uit in een kerstverhaal waarbij de boodschap van kerstmis ook aan bod komt : samen delen en het licht herdenken. De aanloop naar het tweede deel van het boek vond ik wat minder waardoor het lijkt of er twee verhalen aan elkaar zijn geplakt. Ik liet het echter lezen aan een tienjarige en die viel dat minder op. Zijn mening was dat er af en toe wat lastige zinnen in zaten maar het verhaal wel leuk was al vond ie het raar nu een kerstverhaal te lezen.
Kortom een leuke kennismaking met het werk van deze auteur. Het verhaal lijkt wel een sprookje maar qua opbouw had de vertelling wat beter gekund.
Een leuk boekje, ideaal als kerstcadeautje omdat de kerstboodschap er mooi in verpakt zit.
9789090370408/2023
Sejul Nerve, http://www.sejulnerve.com
In 2021 debuteerde Sejul Nerve met zijn roman ” uit het ritme”, afgelopen maart verscheen zijn bundel ” het heerlijke leven in onwetendheid en andere korte verhalen”. Een bundel korte verhalen. Verhalen in een setting met een scifi-wist. Origineel en pakkend tot de laatste bladzijde. Het zijn 18 zeer verschillende verhalen. In een grote variatie qua inhoud, thema’s , hoofdrolspelers en inhoud, maakt het dat deze bundel zeer toegankelijk is en voor ieder wel een verhaal heeft wat er uitspringt.
Het schrijven van korte verhalen is een kunst die Sejul Nerve zeker beheerst. Alles vertellen in een beperkt aantal woorden en daarbij bewust kiezen voor een afgerond einde of juist een einde die je nog even laat nadenken is hem zeker gelukt.
Ik ben een veellezer, ik lees veel genres, iets minder scifi maar de manier waarop deze korte verhalen direct, of indirect, een vleugje scifi hebben, deed mijn leeslust naar scifi weer aanwakkeren. Door de scifi elementen in de alledaagse dingen terug te laten komen en geen lastig taalgebruik , heeft de auteur verhalen neergezet die lekker vlot weglezen.
Zo is in een van de verhalen de hoofdrol weggelegd voor batterijen waarbij een vleugje humor een knipoog wordt gegeven naar de mensheid. Waarbij je nooit meer gedachteloos een batterij verwisseld. Is het verhaal met de gelijknamige titel als de bundel een van de verhalen die mij het meest opviel. Als je iets niet weet dan zal het wel niet zo zijn. Met een link naar Schrödingers kat. Verder komt een reiziger in “Hotel California” terecht (enig kennis van songtekst van de Eagles is wel handig om verhaal te snappen). Mijn favorieten zijn “verkeerd bezorgd” (wat ik ook mocht proeflezen), “levenswaarde”, “ de echte hemel” en “stoelendans”. Maar eigenlijk heb ik de hele bundel met plezier gelezen.
Kortom ik was blij verrast met deze originele verhalenbundel met een twist van scifi en filosofie die je op een leuke en frisse wijze aan het denken zetten. Zeker ook een aanrader voor als je niks met het scifi- of fantasy genre hebt.