“Lowie, van de vogel en de dief ” Stefan Boonen

nov 29789464019391/2022

Stefan Boonen is sinds 2000 kinderboekenauteur en heeft al meer dan 100 titels op zijn naam staan. Hij schrijft voor verschillende leeftijden. Mijn kennismaking met zijn werk was met het boek “ Kamp Bravo” en  “Billie en zijn genen”.  Daarna ben ik meer van hem gaan lezen en ik ben denk wel een beetje fan geworden van zijn werk. Na het lezen van zijn laatste boek kan ik dat beetje wel wegstrepen.

Dat boek is “ Lowie, van de vogel en de dief “, een kinderroman wat zich niet zomaar in een paar woorden laat vangen. Wat een mooi verhaal!  Ik vind dit echt het mooiste boek wat ik in 2022 mocht lezen. Maar het bespreken is andere koek. Ik heb er dus eigenlijk geen woorden voor.  Als je gewoon het boek gaat lezen weet je wat ik bedoel.

Lowie is een meisje, een meisje met een hoofd vol dromen. Een meisje met een fladderhart. Ze besluit om weg te lopen. Op zoek naar meer, op zoek naar iets anders, op zoek naar…. En ze loopt weg en het avontuur tegemoet.

Lowie groeit op met haar oma bij meneer en mevrouw Simmer. Haar oma werkte daar in de huishouding met haar moeder. Na de geboorte van Lowie gaat haar moeder weg. Want drie is teveel volgens de Simmers. Lowie en haar oma moeten hard werken en alles volgens vaste ritueeltjes. Als haar oma overlijd gaat het werk, en samenwonen met de gemene Simmers, steeds meer tegenstaan. Er moet meer zijn en ze loopt weg. Op haar weg ontmoet ze bijzondere mensen, leert ze over vriendschap, eerlijkheid en vertrouwen. Ze ontmoet mensen die om haar geven zoals ze is. Ze wordt opgenomen in de dorpsgemeenschap waar ze strandt en het geluk lijkt haar toe te lachen.  Tot ze er achter komt dat geluk ook niet zomaar voor lief moet worden genomen. Het lijkt erop dat ze  terug moet naar de Simmers maar dat wil ze niet, ze gaat nog liever dood.

Toen ik dit boek voorbij zag komen dacht ik meteen wat een mooie cover ( aan de hand van illustrator Dieter de Schutter) en bijzondere titel. De tekst op de achterzijde was zeer beknopt maar liet weten dat dit wel een bijzonder verhaal moest zijn.  Het verhaal gaat van start met het stukje “ bij het einde “  en we zijn bij de uitvaartplechtigheid van Lowie. Al die mensen daar zijn om haar te gedenken. Maar gelukkig is dit niet het einde maar het begin. Het begin van het verhaal van het bijzondere, ondeugende, warmhartige meisje Lowie.

Zoals gezegd weet ik niet hoe ik dit boek moet omschrijven. Ik vind het mooi, pakkend en het heeft mij geraakt. Waarom? De manier van vertellen. Korte hoofdstukken met korte zinnen maar wel met een mooie woordkeuze. Het verhaal kenmerkt van eenvoud maar wel met mooi taalgebruik. Het is heel toegankelijk maar wel met een diepere laag. Je gaat gewoon van Lowie houden als je het verhaal leest.  Lowie heeft een fladderhart maar als het boek uit is fladdert ze nog door in je hoofd. En dat is mooi. Ik heb het boek tweemaal achter elkaar gelezen en ik ga het zeker nog een keer oppakken.  Stefan Boonen weet met weinig woorden en in zijn eenvoud een bijzonder verhaal te vertellen.

Het verhaal is een cadeautje om te mogen lezen.

