“Hoe vang ik een grote vis? ” Hans Sibbel

9789047714842-2023

Hans Sibbel, illustraties Marianne Sibbel, uitgeverij Lemniscaat 

Categorie  kinderboeken 9plus 

Hans Sibbel is cabaretier. Ruim 25 jaar vormde hij met Dolf Jansen het duo “Lebbis & Jansen”, en daar ken ik hem ook van. Sinds 2000 maakt hij solovoorstellingen. HIj publiceerde drie boeken voor volwassenen. Dit is zijn eerste kinderboek.

De illustraties zijn gemaakt door zijn zus Marianne Sibbel.

 

 

Synopsis: Hans houdt van vissen- niet van de dieren, ja ook, maar vooral van het doen: ze vangen.

Wat begint in een watertje achter de begraafplaats, wegduikend voor de politie, mondt uit in reizen over de wereld om tussen de piranha’s die ene vis te vangen die zo bijzonder is. En hem daarna weer los te laten.

 

 

Ik ken Hans Sibbel van het lekker drukke cabaretier-duo en als solo artiest. Een heerlijke stem die razendsnel zijn verhaal doet. Daarnaast had ik een interview gelezen over zijn vis avonturen in een visblad. Nee, ik heb het vis-virus niet maar woon samen met een visfanaat. Hierdoor heb ik toch in de jaren enig viservaring opgebouwd wat betreft vakjargon, techniek en dergelijk ook al heb ik misschien twee keer een hengel vastgehouden. Noodgedwongen als wederhelft even bij de hengel weg moest ( zo wel een keer een karper binnen gedraaid maar dit terzijde). 

 

 

Toen ik zag dat dit boek kwam dacht ik dit moet leuk worden.   En een kinderboek van Hans Sibbel én over vissen. Wie weet gaat mijn wederhelft nu ook eens een boek lezen ? En inderdaad toen het binnenkwam was ik het meteen kwijt en na het lezen kreeg ik terug dat het lekker weg las, in het midden wat in zakte maar snel weer in razend tempo doorging. Maar of het een kinderboek was? Tot zover de mening van onze sportvisser.

 

 

Allereerst werd ik al blij van de kaft, wat een leuke illustratie waarbij de vis spullen door de lucht vliegen. En eerlijk gezegd bij de naam in combinaties met de titel wist ik dus dat ik dit wilde lezen. Oók omdat ik al op de hoogte was van de liefde voor vissen van de auteur.

 

 

Als je Hans Sibbel wel eens hebt horen spreken en je gaat dit boek lezen dan is het net of hij in zijn eigen snelle tempo het verhaal voorleest. Dit maakt dat je door het verhaal heen vliegt.  De kinderen die dit boek zullen lezen zullen dit niet zo beleven maar het gaf voor mij wel wat meerwaarde aan de grappig geschreven tekst. Ik ben ook benieuwd als je dat stemmetje in je hoofd niet hoort de grapjes net zo grappig zijn, maar dit terzijde.

 

 

Ik zie vaak zat jonge kinderen langs de waterkant en hoe leuk is het dan voor hen om een boekje over vissen te lezen. Er is weinig op dat gebied en het moet laagdrempelig zijn omdat de kinderen die ik ken die vissen, liever aan de waterkant zitten dan een boek lezen.  Laagdrempelig is het zeker, mede door de vrolijke illustraties. 

 

 

In dit boek lees je vanaf de eerste viskriebel van toen tot nu. In het begin is de hoofdfiguur ook nog kind en sluit dat wel aan bij de belevingswereld van de jonge lezers. Als de hoofdpersoon opgroeit uiteraard niet meer maar ik denk dat de echte vissers wel zullen smullen van de visavonturen, al zullen ze weinig boodschap hebben aan het feit dat er veel wodka is in Kazachstan. Het lijkt of de auteur even vergeet, in zijn enthousiasme, dat hij een kinderboek schrijft en zijn memoires deelt. Vandaar dat mijn wederhelft twijfelde of het wel een kinderboek was.

