“de jongen die van de klif sprong en zacht terechtkwam” Stefan Raatgever

download (1)9789024597208/2022

Stefan Raatgever, uitgeverij Luitingh Sijthoff

Stefan Raatgever is popjournalist en interviewer. Hij werkte voor het Algemeen Dagblad en later voor Het Parool. Verder is hij met regelmaat in de media te horen en/of te zien. Deze ya roman is zijn debuut.

Over het verhaal:

De negentienjarige Alec probeert zijn eindexamen te halen en heeft daarna grotere issues. Hij is tot zijn eigen ergernis nog maagd en heeft eigenlijk nog nooit bij iemand het gevoel gehad daar verder mee te willen gaan. Tot Björn bij hem in de klas komt en die gevoelens wel bij hem los worden gemaakt. Hij raakt verward en moet op zoek naar zichzelf, wie hij is en ondertussen ook zijn diploma behalen. Als het geluk hem lijkt toe te lachen lijkt Björn te zijn verdwenen en moet Alec dat zien te plaatsen.
De cover valt meteen al op, net als de titel. Reden genoeg dit boek bij de boekhandel aan te schaffen en te gaan lezen. Een prettige leesletter met korte hoofdstukken. De hoofdstukken beginnen alle met een quote uit een songtekst. De playlist staat achter in het boek. Voornamelijk oudere songs die voor mij niet onbekend zijn en meteen in mijn hoofd worden afgespeeld voor ik aan het hoofdstuk begin.
In het verhaal neemt Alec ons mee in zijn verwarde reis naar volwassenheid. Zijn twijfels, zijn verdriet, zijn ergernissen en al zijn andere emoties die bij de lezer binnenkomen.  Zijn eerste verliefde gevoelens waar hij voorzichtig uiting tot durft te geven. Je leeft mij met Alec vanaf de eerste pagina.
De auteur weet de belevingswereld van Alec en zijn leeftijdgenoten goed neer te zetten. Weet de lezer te raken en mee te nemen in de zoektocht van Alec naar zijn eigen identiteit en de beren op de weg die hij hierbij tegenkomt.
Over seksualiteit, identiteit en volwassen worden.
Over vriendschap, verliefd zijn met een vleugje filosofie. Over vertrouwen op je instinct én/of er gewoon voor gaan.
Een heel mooi debuut en terechte nominatie voor de debuutprijs voor de Jonge Jury prijs.
Het boek heeft zelfs een heuse titelsong ” the story about a boy who jumped off a cliff and landed softly” door Christon

‘Harde hand’ Marita de Sterck

v harde hand9789045128733/2023

Marita de Sterck, uitgeverij Querido,

jeugdliteratuur, leeftijdsindicatie 16+

Marita de Sterck is een Vlaams auteur. Ze studeerde talen, perswetenschappen en antropologie. Ze doceert literatuur en antropologie en geeft workshops over verhalen schrijven aan jongeren. Inmiddels heeft zij een veertigtal titels op haar naam staan van prentenboek tot boeken over jeugdliteratuur.  Terugkerende thema’s zijn liefhebben zonder jezelf te verliezen en ingewikkelde relaties tussen generaties. Onderwerpen uit haar vakgebied als antropoloog (zoals groeirituelen) vind je ook terug in haar werk. Haar werk is bekroond met diverse jeugdliteratuurprijzen*

Inhoud (zoals vermeldt op achterzijde boek) : ” Mira, een jonge twintiger, adopteert Turbo, een jachthond die met extreme angsten kampt. Mira wil de brute jager opsporen die haar hond heeft mishandeld en gedumpt. Als ze voor een krant over dieren mag schrijven, grijpt ze die kans aan om ook jagers te interviewen. Tot ze oog in oog staat met de beruchte jager die regels en voorschriften aan zijn laars lapt, én ze de moed vindt om ook haar eigen kwetsuren onder ogen te zien”.

Ik kan niet anders zeggen dat ik dit een heel mooi verhaal vind!  Toen ik het persbericht voorbij zag komen en de treurig kijkende hond op de cover wist ik dat ik het meteen wilde lezen.  Het verhaal telt nog net geen 180 pagina’s maar wat weet de auteur veel te vertellen. In korte hoofdstukken wissel je af en toe van perspectief tussen de Mira en de jager. Beide vertellen in de ik-persoon. De stukken van de jager bevatten meer Vlaams dan de stukken van Mira. Maar voor de niet-Vlamingen niet storend of onbegrijpelijk. Onbegrijpelijk in de zin van woorden die je niet zo herkennen.  Het benadrukt de wisseling van perspectief maar leest net zo vlot weg.  ( Ik las wel eens eerder een Vlaams boek wat voor mij qua tempo stagneerde door het Vlaams wat zeer wollig over deed komen. Vandaar dat ik dit nu vermeldt. Dit is in dit verhaal totaal niet het geval).

Het verhaal is rauw, pakkend en aangrijpend.  De beweegredenen en het karakter van zowel Mira als de jager worden zo realistisch neergezet dat het af en toe flink slikken is. De methodes die de jager er op na houdt zijn niet ‘voor tere zieltjes’ en geven weer dat een te harde hand iemand kan breken. Daarnaast is het een verhaal van vertrouwen in jezelf en elkaar. De band tussen een hond en zijn baas, de onvoorwaardelijke liefde voor Mira voor Turbo en andersom.

Ik ben geraakt door dit verhaal.

*informatie op basis van informatie over de auteur van de site van uitgeverij Querido.

Cover-Ik-lees-Nederland-2023

 

“niemand vraagt hoe het met mij gaat ” Garcia Lebbink

nov 19789037714620/2022

Gracia Lebbink, uitgeverij Lemniscaat

Gracia Lebbink is jarenlang werkzaam geweest in de culturele sector, onder andere voor musea, en besloot te gaan schrijven.
Dit is haar debuut. Wat mij betreft een sterk debuut wat vraagt naar meer verhalen van haar hand.
 
Synopsis:
Gevangen tussen vechtende ouders. Het zat er al aan te komen, maar toch komt het als een schok voor Sanne en haar broertje Daan als hun ouders aankondigen te gaan scheiden. Ze worden het middelpunt van een ruzie van twee volwassenen die elkaar kapot willen maken. Alles wordt inzet van het Grote Scheidingsspel: de vakantie naar Ibiza, een nieuwe telefoon, al dan niet bij de andere ouder logeren. Sanne ziet hoe haar broertje er aan onder doorgaat, en niemand vraagt hoe het met haar gaat. Ze slaat een weg die ze eigenlijk niet wil, ze wil alleen maar liefde van haar ouders..
 
Een heftig verhaal over een onderwerp waarin veel jongeren zich zullen herkennen. Helaas. Hopelijk lezen ouders dit ook en zullen ze daarna nog even achter hun oren krabbelen met de vraag waar ze mee bezig zijn. In het heerst van de strijd gaan ze blind op ook persoonlijk gewin en vergeten ze het geluk van de kinderen. Kinderen die het veel zwaarder hebben dan ze denken. Iets wat in dit verhaal naar voren komt. Sanne haar loyaliteit en liefde voor haar broer zorgt dat ze zichzelf wegcijfert maar dat werkt niet. Emoties moeten eruit, gevoelens moeten een plaats krijgen en dat is in zo’n situatie, waar je ouders zich als kleuters gedragen, hard werken. Verkeerde keuzes volgen met alle gevolgen vandien.
 
De titel is al een noodkreet die zorgt dat je dit verhaal wilt lezen en eenmaal begonnen laat het verhaal je niet los. Het verhaal is een echte pageturner. Je snapt waarom Sanne doet wat ze doet en ondertussen wil je die ouders wakker schudden.
Prettig geschreven, in de zin dat het lekker weg leest qua woordgebruik, opbouw en lay-out.
Het verhaal raakt en is realistisch. Maakt het leven niet mooier dan het is. Het einde is verdrietig en mooi tegelijkertijd. Geen rozengeur-en-manenschijn-gelukkig-einde, maar wel het begin voor een nieuw hoofdstuk in het leven van Sanne.
 
