” narcisme is a bitch” Jasmijn

9789403611105 / 2020  uitgeverij Mijn besteller.nl

Jasmijn A schreef een boek over het omgaan met een moeder met narcisme. Als ervaringsdeskundige om lotgenoten te helpen of misschien als therapeutisch hulpmiddel voor haar zelf heeft ze haar hersenspinsel op papier gezet. Rauw en geen blad voor de mond nemend neemt ze de lezer mee in haar wereld. Een wereld vol emotie waar mij vooral de frustratie en boosheid  bleef hangen. Maar of dat de bedoeling was?

De auteur is opgegroeid bij een narcistische moeder, toen ze hier achter kwam wilde ze alles lezen over narcisme wat ze kon vinden.  Kenmerken van narcisme, omgangsvormen en ervaringen van lotgenoten. Een boek waar alles in stond kon ze niet vinden en vooral  een boek met praktische omgangstips om je los te wrikken van de narcistische persoon in je leven en te kiezen voor jezelf.  Omdat ze vond dat dit er niet was schreef ze dit boekje.

Ze richt zich ook rechtstreeks tot slachtoffers van narcisme. Of elke lezer inderdaad een moeder of vader met deze stoornis heeft. Ze schrijft ze direct aan om ze een hart onder de riem te geven, dat ze niet alleen staan. Tips over wat je moet doen in een panieksituatie, hoe je om kunt gaan met kritiek en negativiteit. In slechts 126 pagina’s neemt ze je mee aan de hand om op je eigen benen te kunnen gaan staan.

Narcisme is een heftig onderwerp. Gelukkig heb ik hier in mijn persoonlijke leven niet mee te maken maar werkend in de gezondheidszorg wekt het  mijn interesse mij hierop in te lezen om het te kunnen herkennen en wie weet handvatten te vinden in de omgang met mensen die het hebben dan wel slachtoffers van. Vandaar dat ik dit verhaal wel wilde lezen.

De insteek van de auteur is duidelijk en als ervaringsdeskundige deelt ze het verhaal met de lezer. Dat ze geen echt auteur is blijkt aan de rommeligheid van de opbouw van het verhaal. Het is echt haar verhaal wat ze wilt delen. Een schreeuw om gehoord te worden. Een eenzijdig relaas over een heftig en ingewikkeld ziektebeeld.  Ik had een iets minder persoonlijk insteek verwacht waarbij in ieder geval de lezer niet ook als slachtoffer zou worden toegeroepen. Ik denk dat je een groter publiek met zo’n belangrijk verhaal zou  kunnen bereiken als je wat meer afstand zou houden. Door meer afstand te nemen als auteur en je lezer niet rechtstreeks als slachtoffer te benaderen.  Of met wat meer diepgang, Het verhaal is belangrijk genoeg om wat meer pagina’s aan te besteden.

Maar mocht het idee zijn de auteur om lotgenoten een handzaam boekje mee te geven als hart onder de riem denk ik dat dat wel is gelukt. Er zal herkenning zijn en misschien wel opluchting dat je niet de enige bent met een zware last op de schouders.

” zoutzuur ” Peter J.L.M. Bernink

9789493059306/2019 uitgeverij Palmslag

Peter J.L.M. Bernink is na zijn studie geneeskunde gepromoveerd en cardioloog geworden. IN 2014 verscheen zijn eerste thriller over neuroloog Koch en deze titel is nummer zes van zijn hand. Alle titels zijn in dezelfde stijl , met dezelfde hoofdfiguur en veelal dezelfde bijfiguren. Ze zijn zelfstandig te lezen en Koch heeft, als buitengewoon adviseur van de politie, zijn handen vol om bijzondere politiezaken tot een goede oplossing te brengen.

In dit verhaal draait alles om een gruwelijke moord die zich afspeelde in 1994. De 24 jaar oude Doortje wordt vermoord, overgoten met zoutzuur en levend begraven. De dader wordt nooit gevonden en de zaak belandt als een ‘ cold case’ op de plank.  Haar ouders laten het er niet bij zitten en vragen Koch of hij de zaak wilt bekijken. Ze geven hem een klassenfoto waarop blijkt dat Doortje en hij er samen op staan. Dit besluit hem om de zaak kritisch te bekijken. In 2004 blijkt er echter een zo goed als identieke moord te zijn gepleegd en zelfs een derde moord volgt. Wederom zijn de slachtoffers met zoutzuur overgoten waardoor ze gelinkt worden aan elkaar. De speurtocht naar de moordenaar brengt Koch in de wereld van cybercrime, identiteitsfraude en afpersing. Het brengt hem zelf ook in gevaar als de moordenaar hem als volgende doelwit ziet.

Allereerst vind ik de cover bijzonder en goed gekozen. Je ligt als ware zelf in een gat in de grond en boven zie je een schep die de kuil gaat vullen met aarde. Dat geeft al een beetje een sinister gevoel weer. Bij het lezen van de achterflap is daar de belofte van gruwelijke moordslachtoffers, een seriemoordenaar en een link naar cybercrime en het darkweb. Tel daarbij op de vorige boeken die ik met plezier van deze auteur heb gelezen dus dook ik vol goede moed in deze thriller van zijn hand.