” Jij zorgt voor mij ” Francesca Pirrone

jij vzorgt voor mij9789044847062/2022

Illustraties en tekst Francesca Pirrone, uitgeverij Clavis

Francesca Pirrone is een freelance illustrator uit Italië. Ze studeerde aan de Art Istitute in Florence verschillende kunstvormen maar haar passie is het illustreren van kinderboeken. Ze maakte voelboeken voor blinde kinderen en ontving de “ Key Colors Award” voor het boek ‘ Bruno heeft 100 vrienden’.

“Jij zorgt voor mij “ is haar vierde prentboek over varkentje wat zij zelf schreef en illustreerde.  Varkentje vindt een baby-egeltje in het bos. Hij gaat met alle liefde voor het kleintje zorgen. Maar als snel is hij alleen maar met baby-egeltje bezig en vergeet aan zichzelf te denken. Gelukkig komen zijn vrienden helpen.

Op de achterzijde staat : “ een lief verhaal over onvoorwaardelijk zorgen voor elkaar” en dat dekt de lading. Lief is ook het eerste woord wat bij mij opkwam bij het zien van de cover en de illustraties. De afbeeldingen stralen warmte uit en ik denk mede door de zachte en weinige kleuren.   Als je het boek open slaat zie je op de ene bladzijde een pagina grote illustratie en op de andere pagina een paar regeltjes tekst met een kleinere illustratie.  In die paar regeltjes weet de auteur een heel verhaal te vertellen. Over hoe het varkentje het egeltje ontmoet, hoe hij voor hem gaat zorgen en hoe dat gaat en afloopt.  Het is vertederend en laat je zien hoe fijn het is om vrienden te hebben die aan je denken en die met ( en voor) je zorgen dat het goed gaat.

Een vertederend prentenboek om samen met je peuter/kleuter te lezen.

Kleine kanttekening is dat er staat dat varkentje het egeltje melk geeft. En dat is echt iets wat je nooit moet doen. Egeltjes kunnen melk namelijk helemaal niet verdragen daar kunnen ze namelijk ziek van worden. Misschien kan in een herdruk hier naar gekeken worden.

“young scientist doeboek voor alle soorten vrienden”

doeboek vriendschap.jpg9789085716273/2018

eindredactie Yannick Fritschy, Veen Media

Het is jullie vast niet ontgaan dat het kinderboekenweek is en dat het thema vriendschap is. Bij Veenmedia is het doeboek voor alle soorten vrienden uitgekomen en dat haakt mooi op het onderwerp in.  Afgelopen zomer besprak ik al het vakantieboek en dat vond ik een echte aanrader. Het zat boordevol weetjes en uitdagende pittige puzzels voor 8 tot 12 jaar.  Het leek mij dus ook erg leuk om deze titel te bespreken.

Blijkbaar is de formule van het vakantieboek een succes want de opzet van dit boek is hetzelfde en ik kan niet anders zeggen dat daar niks mis mee is. Een goede keuze dus. Wederom tien onderwerpen ( vriendschap, dubbelsterren, robots, dierenvrienden, tweelingen, hersenen, deeltjes, sociale media, parasieten en kluizenaars). Zeer uiteenlopende onderwerpen en per onderwerp een stukje geschiedenis, een stukje onderzoek, leuke en bijzondere weetjes en uiteraard puzzels. Codekrakers, logigrammen, nonogrammen, woordzoekers, doolhofpuzzels en nog veel meer. Verder een leuke parasietenquiz en twee pagina’s met oplossingen.

Vooral de feitjes vond ik erg leuk om te lezen. Zo las ik dat mensen in hun leven gemiddeld 400 vrienden maken, elke 7 jaar verliezen we de helft tot driekwart hiervan en heb je toch altijd hetzelfde aantal vrienden omdat er weer bij komen. Je kan per periode hooguit met 150 mensen bevriend zijn meer kan je brein niet aan.  Het is maar dat je het weet.

Kortom een doeboek met flink wat variatie zodat iedereen er wel wat in kan vinden wat zijn of haar interesse heeft. Vol leerzame uitdagingen maar waar je vooral veel (puzzel-)plezier aan zult beleven.