Een mooi debuut, een boek dat je raakt.
 

” Marcelo en de echte wereld” Francisco X. Stork

cover marcello9789047702429/2010

Francisco X. Stork, vertaling Aleid van Eekelen-Benders, uitgeverij Lemniscaat

Nadat ik een een bericht op sociale media had gezet over een boek met als thema autisme kreeg ik deze tip van iemand. Het boek bleek echter uitverkocht en ik deed een oproepje wie-o-wie nog een exemplaar had want ik was wel nieuwsgierig geworden.  Al snel kreeg ik een reactie van Linda Bertens van uitgeverij Leminiscaat zelf. Zij stuurde mij een exemplaar toe waar ik onwijs blij van werd. Want wat een mooi verhaal bleek dit te zijn!

Hoofdpersoon de zeventienjarige Marcelo hoort muziek in zijn hoofd, woont in zijn boomhut en onthoudt bizarre feiten en details.  Je zou hem kunnen omschrijven als een Asperge-patiënt, of tegenwoordig als iemand met ASS.  Zelf ziet hij dat niet zo maar maakt er ook geen probleem van als mensen hem in een hokje willen stoppen als hij maar zijn gang kan gaan. Hij gaat naar een speciaal onderwijs instituut waar ze ook veel met paarden werken. Zijn plan is ook om in de zomervakantie daar voor de paarden te gaan zorgen.  Zijn vader vindt echter dat het tijd wordt dat hij kennis gaat maken met de echte wereld.  Hij wil dat Marcelo in de zomer komt werken in de postkamer van zijn advocatenkantoor.  Al snel merkt Marcelo dat hij geen keuze heeft en met tegenzin gaat hij aan de gang.  Hij ontdekt dat een bedrijf in autoruiten niet door de beugel kan. Ze leveren slecht werk waardoor mensen zwaar gewond zijn geraakt en zijn vader verdedigt dat bedrijf. Als een van de slachtoffers een meisje van zijn leeftijd blijkt te zijn komt hij voor de keuze te staan om het tegen zijn vader op te nemen of net te doen of er niets is gebeurd. Een verhaal over vertrouwen, vriendschap en anders (durven) zijn.

Het is de auteur gelukt om het autisme van Marcelo goed te omschrijven. Als leek krijg je echt een kijkje in het hoofd van Marcelo en ga je langzaam begrijpen hoe hij de wereld beleeft en ziet. Hoe hij zich kan verbazen over dingen die wij voor lief nemen maar als je dan leest hoe hij daar tegen aankijkt is het niet eens zo vreemd wat hij erbij voelt.  Het is zo gek nog niet om eens op een autistische manier tegen de drukke en hectische wereld aan te kijken. Aan de andere kant waren er ook stukjes die misschien wat minder realistisch waren maar dat mag in een fictief verhaal en als je niet teveel kennis hebt over ASS dan zal je daar zeker niet over vallen.

De opbouw van het verhaal, hoe je Marcelo en zijn omgeving steeds beter leert kennen, hoe je mee genomen wordt in zijn beleving en hoe hij uiteindelijk de situatie met zijn vader te lijf gaat is mooi omschreven. Een ontroerend verhaal over een mooi mens.  Dat hopelijk naast de echte wereld zijn eigen mooie wereld niet los hoeft te laten.
Nogmaals dank aan uitgeverij Lemniscaat voor het toezenden van dit boek. Het is helaas niet meer leverbaar maar als je het tegenkomt in de bibliotheek of waar dan ook  ga het zeker lezen !

