” echo ” Tamara Geraeds

9789082415254/2017

Tamara Geraeds, uitgeverij Kabook

Tamara Geraeds volgde na haar lerarenopleiding Engels een opleiding tot docent creatief schrijven. Ze werkt als freelance docent en redacteur. In 2012 debuteerde ze met de aanrader ‘ nergens‘, een jeugdboek dat ik met plezier las. Vele jeugdboeken zouden volgen en in 2017 was daar dan echo… een thriller met vleugjes horror hoorde ik van menig lezer dus een titel die al heel lang op mijn nog-te-lezen-lijst stond.  Op Castlefest kwam ik de schrijfster tegen en kocht ik dit boek gezamelijk met haar andere thriller  kwelling waarvan ook eerdaags een bespreking komt op mijn blog.

De cover is duister en doet kil aan, past prima bij het onderwerp als ik zo de achterzijde lees. Het lettertype vind ik iets minder prettig (best klein) maar gelukkig is het vanaf de start met lezen zo spannend dat ik dat snel vergeten ben.

Echo gaat over Sara. Sara groeit op bij een demonische moeder. Ze leeft in ene huis vol pijn en vernedering, mag ook niet naar buiten. Ze lijkt geboren voor het ongeluk en maakt alleen maar pijn en tegenslag mee. Ze heeft geen hoop wordt alleen gestraft. Toch blijft ze hopen: hopen op een kans te ontsnappen, hopen op een beter leven…

Echo is een verhaal wat binnen dendert bij de lezer en op menig moment je nekharen overeind laat zetten. Het verhaal is nog niet van start of Sara wordt genadeloos in elkaar getrimd door haar moeder en dat is de start van een hele reeks vernederingen, pijn en ellende die het meisje mee moet maken.  Zowel fysiek als geestelijk krijgt ze heel wat voor haar kiezen en ze wordt in een totaal isolement gehouden waardoor ze totaal geen benul heeft van de echte wereld. Aan de ene kant is ze te snel volwassen omdat ze moet overleven en alles voor haar moeder moet doen en aan de andere kant is ze een meisje wat van niks weet in de echte wereld. Niet weten hoe het is om de regen op je huid te voelen, de kleine dingen die er daadwerkelijk toe doen.  Het kan niet anders dan dat Sara door haar onwetendheid en gruwelijke opvoeding getekend is voor de rest van haar leven en dit zal uiten naar anderen toe.

Op een bijzonder aparte en hier en daar gruwelijke wijze brengt de schrijfster het thema van kindermishandeling en de overlevingsstrijd van het slachtoffer over aan de lezer. Zal het zich herhalen in een volgende generatie omdat er geen goed voorbeeld is geweest of zou het slachtoffer het juist zoveel beter willen doen omdat ze weten hoe zwaar hun eigen jeugd is geweest. Ik kan helaas niet te ver op het verhaal in gaan omdat ik geen spoiler wil plaatsen hoe het verloopt met Sara terwijl ze opgroeit.  De weg die zij inslaat is triest en gruwelijk maar toch voor een deel begrijpelijk en dat maakt het zo verknipt.

Ik lees veel horror en fantasy maar sommige boeken komen harder binnen. De schrijfster schuwt ook niet letterlijk de mishandelingen die het kind moet ondergaan te benoemen. Door de letterlijke beschrijvingen zie je het voor je ogen gebeuren en kan je niet anders dan af te toe goed misselijk te worden of juist zo boos op de dader dat je die het liefst zelf zou willen grijpen.  Als een schrijfster deze emoties bij mij weet te los te maken moet ik het wel een sterk verhaal vinden.  Niet alle acties zijn geloofwaardig maar in de lijn van het verhaal passen ze goed.

Het verhaal pakt je als lezer beet en sleurt je in één ruk naar het einde toe. En wat voor een einde..  het sudderde nog wel even na moet ik zeggen.