(de afbeelding van de cover komt van de site van de uitgeverij)

 

“Thornhill ” Pam Smy

thornhill 9789021677736/2017

Pam Smy tekst en illustraties, vertaling Imme Dros, uitgeverij Ploegsma.

Pam Smy doceert Illustratie op de Cambridge School of Art, daarnaast is ze zelf ook illustratrice. Haar werk is gepubliceerd bij veel prominente Engelse uitgeverijen waaronder Penguin Random House. Thornhill is haar debuut.

Thornhill is een bijzonder mooi vormgegeven boek. De cover heeft iets duisters en als je de papieren omslag er afhaalt zie je dezelfde afbeelding maar dan in mooi reliëf. Het verhaal beslaat twee tijdsperioden, waarvan de een in dagboekvorm is geschreven en de ander in zwart/wit illustraties is weergegeven. De verhalen worden gescheiden door inktzwarte pagina’s en benadrukken de duistere sfeer van het verhaal.

Het geschreven verhaal is in dagboekvorm en gaat over Mary. Het speelt zich af in 1982. Mary woont in het vervallen weeshuis Thornhill, dat gesloten dreigt te worden. De kinderen worden overgeplaatst, maar Mary is geen makkelijk plaatsbaar meisje. Ze is erg eenzaam, wordt veel gepest en heeft weinig vertrouwen in andere mensen. Ze praat niet en heeft als hobby poppen maken, wat de andere meisjes uit het tehuis weer een excuus vinden om haar nog meer te gaan pesten. Kathleen, de huishoudelijke hulp, is de enige die moeite neemt Mary te begrijpen en haar hand toesteekt, maar Mary’s vertrouwen is te erg geschaad. Na een tragische gebeurtenis sluit Thornhill voorgoed haar deuren.

Het getekende verhaal gaat over Ella, een dertienjarige meisje en speelt zich af in 2017. Ella woont daar met haar vader die veel aan het werk is, dus ook zij weet wat het is om alleen en eenzaam te zijn. Vanuit haar nieuwe slaapkamer kijkt ze in de verwaarloosde tuin van Thornhill en ziet daar een meisje. Ze besluit haar te volgen en langzaam leert ze meer over Mary, één van de laatste bewoners van Thornhill.

De combinatie van het dagboek en de graphic novel vorm maakt het een extra bijzonder geheel. Waar je bij het geschreven deel het verhaal duidelijk kunt volgen, vallen de puzzelstukjes bij de illustraties wat later op zijn plaats. Door het gedrag van Mary en de tragische gebeurtenissen in Thornhill komt er een vleugje horror in het verhaal. Ook de prachtige zwart/wit illustraties geven dit spookachtige gevoel een extra lading. Vooral de laatste paar pagina’s geven een onverwachts en aan de ene kant wel een mooi einde, omdat het even lijkt dat de eenzaamheid weggetrokken is.

Pam Smy heeft een prettige vertelstijl en heeft een zeer origineel debuut uitgebracht. Ik heb genoten van dit boek en voor mij is Thornhill het beste jeugdboek van 2017!

Deze recensie verscheen eerder op Boekenbijlage, de afbeelding van de cover komt van de site van de uitgeverij.

“eiland in de drup”Elle Lepoutre&Marianne Eijgendaal

Eilandindedrup_omslag-voor 9789081825030/2017

Elle Lepoutre& Marianne Eijgendaal, uitgeverij LELI.

Eiland in de drup is het vervolg op het eiland van Keila, maar is goed zelfstandig te lezen. Het is een avontuurlijk verhaal voor kinderen vanaf zes jaar.

De hooffiguur Keila  is een  meisje wat woont op een zwevend eiland zonder haar familie. In het eerste deel is te lezen hoe ze op dat eiland komt en waarom ze daar is zonder haar familie maar mocht je het eerste deel niet gelezen hebben is het hoe en waarom ze daar is gekomen niet van belang om het verhaal goed te kunnen volgen.