 

 

Eigenlijk is het gewoon een lekker leesbaar en grappig verhaal voor jong én oud die iets met vissen hebben ( dat dan weer wel)

“Lowie, van de vogel en de dief ” Stefan Boonen

9789464019391/2022

Stefan Boonen is sinds 2000 kinderboekenauteur en heeft al meer dan 100 titels op zijn naam staan. Hij schrijft voor verschillende leeftijden. Mijn kennismaking met zijn werk was met het boek “ Kamp Bravo” en  “Billie en zijn genen”.  Daarna ben ik meer van hem gaan lezen en ik ben denk wel een beetje fan geworden van zijn werk. Na het lezen van zijn laatste boek kan ik dat beetje wel wegstrepen.

Dat boek is “ Lowie, van de vogel en de dief “, een kinderroman wat zich niet zomaar in een paar woorden laat vangen. Wat een mooi verhaal!  Ik vind dit echt het mooiste boek wat ik in 2022 mocht lezen. Maar het bespreken is andere koek. Ik heb er dus eigenlijk geen woorden voor.  Als je gewoon het boek gaat lezen weet je wat ik bedoel.

Lowie is een meisje, een meisje met een hoofd vol dromen. Een meisje met een fladderhart. Ze besluit om weg te lopen. Op zoek naar meer, op zoek naar iets anders, op zoek naar…. En ze loopt weg en het avontuur tegemoet.

Lowie groeit op met haar oma bij meneer en mevrouw Simmer. Haar oma werkte daar in de huishouding met haar moeder. Na de geboorte van Lowie gaat haar moeder weg. Want drie is teveel volgens de Simmers. Lowie en haar oma moeten hard werken en alles volgens vaste ritueeltjes. Als haar oma overlijd gaat het werk, en samenwonen met de gemene Simmers, steeds meer tegenstaan. Er moet meer zijn en ze loopt weg. Op haar weg ontmoet ze bijzondere mensen, leert ze over vriendschap, eerlijkheid en vertrouwen. Ze ontmoet mensen die om haar geven zoals ze is. Ze wordt opgenomen in de dorpsgemeenschap waar ze strandt en het geluk lijkt haar toe te lachen.  Tot ze er achter komt dat geluk ook niet zomaar voor lief moet worden genomen. Het lijkt erop dat ze  terug moet naar de Simmers maar dat wil ze niet, ze gaat nog liever dood.

Toen ik dit boek voorbij zag komen dacht ik meteen wat een mooie cover ( aan de hand van illustrator Dieter de Schutter) en bijzondere titel. De tekst op de achterzijde was zeer beknopt maar liet weten dat dit wel een bijzonder verhaal moest zijn.  Het verhaal gaat van start met het stukje “ bij het einde “  en we zijn bij de uitvaartplechtigheid van Lowie. Al die mensen daar zijn om haar te gedenken. Maar gelukkig is dit niet het einde maar het begin. Het begin van het verhaal van het bijzondere, ondeugende, warmhartige meisje Lowie.

Zoals gezegd weet ik niet hoe ik dit boek moet omschrijven. Ik vind het mooi, pakkend en het heeft mij geraakt. Waarom? De manier van vertellen. Korte hoofdstukken met korte zinnen maar wel met een mooie woordkeuze. Het verhaal kenmerkt van eenvoud maar wel met mooi taalgebruik. Het is heel toegankelijk maar wel met een diepere laag. Je gaat gewoon van Lowie houden als je het verhaal leest.  Lowie heeft een fladderhart maar als het boek uit is fladdert ze nog door in je hoofd. En dat is mooi. Ik heb het boek tweemaal achter elkaar gelezen en ik ga het zeker nog een keer oppakken.  Stefan Boonen weet met weinig woorden en in zijn eenvoud een bijzonder verhaal te vertellen.

Het verhaal is een cadeautje om te mogen lezen.

De Nee-hoorn en de Slangzaam

Recensie

Titel de neehoorn en de Slangzaam

Auteur. Marc Uwe Kling

Illustraties Astrid Henn

Vertaling. Jaap Robben

Uitgeverij. Volt

 

In het eerste boek had de eigenwijze Neehoorn mijn hart gestolen en maakte ik verder kennis met de Welles – prinses en de kus-m’n-kont-hond. In dit deel hebben de Neehoorn en de Welles-prinses ruzie maar weten ze niet meer waarom. De Neehoorn gaat er vandoor en hij ontmoet de sSangzaam die zich zit te vervelen en nergens zin in heeft, iets wat de Neehoorn irritant vind en alles uit de kast trekt om toch iets te gaan doen..