De opzet van het boek is net als zijn voorgaande boeken van dezelfde layout. Het boek beslaat drie delen en voorafgaand een flinke lijst met namen van personages die voorkomen in het verhaal. Dit zijn er best veel (waarbij ik mij afvraag of het niet iets minder zou kunnen ).  Persoonlijk denk ik dat zo’n lijst afschrikt. Ik sla hem meteen over. Een goede schrijver introduceert zijn personages en dan is zo’n lijst overbodig. Bovendien kan ik het wel lezen maar al die namen blijven toch niet hangen. Van mij mag dit echt weggelaten worden.

Vervolgens gaan we van start met een proloog waarin we de moordenaar vast ontmoeten en ben ik zeer benieuwd hoe het verder zal gaan. De moordenaar is van het precies plannen en uitvoeren  ( alle details worden goed omschreven) en dat krijg je als lezer mee doordat de hoofdstukken over de moordenaar en de het speurwerk elkaar afwisselen. Hierdoor is er een prima spanningsopbouw en lees het prettig weg. De auteur weet  zijn verteltempo af te wisselen waardoor je niet in een rotvaart door het verhaal gaat en weet de lezer bij de les te houden.

Helaas valt de auteur in zijn verhaal af en toe in de herhaling en wordt er soms terugverwezen naar vorige boeken wat niet echt noodzakelijk is en voor wat vertraging zorgt. Ook worden op deze wijze soms personages geïntroduceerd waarbij ik wel eens dacht “dat weet ik nu wel “ omdat ik zijn vorige boeken ook had gelezen. Verder worden deze karakters wel goed uitgewerkt. De vertelstijl is prettige en leest vlot, ondanks bovengenoemde herhalingen. Het verhaal is origineel maar bij sommige stukken niet geheel geloofwaardig. Maar dan bedacht ik mij dat dat ook niet hoeft. Het is immers een fictief verhaal. Als de auteur je weet te boeien en je mee kan nemen in zijn verhaal is dat prima.

Ik vind de boeken van Bernink prettig leesvoer. De link naar de medische wereld, die als een rode draad wel door alle boeken heen zitten, vind ik erg leuk en maken de boeken hierdoor net even origineler dan andere thrillers. De insteek van dit verhaal is iets meer gruwelijker dan zijn vorige werk. Mede door de details van deze moorden. Het houdt je als lezer scherp en de auteur laat zien dat hij zich blijft vernieuwen in zijn verhalen ook al blijft zijn hoofdpersonage dezelfde.

Het beste boek van 2020!

Elle McNicoll, vertaling Margaretha van Andel, isbn 9789047712662, uitgeverij Lemniscaat

Elle McNIcoll is een Schotse schrijfster die in Londen woont. Ze studeerde creatief schrijven en werkte onder andere als blogger en boekverkoopster. Ze schreef haar masterscriptie over het gebrek aan neurodiverse auteurs die over hun eigen ervaringen schrijven. Dus ging ze dit zelf maar doen. Een soort vonk is haar debuut.  En wat voor een!

Misschien eerst even een kleine uitleg over neurotypisch en neurodiversiteit. Neurotypisch wilt zeggen ‘ normaal’: een individu dat denkt, waarneemt en zich gedraagt op een manier die door de algemene bevolking als ‘normaal’ wordt beschouwd.  Bij neurodiversiteit is het idee dat ontwikkelingsverschillen (zoals autisme, ADHD, dyslexie en leerstoornissen), geen stoornissen zijn die moeten worden genezen, maar juist verschillen die moeten worden gerespecteerd. Ze zien autisme ( wat de hoofdpersoon in dit boek heeft) niet als stoornis maar als iets wat een onderdeel van de hersenen is, dat het een bron kan zijn van vermogen en trots en dus ook gezien kan worden als pluspunt.

Addie is een jong meisje wat opgroeit in een gezin met nog twee zussen. Tijdens een schoolproject komt ze er achter dat in het dorp waar ze in woont vroeger heksen werden vervolgd én gedood. Dit omdat ze anders waren. Ze vindt het zo onrechtvaardig dat ze een monument wilt oprichten. Maar het dorp ( met name het gemeente bestuur) zit niet te wachten om herinnerd te  worden aan dit stukje historie.  Addie laat het er niet bij zitten en gaat actie voeren. Ze voelt zich namelijk verwant aan deze heksen omdat ze net als de heksen van vroeger raar wordt aangekeken door mensen die haar anders vinden… .

Er verschijnen de laatste tijd steeds meer boeken waarbij onder andere autisme of andere ‘hoofdzaken’ een rol spelen. Maar doordat de auteur zelf neurodivers is weet zij als geen ander de zaken te benoemen en te beschrijven. Als ervaringsdeskundige kan je als geen ander die emoties weergeven. De angst, de onzekerheid en het overleven want hoe hard wordt Addie soms geconfronteerd met de vooroordelen en onkunde van de (volwassen) mensen om haar heen. Zelfs haar docent heeft geen idee en doet ook geen moeite om Addie te helpen. Gelukkig heeft Addie steun van haar zus Keedie, die inmiddels aan de universiteit ook knokt om zich staande te houden. Beiden zussen hebben autisme en hierdoor hebben ze geen woorden nodig om elkaar te verstaan.

