“Enzo en de strijd tegen de Oni” Thomas van Luyn

9789021430942/2023

Thomas van Luyn, illustraties Sophie Pluim, uitgeverij Volt

Thomas van Luyn ken je vast als cabaretier, columnist of presentator. Meeste kinderen kennen ” studio Snugger” wel…

Dit is zijn kinderboeken debuut.

Een avontuurlijk fantasie verhaal waar de niet zo heldhaftige hoofdpersoon, Enzo, de strijd aan gaat met de Oni, een niet door iedereen zichtbaar monster die in je hoofd kruipt en je somber maakt.  Een mysterie over monster die het gedrag beïnvloeden van diegene die zij overvallen.

Enzo heeft een apparaatje gekregen, een klein metalen ding. Het ding blijkt krachten te bezitten en voor Enzo het weet zit hij op een dak aan de andere kant van de stad.  Hij komt daar Ken tegen die hem verteld over de monsters, die hij Oni noemt.

Met Kira, en de nerd Ken  probeert hij er achter te komen wat die monsters willen en hoe ze deze moeten verslaan. Naast het mysterie is er ook het gewone leven waar twee pestkoppen het op hem hebben gemunt. Gelukkig kan zijn beste vriendin Kira die twee wel de baas.

Een avontuur wat supersnel weg leest.

Naast het fantasierijke deel heeft Enzo zijn dagelijks, herkenbare, problemen.

De combinatie fantasie en het gewone leven maakt dit verhaal sterk.

Het hele verhaal is overgoten met humor en al lezend hoor ik eigenlijk de auteur het verhaal in mijn oor voorlezen met zijn prettige stem en in behoorlijk tempo.

Een boek wat alles heeft waar je blij van wordt.

Hoofdpersonages die geen stereotype held zijn en pestkoppen proberen te ontwijken.

Een flink portie avontuur, een vleugje magie en een mooi einde.

Doe mij ook maar zo’n ” ding”… Zodat het avontuur niet stopt als je het boek sluit.

Thomas van Luyn heeft een mooi debuut neergezet. Een prettige vertelstijl goed aansluitend bij de doelgroep qua taalgebruik.

Ik hoop dat hij ons gaat verblijden met meer verhalen.

“missie afbreken” Pieter Koolwijk

9789047713869/2023

Pieter Koolwijk, illustraties Linde Faas, uitgeverij Lemniscaat.

Pieter Koolwijk vindt dat iedereen zijn fantasie moet gebruiken. Dat is waarom hij boeken schrijft. Hij brak door met zijn boeken over “Vlo en Stiekel”, schreef het ontroerend “Bens Boot”, ” Prutje ” en nog een aantal bijzondere titels.  Zijn boek ” Gozert ” (deel 1 uit deze trilogie), werd bekroond met de Gouden Griffel.  “Gozert” verteld het verhaal van Ties. Ties is heel druk in zijn hoofd en moet naar ‘ Huize Hoopvol” om te genezen en daar ontmoet hij Luna. Het tweede deel draagt haar naam.  ” Missie afbreken ” is het derde verhaal en gaat over Gozert. Want Gozert ging eigenlijk over Ties….

Wederom zijn de illustratie weer van Linde Faas. Ze spatten bijna van de pagina’s af, net als het verhaal.

Gozert is de allerbeste vriend van Ties. Ties is de enige die hem kan zien. Luna kan Gozert wel horen maar niet zien.  Gozert en Ties zijn altijd samen. Ze doen gevaarlijke missies en als het in de soep dreigt te lopen roept Gozert heel hard ” missie afbreken!” En dan rennen ze hard lachend weg.  Alleen lijkt Ties zich steeds beter zonder Gozert te vermaken. Gozert voelt zich alleen en of hij wordt vergeten.  Als Ties en Luna een eigen missie maken en ten strijde trekken tegen ” Huize Hopeloos” voelt Gozert zich in de steek gelaten. Hij wil niet mee want het is de plaats waar Gozert zich heel ongelukkig voelde.   Gozert ontdekt dat er nog meer zijn zoals hij en ziet dat het niet goed met hen gaat als ze geen aandacht van hun mensen krijgen. Gozert vraagt zich af wat of wie hij is en waar hij thuis hoort. Hij gaat op zoek naar antwoorden en als hij ze vind moet hij heel hard nadenken wat hij daarmee moet gaan doen..

