9789493157477/2020
Na gevraagd te zijn voor de blogtour omtrent deze titel moest ik even bedenken of ik mee wilde doen. Ik lees graag fantasy en ik had geregeld de mooie covers van de boeken van Garvin Pouw voorbij zien komen maar ik heb nog niets van hem gelezen. Daar het hier een derde deel betreft vroeg ik mij enigszins af of ik dan wel een eerlijke beoordeling kon geven daar ik misschien informatie zou missen uit de voorgaande delen. Van de uitgeverij ontving ik naast het recensie exemplaar ook een korte samenvatting van de vorige twee delen uit deze ‘kronieken van Azeria’ waardoor ik zo in het derde deel zou kunnen springen. Dus die sprong besloot ik te wagen!
Garvin Pouw heeft inmiddels zestien roman-manuscripten geschreven over zijn fantasywereld Valtada. In 2017 kwam het eerste boek uit ‘ schaduwkoningin’, het eerste deel van de kronieken van Valta. Inmiddels zijn er vijf boeken en een novelle verschenen:
Kronieken van Valta
- 2017 Schaduwkoningin
- 2019 Schimmenstorm
Valtada Kronieken van Azeria
- 2019 Valtada 1, de vervloekte roeping
- 2019 Valtada 2, het eerste eiland
- 2020 Valtada 3, sporen van het vergetene
Novelle
Sporen van het vergetene is dus een derde deel van de kronieken van Azeria en zeker niet het laatste want het betrof een open einde met een behoorlijke cliffhanger.
Als je net als mij de eerste twee delen niet hebt gelezen zou ik zeker aanraden de boeken in volgorde te gaan lezen. Ik had dan wel een korte samenvatting van de eerdere delen maar had toch wel het idee dat ik informatie tekort kwam om mij meteen helemaal over te geven aan het verhaal. In de info kwamen wel wat hoofdpersonages voorbij maar om twee dikke pillen in een korte a4 te stoppen dat is natuurlijk niet te doen ( en moet je ook niet willen bij zo’n avontuurlijk verhaal maar dit was gevalletje nood breekt wet).
In de eerste delen ga je op reis door de wildernis van Noord Azeria. Vohan, reiziger uit het volk dat de naam Nara draagt, ontvangt een magische parel die hem de weg wijst naar Vyrendia. Zijn reisgenoten zijn Shutai een ontdekkinsgsreiziger, een elfje Nikara en de magiër Vantraxis. Een donkere macht staat ze naar het leven en wat lijkt op een queeste blijkt al snel een klopjacht. Tot zover want ik ga niet onnodig spoileren. In het derde deel krijgen ze als opdracht het Noordland Azeria te verenigen en te zorgen dat de macht van de Duistere God daar geen voet aan de grond zal krijgen. De koningshuizen van de Nara moeten overtuigd worden van deze dreiging maar wat zo simpel lijkt blijkt in de praktijk niet eenvoudig. Niet iedereen lijkt gebaat met een alliantie tussen beiden koningshuizen. Ze moeten er achter komen waar de tegenwerking vandaan komt.
Het boek kent drie verhaallijnen. Naast die van Vantarix en Vohan is er het verhaal van Shutai en Aresta en het verhaal van Emerin, een Nara meisje die op de vlucht lijkt te zijn voor haarzelf. Ze zoekt hulp bij een heks om van haar gedachten af te komen maar dat loopt heel anders dan zij had verwacht waardoor ze verder zal moeten zoeken. Persoonlijk mijn favoriet van de drie.
Het boek gaat van start met het verhaal van Emerin en haar bezoek aan de heks, na deze interessante opening start deel een van de vier delen waaruit het boek bestaat, uitgewerkt in 51 hoofdstukken en een afsluitende epiloog (inclusief die gemene cliffhanger).
Het is een dikke pil van 672 pagina’s. Ik ben zelf niet zo’n dikke-boeken-liefhebber maar dit heeft een prettige leesletter en het is zo onderhoudend geschreven waardoor het lekker weg leest. Bovendien las ik een digitale versie zodat mijn armen niet hoefde te protesteren bij het tillen van het boek. Aansluitend aan het verhaal is er nog een namenregister. Dit is voor veel lezers altijd wel een handig handvat bij een fantasy verhaal omdat er vaak aparte namen voorkomen. Qua indeling zijn de hoofdstukken van een prima formaat en lopen de verhaallijnen mooi in elkaar over.
Zoals ik eerder liet weten moest ik even inkomen omdat ik nog niet bekend was met de wonderlijke Valtada wereld van de auteur. Ik moest wennen aan de karakters, een eerste kennismaking die lezers van de vorige delen al achter de rug hadden. Maar na even stug doorlezen zat ik wel degelijk in het verhaal. De auteur is een prima verteller en laat je het verhaal beleven ( en dus niet alleen lezen). Het is ook fijn dat hij de helden niet als superieure personen neerzet maar gewoon als mensen met hun eigen tekortkomingen en twijfels. Ondanks de spannende reis is er hier en daar ook ruimte voor humor en luchtigheid waardoor het geheel een prettig leesbaar verhaal is geworden. Het verhaal loopt ook in een flink tempo door en dat is, vind ik , altijd prettig lezen. Geen uitgebreide bijzaken maar gewoon lekker door gaan met het wat er toe doet. Ik hou daar wel van. De cover is mooi en uitnodigend en de titel past goed bij het verhaal en maakt het geheel helemaal af. (Okay, op die gemene cliffhanger na…)
Mijn mening over het boek ? Ik heb er spijt van dit gelezen te hebben. Spijt? Ja zeker, omdat ik mij liet overhalen dit te gaan lezen terwijl ik de eerste twee delen nog niet had gelezen. En dat is spijtig. Ik vind het jammer dat ik niet eerder de wereld van Valtada heb ontdekt.
Deze eerste ontmoeting met het werk van Garvin Pouw was helemaal leuk en proeft naar meer, ik had gewoon bij deel een moeten beginnen….
Met dank aan uitgeverij Godijn Publishing voor het beschikbaar stellen van het recensie exemplaar. Deze recensie is onderdeel van de blogtour omtrent dit boek. Deze blogtour loopt van 25 april tot 15 mei. Na plaatsing bij andere blogs zal ik de link onder de naam plaatsen. Andere deelnemers tref je hieronder aan: