” 1000 nachten” Sophia Drenth

57251247_2432170306829279_1983348779838865408_o9789082991604/2019

Sophia Drenth, uitgeverij Staaldruk

Lezers van mijn blog konden er niet om heen. Er verschijnt vandaag een nieuwe bronvertelling uit de Bloedwetten-reeks van Sophia Drenth!  Naar deze titel keek ik halsreikend uit en ik was helemaal blij dat ik het voor de blogtour eerder kon gaan lezen dan dat het daadwerkelijk in de verkoop kwam.

Dit keer het verhaal van Katine LaSoeur.  Een dame waar we niet om heen konden en die haar eigen boek wel verdiende.  Weken lang konden we op sociale media volgen hoe ze de auteur tergde met haar kuren waardoor het personage toch wel heel eng tot leven leek te komen.  Ath’vacii hebben het eeuwige leven in de verhalen maar nu leek het of ze van de pagina’s was afgestapt om te zorgen dat haar verhaal wel degelijk goed op papier werd gezet.  Iets wat zeker is gelukt.

Madame Katine LaSoeur is bij aanvang van het verhaal op weg naar een nieuw leven. Ze is uitgehuwelijkt en haar karavaan heeft een lange weg te gaan naar haar toekomstige echtgenoot. De reis blijkt niet zonder gevaren en ze worden overvallen en vallen in de handen van een geheimzinnige bloedcultus met aan het hoofd de meedogenloze zwarte koningin. Zij geeft Katine de keuze om na duizend nachten te dienen te sterven of het eeuwige leven te omarmen.  Katine maakt een plan om te ontsnappen maar was even vergeten dat de liefde en de dood een goed plan in de weg kunnen zitten.

56490380_2419476984765278_3105431109295407104_n

1000 nachten is een goed zelfstandig te lezen  verhaal over één van de meest tot verbeelding sprekende karakters uit de Bloedwetten reeks. Althans dat is ze voor mij. Daar de andere bronvertellingen qua lengte niet zo lang waren ( en zoals altijd te snel uit) had ik een stille hoop dat deze iets langer zou zijn en dat is het zeker geworden. Het is een 267 pagina tellende roman geworden dus ik kon mij hart ophalen toen het op de deurmat viel.

Voor wie mijn andere recensies over Bloedwetten heeft gelezen ( zie voor links onderaan het artikel),  zal het een beetje een herhaling worden omdat ik fan ben van de schrijfstijl van Drenth.  Ze heeft een rauwe stijl en schuwt het niet om gruwelijke scènes tot in detail te beschrijven. Doordat het geweld en seks bijdragen aan het geheel en niet overtrokken worden geeft het een beter beeld van de situaties en de nodige kippenvel. Wat Madame heeft moeten doorstaan is niet mis en heeft haar gemaakt tot hoe ze nu is.  Ondanks alle ellende die in het boek de revue passeren is er ook ruimte voor echte liefde en emoties als pijn en verdriet.  Tegenstrijdigheden die dichterbij elkaar liggen dan je soms zou denken. De handelswijze van de Zwarte Koningin en haar gemaakten is soms te bizar voor woorden en maakt het dat je door wilt blijven lezen omdat je gewoon wilt weten waar dit alles toe zal leiden. Een verhaal wat je bij de strot grijpt vanaf het begin en je niet meer los wilt laten.

Voor wie nog niet bekend is met Bloedwetten en de Ath’vacii ( wat ik bijna not- done vind), is dit een prima kennismaking met deze reeks.  Een eer voor Madame om met haar verhaal te beginnen ( al zou zij het als een must zien) en een waarschuwing want zodra je je er eenmaal aan waagt krijg je de smaak te pakken en het smaakt naar meer…

56954350_2428276667218643_3689507882291691520_n

Hieronder de links naar de andere bijdragen aan de blogtour:

Bloedwetten1_Cover_small-1-600x600 Bloedwetten2_Front-600x600 cover_ZwartHart-600x600 KM_front-600x600

Nieuwsgierig naar mijn mening over de andere delen van de bloedwetten reeks?

Plaats een reactie