 

Wederom een grappig verhaal van de Neehoorn en zijn vrienden. Waarbij de namen en de eigenwijzigheid hilarisch zullen zijn voor de kleuters.  Aan het eind van het boek worden er nog wat gekke beesten voorgesteld en is er een heus ladderspel afgedrukt om samen te doen. Je hoeft je dus niet als de slangzaam te vervelen.

 

De leuke illustraties, de grappige tekst maken dit weer fijn leesvoer.

 

Het kabbelt wel een beetje door op het succes van het eerste boek maar daar zal geen kleuter van wakker liggen.

Het boek is goed zelfstandig te lezen en is een fantasierijk verhaal.  Voor mij niet zo origineel als het eerste verhaal maar vermakelijk genoeg.

 

*Deze recensie verscheen eerder op de facebookpagina “kinderboeken & YA” 

“hotel Habbekrats, de mysterieuze spruitjesmoord” Rik Peters & Federico van Lunter

9789044840445/2021 uitgeverij Clavis

Het duo Rik & Federico laat ons kennis maken het het grappigste en griezeligste stadje van het hele land genaamd  Hellevorst! We maken kennis met de bijzondere bewoners van het stadje en ik vertelde jullie al eerder over het boek waar tuinman Priknetel in de Treurtuin voor de planten zorgt. Een voor mij zeer leuke, grappig, soms beetje enge kennismaking met het stadje.  Een stadje met bijzondere bewoners heeft naast een Treurtuin ook andere bijzondere plaatsen en gebouwen nodig om te verblijven. Denk aan Weeshuis Weemoed, Museum Miserio, Hogeschool Heibel, Camping Cruel en zoals nu Hotel Habbekrats. In dit hotel gebeurd een wel heel apart avontuur.  Als je wilt weten hoe een rat je kan helpen bij het tanden poesten, hoe een geest door de telefoon klinkt en waarom er een lijk ligt in kamer 237dan moet je in Hotel Habbekrats zijn bij Francis, de piccolo van het hotel. Hij begroet de gasten, doet klusjes en lost moordzaken op…

Dat klinkt goed ! Of zoals op de achterkant staat :  een griezelig , grappig en lekker vies boek vol onvergetelijke personages. Voor kinderen  die van nachtmerries houden.  Nou denk ik dat die nachtmerries wel mee zullen vallen maar de rest klopt zeker ! Juist omdat het vol zit met humor en grapjes is het gewoon leuk-eng of leuk-griezelig als dat al bestaat.  Hierdoor beleef je juist veel plezier bij het lezen en ga je grinnikend door de bladzijdes heen.

Francis, verzamelaar van insecten, weet alles van de vaste gasten van Hotel Habbekrats. De meeste gasten zijn er komen te logeren om nooit meer weg te gaan. De gasten worden stuk voor stuk voorgesteld met hun merkwaardigheden. Een auteur, een arts, een waarzegger en nog meer komen langs. Tel daarbij een kok op die heel experimenteel kookt in de kelder van het huis die alles zou weten over spruitjes. En laat nu net dat lijk van 237 een spruitje in zijn mond hebben.  Francis zijn onderzoek loopt gestaag maar of het lukt dat moet jezelf maar lezen.

Grappige teksten met net zulke grappige illustraties volgen elkaar op. In de teksten is gespeeld met verschillende lettertypes wat het lekker speels maakt ( zo worden de letters groter en dikker als iemand iets uitroept). Het woordgebruik is niet te moeilijk en het verhaal leest lekker vlot.  Dit maakt het tot een leuk, luchtig en grappig geheel wat zelfs de moeizaamste lezer aan het lezen krijgt. En dat is toch mooi meegenomen.

Kortom ik kan nog geen genoeg krijgen van Hellevorst!