 

 

 

 

Volgens Sevendays is Marcelo en de echte wereld een van de tien mooiste jeugdboeken van 2010Een erg mooi boek over vriendschap, geloof, anders zijn. Een intrigerend jongerenboek, maar niet alleen voor jongeren, eige

” de betovering van kerstmis” Kristy Ferry

0-nieuw-De-betovering-van-kerstmis-original9789492585417/2019

Kristy Ferry, vertaling Nikki Greveling, uitgeverij Choc Lit NL

Dutch Venture Publishing en Tinteling Romance zijn samen een nieuw imprint gestart. Choc Lit NL brengt feelgoodboeken uit het fonds van de Britse uitgever Choc Lit.  De feelgoodverhalen zitten vol romantiek en een dosis Britse humor. Lekker seizoensgebonden wegleesmateriaal. Het fonds bestaat uit zomerkost en winterkost en nu met de kerst voor de deur is  de novelle van Kristy Ferry uitgekomen met de titel  ‘ de betovering van Kerstmis’.

Kristy Ferry schreef veel artikelen en korte verhalen voor verschillende magazines en kranten. Haar eerste novelle ‘ the memory of snow’ verscheen in 2011 in Engeland. Al eerder won ze de schrijfwedstrijd the English Heritage/Belsay Hall National Creative Writing competition, in 2009. Ze schrijft graag over mysteries met geesten en het combineren van fictie met non-fictie. Iets wat in dit verhaal ook te vinden is.

“De betovering van Kerstmis” speelt zich af in Carrick Park Hotel waar weddingplanner Ailsa Mc.Cormack een bruiloft voor de eerste kerstdag aan het regelen is. Het is de dag voor kerstmis en de laatste puntjes moeten op de i worden gezet. Ailsa is gek op haar werk en vindt het heerlijk om de perfecte dag voor elk bruidspaar te bezorgen. Het maakt haar ook niet zoveel uit dat ze hier haar eigen kerst voor moet opofferen. Carrick Park Hotel heeft een verleden waar Ailsa door gefascineerd is. Het boek over de familiegeschiedenis kent ze bijna uit haar hoofd en vooral het tragische leven van Ella Carrick spreekt tot haar verbeelding. Ella ( lady Eleanor Carric) was verliefd op Adam en beiden zijn op mysterieuze wijze verdwenen waardoor haar zus Lydia Carrick eigenaresse van het huis wordt. Dit speelde zich af in het Victoriaanse tijdperk rond 1865.  Ailsa heeft haar eigen beeld van die periode, van de mensen die toen leefde en van het mysterie wat er zich heeft moeten afgespeeld. Ze zou maar wat graag daar willen rondwandelen om te zien of haar beeld een beetje klopt. Terwijl ze wat mijmert en aanstalten maakt de dag te laten voor wat hij is ontmoet ze een knappe man in de salon van het huis. Vaag bekend komt hij haar voor.  Edward Cavendish doet haar hart smelten en laat haar een wereld zien waarin alles voorbestemd is. Hierdoor kan je de geschiedenis nooit veranderen, het is zoals het moet zijn. Als ze gaat slapen belandt ze in vroegere tijden en komt ze achter de tragedie die Ella is overkomen.

De dunne novelle is een prettig romantisch verhaal voor onder de kerstboom. Als je dit voor ogen houdt en gewoon een prettig ‘wegleesboekje’ zoekt is hier niets mis mee en kan je heerlijk even genieten.  Je kunt je even verliezen in het romantische gekonkel en de tuttigheid van de personages , wat soms wat irritatie zou kunnen geven. Maar ach, het Victoriaanse tijdperk is nu eenmaal een beetje tuttig. andere normen en waarden dan wij nu kennen dus met dat in het achterhoofd is het  wel grappig om te lezen.

De auteur verzandt af en toe wel een beetje in teveel details voor zo’n kort verhaal hierdoor gaat het tempo er een beetje uit en is het niet zo spannend als wat ik had gehoopt. Er zijn namelijk zat gebeurtenissen die veel spannender uit de verf hadden kunnen komen. Een gemiste kans?  Aan de ene kant wel maar aan de andere kant is dat niet wat je hoeft te verwachten van een romantisch kerstverhaal.

 

Met dank aan Jen Minkman voor het beschikbaar stellen van het recensie exemplaar. Deze recensie maakt deel uit van de blogtour rond deze titel. Op de site van Choclit zie je een lijst van deelnemende bloggers en kan je hun mening over het boek lezen.