Ik ben liefhebber van de verhalen van Pieter Koolwijk en de eerste twee boeken uit deze trilogie heb ik met veel plezier en ontroering gelezen. Dus uiteraard keek ik uit naar dit deel. Wie zou de hoofdpersoon worden in dit verhaal en hoe zou het verder gaan met Ties, Luna en Gozert?  Ik las het boek in één ruk uit.  Hoewel je weet dat Gozert niet echt is komt hij levensecht over. Het verhaal wordt vanuit zijn oogpunt verteld en al zijn emoties, zijn onzekerheid, zijn eenzaamheid en liefde voor zijn vrienden zijn bijna tastbaar.  Pieter Koolwijk heeft een mooie mix neergezet van fantasie en werkelijkheid.  De vragen die Gozert zichzelf stelt komen soms bij je binnen als iets wat jezelf ook zou willen weten. De antwoorden soms ontroerend.

Naast de vragen die Gozert zichzelf stelt is er ook nog “Huize Hoopvol ” of  “Hopeloos ” zoals Gozert het noemt. Ties en Luna zijn betrokken bij een rechtszaak tegen de directeur die het veld moet ruimen. In plaats van kinderen proberen te genezen met medicijnen waardoor ze zombies worden moeten kinderen geholpen worden. Hierbij wordt even aangekaart hoe er tegen een kind aangekeken kan worden als deze net even anders is of zich anders gedraagt. Dat medicatie daar het antwoord niet op is.  Een mooi gegeven en mooie strijd die in het verhaal is verweven maar niet de boventoon voert.

De vertelstijl is pakkend, de emoties van Gozert en zijn vrienden komen bij je binnen. Het is avontuurlijk, grappig, kleurrijk maar ook soms wat somber. Gozert is een superheld (met een superheldencape om) en weet je te raken. Ik wilde eigenlijk het boek niet meteen uit lezen omdat ik wist dat er dan een einde zou komen aan het verhaal van dit mooie trio.  Maar het einde was heel mooi, en heel bijzonder, en ontroerend ( ik pinkte een traantje weg) maar eigenlijk ook geen einde. Want echte vriendschap is oneindig.

De trilogie is uitgegeven door uitgeverij Lemniscaat in een mooie hardcover uitvoering. Soms lees je een boek in zou je die het liefste in willen lijsten zo mooi. Dit zijn dat soort boeken.

met dank aan uitgeverij Lemniscaat voor het recensie exemplaar

“bloemenkind” Ünver Alibey

9789493265479/2023

Ünver Alibey, vertaling Jen Minkman, Dutch Venture Publishing

Ünver Alibey komt van oorsprong uit Cyprus en studeerde Engelse Literatuur aan de universiteit van Istanboel. Hij begon als uitgever en vertaler om vervolgens zelf ook kinderboeken en ya te gaan schrijven.

“Bloemenkind” is een fantasy voor kinderen, uitgegeven in een mooie hardcover met illustraties van Mariska Maas en vertaald door Jen Minkman. Leeftijdsaanduiding 9plus.

Over het verhaal:  Tartarus, de dromendrinker, is een monster dat s’nachts de slaapkamers van onschuldige kinderen binnensluipt met verschrikkelijke plannen. Tiara, een bloemenkind, hoort in het bos over een monster wat mooie dromen steelt van kinderen waardoor hun harten leeg achterblijven en ze snel oud worden. Tiara gaat er alles aan doen om Tartarus te doen stoppen en zo de dromen van de kinderen te redden.

Slechts 74 pagina’s telt deze vertelling en het beslaat 16 hoofdstukjes. De zinnen en het lettertype past prima bij de doelgroep. Soms lijkt de tekst mij wat pittig voor de wat jongere lezer maar dat geeft net een beetje extra uitdaging bij het lezen. Voor het wat oudere kind kan het misschien hier en daar wat kinderachtig overkomen door de manier waarop de vertelling loopt en hoe de personages zich uitspreken naar elkaar toe.