Kindermishandeling is er helaas in alle soorten en maten, soms zo gruwelijk dat je je dat haast niet kan voorstellen. Echo zal op sommige momenten echt gebeurd kunnen zijn maar er zitten ook niet-realistische stukken tussen en dat mag, het is immers fictie. Het zet je als lezer echter wel aan het denken en dat is zeker niet verkeerd. Achterin het boek is ook een nawoord van expert Niko Persoon met een oproep te handelen waar het nodig is en je ogen niet te sluiten bij kindermishandeling maar actie te ondernemen.

Tamara Geraeds heeft met dit boek wel bewezen dat ze van veel markten thuis is en genoeg verhalen heeft voor een heel gevarieerd publiek!

 

Mijn recensies van andere verhalen van deze schrijfster:

• tegenwereld        een y.a kort  fantasy verhaal
• jasper                    y.a.
• Christoher Plum en het zwaard der wanhoop  kinderboek
• nergens                jeugdboek debuut
• interview 2015   interview met schrijfster over haar jeugdboeken

 

 

 

 

Advertenties

“een feestje met Rupsje Nooitgenoeg” Eric Carle

Vandaag ben ik jarig! Het leek mij leuk om daarom een boekje te bespreken over een andere jarige job!

9789025771256/2019

Eric Carle, vertaling Naomie Tieman, uitgeverij Gottmer

2019 is het jubileumjaar van Rupje Nooitgenoeg. Al vijftig jaar lang geniet klein en groot van het verhaal van Rupsje Nooitgenoeg. Naast het oorspronkelijke verhaal zijn er al veel ander soort boekjes verschenen: onder andere telboekjes, voelboekjes, buggyboekjes en verschillende kartonboekjes.

Bij een jubileum als dit kan een kartonboekje over het feestje van Rupsje Nooitgenoeg niet ontbreken. Een boekje met visite, taart en cadeautjes. De dierenvriendjes van Rupsje Nooitgenoeg weten hoe ze een feest moeten vieren. Ze komen allemaal op zijn verjaardag hoe fijn is dat?

Het is een leuk vierkant kartonboekje geworden met een vrolijke uitklappagina en zelfs glinsters. Het boekje is eigenlijk al een feestje op zich. De kartonnen pagina’s maken het geschikt voor de allerkleintjes en het straat een en al vrolijkheid uit.

Eigenlijk hoeft Rupsje Nooitgenoeg verder geen introductie en ik hoef er niet teveel over te zeggen. Ik hoop dat er nog veel kinderen op mogen groeien met deze rups, op naar de 100! Want van dit tijdloze figuurtje krijgt niemand toch genoeg?

Ik besprak dit boekje eerder op Kinderboeken

 

” de Eindeling: opgejaagd” Katherine Applegate

9789030504351/2019

Katherine Applegate, vertaling Hanneke van Soest, illustraties Max Kostenko, uitgeverij Billy Bones

Ik las al eerder een boek van Katherine Applegate en dat boek ( ‘ ik ben een gorilla’) bleef mij bij omdat ze in haar eenvoud een heel mooi verhaal had weten neer te zetten. Dus toen ik deze schitterende cover zag waarop haar naam stond wist ik dat ik dit boek wilde lezen. Al snel zat ik een bijzonder avontuur met bijzondere wezens.

De Eindeling gaat over Byx. Byx is een dariene, een hondachtig wezen, en de jongste van haar roedel. Haar familie plaagt haar dat ze te jong is en te klein waardoor ze niet zoveel zelfvertrouwen heeft.  Darienes hebben een bijzondere magische kracht, hierdoor worden ze opgejaagd in het door oorlog verscheurde koninkrijk van Nedarra.  Als Byx op pad is wordt haar roedel vermoord en is ze bang dat ze de laatste van haar soort is: de Eindeling.  Zoekend naar een veilige plek ontmoet ze nieuwe bondgenoten, leert ze over de legendes van de Darienes en ontdekt ze met haar nieuwe vrienden een groot geheim.