 

 

 

“Toffee” Sarah Crossan

toffee9789020654660/2019

Sarah Crossan, vertaling Sabine Mutsaers, uitgeverij Kluitman

Sarah Crossan woonde in Ierland, Engeland en New York. Ze studeerde Filosofie en Literatuur en werkte daarna jarenlang als lerares Engels voordat ze fulltime schrijfster werd. Haar werk wordt alom bejubeld en stond op de shortlist voor onder andere de Carnegie Medal, de Irish Book Awards en de CBI Book Of The Year Award 2015. Haar roman EEN won in Nederland de Diorapthe Literatour Prijs.

In dit verhaal loopt Allison weg van haar gewelddadige vader. Ze weet niet goed waar ze terecht kan en al snel merkt ze op dat ook nergens naar toe kan. Ze denkt een leeg pand gevonden te hebben en trekt daar in.  Het blijkt echter het huis te zijn van de dementerende Marla. Marla denkt dat Allison haar jeugdvriendin Toffee is en Allison speelt die rol mee.  Als Marla bezoek krijgt van haar vervelende zoon of van de thuiszorg houdt Allison zich verborgen en als ze alleen is met Marla past ze zich aan.  Er ontstaat een bijzonder vriendschap tussen Allison en Marla. Marla blijkt meer familie voor haar te zijn dan haar eigen vader is.

De boeken van Crossan zijn geschreven in een vrije versvorm en dat is gewoon heerlijk om te lezen. Het leest vlot weg en het is verwonderlijk hoe de auteur, elke keer weer, in weinig woorden en met eenvoud , zoveel weet te vertellen, aan te kaarten en bovenal de lezer te raken.

In dit verhaal zijn weer alledaagse thema’s als huiselijk geweld, dementie, vriendschap, familiebanden in een verhaal samengebracht.  Niet de kleinste onderwerpen en ze komen zeker binnen bij de lezer.

Zoals de auteur met weinig woorden veel weet te vertellen heb ik even geen woorden om te vertellen hoe ik met plezier haar verhalen lees en onder de indruk ben van haar werk.

 

 

 

Afbeelding van de cover en informatie van de auteur komen van de site van Kluitman. Hieronder de links naar mijn recensies over haar andere titels:

“Merel” Sarah Moon

Opmaak 1 9789047710271/2018

Sarah Moon, vertaling Lydia Meeder, uitgeverij Lemniscaat

Sarah Moon is lerares, vertaalster en schrijfster en leeft in de Verenigde Staten. “Merel” is haar debuut.  Hopelijk zullen er nog veel boeken volgen want dit is een aanrader! Het is een boek wat je oppakt en niet meer los wilt laten tot het uit is. Het leest lekker vlot weg en je leeft mee met de hoofdpersonage Merel.

Merel is een meisje op een doorsnee Amerikaanse highschool. Maar zelf is ze niet doorsnee. Ze is extreem verlegen en heeft nauwelijks vertrouwen in zichzelf. Ze heeft een vrienden en ze houdt er niet van om in de kantine te eten, dat vindt ze te druk, schiet ze echt van in paniek.Ze eet snel haar broodje op het toilet om zich daarna in de bibliotheek te verliezen in een boek.  De bibliotheek wordt gerund door mrs. Wexler en die geeft de kinderen alle ruimte en rust. Merel is op haar manier tevreden met haar overzichtelijke leven: heerlijk thuis bij haar moeder, te lezen, kijken naar de vogels en dromen om zelf te vliegen. Als daar abrupt een einde aan komt treffen we Merel aan op het dak van de school. Mensen denken dat ze zelfmoord wilde plegen en ze wordt opgenomen. Merel is boos en verdrietig.  Ze wilde geen zelfmoord plegen maar vliegen.Ze mag alleen naar huis als ze wekelijks een psychiater gaat bezoeken.Met tegenzin gaat ze hier naar toe. Het duurt lang voordat Merel zich bloot durft te geven want als ze gaat praten kan ze niet meer wegvliegen in haar hoofd. Maar ze weet wel een manier te vinden, door muziek, om zich niet langer alleen en bang te voelen.