Toen ik het boek voorbij zag komen en las dat het over de heksen ging wilde ik het graag lezen. Ik had toen nog niet de informatie over de auteur en wat er zo anders was aan Addie. Omdat ik zelf in de familie te maken heb met autisme kwam dit boek bij mij binnen. Ik was volledig ontroerd, wat kan deze auteur goed verwoorden hoe het voelt, hoe het is om te overleven in een maatschappij die niets van autisme lijkt te snappen/begrijpen of wilt begrijpen. Maar ook hoe prikkels binnen komen, wat overprikkeling is en hoe dit wordt beleefd. Hoe iets eenvoudigs als een knuffel al ‘verkeerd’kan binnen komen maar ook hoe je in een (autistische ) burnout kan raken. Een verhaal over anders zijn maar zeker ook over anders mogen zijn. Het autisme wordt benoemt als een onderdeel van Addie’s hersenen, iets wat haar maakt zoals ze is. En dat is een bijzonder mooi, strijdlustig meisje.

Het verhaal zelf is prettig geschreven. De ontroering, herkenning (bij mij dan) en de pijn die af en toe van de pagina’s afrolt heeft mij een traan doen wegpinken. Daarnaast zit er ook humor in en wordt je als lezer zelf ook boos en rol je af en toe met je ogen vanwege de reacties die Addie krijgt van zogenaamde volwassen mensen die zich totaal niet volwassen gedragen en in hun onwetendheid zo fout bezig zijn. Kortom een bolwerk van emoties, bij de personages maar zeker ook bij de lezer.

Voor mij was dit het mooiste boek wat ik in 2020 heb mogen lezen. Ik wil het aan iedereen aanraden. Deze titel zou ook in elke schoolbibliotheek moeten staan.  Het geeft zo’n goed beeld over autisme maar daarnaast is het gewoon een heel mooi verhaal met een stukje geschiedenis over echte heksen die vervolgd werden en een stoere meid. Het leest lekker weg in een lekker leestempo en doordat ik als lezer mij zo betrokken voelde las ik het boek in één zucht uit.

“de gastenlijst” Lucy Foley

Auteur en redacteur Lucy Foley woont in Londen en debuteerde met de thriller “de jachtpartij” en werd een bestseller. Dit is haar tweede thriller. De uitgeverij prijst de boeken aan als klassieke whodunnit en zou vooral liefhebbers van Agatha Christie kunnen bekoren.  De jachtpartij heb ik met plezier gelezen dus ik was zeer benieuwd of dit boek mij ook kon bekoren. 

In ‘de gastenlijst’ maken we kennis met Jules en Will. Beiden publieke figuren die in het huwelijksbootje gaan stappen. Voor hun bruiloft hebben ze een gekozen voor een schitterend eiland voor de Ierse kust en Jules wil alles tot in de puntjes perfect hebben geregeld. Terwijl de laatste voorbereidingen worden getroffen komen de gasten aan op het eiland. Helaas valt niet alles te plannen en er steekt in fikse storm op. Als deze storm losbarst kan niemand van het eiland af.  De stemming wordt grimmiger ook omdat oud zeer omhoog wordt gehaald, problemen en ergernis van vroegere jaren steken de kop op. Zelfs zo erg dat er een moord wordt gepleegd. De wetenschap dat de dader zich onder de gasten moet bevinden maakt de situatie er niet beter op. De vraag is alleen wie het zal zijn omdat meerdere een goed motief blijken te hebben. 

De vergelijking op de cover met Agatha Christie komt in dit boek zeker tot zijn recht. Hoewel het een echte ‘whodunit’ is het zelfs ook onduidelijk wie het slachtoffer is. En dat geeft het verhaal een originele insteek.

Er zijn verschillende hoofdrollen weggelegd en het verhaal wordt  vanuit deze perspectieven beschreven. Een ieder heeft zijn eigen geheimen, problemen met zichzelf en het slachtoffer. De karakters worden goed uitgewerkt. Daar is ook alle tijd voor want het verhaal heeft een kabbelend tempo.  Het verhaal schommelt ook door de tijd. Sommige hoofdstukken spelen zich af op “ de avond van de bruiloft” en de rest in de aanloop er naar toe. Boven elk hoofdstuk staat wie er aan het woord is en op welk moment we in het verhaal zitten. Dit is ook wel nodig anders zou het te verwarrend worden en kan je er geen touw aan vast knopen. 

De auteur heeft oog voor detail, wat je terug ziet in haar beschrijvingen van haar karakters en de omgeving. Het eiland is een prima decor voor dit bijzondere gezelschap.  

Hoewel de auteur een prettige vertelstijl heeft, zeker als je van uitvoerige beschrijvingen houdt, vond ik het tempo in het verhaal voor mij aan de lage kant. Het begin was prima maar in plaats van meer actie kwamen we in een trager tempo. Iets waar ik zelf niet zo van houd als ik een thriller lees. Maar voor de liefhebber van dit soort verhalen is het een echte aanrader.

Blogtour ! ” de zware rugzak” Sarah Surgey

Vandaag gaat de blogtour van start waarvan ik de spits mag afbijten. Ik was zeer benieuwd naar dit boekje over rouwverwerking. Het is een onderwerp wat mij  ( ook beroepsmatig) aanspreekt en soms is het verlies van iemand en alle emoties die daarbij komen kijken moeilijk uit te leggen en dan is een goed boekje daarbij heel fijn om iets bespreekbaar te maken.  Toen deze titel voorbij kwam was ik dus zeer benieuwd en wilde het graag lezen.