Het is een fantasie-rijk verhaal met een duidelijke goed/slecht- boodschap. Een beetje spanning en hier en daar wat humor. In het begin als Tiara op bezoek gaat bij madam Ravena had ik het idee dat ik informatie had gemist omdat ik het gevoel had ergens middenin te vallen. Al snel wordt je als lezer wel geïnformeerd en wordt de verhaalopbouw beter, tot de aanloop naar de tweede helft.

Tiara heeft wel een aparte manier  om Tartarus aan te pakken en het verhaal loopt uit in een kerstverhaal waarbij de boodschap van kerstmis ook aan bod komt : samen delen en het licht herdenken. De aanloop naar het tweede deel van het boek vond ik wat minder waardoor het lijkt of er twee verhalen aan elkaar zijn geplakt. Ik liet het echter lezen aan een tienjarige en die viel dat minder op. Zijn mening was dat er af en toe wat lastige zinnen in zaten maar het verhaal wel leuk was al vond ie het raar nu een kerstverhaal te lezen.

Kortom een leuke kennismaking met het werk van deze auteur. Het verhaal lijkt wel een sprookje maar qua opbouw had de vertelling wat beter gekund.

Een leuk boekje, ideaal als kerstcadeautje omdat de kerstboodschap er mooi in verpakt zit.

“niet meer dan een nummer ” Elsbeth de Jager

Titel           Niet meer dan een nummer

Auteur       Elsbeth de Jager

Uitgeverij  Kluitman

Isbn           9789020624687

Genre         waargebeurde verhalen, Tweede Wereldoorlog

Leeftijd       10plus

 

Elsbeth de Jager beschrijft in dit verhaal het waargebeurde verhaal van een jongen die vier jappenkampen overleefde. Hoofdpersoon Hugo, is de vader van de auteur die de jappenkampen overleefde tijdens de Tweede Wereldoorlog in Nederlands-Indië.

 

Inhoud:

De tienjarige Hugo woont op het eiland Java. In 1942 bezetten de Japanners Java en wordt Hugo’s vader opgepakt en naar een kamp gestuurd. Vanaf dat moment probeert Hugo extra geld te verdienen om voor zijn moeder en zusje te zorgen.  Maar dan moeten ook zij naar een kamp. Ook in het kamp probeert Hugo van alles te verzinnen om aan eten te komen. Als hij dertien jaar oud is wordt hij van zijn moeder en zusje gescheiden en wordt hij in het mannenkamp Tjimahi geplaatst. Hij moet overleven en hopen zijn familie ooit nog terug te zien.

 

“Niet meer dan een nummer “ is een verhaal wat na het lezen nog blijft na sudderen. Vooral omdat je weet dat het een waargebeurd verhaal is. Het is gruwelijk wat daar in die kampen is gebeurd en wat een oorlog met een kind doet. Een kind moet van het een op andere moment volwassen worden. Zien te overleven en zich staande weten te houden in een onmenselijke situatie. De overlevingsdrang komt omhoog en het kind-mogen-zijn is verdwenen.

Elsbeth de Jager heeft dit mooi kunnen verwoorden. In duidelijke en toegankelijke taal zodat het begrijpelijk te lezen is voor tienplus.  Een eind leeftijd hoef je hier niet aan te hangen want het is voor iedereen een verhaal wat de moeite waard is te lezen.

Er zijn al veel verhalen over de beleving van de oorlog verteld, en die moeten zeker ook verteld blijven worden. Dit verhaal laat weer een andere kant van de Tweede Wereldoorlog zien. Namelijk die van Nederlanders in Nederlands-Indië. Daarnaast stopt het verhaal niet bij de bevrijding maar laat het ook het beeld zien van wat de hoofdpersoon had gehoopt en hoe hij de bevrijding beleefd.