Hoewel je een boek nooit moet beoordelen op een kaft is het toch het eerste wat je ziet en vaak spreekt dat je aan of niet. Bij het zien van deze bijzondere illustratie wilde ik het boek meteen lezen. Het past zo goed bij het verhaal en heeft ook een mooie rustige kleurstelling. De vogels in het hoofd van Merel waarmee ze wil wegvliegen uit de werkelijkheid zijn hier in één illustratie gevangen. Mooi gedaan!

Verder is het een bijzonder verhaal. Het gaat over zelfvertrouwen en eenzaamheid. Over verdriet en vrolijkheid. Over je alleen voelen en er toch toe doen. Over verbroedering door muziek en voor elkaar klaar staan. Kortom heel veel thema’s die jongeren zullen herkennen of aanspreken waardoor het denk ik extra bij je binnen komt.

Het verhaal heeft dus zeker indruk bij mij gemaakt. De hersenspinsels van Merel en hoe ze in het leven staat komen heel realistisch over waardoor het mij gepakt heeft vanaf het eerste hoofdstuk.  Het einde vond ik wel een beetje erg “over-the-top-Amerikaans” maar dat is mijn persoonlijke mening. Op zich past het wel bij Merel en wat er gebeurd en is het een mooie afronding van een verhaal over een mooi mens.

merel 5 ster

Ik besprak dit boek op Kinderboeken en bekroonde het met vijf sterren

“de geschiedenis van Jane Doe” Michael Belanger

jane doe9789047711117/2019

Michael Belanger , vertaling Lydia Meeder & Barbara Zuurbier

Michael Belanger is geschiedenisdocent op een middelbare school. ‘ de geschiedenis van Jane Doe ‘ is zijn debuutroman.

De geschiedenis van Jane Doe” heeft als ondertitel ‘liefde, verlies en groene koeien‘ en op de cover staat een kleine groene koe onder de titel die in verschillende kleuren is weergegeven. Een originele cover en een ondertitel waardoor je toch heel graag wilt weten waar het boek overgaat. Goede reden om het boek op  te pakken en tot lezen over te gaan.

Het verhaal speelt zich af in de saaiste stad ter wereld: Burgerville. Als geschiedenisfreak Raymond Green in de les zit stapt daar een nieuwe leerling binnen. Ze ziet er mysterieus uit en is behoorlijk eigenzinnig. Ze laat niets weten over haar zelf of haar verleden wat het raadsel alleen maar groter maakt. Raymond weet haar vertrouwen te winnen dankzij zijn kennis over de geschiedenis van het stadje wat onder andere het verhaal van de groene koeien van Burgerville.  Raymond en zijn vriend Simon Blackburn ( die een zwak heeft voor alles wat met vampieren te maken heeft) sluiten vriendschap met Jane. Maar dan lijkt het verleden ( de geschiedenis) van Jane haar in te halen met alle gevolgen van dien.

Als je een verhaal start waarbij de hoofdpersoon begint met “ ik heb geen kanker en allebei mijn ouders leven nog. Dat wilde ik even duidelijk maken “ en die vervolgens een aantal redenen opsomt waarom hij dit verhaal niet opschrijft maar het doet omdat hij probeert te doorgronden wat er in het afgelopen jaar is gebeurd tussen hem en zijn (ex-) vriendin Jane weet je al dat er iets behoorlijks heftigs is gebeurd. Het verhaal is dus vanuit het perspectief van Ray (Raymond) Green. Hij laat ons weten wat er is gebeurd en hoe het met hem gaat, hoe de sessies met zijn therapeut verlopen en hoe boos en verdrietig hij eigenlijk is. Hij heeft gelukkig een grappige en soms wat sarcastische manier van vertellen en er is genoeg ruimte voor mooie en grappige anekdotes waardoor het toch een prettig leesbaar is geworden en niet alleen maar loodzwaar van verdriet. Er zitten zoveel emoties in het verhaal verweven die de lezer mee nemen tijdens het lezen.