Sarah Surgey komt uit Engeland. Ze is getrouwd, heeft vier dochters en is onderwijzeres in het basisonderwijs.  Ze heeft geschreven voor verschillende magazines en heeft ze haar focus verlegd naar kinderboeken.  Het boekje  ” de zware rugzak ” is uitgekomen in verschillende talen en dat is fijn. Het onderwerp is immers universeel en de emoties die om een hoekje komen kijken in tijden van rouw ook. 

Het kleine meisje Enid heeft haar opa verloren. Haar hoofd zit vol met emoties en ze gaat de deur uit om een wandeling te maken langs dingen die haar normaal blij en gelukkig maken . Misschien raakt haar hoofd dan minder vol?  Ze gaat op pad maar draagt een zware rugzak met haar mee. Deze rugzak staat symbool voor de mix van gevoelens die zwaar op haar schouders drukken. Tijdens de reis ontmoet ze mensen en praat ze over haar gevoelens. Door er over te praten ontstaat er begrip en grip op de gevoelens. Hierdoor hoeven die niet meer in de rugzak te blijven en wie weet wordt hij dan ook lichter en hoeft ze hier niet meer gebukt onder te gaan en haar reis vrolijker voltrekken.

De meest zijn wel op de hoogte van de vijf fases van rouw: ontkenning, woede, onderhandeling, verdriet en aanvaarding. Maar niet voor elke doelgroep is dit vanzelfsprekend en makkelijk uit te leggen dat het normaal is dat je in periode van rouw door deze fases heen gaat. En dan ook nog in willekeurige volgorde. Daarnaast kan je in rouw zijn voor allerlei grote veranderingen, dus niet alleen de dood van een persoon maar ook voor een dier, het verlies van iets belangrijks ( een andere school, een verhuizing). Daarom is het fijn om een verhaal te hebben die je samen met je kind kunt lezen en daardoor kunt praten over de situatie waarin het kind zich bevindt. Dat het gewoon is dat je iemand kunt missen en dat je de ene keer daar boos om bent en de andere keer verdrietig en weer een ander keer je kunt lachen om een herinnering.

De auteur heeft deze fases heel goed weten te verwoorden. Door Enid op haar pad andere mensen te ontmoeten die allemaal een andere fase weten te benoemen én die ook allemaal zeggen dat ze er niet alleen voor staat geeft dit verhaal een goede insteek om een kind te bereiken in zijn/ haar verdriet. 

Het cahier bevat mooie en warme illustraties van Laris Ivankovic. Er is gekozen voor gebruik van weinig maar warme kleuren. Aan ene zijde een illustratie  en aan andere zijde tekst in een fijne schrijfletter. Ook de keuze van dit lettertype draagt bij aan een meer persoonlijk boekje. Het lijkt soms wat veel tekst voor een jonge kleuter maar door sommige zinnen als een soort herhaling terug te laten komen past het wel goed bij deze doelgroep. Daarnaast denk ik dat het ook voor ouderen kinderen of  in de gehandicaptenzorg zeker ook geschikt zal zijn bij hun rouwverwerking.  

Ik geef het stokje van de blogtour door aan Emmy van de site  webkonijn ,  de andere deelnemers zie je hieronder :

 

 

 

In de afgelopen week ( 11 tot 17 januari)

Het “gewone” leven is weer begonnen. Weer aan het werk, een gevulde agenda, dus iets minder leestijd. Ik las de afgelopen week drie boeken. Twee kinderboeken en een mooie roman.

Deze titels heb ik gelezen :

• Emma Read               Maarten de machtige
• Sarah Surgey             de zware rugzak
• Marij van der Meij   bevroren behoeften

Boekenpost! 

 

Voor de blogtour van volgende week ontving ik het mooie boekje ” de zware rugzak ” geschreven door Sarah Surgey van uitgeverij van Driel. Mijn bijdrage vinden jullie morgen online met daarbij ook de andere deelnemers aan de toer. Ook ontving ik het prentenboek van Jennifer Weerman met de titel “Keuteltje”. Een selfpub uitgave wat ik ga lezen voor het “selfpubcafé ” van Shirley Pelikaan en Kim Verheugen. Dit is een platform voor auteurs die hun boeken zelf uitgeven (selfpublishers) en zo hun weg kunnen vinden naar het publiek.  Het leesexemplaar wat zij beschikbaar stellen gaat langs verschillende lezers die in ruil daarvoor hun eerlijke recensie delen op sociale media.  De reden waarom ik het ‘selfpub-café’ bezocht was om op deze weg titels tegen te komen die ik anders niet snel tegen zou komen. Het is moeilijk voor (beginnende) auteurs hun weg te vinden naar de boekhandel en dus ook de lezer.  Verder vind ik het leuk om mij te laten verrassen door een verhaal wat je anders misschien nooit had gevonden.

Verder plaatste ik de volgende berichten op mijn blog:

• Het beste van 2020: : romans, novelle, korte verhalen, feelgood, gedichten
• Het beste van 2020: kinderboeken & y.a. 
• Maria Vroegindeweij  Zuster wat zie jij er raar uit!    

 

Het beste van 2020: kinderboeken & y.a

Wat heb ik een boel mooie kinderboeken mogen lezen. Mede door  het team van ” Kinderboeken & Y.A. ” . Ken je die site al en facebookgroep . De boeken waar zeer uitlopend, voor verschillende doelgroepen qua leeftijd, onderwerp en soort verhaal ( humor, serieus, spanning etc).  Wat mij opvalt is dat er steeds meer serieuze onderwerpen voor kinderen het thema zijn van de verhalen.  Rouwverwerking, anders mogen zijn, depressie, ASS, dementie. Een goede zak want het zijn onderwerpen die in het dagelijks leven voorkomen. Er zijn onderwerpen die mij na aan het hart liggen en dan komt zo verhaal ook meer bij je binnen. 