Het is een verhaal van overleven, van familiebanden, van verdriet maar gelukkig is er ook de hoop en is het op een mooie manier geschreven waardoor je door wilt blijven lezen en je geraakt wordt door het verhaal.

Kluitman uitgever heeft in de afgelopen jaren meerdere oorlogsboeken uitgegeven voor jongeren. Mooie, ontroerende en aangrijpende verhalen over een onderwerp wat verteld moet blijven worden. Dit boek is ook zo’n verhaal.

 

 

‘ontzet ‘ Gerard van Gemert

9789044844535

Auteur Gerard van Gemert mmv Henry Wilbrink,  illustraties Rudi Jonker, uitgeverij Clavis

Gerard van Gemert is een veelzijdig (kinder-) boeken schrijver. Hij schrijft voor verschillende leeftijden over uiteenlopende onderwerpen.  Voor dit verhaal heeft hij research gedaan met name door Henry Wilbrink, historicus, te raadplegen.

Want hoewel het een verzonnen verhaal is en blijft wil hij een zo realistisch mogelijk verhaal vertellen. Alsof het gebeurd zou kunnen zijn. Dat is zeker gelukt.

We volgen het leven van Krijn in een periode van september 1944 tot mei 1945.

Het laatste jaar van de bezetting gedurende de Tweede Wereldoorlog.

Krijn leeft in een spannende tijd. Zijn ouders hebben een bakkerij en leveren brood aan de Duitsers. Hierdoor denkt het dorp dat zij heulen met de bezetters. Maar ze verbergen echter een Joods gezin en zitten in het verzet.

Krijn kan niet wachten op de bevrijding…

Gerard van Gemert heeft een mooi tijdsbeeld neer weten te zetten. Een verhaal wat je voor je ziet en waarbij verschillende kanten van het leven in die periode worden benoemt.  Een spannend avontuur in een vreselijk tijd. Het is toegankelijk geschreven, geen moeilijk taalgebruik. Het zijn korte hoofdstukken met een fijne leesletter. De illustraties van Rudi Jonker zijn pagina groot en passend bij het verhaal.

Voor ieder kind vanaf ongeveer tien jaar die interesse heeft in verhalen over het verzet.

‘Jona ‘ Anna van Praag

9789047715184/2023

Anna van Praag, uitgeverij Lemniscaat

Anna van Praag schrijft jeugdboeken, blogs, columns en artikelen voor kranten en tijdschriften. Al eerder las ik de titels  ‘een heel bijzonder meisje’ en ‘het heksenhotel ‘ met plezier. ( Beiden ook verschenen bij Lemniscaat). Haar prettige vertelstijl leest lekker weg en haar verhalen zijn origineel en weten mij te verrassen en te boeien.  Niet zo gek dat ik nieuwsgierig was naar haar nieuwste boek ‘Jona’.  Zeker na het lezen van de achterzijde.  Vanwege mijn werk ( geriatrie verpleegkunde) lees ik veel over dementie en ik vind het ook fijn dat dit onderwerp in steeds meer verhalen opduikt. Het is immers iets wat bij het leven hoort. Hoe meer dit verweven raakt in verhalen hoe meer mensen er mee om kunnen leren gaan.  Uiteraard is dit niet de insteek van het boek maar het geeft wel weer wat mee aan de acceptatie en leren omgaan met mensen met dementie.

Tekst achterzijde : Jona woont met zijn vader en grootmoeder in een Amsterdams hofje. Ze leiden een rustig en teruggetrokken leven, met als terugkerend patroon hun joodse rituelen.  Maar als Jona voor zijn profielwerkstuk wordt gekoppeld aan flapuit Elin en de eigengereide Lucas, komt zijn leven op zijn kop te staan. Het onderwerp van het profielwerkstuk is namelijk Jona’s grootmoeder. Zij heeft beginnende alzheimer en praat steeds over haar geliefde Simon, terwijl Jona nog nooit van Simon heeft gehoord. Is Simon een bestand persoon? Een echte herinnering of een waandenkbeeld dat door haar dementie wordt veroorzaakt? Jona’s vader is niet blij met alle aandacht voor zijn zwakke, oude schoonmoeder en maakt zich zorgen over haar gezondheid. Of zit er meer achter?