De hoofdpersoon wil zijn gedachten op een rij zetten en het verhaal vertellen. Hierdoor spring je als lezer continu tussen ‘ervoor en erna’ Dit staat ook boven elk hoofdstuk: zoveel dagen ervoor of erna… Er is dus iets gebeurd met Jane en Raymond laat ons beetje bij beetje weten hoe ze elkaar ontmoet hebben en wat er allemaal heeft plaats gevonden voor die gebeurtenis en hoe zijn leven er uit kwam te zien er na.  Omdat hij een geschiedenisnerd is en respect heeft voor de privacy van zijn vriendin noemt hij haar Jane Doe ( een naam die in de USA gegeven wordt aan slachtoffers waarvan de naam niet bekend is ) . Lange tijd weet je als lezer niet wat er met Jane is gebeurd en hierdoor geeft het een extra lading aan het verhaal.

Doordat de hoofdstukken niet al te lang zijn spring je dus vrij snel van het ene moment naar het andere. Het is dus ook wel prettig dat de bovengenoemde vermelding van ervoor/erna er bij staat. Door het vermelden van het aantal dagen erbij gaf mij dat wel wat afleiding maar als je daar  wat doorheen prikt komt dat wel goed. Bovendien is het een heel originele vertelling en weet de schrijver je mee te trekken in het tienerdrama waardoor je je niet eens af wilt laten leiden door zoiets kleins. Naast het verspringen in de tijd spring je ook van de ene emotie naar de ander. Een verhaal met een lach en een traan, over liefde, vriendschap , boosheid en verdriet.  Een verhaal dat de lezer raakt, een top debuut !

 

De afbeelding van de cover komt van de site van de uitgeverij. Met dank aan uitgeverij Lemniscaat voor het recensie exemplaar.

“niet volgens het script” Jennifer Murgia

0-nieuw-Niet-volgens-het-script-original9789492585301/2019

Jennifer Murgia , vertaling Marije Kok , uitgeverij Dutch Venture Publishing

“niet volgens het script” is een klassieke highschool young-adult waarbij je het Amerikaanse sfeertje proeft terwijl je het leest. Bij het zien van de cover en de titel had ik een heel ander idee over het boek. De cover was de reden waardoor ik het graag wilde lezen. Het doet wat duister aan en maakt nieuwsgierig. Al snel blijkt tijdens het lezen dat de titel heel goed bij het verhaal past.

Het verhaal gaat over de populaire Evie Cunningham die met de stille Chase Mitman moet samenwerken aan een groepsopdracht. Hierdoor worden ze geconfronteerd met hun eigen pijn en problemen, de grote verschillen in hun belevingswereld en de confrontatie met klasgenoten. Ze lijken meer op elkaar dan ze willen toegeven. De spanning tussen hen slaat om en er volgt een kus en dan gebeurd er iets met Evie. Chase wil haar steunen en bij hem voelt ze geborgenheid die haar vriend Shane niet kan bieden. Hun vriendschap bloeit uit tot liefde maar wordt duur betaald.

Een beetje vage samenvatting van de achterflap maar je wilt ook niet dat ik meer in detail ga treden want dan zou ik meteen een flinke spoiler geven waardoor je het boek helemaal niet meer hoeft te lezen en dat is niet de bedoeling.

De schrijfster heeft een prettige vertelstijl. Korte hoofdstukjes met wisselend perspectief waarbij je al snel in een lees-flow zit en het boek gauw uit hebt. Er is een stukje voorspelbaarheid maar door de goede spanningsopbouw en de diepere problematiek die aan bod komt is het toch een verhaal wat nog even na blijft sudderen na het lezen.

Hoewel het geheel een typische Amerikaanse highschool setting uit ademt denk ik dat de problematiek van onder andere de groepsdynamiek niet landelijke gebonden is. Iedere tiener zal zijn ervaringen er wel mee hebben en daardoor zich wel kunnen vinden in het verhaal. De mate waarop het bij ons misschien over-de-top over kan komen is denk door het beeld wat wij van Amerika hebben en daar gewoon ook heel andere standaards zijn en grotere verschillen tussen arm/rijk en status.  Door beiden hoofdpersonages aan het woord te laten krijg je een goed beeld van de gebeurtenissen en leer je zowel Evie als Chase goed kennen en begrijp je waarom ze reageren zoals ze doen.