Verder kreeg ik een leuke verrassing van Linda van uitgeverij Lemniscaat. Ik had veel gelezen over het boek Marcelo en de echte wereld van Francisco X Stork . Deze was niet meer leverbaar maar ik kreeg hem toch in de brievenbus ! Zo lief, en wat een mooi boek ! Als je hem tegenkomt moet je die zeker gaan lezen ! 

Hieronder een lijst van zo goed als alle boeken die ik mocht lezen het afgelopen jaar. Door persoonlijke omstandigheden had ik op een gegeven moment het noteren van titels een beetje laten varen maar volgens mij is de lijst toch aardig compleet. Onderaan de lijst HET kinderboek ( voor mij )  van 2020. Ik las aan het einde van het jaar maar ik was er van overdonderd. De herkenning, de emoties, de stoere hoofdfiguur die mijn hart stal. Maar vooral de herkenning maakt het voor mij bijzonder. Ik ben spontaan ambassadeur van dit boek geworden. Wil dat iedereen het gaat lezen!  Heb het ook al een paar keer cadeau gedaan en blijf het promoten.  Tja, dan kan het niet anders dan dat dat mijn kinderboek van het jaar 2020 is ! 

• Hetty van Aar                         girlsclub
• Kathleen Aerts                        Max en Lily in het hoofd van oma 
• Dianne Arentsen                    Fort Enigma
• Alice Bakker                            jouw spel, mijn regels
• Sanne de Bakker                    detective Matrix
• Fam Bellinga                           het grote Bellingaboek
• Ali Benjamin                           op zoek naar Paulie Fink
• Jeroen van Berckum             magische metronoom
• Jeroen van Berckum             kijk uit wat je wenst!
• Jeroen van Berckum             de klos
• Sara de Bock                            strijd om Aera 3 vonnis 
• Nico de Braeckeleer              vampierapp
• Max Brallier                            de laatste helden op aarde 
• Nienke Berends                     groter dan ik ben
• Willeke Brouwer                   Lotte Laatmaar 3
• Eva Burgers                            afslag zuid 
• Caja Cazemier                         blauwe dagen
• Erwin Claes                             geesten en gekken
• Anna Claybourne                   menselijke trekjes van dieren
• Andrew Clover                       Rory de Raaf doodssprong
• Pieter Coolwijk                       Gozert
• Kevin Croslley-Holland         Noorse sagen
• Arend van Dam                      diamant van Banjar Masin
• Lihn Dao                                  kleine beestjes worden groot
• C. Ten Doesschate                  Libelle
• Debbie v Elden                       Akkie op e’pleats
• Victoria Farkas                       het andere dierenboek
• Feller& Fisscher                     Clara zet door
• Frabetti                                    Alice in wetenschapsland
• Mireille Geus                          mijn dagen met niets
• Mark de Groot                        het zoekavontuur van Geenhoorn
• Richard A. Hamilton             trollenjagers
• Coen vd Horst                         Emma Alden
• Jelmer Jepsen                          stuntvlogger Sam 2
• John Kelly                                 monsterdokter
• Marc-Uwe Kling                      de dag dat oma het internet kapot maakte
• Sjoerd Kuyper                          bizar
• Ted van Lieshout                     de gemene moord op Muggemietje
• David Long                                kasteelzoekboek
• Inez van Loon                           Sara’s walkabout
• David Lubar                              het monsterpad
• Joyce vd Meijden                     Simon de Schaker 3
• Bianca Nederhof                      het raadsel van het rode huis
• Frida Nilsson                             mijn moeder is een gorilla
• Folkert Oldersma                     het uiltje dat te knap was
• Folkert Oldersma                     Eikie en Oekie moeten betalen
• Poel & de Heer                          de schaduwwereld
• Polspoel & Campenhout         de mollen van Petit Bois
• Paul Reichenback                    de zingende ezel
• Benjamin Read                         brief om middernacht
• Michael Reefs                            het geheim van het klavertjesplein
• Bette Revis                                  a world without you
• Emmy van Ruijven                   supernerd
• Cora Sakali                                 rennen 
• Nell de Schmedt                       de vijfpuntige ster
• Schreder en Diks                      Prof, S. en de breinbril
• Andy Seed                                   vieze beesten
• Marlies Slegers                          briefjes voor Pelle
• Francisco X Stork                      Marcelo en de echte wereld 
• Sandy Stark McGinnes            zo vrij als een vogel
• Maren Stoffels                           ik moet dit doen
• Thomas Taylor                          het geheim vd Malamander
• Chinouk Thijssen                      dubbelleven
• Maja Vermeulen                        heksenzielen 2 magische redding
• Dolf Verroen                               niemand ziet het
• Rianne Williams                        Ottilie en de drochtenjagers
• Peter deWillis                              Terra Fabula
• Herman vd Wijdeven               leugenaar, leugenaar

Mijn favoriet voor 2020:

Elle McNicoll is een Schotse schrijfster die in Londen woont. Ze studeerde creatief schrijven en werkte onder andere als blogger en boekverkoopster. Ze schreef haar masterscriptie over het gebrek aan neurodiverse auteurs die over hun eigen ervaringen schrijven. Dus ging ze dit zelf maar doen. Een soort vonk is haar debuut. En wat voor een!