Ik kan niet anders zeggen dat ik wederom heb genoten van het werk van Anna van Praag. Het is een origineel verhaal waaruit blijkt dat de auteur zich goed heeft geïnformeerd over de onderwerpen die in dit verhaal voorbij kwamen. Door de Joodse achtergrond van Jona komen verschillende Joodse gebruiken voorbij belicht door verschillende generaties.  Een ander onderwerp heeft te maken met dementie, herinneringen en het menselijk geheugen. Doordat de kinderen in dit verhaal hier onderzoek naar moeten doen voor hun schoolproject geeft dit een handige invalshoek om dit onderzoek te benoemen en zo de lezer hier ook over te informeren. Ze gaan naar wetenschappers die  uitleg geven en die kan je als lezer mooi even meepikken.  Het beperkt zich niet tot de dementie van oma maar andere emoties en problemen komen ook naar voren. Zo is er sprake van gaslighting. Gaslighting is een vorm van emotionele manipulatie. Een gaslighter voedt zijn of haar zelfvertrouwen door de waarheid overtuigend te verdraaien. Hier is Jona slachtoffer van en moet hij zich zien los te wrikken uit de situatie.

Een vertelling in korte, bondige hoofdstukken in een pakkende vertelstijl. Een verhaal met heftige onderwerpen maar vooral een mooi verhaal over (onverwachte) vriendschappen, voor elkaar klaar staan als het nodig is en de liefde van een jongen voor zijn oma.

Het jaar is nog niet om maar dit boek komt zeker in mijn top vijf voor dit jaar.

“hoe vang je een kangoeroe” 100 waanzinnige weetjes over dieren

9789085717966/2023

De makers van New Scientist / youg scientist hebben met dit grappige boekje weer 100 waanzinnige weetjes over dieren weten te vangen.  Hoe vang je een kangoeroe, waarom staan flamingo’s op één poot, waarom hangt een vleermuis ondersteboven en nog veel meer vragen waarvan je de antwoorden lest in dit boekje. Verrassend en soms heel bijzonder hoe het gaat in het dierenrijk. Sommige dieren slapen hand in hand en sommige dieren lijken best op mensen ( of is het andersom? )

Na een inhoudsopgave vind je op elke pagina een vraag met grappige illustratie ( van Jurriaan Gorter of Cees Heuvel) en op de pagina ernaast het antwoord. Een boekje om door te bladeren, af en toe een vraagje uit op te pikken. Misschien zelfs leuk voor een quiz. Kortom helemaal leuk. Doelgroep 8 tot 12 jaar maar eigenlijk voor jong én oud!

“Hoe vang je een grote vis? ” Hans Sibbel

9789047714842-2023

Hans Sibbel, illustraties Marianne Sibbel, uitgeverij Lemniscaat 

Categorie  kinderboeken 9plus 

Hans Sibbel is cabaretier. Ruim 25 jaar vormde hij met Dolf Jansen het duo “Lebbis & Jansen”, en daar ken ik hem ook van. Sinds 2000 maakt hij solovoorstellingen. HIj publiceerde drie boeken voor volwassenen. Dit is zijn eerste kinderboek.

De illustraties zijn gemaakt door zijn zus Marianne Sibbel.

 

 

Synopsis: Hans houdt van vissen- niet van de dieren, ja ook, maar vooral van het doen: ze vangen.

Wat begint in een watertje achter de begraafplaats, wegduikend voor de politie, mondt uit in reizen over de wereld om tussen de piranha’s die ene vis te vangen die zo bijzonder is. En hem daarna weer los te laten.

 

 

Ik ken Hans Sibbel van het lekker drukke cabaretier-duo en als solo artiest. Een heerlijke stem die razendsnel zijn verhaal doet. Daarnaast had ik een interview gelezen over zijn vis avonturen in een visblad. Nee, ik heb het vis-virus niet maar woon samen met een visfanaat. Hierdoor heb ik toch in de jaren enig viservaring opgebouwd wat betreft vakjargon, techniek en dergelijk ook al heb ik misschien twee keer een hengel vastgehouden. Noodgedwongen als wederhelft even bij de hengel weg moest ( zo wel een keer een karper binnen gedraaid maar dit terzijde). 