“de geest van het Besiendershuis” Marloes Morshuis

9789047715153/2022

Auteur Marloes Morshuis, uitgeverij Lemniscaat

Marloes Morshuis schrijft spannende verhalen voor de jeugd. Met name Radovar en Quotum vind ik geweldig.

Als er dan een titel komt over een bezeten huis is mijn interesse aangewakkerd.

Half okt ging in Nijmegen het interactieve project ” de geest van het Besienderhuus” van start in Nijmegen. Speciaal hiervoor schreef zij deze raamvertelling.

Het Besienderhuis bestaat echt en er gaan veel verhalen in dit huis verscholen.

Het staat al bijna 500 jaar aan de Waalkade dus niet vreemd dat het bijzondere bewoners en verhalen achter laat.

In dit verhaal gaan zes kinderen op een avond het huis binnen, ondanks de waarschuwing dit niet te doen. Ieder kind komt in een andere tijd terecht. Belanden midden in een stuk geschiedenis. Als je respect hebt voor het verleden kan je leven in het heden, is de boodschap die ze krijgen.  De Bataafse opstand en de pestepidemie zijn twee van de zes perioden die langs komen.

Voor elke tijdreis is een hoofdstuk in het boek gereserveerd en achterin het boek staat korte uitleg over de feiten waarop de verhalen zijn gebasseerd.  Een mooi stukje geschiedenis is opgeschreven.

Want verhalen vertellen kan je wel over laten aan deze auteur.

Hoewel we van start gaan met een heel spannend en spookachtig begin staan de zes ” avonturen” in het teken van overleven en verwonderen over het leven van toen.

Het spookachtige is meteen verdwenen al komt het aan het einde heel even terug.

Als je het spookgegeven als verwachting los laat hou je een aardig tijdsdocument over.

(wat ik niet had verwacht bij de cover van het boek).

“de legende van de waterdraak ” Isolde Boers & Ilena Saturay

97899493265158/2022

Isolde Boers & Ilena Saturay, uitgever Dutch Venture Publishing

Isolde Boers & Ilena Saturay hebben een mooi jeugdboek gemaakt over twee jonge meiden wiens wegen elkaar kruisen maar uit twee totaal verschillend werelden komen. Leoni uit Nederland en Liway van de Filippijnen, het eiland Mindanao.  Liway behoort tot een inheemse bevolkingsgroep, de Lumad, waar haar oma een van de belangrijkste leiders van is. Haar oma strijdt voor het behoud van het grondgebied van haar stam.

Leoni heeft net als Liway een bijzondere band met haar oma. Haar oma is echter heel ziek (leukemie) en als ze afscheid van haar moet nemen valt dat zwaar.  Leoni ontmoet Liway voor de eerste keer als haar ouders tijdens de zomervakantie zes weken naar Mindanoa gaan om de school van Liway te ondersteunen. Leoni kan het goed vinden met Liway en ook met haar oma.  Tijdens haar verblijf gebeurd er iets heel onverwachts. Iets wat Leoni waarschijnlijk nooit zal vergeten.

Zelf las ik het ebook maar het boek is uitgegeven als een mooie hardcover met een schitterende cover. Het is prettig leesbaar en je maakt per hoofdstuk kennis met zowel Leonie en haar oma als  Liway en haar oma. Daarnaast laat Liway haar oma de legende van de waterdraak vertellen waardoor je als lezer alle info krijgt die je nodig hebt.  Wat zo mooi is aan het verhaal dat beide meisjes opgroeien in totaal verschillende werelden maar eigenlijk veel gemeen hebben en best op elkaar lijken. Het is ook niet zo vreemd dat zij elkaar gevonden hebben.

Naast het sprookjesachtige verhaal is er een link naar de echte wereld zoals in het nawoord*  is te lezen. Zelf had ik nog nooit van de Lumad gehoord en ik ben na het lezen van het verhaal nog even verder gaan zoeken over hun geschiedenis en situatie waarin zij leven.  Ik hou persoonlijk wel van verhalen die mij aan het denken zetten en mij uitdagen tot het zoeken naar meer achtergrond informatie. Maar dat is heel persoonlijk.  Los hiervan is het een mooi verhaal, met hier en daar een verdrietige noot, de nodige spanning en een bijzondere uitkomst.