De Eindeling is een bijzonder en origineel verhaal wat zich afspeelt in een wonderlijk rijk.  Darienes, wobbyken, felivetten, navrieten, terramanten, raptidonnen er komen heel wat wezens voorbij in het koninkrijk van Nedarra. Ieder met zijn eigen bijzonderheden en karaktertrekjes. Ze lijken allemaal wel een beetje op bestaande wezens en dat maakt het voor de lezer makkelijker om er een bepaald beeld bij te vormen.  Er is naast deze wezens ook nog een rol voor de mens weggelegd. Deze komt er echter niet zo goed af in het verhaal als het gaat om eerlijkheid en betrouwbaarheid. Eigenlijk past hebzucht het beste bij de meeste mensen die voorbij komen.  De reisgenoten hebben allemaal hun eigen trekjes maar lijken soms meer op elkaar dan ze denken. Vriendschappen ontstaan en ze gaan voor elkaar door het vuur.

Het is in het eerste stukje een beetje inkomen. Je moet even wennen aan de namen van de figuren die voorbij komen maar als snel waan je je in de wereld van de Darienes. De schrijfster introduceert de wezens op een goede manier en door de prima omschrijvingen zie je de wezens voor je.

Het verhaal bevat vijf delen en elk deel begint met een mooie illustratie. Totaal zijn er 60 korte hoofdstukken en een eenvoudig taalgebruik wat goed aansluit bij de doelgroep  van 10 plus (groep 6/7).  Ik heb geen idee hoeveel delen dit moet gaan worden maar het is zeker een  mooie start van een groot avontuur !

 

 

“chaotische goden: de ontsnapping van Thanatos” Maz Evans

9789030504092/2019

Maz Evans, vertaling Nan Lenders, illustraties Aleksei Bitskoff, uitgeverij Billy Bones

Mary Alice Evans is een Engelse auteur en laat zien dat ze met dit boek ‘chaotische goden’ een fantastische verteller is.  Het boek behoort tot de top vijf beste kinderboeken van Waterstones 2018 en in Engeland zijn er inmiddels al meerdere delen verschenen. Hier is net deel 1 uitgebracht door uitgever Billy Bones en ik heb het met veel plezier gelezen.

Hoofdpersoon Elliot zit zwaar in de problemen. Zijn moeder doet de laatste tijd heel vreemd dus hij moet haar in de gaten houden. Hierdoor haalt hij slechte cijfers op school en is hij eigenlijk te moe om op te letten. Als hij het echt even niet meer ziet zitten stort er een vallende ster neer op aarde en die komt hem redden. Nou ja, de ster is Virgo, een sterrenbeeld en lid van de dierenriemraad in het paradijs waar alles perfect is. Zij is eigenlijk voor een heel andere missie op aarde. Namelijk om bij een gevangene van Zeus iets af te leveren. Ze belandt echter in de schuur bij Elliot en zo belanden ze samen in een avontuur. Per ongeluk laten ze de gevangene ontsnappen. Dit is Thanatos, demon van de dood. De dierenriemraad vindt dat  Virgo dit zelf moet rechtzetten en Elliot gaat haar helpen. Samen met een stel oude Griekse goden gaan ze achter Thanatos aan maar ook op aarde hebben ze de nodige problemen van Elliot om op te lossen en uiteraard hebben ze niet zoveel tijd dus deze uitdagingen zijn een race tegen de klok.

Ik ben een fan van verhalen over Goden uit het oude Griekenland, van mythes over hoe hun levens aan elkaar verwikkeld zijn en hoe dom hun acties af en toe zijn.  In dit boek kon ik dan ook mijn hart ophalen. De auteur kent de klassiekers. Het is dus ook nog eens leerzaam om al die Goden namen en hun verhoudingen tot elkaar te leren. Wel zijn sommige namen echte tongbrekers vooral voor de jongere lezers.