Misschien eerst even een kleine uitleg over neurotypisch en neurodiversiteit. Neurotypisch wilt zeggen ‘ normaal’: een individu dat denkt, waarneemt en zich gedraagt op een manier die door de algemene bevolking als ‘normaal’ wordt beschouwd. Bij neurodiversiteit is het idee dat ontwikkelingsverschillen (zoals autisme, ADHD, dyslexie en leerstoornissen), geen stoornissen zijn die moeten worden genezen, maar juist verschillen die moeten worden gerespecteerd. Ze zien autisme ( wat de hoofdpersoon in dit boek heeft) niet als stoornis maar als iets wat een onderdeel van de hersenen is, dat het een bron kan zijn van vermogen en trots en dus ook gezien kan worden als pluspunt.

Addie is een jong meisje wat opgroeit in een gezin met nog twee zussen. Tijdens een schoolproject komt ze er achter dat in het dorp waar ze in woont vroeger heksen werden vervolgd én gedood. Dit omdat ze anders waren. Ze vindt het zo onrechtvaardig dat ze een monument wilt oprichten. Maar het dorp ( met name het gemeente bestuur) zit niet te wachten om herinnerd te worden aan dit stukje historie. Addie laat het er niet bij zitten en gaat actie voeren. Ze voelt zich namelijk verwant aan deze heksen omdat ze net als de heksen van vroeger raar wordt aangekeken door mensen die haar anders vinden… .

Er verschijnen de laatste tijd steeds meer boeken waarbij onder andere autisme of andere ‘hoofdzaken’ een rol spelen. Maar doordat de auteur zelf neurodivers is weet zij als geen ander de zaken te benoemen en te beschrijven. Als ervaringsdeskundige kan je als geen ander die emoties weergeven. De angst, de onzekerheid en het overleven want hoe hard wordt Addie soms geconfronteerd met de vooroordelen en onkunde van de (volwassen) mensen om haar heen. Zelfs haar docent heeft geen idee en doet ook geen moeite om Addie te helpen. Gelukkig heeft Addie steun van haar zus Keedie, die inmiddels aan de universiteit ook knokt om zich staande te houden. Beiden zussen hebben autisme en hierdoor hebben ze geen woorden nodig om elkaar te verstaan.

Toen ik het boek voorbij zag komen en las dat het over de heksen ging wilde ik het graag lezen. Ik had toen nog niet de informatie over de auteur en wat er zo anders was aan Addie. Omdat ik zelf in de familie te maken heb met autisme kwam dit boek bij mij binnen. Ik was volledig ontroerd, wat kan deze auteur goed verwoorden hoe het voelt, hoe het is om te overleven in een maatschappij die niets van autisme lijkt te snappen/begrijpen of wilt begrijpen. Maar ook hoe prikkels binnen komen, wat overprikkeling is en hoe dit wordt beleefd. Hoe iets eenvoudigs als een knuffel al ‘verkeerd’kan binnen komen maar ook hoe je in een (autistische ) burnout kan raken. Een verhaal over anders zijn maar zeker ook over anders mogen zijn. Het autisme wordt benoemt als een onderdeel van Addie’s hersenen, iets wat haar maakt zoals ze is. En dat is een bijzonder mooi, strijdlustig meisje.

Het verhaal zelf is prettig geschreven. De ontroering, herkenning (bij mij dan) en de pijn die af en toe van de pagina’s afrolt heeft mij een traan doen wegpinken. Daarnaast zit er ook humor in en wordt je als lezer zelf ook boos en rol je af en toe met je ogen vanwege de reacties die Addie krijgt van zogenaamde volwassen mensen die zich totaal niet volwassen gedragen en in hun onwetendheid zo fout bezig zijn. Kortom een bolwerk van emoties, bij de personages maar zeker ook bij de lezer.

Voor mij was dit het mooiste boek wat ik in 2020 heb mogen lezen. Ik wil het aan iedereen aanraden. Deze titel zou ook in elke schoolbibliotheek moeten staan. Het geeft zo’n goed beeld over autisme maar daarnaast is het gewoon een heel mooi verhaal met een stukje geschiedenis over echte heksen die vervolgd werden en een stoere meid. Het leest lekker weg in een lekker leestempo en doordat ik als lezer mij zo betrokken voelde las ik het boek in één zucht uit.

“zuster wat zie je er raar uit ” Maria Vroegindeweij

9789464240559, Aspekt uitgeverij

Maria Vroegindeweij is sinds 1988 werkzaam in de ouderenzorg op Flakkee, Zeeland.  Ze heeft veel zien veranderen in de periode dat zij werkzaam is. Van dertig mensen  op een afdeling naar woongroepen van maximaal acht personen.   In deze woongroep leven mensen met een psycho-geriatrische ziektebeeld. Ouderen met dementie. Zij begeleid en verzorgd deze bewoners.

Als in maart 2020 het coronavirus Nederland bereikt lijkt het nog ver van haar bed maar als twee weken later de eerste bewoner in haar woongroep ziek wordt was dit het begin van een heel heftige periode waarin Maria een dagboek bij hield.  Dit dagboek was niet alleen voor haar zelf maar ook om haar verhaal te delen met familie, collega’s en bekenden. Sommige fragmenten verschenen in de nieuwsbrief van het personeel en er ontstond het idee om het in boekvorm uit te brengen. Het geeft een indruk van de hectiek, de werkdruk, de emoties, de protocollen, de onrust, het verdriet, kortom het werken tijdens een van de heftigste perioden in de ouderenzorg.