Als het verhaal van start gaat heeft het al wekenlang geregend op Keila’s zwevende eiland. De machine die normaal het water weg kan pompen is stuk. Het eiland overstroomt. Haar beste vriend Jon verdwijnt en de gemene Maximus gedraagt zich erg vreemd waardoor Keila wel in actie moet komen om het eiland te redden. Dit brengt haar in een aantal spannende situaties  en ze krijgt hulp uit onverwachte hoek.

Het boek heeft een mooie vormgeving, hardkaft met leeslint. Korte hoofdstukken met prettige zinnen, geen moeilijk taalgebruik en het geheel is voorzien van mooie en kleurrijke illustraties van Marianne Eijgendaal. Ook is er gespeeld met de achtergrondkleur van de pagina’s en zijn er kleine tekeningen bij gezet waardoor het geheel vrolijk wordt onderbroken en  zal aanspreken bij kinderen die niet graag lezen.  Leuk detail is dat sommige achtergronden zijn gemaakt door basisschoolleerlingen. Het is hierdoor een leuk en speels geheel geworden.

Tel hierbij thema’s op als samenwerken, familie en vriendschap in een jasje van een verhaal met spannende en grappige momenten en je hebt een top boek voor middenbouw basisschool.

Een leuke aanvulling is dat je ook de website van het eiland van Keila kunt bezoeken.

 

De afbeelding van de cover komt van de site van de uitgeverij

“wie is nou normaal? ” Lisa Williamson

wie-is-nou-normaal 9789047708490/2016

Lia Williamson, vertaling Lydia Meeder, uitgeverij Lemniscaat.

Lisa Williamson (1980) studeerde podiumkunsten aan de universiteit van Middlesex. Ze is acteur en werkte ook twee jaar voor de Gender Identity Development Service in Londen, de dienst die jongeren tot achttien jaar met genderproblemen helpt. Dit boek is haar debuut. Een succesvol debuut: winnaar van de Waterstones children’s book prize, Hounslow teen read, Leeds book award, North Herts Book Prize en Oxon book award. Verder is ze genomineerd voor de Carnegie Medal.

Inhoud:  David weet al zijn hele leven dat hij een meisje wil worden. Maar alleen zijn twee beste vrienden delen zijn geheim – zelfs zijn ouders hebben geen idee. Leo zit dit jaar voor het eerst op dezelfde school als David. Van zijn vorige school moest hij vertrekken om redenen waarover hij liever niet praat. Wel is duidelijk dat hij zich maar beter koest kan houden, omdat het anders ook op deze school mis zal gaan. Maar als Leo het op een dag voor David opneemt en een jongen tegen de grond slaat, ontwikkelt zich een bijzondere vriendschap tussen de twee jongens, die ieder een groot geheim met zich meedragen.

Afgelopen jaar zijn er meerdere boeken over dit onderwerp verschenen voor verschillende leeftijden. Een goed iets want het gevoel wat David heeft zit er vanaf kleins af aan in. Dus wat is dan mooier en fijner om een boek te lezen wat past bij je leeftijd en waar je een stukje herkenning zou kunnen vinden of als lezer een stukje begrip kunt krijgen voor het onderwerp. Het bespreekbaar maken is belangrijk en een goed verhaal kan daar mee helpen of de aanleiding voor zijn.

Wat voor mij er het eerste uitsprong is de mooie cover. Een afbeelding van Alice Todd. Een afbeelding van een meisje wat uit een afbeelding van een jongen springt. Een meisje gevangen in een jongenslichaam wat er uit wil springen. Een goed gekozen afbeelding die goed bij het verhaal past. Het weet het verhaal te vangen in zijn eenvoud en daarom voor mij één van de beste covers van 2016.

Het verhaal zelf laat zich vertellen in 43 korte genummerde  hoofdstukken met een prettige duidelijke letter. Het verhaal lees je weg met behoorlijke snelheid door de prettige vertelwijze van de schrijfster. De manier waarop beide jongens worstelen met ieder zijn eigen geheim, hoe ze vrienden worden en of ze achter elkaars geheim zullen komen wordt mooi omschreven. Ik had al snel een vermoeden van het geheim van Leo en dacht heel even hoe groot is de kans dat hem dat is overkomen, is het niet een beetje te voor de hand liggend maar al verder lezend was dit juist een mooi gegeven. Het boek gaat er  immers over wie er normaal is en wat is normaal eigenlijk. We hebben allemaal wat en soms zie je dat niet altijd aan de buitenkant. Het gaat er om dat iedereen zich prettig voelt en zichzelf kan zijn. Een verhaal over vriendschap, worstelen met je eigen ik maar vooral over jezelf kunnen zijn. Een verhaal ook wat je na het lezen nog blijft door sudderen en dat is vind ik knap gedaan !

Femke (13): Het is een goed onderwerp voor een boek. De cover is inderdaad mooi en het verhaal leest prettig omdat het fijn geschreven is. Korte hoofdstukken en geen moeizame zinnen. Ik had  al een kinderboek gelezen over dit onderwerp en het is fijn dat er dit soort boeken zijn. Het gaat dan misschien over jongeren die zich anders voelen of anders zijn dan jezelf bent maar eigenlijk is iedereen zichzelf en dat mag ook. Helaas in het echte leven niet zo snel als in een boek maar misschien als iedereen dit gaat lezen zal dat er ook voor komen. Ik denk dat als jezelf ook niet lekker in je vel zit en je een ander voelt het fijn is om zo’n verhaal te lezen, misschien voel je je dan minder alleen.

 

 

“Simon vs de verwachtingen van de rest van de wereld & zijn liefde voor Blue” Becky Albertalli

simon vx 9789020679946/2016

Becky albertalli, vertaling Astrid Staartjes , uitgeverij Blossom Books

Simon vs de verwachtingen van de rest van de wereld& zijn liefde voor Blue is weer zo’n heerlijk leesboek van uitgeverij BlossomBooks. De titel is in volksmond al snel Simon vs. geworden want het is wel een mond vol… Een grappig detail is dat het boek ook in twee jasjes is uitgekomen. De cover is hetzelfde alleen de ene is rood met blauw Simon en de ander blauw met rood Simon. Voor mij geen meerwaarde maar een leuk marketing dingetje denk ik dan maar.

Inhoud:/achterflap;Simon Spier is zestien jaar en valt op jongens, maar dat gaat eigenlijk niemand wat aan. Maar dan belandt een e-mail naar zijn online crush Blue bij de verkeerde persoon en is Simons geheim niet meer veilig en is zijn leven plotseling heel ingewikkeld. Hij wordt gechanteerd, Blue wordt steeds flirtiger en zijn vrienden begrijpen niet waarom hij steeds meer in zichzelf gekeerd is. Simon piekert over een manier om zijn ouders en vrienden te vertellen over zijn geaardheid, maar baalt ook dat dit niet op zijn eigen voorwaarden kan. En waarom moet je je seksualiteit verantwoorden?  Simon moet uit zijn comfortzone stappen, voordat hij er uit geduwd wordt.

Een boek wat je in één stuk door uitleest omdat het zeer toegankelijk is geschreven met eenvoudig taalgebruik, prettige korte hoofdstukken en het verhaal wordt afgewisseld met de mails die Simon en Blue aan elkaar sturen. Het wordt vanuit het oogpunt van Simon verteld en hij komt af en toe met de nodige sarcastische humor om de hoek zetten waardoor je ondanks zijn frustraties en problemen met een glimlach door het boek gaat.