 

 

Toen ik zag dat dit boek kwam dacht ik dit moet leuk worden.   En een kinderboek van Hans Sibbel én over vissen. Wie weet gaat mijn wederhelft nu ook eens een boek lezen ? En inderdaad toen het binnenkwam was ik het meteen kwijt en na het lezen kreeg ik terug dat het lekker weg las, in het midden wat in zakte maar snel weer in razend tempo doorging. Maar of het een kinderboek was? Tot zover de mening van onze sportvisser.

 

 

Allereerst werd ik al blij van de kaft, wat een leuke illustratie waarbij de vis spullen door de lucht vliegen. En eerlijk gezegd bij de naam in combinaties met de titel wist ik dus dat ik dit wilde lezen. Oók omdat ik al op de hoogte was van de liefde voor vissen van de auteur.

 

 

Als je Hans Sibbel wel eens hebt horen spreken en je gaat dit boek lezen dan is het net of hij in zijn eigen snelle tempo het verhaal voorleest. Dit maakt dat je door het verhaal heen vliegt.  De kinderen die dit boek zullen lezen zullen dit niet zo beleven maar het gaf voor mij wel wat meerwaarde aan de grappig geschreven tekst. Ik ben ook benieuwd als je dat stemmetje in je hoofd niet hoort de grapjes net zo grappig zijn, maar dit terzijde.

 

 

Ik zie vaak zat jonge kinderen langs de waterkant en hoe leuk is het dan voor hen om een boekje over vissen te lezen. Er is weinig op dat gebied en het moet laagdrempelig zijn omdat de kinderen die ik ken die vissen, liever aan de waterkant zitten dan een boek lezen.  Laagdrempelig is het zeker, mede door de vrolijke illustraties. 

 

 

In dit boek lees je vanaf de eerste viskriebel van toen tot nu. In het begin is de hoofdfiguur ook nog kind en sluit dat wel aan bij de belevingswereld van de jonge lezers. Als de hoofdpersoon opgroeit uiteraard niet meer maar ik denk dat de echte vissers wel zullen smullen van de visavonturen, al zullen ze weinig boodschap hebben aan het feit dat er veel wodka is in Kazachstan. Het lijkt of de auteur even vergeet, in zijn enthousiasme, dat hij een kinderboek schrijft en zijn memoires deelt. Vandaar dat mijn wederhelft twijfelde of het wel een kinderboek was.

 

 

Eigenlijk is het gewoon een lekker leesbaar en grappig verhaal voor jong én oud die iets met vissen hebben ( dat dan weer wel)

“Lowie, van de vogel en de dief ” Stefan Boonen

9789464019391/2022

Stefan Boonen is sinds 2000 kinderboekenauteur en heeft al meer dan 100 titels op zijn naam staan. Hij schrijft voor verschillende leeftijden. Mijn kennismaking met zijn werk was met het boek “ Kamp Bravo” en  “Billie en zijn genen”.  Daarna ben ik meer van hem gaan lezen en ik ben denk wel een beetje fan geworden van zijn werk. Na het lezen van zijn laatste boek kan ik dat beetje wel wegstrepen.

Dat boek is “ Lowie, van de vogel en de dief “, een kinderroman wat zich niet zomaar in een paar woorden laat vangen. Wat een mooi verhaal!  Ik vind dit echt het mooiste boek wat ik in 2022 mocht lezen. Maar het bespreken is andere koek. Ik heb er dus eigenlijk geen woorden voor.  Als je gewoon het boek gaat lezen weet je wat ik bedoel.

Lowie is een meisje, een meisje met een hoofd vol dromen. Een meisje met een fladderhart. Ze besluit om weg te lopen. Op zoek naar meer, op zoek naar iets anders, op zoek naar…. En ze loopt weg en het avontuur tegemoet.