Naast groepsdruk, pesten en mishandeling is er gelukkig ook ruimte voor loyaliteit, vriendschap en liefde. Kortom een mix van ingrediënten die garant staan voor genoeg inhoud voor een paar uur lekker lezen.

 

Namens het streetteam van DVP deed ik mee aan de blogtour rondom dit boek. Wil je weten wat de rest er van vond?  Via deze link kom je op de informatiepagina hierover.

Blogtour-Niet-Volgens-het-Script.jpg

“een gedroomd einde” Susanne Koster

gedroomd einde.jpg9789044834123/2018

Susanne Koster, uitgeverij Clavis

Een gedroomd einde is het derde en laatste deel uit “de oneindigheidstrilogie” van Susanne Koster.  Al eerder besprak in de delen ‘ zwarte lieveling‘ en ‘achtergelaten‘.  In ‘zwarte lieveling‘ lees je het verhaal van de jeugd van  Saskia en in ‘achtergelaten‘dat van haar zusje Jonka. Een jeugd waar mishandeling en verdriet de boventoon voeren.

In dit afsluitende deel zijn we wat jaren verder en krijgen Saskia en Jonka te horen dat hun moeder ziek is en op sterven ligt. Beide zussen hebben daar hun eigen gevoelens bij en worden weer geconfronteerd met het verleden. Saskia die mishandeld werd door haar stiefvader waarbij moeder niet ingreep. Jonka hoe ze naar een tehuis werd gestuurd en de rol van haar moeder daarin. Maar ondanks de zwarte bladzijdes uit hun verleden is het toch hun moeder.  In de proloog zijn de zussen samen en halen herinneringen op.  Er volgt een verhaal over de band met hun moeder, het verdriet en de boosheid  maar ook de liefde en hoop. Moeder is ziek (kanker) en op haar ziekbed heeft ze haar verhaal opgeschreven voor haar dochters. ( dit lees je in ander lettertype in het boek). Moeder hoopt op vergeving maar de dochters hebben heel wat te verwerken voor ze daar aan toe zijn, en zich afvragen of ze haar willen vergeven.  Aan het einde is er nog een twist die ik niet aan zag komen maar wat ik wel een heel mooi einde van het verhaal vond en waarbij de titel ook nog eens behoorlijk op zijn plaats viel.

Vanaf de eerste pagina zat ik weer midden in het verhaal en leefde ik mee met de zussen. De delen zijn goed zelfstandig te lezen maar eerlijk gezegd wil je dit niet omdat het verhaal je raakt en je totaal er in op gaat . Bovendien is het thema zo belangrijk dat je gewoon weg alle drie de delen wilt of zou moeten lezen.

Een verhaal vol emoties en zo pakkend op papier gezet door Susanne Koster dat ik geregeld met kippenvel zat te lezen. Hoe dicht bij elkaar kunnen deze uiteenlopende emoties  bij elkaar liggen. Het lijntje tussen haten en houden van is soms dunner dan je zou willen wensen.  Net als de voorgaande delen is ook dit verhaal op ware gebeurtenissen gebaseerd. Aan het einde van het boek staan contactgegevens waar je terecht kunt als je, op welke wijze dan ook , te maken hebt (gehad) met fysiek of verbaal geweld.

De schrijfster weet een moeilijk, maar o, zo belangrijk onderwerp, in een verhaal te vatten waardoor het hopelijk bespreekbaar wordt en belangrijker nog mensen in zo’n situatie misschien net dat extra duwtje krijgen om hulp te gaan zoeken of te bieden.

 

Met dank aan uitgeverij Clavis voor dit recensie exemplaar. De afbeelding van de cover komt van de site van de uitgeverij.

 

Samen met Veronique Janssen besprak ik ‘zwarte lieveling’ het eerste deel van de trilogie nog bij onze ‘leesclub voor twee’.  En lees je hier  de recensie van Veronique over dit eerste deel.