Het verhaal is zeker de moeite waard en je steunt de Lumad-volkeren er ook nog mee!

*In het nawoord lees je dat dit verhaal geheel fictief is maar de situatie van de Lumad-volkeren zich in bevinden niet. De Filipijnse regering probeert de zelfstandige scholen van de inheemse bevolking te sluiten en mensen die daar werken als rebellen te vervolgen. Hierdoor hopen ze de natuurlijke rijkdommen van het eiland te kunnen bemachtigen.  De opbrengst van dit boek gaat naar de Lumad om hen te ondersteunen.

” Duisterhuys ” Tom Thys

9789464100075/2022

tekst: Tom Thys,  illustraties : Leslie Saurus, uitgeverij : Horizon

Tom Thys is een auteur die zijn sporen wel heeft verdient in het horror-genre. Genoten van zijn boeken/verhalenbundels was ik maar wat verheugd toen enkele jaren terug ‘de gruweltoren” deel 1 en 2 verscheen. Leuk, griezelig, eng en het gaat net even verder dan waar de griezelbus stopt. Voor deze boeken ging hij de samenwerking aan met Leslie Saurus en dit bleek een goede keuze.

De auteur liet zien dat hij ook prima voor een andere doelgroep kon schrijven met deze jeugdboeken. Ik hoopte van harte dat hij voor de jeugd zou blijven schrijven en gelukkig is daar een nieuwe serie “middernachtmerries”. Het eerste deel in deze serie heet “Duisterhuys”. Een mooi gebonden boek van 15 hoofdstukken en wederom voorzien van illustraties van Leslie Saurus. Net als de tekst zijn ze een beetje eng, een beetje spannend en een prima aanvulling bij het verhaal.

In “Duisterhuys ” is de hoofdrol weggelegd voor Moussa. Hij is verslaafd aan youtube videos van urban explorers, jongeren die ronddolen in verlaten gebouwen. Tot diep in de nacht verslindt hij het ene filmpje na het andere. Tijdens het kijken van zo’n filmpje verschijnt er plots een gillend meisje in beeld. Moussa schrikt behoorlijk en helemaal als dit meisje rechtstreeks aan hem vraagt om haar te helpen. Ze zegt dat het huis haar heeft ingeslikt en dat Moussa haar moet helpen om de uitgang te vinden.

Moussa herkent het huis en gaat er naar toe. Bij het huis ontvangt hij een brief een bos sleutels. Hij is nu de bewaarder van het Duisterhuys en pas als hij zijn taak heeft volbracht zal hij het meisje en zichzelf kunnen redden. Dus hij betreedt het huis en zal veel kamers moeten binnen gaan. En elke kamer heeft zijn geheim en die zijn best wel eng.

Met het “Duisterhuys” start een nieuwe serie ‘middernachtmerries’ van de naam van deze serie wordt ik al helemaal blij. Toen ik bij de groep van 10plus lezers hoorde had je geen horror voor kinderen en begon ik maar met Stephen King. Hoe leuk is het dat vandaag de dag in bijna elk genre wel wat voor deze leeftijd is te vinden.

Het verhaal zit goed in elkaar en heel af en toe twijfelde ik of het soms niet te eng is voor deze leeftijd maar aan de andere kant weten kinderen goed te relativeren en kunnen ze meer hebben dan je denkt. Het gaat qua gruwel-griezel- gehalte wel verder dan de boeken van Paul van Loon. Het is echt horror en soms dus een beetje over de top, grotesk maar voor iemand die nagel bijtend door een verhaal wil gaan en een beetje gruwel en goor niet uit de weg wil gaan zeker een aanrader!

Inmiddels is het tweede deel uit de serie verschenen met de titel ‘Schrikkelkermis” . Eens kijken of die net zo goed is als dit verhaal.

“Tuinman Priknetel ” Rik & Federico

9789044849509/2022

auteur Rik Peters, Illustraties Federico van Lunter, uitgeverij Clavis

Het duo Rik & Fedrico neemt ons weer mee naar het grappigste en griezeligste stadje van het hele land genaamd Hellevorst! Hier wonen Rip & Rouw die ons kennis laten maken met de bijzondere bewoners van het stadje.