Naast alle praktische ( al blijkt in de praktijk dat praktisch op papier niet altijd praktisch in de praktijk is) protocollen en richtlijnen waaraan de personeelsleden moeten voldoen ( beschermende kleding, mondkapjes, afstand bewaren, mensen in isolatie houden) laat zij ook de menselijke kant van deze onmenselijke periode zien. Het is een rollercoaster van emoties, verdriet, rouw, maar ook gelukkig nog ruimte voor humor om elkaar er doorheen te krijgen. Al deze dagelijkse gebeurtenissen deelt ze nu met de buitenwereld. En dat is goed. Mensen hebben vaak geen idee wat er achter muren van instellingen gebeurd als ze niet zelf hier komen beroepsmatig of op bezoek. Het is van belang om een stem te geven aan alle ellende die door het coronavirus zijn veroorzaakt in de ouderenzorg.  Door dit te combineren met de mooie momenten die zij in deze periode ook mocht beleven met de bewoners, hun familie en collega’s maakt het een mooi tijdsdocument wat zeker de moeite waard is om te lezen.  Een realistisch, hard maar mooi verhaal.

Je merkt dat het in eerste instantie voor haarzelf , als dagboek , is geschreven. Hierdoor blijft het verhaal dichtbij haarzelf waardoor de emoties gaan leven. Zelf werkzaam in de zorg was het coronavirus nog niet in ‘ons huis’  maar houd je continu in je achterhoofd dat het gaat komen maar wanneer?  Tot nu toe konden we onze handen dichtknijpen maar langzaam lijkt het nu steeds dichterbij te komen. Als ik dit schrijf zijn de eerste collega’s al positief getest of uit voorzorg in quarantaine.  De gedeelten uit het boek over werkdruk en protocollen zijn helaas herkenbaar.   Nu maar hopen dat het daar bij blijft.

De onmacht van de verzorgenden uit dit verhaal is tastbaar en je kan als lezer niet anders doen dan meeleven met het leed wat zij hebben meegemaakt.  Het vergt veel van de verzorgenden en gelukkig hebben ze steun aan elkaar en aan hun teamleider. Want dat is in een tijd van crisis heel belangrijk. Alleen als je samen de kar trekt kom je dit te boven. Maar bovenal is de liefde voor de bewoners en het werk die hen de kracht gaf om door te gaan.

het beste van 2020 : romans, novelle, korte verhalen, feelgood, gedichten

romans, novelle, korte verhalen, feelgood, gedichten 

• Hanna Bervoets                           alles wat er was
• Frank de Bont                              de konijnen kozen het hazenpad
• Brederode                                     klucht van de koe
• Reinier Bresser                            de strandvogel (herlezen)
• Lucia vd Brink                             niemand zoals hij
• Elizabeth Buchon het museum v verbroken beloften
• Mario Escobar                              het schooltje van Auschwitz
• Marina Folkers                             ik hou je vast
• Daan Fousert het geluk te overleven
• Hendrik Groen                             opgewekt naar de eindstreep
• Astrid Harrewijn                         de stroopwafelshop
• Cindy Hoetmer                             uit het leven van een treuzelaar
• Norman Jansen                            een gemakkelijke prooi
• Xander Jongejan                          de tafel van Tarzan
• Xander Jongejan                          het licht dooit
• Marjan Kamali                             boekhandel van Teheran
• Reneé Kapiteint waarom we huizen bouwen
• Marc-Uwe Kling                           kangoeroe kronieken
• Jan Kleefstra                                 verlegen land
• Hetty Kleinloog                            volle kracht
• Aleksander Lum                          de palimpsesten
• Maike Meijer                                 wen er maar aan
• Koos Meinderts                            mist
• Harriet Plantinga oogwenk
• Marc Roger                                   de lessen van meneer Picquier
• Agnita de Ranitz                          kom Atir, kom
• Nanda Roep                                  leugens in de lente
• Sander Verheyen                         ik kan er net niet bij
• Hendrik Winter                           het antwoord op misschien

Zoveel titels en zoveel genres.  Op bovenstaande foto’s twee titels die qua feelgood er boven uit staken. Ik besprak ze op de feelgood community , initiatief van Nanda Roep, die vorig jaar is opgezet.  Het streven is om elke maand mijn bijdrage daar weer te gaan leveren.    Als ik zo deze titels na aan het lopen ben en mij de boeken herinner is het een beetje appels met peren vergelijken.  Mijn keuze is gevallen op de historische roman ‘kom Atir kom’ van Agnita de Ranitz.  Een genre wat ik niet vaak lees maar deze cover sprak mij meteen aan het het verhaal is boeiend van begin tot het einde…… 

9789078905196/2020

Agnita de Ranitz, uitgeverij de Brouwerij

Agnita de Ranitz studeerde kunstgeschiedenis en egyptologie en was onder meer werkzaam in het Allard Pierson Museum te Amsterdam. In 2016 debuteerde zij met de roman ‘ De vrouw op het perron‘ .