Lowie groeit op met haar oma bij meneer en mevrouw Simmer. Haar oma werkte daar in de huishouding met haar moeder. Na de geboorte van Lowie gaat haar moeder weg. Want drie is teveel volgens de Simmers. Lowie en haar oma moeten hard werken en alles volgens vaste ritueeltjes. Als haar oma overlijd gaat het werk, en samenwonen met de gemene Simmers, steeds meer tegenstaan. Er moet meer zijn en ze loopt weg. Op haar weg ontmoet ze bijzondere mensen, leert ze over vriendschap, eerlijkheid en vertrouwen. Ze ontmoet mensen die om haar geven zoals ze is. Ze wordt opgenomen in de dorpsgemeenschap waar ze strandt en het geluk lijkt haar toe te lachen.  Tot ze er achter komt dat geluk ook niet zomaar voor lief moet worden genomen. Het lijkt erop dat ze  terug moet naar de Simmers maar dat wil ze niet, ze gaat nog liever dood.

Toen ik dit boek voorbij zag komen dacht ik meteen wat een mooie cover ( aan de hand van illustrator Dieter de Schutter) en bijzondere titel. De tekst op de achterzijde was zeer beknopt maar liet weten dat dit wel een bijzonder verhaal moest zijn.  Het verhaal gaat van start met het stukje “ bij het einde “  en we zijn bij de uitvaartplechtigheid van Lowie. Al die mensen daar zijn om haar te gedenken. Maar gelukkig is dit niet het einde maar het begin. Het begin van het verhaal van het bijzondere, ondeugende, warmhartige meisje Lowie.

Zoals gezegd weet ik niet hoe ik dit boek moet omschrijven. Ik vind het mooi, pakkend en het heeft mij geraakt. Waarom? De manier van vertellen. Korte hoofdstukken met korte zinnen maar wel met een mooie woordkeuze. Het verhaal kenmerkt van eenvoud maar wel met mooi taalgebruik. Het is heel toegankelijk maar wel met een diepere laag. Je gaat gewoon van Lowie houden als je het verhaal leest.  Lowie heeft een fladderhart maar als het boek uit is fladdert ze nog door in je hoofd. En dat is mooi. Ik heb het boek tweemaal achter elkaar gelezen en ik ga het zeker nog een keer oppakken.  Stefan Boonen weet met weinig woorden en in zijn eenvoud een bijzonder verhaal te vertellen.

Het verhaal is een cadeautje om te mogen lezen.

De Nee-hoorn en de Slangzaam

Recensie

Titel de neehoorn en de Slangzaam

Auteur. Marc Uwe Kling

Illustraties Astrid Henn

Vertaling. Jaap Robben

Uitgeverij. Volt

 

In het eerste boek had de eigenwijze Neehoorn mijn hart gestolen en maakte ik verder kennis met de Welles – prinses en de kus-m’n-kont-hond. In dit deel hebben de Neehoorn en de Welles-prinses ruzie maar weten ze niet meer waarom. De Neehoorn gaat er vandoor en hij ontmoet de sSangzaam die zich zit te vervelen en nergens zin in heeft, iets wat de Neehoorn irritant vind en alles uit de kast trekt om toch iets te gaan doen..

 

Wederom een grappig verhaal van de Neehoorn en zijn vrienden. Waarbij de namen en de eigenwijzigheid hilarisch zullen zijn voor de kleuters.  Aan het eind van het boek worden er nog wat gekke beesten voorgesteld en is er een heus ladderspel afgedrukt om samen te doen. Je hoeft je dus niet als de slangzaam te vervelen.

 

De leuke illustraties, de grappige tekst maken dit weer fijn leesvoer.

 

Het kabbelt wel een beetje door op het succes van het eerste boek maar daar zal geen kleuter van wakker liggen.

Het boek is goed zelfstandig te lezen en is een fantasierijk verhaal.  Voor mij niet zo origineel als het eerste verhaal maar vermakelijk genoeg.

 

*Deze recensie verscheen eerder op de facebookpagina “kinderboeken & YA”