In dit boekje gaan we naar de Treurtuin waar tuinman Priknetel een rondleiding geeft. Je ziet de meest bijzondere plantjes die daar groeien : onkruid, brandnetels en zelfs vleesetende planten…. Tuinman Priknetel is zelf ook een beetje bijzonder, hij ziet er niet zo gewoon uit , misschien zelfs een beetje eng, hij praat wat anders en vind het vooral leuk dat Rip & Rouw niet meteen zijn weggerend uit zijn Treurtuin. Daarom wil hij met alle liefde vertellen over zijn planten. Die allemaal stuk voor stuk uniek zijn en in zijn ogen perfect. Rip & Rouw lijken in het begin wat argwanend, het is toch een vreemde man én verandert de Treurtuin nu wel of niet van vorm? Maar het is toch ook een beetje spannend en eng, en een beetje spannend is best wel weer een leuk avontuur om te beleven.

Al eerder las ik van dit duo ‘hotel Habbekrats’ wat ik later nog op deze site zal bespreken, en na het lezen van dit boek kan ik niets anders zeggen dat dit duo elkaar gevonden heeft. Volgens mij beleven ze ook veel plezier aan deze samenwerking want dit spat naar mijn idee wel van de bladzijdes af.

Met leuke humoristische teksten vlieg je door het verhaal. Of zoals op de achterzijde staat: een klein beetje griezelig, en groot beetje grappig. Perfect voor boekenverslinders én voor kinderen die niet van lezen houden. Vanaf 7 jaar.

Nu daar sluit ik mij graag bij aan. Zowel tekst als illustraties zijn grappig. Er is gebruik gemaakt van verschillende lettertypes en bij de illustraties kijk je je ogen uit en ontdek je van alles. Verder heeft dit verhaal ook nog een mooie boodschap: dat je eigenlijk iets niet hoeft te veranderen omdat iets al mooi is van zichzelf ( aldus Tuinman Priknetel over zijn bijzondere planten)wat je kan vertalen naar ons zelf : dat je gewoon jezelf mag zijn.

En dan krijg je na het lezen ook nog je ‘uitleesdiploma” en heb je gewoon bijna 25.000 letters gelezen!

Ik hoop dat Rip & Rouw in een groot stadje wonen en dat wij nog veel meer bewoners

mogen ontmoeten ! Ik ben voorlopig nog niet uitgelezen!

“het grote boek over het lichaam” Pascale Hédelin & Robert Barborini

9789002275593/2022

Auteur Pascale Hédelin, illustraties Robert Barborini, vertaling James Vandermeersch, uitgeverij Infodok/Davidsfonds

Infodok geeft leuke en leerzame boeken uit. In dit boek leert je kind hoe het nu in zijn werk gaat in ons lichaam. We starten bij de zwangerschap en gaan door van baby en hoe je lijf groeit. Er word verteld over de spieren, botten, ademhaling, spijsvertering, hersenen, huid en zintuigen en ziek zijn.

Dit alles in een duidelijke tekst gericht op kinderen en goed passend. Geen moeilijke woorden in de duidelijke uitleg. De illustraties en tekst hebben een evenredige verdeling. De illustraties zijn groot en duidelijk.

Het boek is voorzien van een spiraal waardoor de wat dikkere pagina’s omgeslagen kunnen worden. Hier is denk voor gekozen omdat de pagina’s zijn voorzien van flapjes, schuifjes en draaischijfjes, met daaronder nog meer informatie.  Aan het einde is er een afbeelding van een jongen en een meisje waarbij de pagina in drie is en je per stukje kan omslaan. Dat werkt natuurlijk niet in een gewoon ingebonden boek.

Door deze effecten wordt het leren spelenderwijs gemotiveerd en hou je de concentratie bij het kind hoog omdat het interactief het boek kan lezen. Een leuk doeboek dus waarbij je uitleg krijgt over je lichaam. Op een eenvoudige en efficiënte wijze.