‘Kom Atir kom’ is een historische verhaal dat vertelt over de voetreis in 1827 van Zarafa, de eerste giraffe in Frankrijk. Een geschenk van de pasja van Egypte aan koning Karel X. Voor haar boek deed ze veel research en volgde ze dezelfde route van Marseille naar Parijs. Ze reisde ook naar Kenia om giraffen in hun natuurlijke omgeving te observeren. Hierdoor kon ze het gedrag van Zarafa goed beschrijven.  Achterin het boek zijn noten en bronvermeldingen vermeld die zij gebruikt heeft.

Etienne Saint-Hilaire is zoöloog. Hij krijgt de opdracht om Zarafa, de giraffe, ongeschonden naar Parijs te brengen. Een uitdaging die hij graag, ondanks zijn niet geheel fitte gezondheid, aanneemt. Hij heeft nog nooit een giraffe in het echt mogen aanschouwen en kan niet wachten tot hij het dier ontmoet. Na een lange voorbereiding gaat de reis eindelijk van start. Een voettocht van Marseille naar Parijs die onderweg behoorlijk wat bekijks heeft.  Zarafa is per boot vertrokken vanuit Egypte met haar begeleider Atir. Atir is voormalig slaaf, afkomstig uit Soedan, moslim, arm en ongeschoold en zwart. De tegenpool van Etienne. Etienne is al behoorlijk bevooroordeeld voordat hij Atir ontmoet.  Na een periode in Marseille gaat de reis in het voorjaar van 1827 eindelijk van start richting Parijs. Een reis van 880 kilometer die 42 dagen zal duren. Een reis waar Etienne en Atir elkaar beter leren kennen en leren waarderen. Waar vooroordelen misschien voorzichtig kunnen worden afgebroken omdat beiden heren hetzelfde doel voor ogen hebben. Om Zarafa zo veilig mogelijk te begeleiden.

Het reisverslag is chronologisch op papier gezet in een dagboekvorm. Fragmenten vanuit het perspectief van Etienne maar ook vanuit Atir. Hierdoor krijg je een kijk vanuit twee heel verschillende standpunten wat de periode van toen goed weergeeft. Met name over de belevingswereld van beide karakters en hun vooroordelen jegens elkaar en waar ze vandaan komen. Ook zijn er brieven vermeld die Etienne naar zijn vrouw Hilaire schrijft, wat een prettige en goede aanvulling geeft aan het verhaal.

De cover is al bijzonder en trok meteen mijn aandacht. In het boek zijn ook een aantal afbeeldingen gebruikt. Van bijvoorbeeld een lithografieën en een cartoon. Dit hadden er van mij wel meer mogen zijn maar misschien waren die gewoon niet beschikbaar.
Het is een bijzondere vertelling die heerlijk wegleest.  Het geeft een compleet beeld van die periode in de geschiedenis en deze reis in het bijzonder.  Verder is het boek ook compleet, een mooie vormgeving, een mooie cover, een prettige leesletter en duidelijke lay-out.

Als ik begin aan een historische roman ben ik altijd bang te verzanden in langdurige en soms saaie omschrijvingen of dat het meer naar een non-fictie geschiedenisboek neigt. Gelukkig is dat bij dit boek op geen enkel vlak het geval.  De auteur weet de lezer te boeien van begin tot het einde en je zou willen dat jezelf heb mee mogen reizen met Zarafa en haar begeleiders.

In de afgelopen week… ( 1 tot 10 januari)

Ik begon dit jaar met een weekje vrij en dus tijd om mijn stapel gelezen boeken te bespreken en weer wat te lezen. Eerst wilde ik niets lezen voordat ik alle boeken had besproken maar die stapel was me net iets te hoog om dat voornemen uit te voeren.  Ik las een zevental titels ( een digitaal en zes fysieke boeken ). Dus qua leesplanning voor januari zit ik ver op schema :O).

Deze titels heb ik gelezen:

• D.J. Roeleven& H vd Vliet     de laatste reis van de boswachter
• Youp van ’t Hek                       in corontaine
• R. vd Helm                                schuddenbuikend je bed in
• C. vd Berg                                  gevonden
• J. Strong                                     gordeldier en haas
• A. Terpstra                                the challenge
• E. Linden                                   wolven van Waraine (e-book)

“gevonden” en ” gordeldier en haas ” las ik voor de site kinderboeken en “wolven van Waraine” las ik voor de blogtour waar ik in maart aan mee zal doen.

Boekenpost !

9789044840452/2021

“meisjes en messen ” is een nieuw young adult verhaal van Coen de Kort. Zijn boek de “mijn held, de huurmoordernaar uit 2019 was mijn kennismaking met deze auteur en heb ik met plezier gelezen. Ik ben dan ook zeer benieuwd naar dit boek wat ik deze week als recensie exemplaar mocht ontvangen van uitgeverij Clavis.

Verder plaatste ik de volgende berichten op mijn blog:

• Januari 2021  mijn leesvoornemens
• Professor S en de gestolen breinbril    Diks& Scherder
•  Sara’s  walkbabout                                  Inez van Loon
• de weddenschap                                       José Kruijer
• het beste van 2020: thriller 
• de weldoener                                            Peter J.L.M. Bernink
• format                                                         Willem Groeneveld
• het beste van 2020: non fictie
• The Friday Five: ongelezen in de boekenkast 
• het beste van 2020: prentenboeken
• Giraf wil ook een geluid/ Koala zit verstopt   Lyn Pinsart