Door gebruik te maken van de echte Goden maakt het dit boek extra leuk om te lezen. Voor mij in ieder geval wel. De auteur heeft de Goden en leden van de dierenriemraad hun eigenaardigheden extra uitvergroot en door de absurditeit hiervan een extra vleugje humor meegegeven aan het verhaal. De problemen van Elliot zijn groot en die van Virgo en haar actie een regelrechte ramp maar door samenwerken en vertrouwen in elkaar weten ze toch een flink deel op te lossen. Ook door de snelle afwisseling tussen de werelden houd je de spanning vast en zit je van begin tot het einde in een groot  en origineel avontuur.

Het verhaal eindigt met een enorm open einde en daarna kan je niet anders dan wachten op het vervolg. Want dat wil je zeker gaan lezen !

Ik besprak dit boek ook op Kinderboeken 

“gruwelijk spel” Mirjam Hildebrand

97890206547653/2019

Mirjam Hildebrand, uitgeverij Kluitman

In deze  jeugdthriller gaat Daan een grote uitdaging aan. In het pretpark Joyride is er een ‘Doodskist Dare’. 24 uur in een doodskist liggen en tussendoor vijf bloedstollende opdrachten vervullen waarbij er de strijd wordt aangegaan met andere teams. De hoofdprijs is duizend euro dus dat spreekt haar wel aan. Samen met haar vrienden Nora, Aron en Stan meldt ze zich aan. In het pretpark is alles in griezelsfeer en de loslopende zombies en horrorclowns geven Daan al snel de kriebels en denkt ze dat er meer aan de hand is dan een spel. Het gevoel dat iemand de boel saboteert en dat ze niemand durft te vertrouwen neemt de overhand en ze komt tot een gruwelijke ontdekking…

Gruwelijke spel is slechts 90 pagina’s dik en dan is het een kunst om een een goed verhaal neer te zetten dat een goede opbouw heeft, boeit van begin tot het einde en uiteraard een goed einde heeft. En daar is Mirjam Hildebrand zeker in geslaagd !  Naast de uitdaging die de jongeren aangaan is het ook nog gelukt om de hoofdpersoon wat meer te laten spreken en  bagage mee te geven. Iets wat je in andere jeugdthrillers nog wel eens mist. Daar gaat het vaak om de misdaad en niet om de achtergrond. Daan is een meisje met een zieke moeder wat zeker een stempel drukt op de manier waarin zij in het leven staat. Deze extra laag geeft dus iets meer mee aan het verhaal. Helaas is het door de lengte van het verhaal niet mogelijk dit bij alle personages te doen maar dat is ook niet wat je kan en moet verwachten van een kort verhaal.

Het verhaal is origineel en heeft mij heerlijk vermaakt. Hier en daar had het spannender kunnen zijn ( bijvoorbeeld door als Daan in de doodskist ligt geen telefoon mee krijgt zodat ze nog meer het idee heeft opgesloten te zijn in plaats van wel ) maar dit zijn kleine details. Persoonlijk heb ik nogal last van claustrofobie dus ik zou zelf niet eens de ruimte ingelopen zijn, laat staan in die kist gaan liggen, dus kon ik mij bij het benauwde gevoel prima inleven. Hierdoor beleef ik het verhaal misschien wat intensiever maar daar klaag ik niet over want ik vond het een prima verhaal om te mogen lezen.

Mirjam Hildebrand heeft een geslaagde uitstap gemaakt naar het genre jeugdthriller en het zal zeker aanspreken bij de doelgroep!

 

Met dank aan uitgeverij Kluitman voor het recensie exemplaar

 

 

 

“de kindervleesfabriek” Verstraeten&Mouton

9789059088870/2019

Auteur Ruth Verstraeten, illustraties Eva Mouton, uitgeverij Davidsfonds

Ruth Verstraeten en Eva Mouton hebben samen een geweldig prentenboek gemaakt. Alleen de titel al spreekt tot de verbeelding en laat je al een beetje gniffelen. Het heeft een groot formaat (34.7 x 23.8 cm) met een mooie harde kaft. Er is gekozen voor de kleuren zwart/wit en oranje waardoor het er echt uitspringt.