Kleine kanttekening is dat ik ,juist ook door de spiraal en de flapjes ,het boek kwetsbaar is bij iets jongere kinderen. De schuifjes gaan wat stroef (misschien nieuwigheid) waardoor ze misschien snel stuk kunnen gaan. Als kind wat ongeduldig is gaat ie misschien te hard trekken of slaat hij de pagina’s niet goed terug bij sluiten van het boek en dan beschadigen de pagina’s.  Maar even aankijken of het iets voor jou kind is door het even in te kijken.

Mijn conclusie is dat het een goed passend informatief boek is voor kinderen : leuk & leerzaam!

“Joe Mellow ” Cees van den Berg

9789047714675/2022

Cees van den Berg is muzikant en schrijver. Na jarenlang in bandjes basgitaar gespeeld te hebben – en later contrabas – vond hij het tijd om ook te gaan schrijven. Hij begon, natuurlijk, als muziekrecensent en interviewer en debuteerde in 2016 met zijn kinderboek Lotje Later. Bij Lemniscaat verschenen vervolgens Gevonden en Paloma. En nu dus Joe Mellow. (*informatie uitgeverij).  Als ik de boeken van deze auteur in een hokje zou moeten stoppen zou ik het ‘ feelgood-for-kids ‘ willen noemen.

” Joe Mellow, een swingend boek over de kracht van muziek” staat op het boek.  En ik denk zouden we weer mogen proeven van muziek tussen de regels door?  Zo maakte we bij Lotje Later kennis met klassieke muziek dus benieuwd wat dit boek mij zou brengen. De cover laat een man zien met een saxofoon en een drumstel prijkt op de achterzijde. In dit boek zit weer zeker muziek.

Dit boek draait om Orlando, hij krijgt het vreselijke nieuws dat zijn vader in het ziekenhuis ligt in een coma. Niemand kan voorspellen of het nog goed komt en wanneer dat dan zou zijn.  Orlando bedenkt een plan. Hij heeft gehoord dat iemand die in coma ligt alles meemaakt en kan horen. Hij weet zeker dat zijn vader wakker wordt als zijn favoriete artiest, live naast zijn bed zou spelen. De favoriete artiest van zijn vader is Joe Mellow, een jazzheld. Orlando gaat op zoek naar Joe Mellow en haalt hem over te komen. Joe Mellow komt maar of hij de hoop van Orlando waar kan maken?

Zoals ik al zei is het ‘feelgood-for-kids’. Het begint met een portie ellende maar dat weerhoudt Orlando zich niet om zijn wens na te streven. Hierbij gesteund door zijn vriendin Norah, zijn moeder en oom.  Al heeft die laatste wel grote vraagtekens bij de beweegredenen van Joe Mellow.  Orlando heeft last van podiumvrees, wat lastig is als je wilt drummen, en is best verlegen maar door zijn streven Joe Mellow aan het spelen te krijgen voor zijn vader zal hij zijn angsten onder ogen moeten zien.  Dus hij moet al die beren op de weg te lijf gaan en dat gaat niet zonder slag of stoot.  Orlando is zo’n karakter waar je met meeleeft, iets wat de auteur toch mooi voor elkaar heeft gekregen.   Doordat hij geen superhelden neerzet maar gewone mensen en het verhaal in het hier en nu laat afspelen is er een stukje herkenning. Verder weet hij ons een portie muziekkennis mee te geven en ook al , geef je net als mij, niets om jazz kan je dit verhaal zeker waarderen.  Hier en daar wat voorspelbaar en misschien te rooskleurig maar dat mag en is zeker niet storend.

In het nawoord probeert Cees van den Berg nog even uit te leggen waarom hij de twee muzikanten, waarop de fictieve Joe Mellow, is gebaseerd, zo goed zijn met als conclusie dat iedereen muziek anders ervaart en soms moet iets groeien tot je het waardeert.

Eigenlijk is dat met verhalen ook zo, iedereen beleeft ze anders. Voor mij was dit boek weer een feestje. Ik heb nu eenmaal een aantal auteurs waarvan ik blij word als ze weer een boek hebben uitgebracht en nog blijer als blijkt dat het boek zeker weer de moeite waard is !