Het verhaal gaat over Korneel, Korneel-ik-eet-niet-veel. Alles wat zijn moeder van eten voor zijn neus zet mankeert wat aan (volgens Korneel). Het is vies, het stinkt, het ziet er raar uit. Zijn moeder wordt er moedeloos van en dreigt Korneel weg te sturen naar de kindervleesfabriek. Die fabriek staat bij Korneel in de straat en elke dag komen er wel pakketjes aan. Zouden daar echt kinderen in zitten die niets eten? Korneel gaat op onderzoek uit.

Zoals ik al vertelde valt het boek lekker op en als je die titel ziet wil je het toch lezen? De teksten bestaan uit grappige korte zinnen die op rijm staan. Hierdoor ontstaat er een lekker leesritme en leest het lekker weg. De illustraties zijn ook zwart/wit/oranje en tekst en illustraties  vullen elkaar goed aan.

Het onderwerp spreekt denk ik zowel de kinderen als de ouders aan want iedereen heeft wel ervaring met iemand die niet goed eet of zelf niet veel lust. Dat grote mensen dan het wel eens fout aanpakken en dreigen met bijvoorbeeld een kindervleesfabriek maakt het dan wel extra spannend. In ieder geval wel voor Korneel die op zijn speurtocht in de fabriek komt en daar een grote ontdekking doet.

Een heerlijk boek om voor te lezen aan jongens en meiden of om zelf te lezen (vanaf ongeveer 6 jaar).

unboxing Zilverspoor box

 Er is niks zo leuk als ouderwets per post een pakje te mogen ontvangen en het uit te mogen pakken. Voor uitgeverij Zilverspoor mag ik mee doen aan de blogtour rondom twee van hun nieuwe titels en hoewel ik de boeken op Castlefest al in mijn handen had,  heb ik mij toen kunnen inhouden en ze niet meteen meegenomen. Ik had nog wel wat leesvoer liggen en had van J. Sharpe gehoord dat het toegezonden zou worden met extra goodies dus ja dan ben je wel over te halen. Al kosten het wel een nachtje bedenktijd want ik ben zo enorm benieuwd naar deze boeken !

 eerst maar uitpakken (excuses voor de verkeerde belichting van de foto). Een nieuwe catalogus met uitgaven van Zilverspoor lacht mij toe, evenals een printje met uitleg over de blogtours en twee kaarten met handtekening van de auteurs. Altijd leuk. Een snoep-versnapering en een steampunkbril.  De steampunkbril snap je als je de cover van Schemerzone ziet.

En nu waar het allemaal om draait…….

Donkere herinneringen  J. Sharpe : 18 ijzingwekkende, spannende, emotionele, fantasierijke en magisch realistische verhalen van de auteur van o.a. Eden, Gebroken geheugen, Syndroom en Reflectie.

Schemerzone J. Sharpe en Cocky van Dijk : een young-adult over Zoë. Zoë leeft voorbij de schemerzone, op het gedeelte van de wereld waar de orizon al in geen eeuwen meer heeft geschenen. Ze is een Afvallige, omdat ze het lichtgen mist. Op haar zestiende verjaardag wordt ze uit het weeshuis gezet en moet ze voor zichzelf zorgen. Met gevaar voor eigen leven besluit ze naar de schemerzone te gaan om te jutten, zodat ze wat spulletjes heeft om te verkopen.  Als ze tijdens het jutten op een lijk stuit en een chip vindt, wordt haar wereld op zijn kop gezet.

 

 

Op 17 september mijn bijdrage aan de blogtour ‘donkere herinneringen ‘ en op 22 oktober mijn bijdrage aan die van ‘ schemerzone’.  Nu maar hopen dat ik nog zolang mijn mening voor mij kan houden want dat ik de boeken deze week nog ga lezen is natuurlijk niet verwonderlijk….