Ik had in het begin mijn twijfels over het boek. De kaft sprak mij niet aan en de enorme titel ook niet. Op sociale media dweepte iedereen met Simon en hoe fantastische het boek wel niet was en al probeerde ik de recensies te omzeilen die kreten op Twitter  dat lukte niet. Ik kreeg het boek echter cadeau en dacht dan ga ik het toch maar lezen en ik ben blij dat ik dit gedaan heb. Bang voor een typische Amerikaans Highschool verhaal ( dat was het gevoel wat het boek me gaf) begon ik te lezen en mijn angst was gelukkig ongegrond. Ik sta nog niet te springen zoals de meeste, daarvoor vond ik het onderwerp  niet zo origineel voor en het einde een beetje te voorspelbaar maar ik snap wel de jubelstemming bij andere lezers.

Simon vs. is een young adult roman die zeker de moeite waard is om te lezen!

 

De afbeelding van de cover komt van de site van de uitgeverij

“monster “Anton Wolvekamp

monster 9789463080446/2016

Anton Wolvekamp, uitgeverij Zilverspoor

Anton Wolvekamp (1976) schreef eerder de trilogie Kinderen van Atlantis en schreef en componeerde de hierop geïnspireerde musical Atlantis. Monster is zijn vierde boek en in een heel andere stijl geschreven.

Hoofdpersoon Thomas is er van overtuigd dat een monster hem belaagt en begint met het opschrijven van zijn verhaal, zodat als hij verdwijnt door dit monster zijn ouders, zusje of wie dan ook weet wat er is gebeurd en hij op deze manier afscheid kan nemen van zijn ouders.

Monster is een op zeer originele wijze verteld verhaal. Thomas spreekt zijn lezer direct toe. Hij schrijft zijn problemen van zich af. Dit gebeurt met een donkere drukletter. Op zijn eigen schrijven geeft hij tussen de regels door in een wat lichtere drukletter commentaar. Vervolgens sluit hij de hoofdstukjes af met notities, wel of niet doorgehaald om zijn verzamelde informatie nog eens op een rij te zetten. Informatie met betrekking tot de identiteit van het monster. Thomas gebruikt voor zijn opmerkingen en kritiek op zichzelf ook veel sarcasme en humor, waardoor je af en toe toch wel glimlachend door het verhaal gaat. Naast zijn speurtocht naar zijn monster, moet hij ook nog eens afrekenen met de dagelijkse problemen veroorzaakt door zijn irritante zusje, zijn zeer vreemde ouders en de nieuwe buren. Thomas is zelf ook wel iemand met een gebruiksaanwijzing waar ik veel sympathie voor op kon brengen. Vervolgens sluit hij af met een grappig nawoord en dankwoord. Waarin sommige lezers zich wel betrapt zullen voelen.

Monster heeft mij aangenaam verrast, was totaal niet wat ik had verwacht in positieve zin. Het boek springt er echt tussenuit.

Femke :
Ik vind Monster een geweldig boek! Als je het boek ziet, denk je dat het een heel eng verhaal is. De letters en de hand op de cover vind ik niet zo goed bij elkaar passen. Ik vind de hand een beetje te realistisch voor bij die letters. Misschien komt het omdat ik zelf veel teken dat ik daar meer op let.
De tekst op de achterkant vond ik heel leuk en daardoor was ik nieuwsgierig geworden naar het boek.
Ik vind het boek grappig en verrassend en je bent dus heel nieuwsgierig naar wat of wie het monster is, dus je wilt door blijven lezen.
Je leest eigenlijk het dagboek van Thomas. Hij heeft echter tussen het verhaal door zelf commentaar gegeven op een grappige manier, wat ik erg leuk vind. Ook maakt hij lijstjes met aantekeningen wat het dagboek nog echter maakt. Het verhaal is makkelijk te lezen maar is wel voor 12 plus, want anders denk ik niet dat je alles kunt snappen. Het is zowel voor jongens als meisjes, die van spannende en beetje aparte verhalen houden, leuk.

Deze recensie verscheen eerder op Boekenbijlage. De afbeelding van de cover komt van de site van de uitgeverij.

“de vriend van de koning”Rianne Lampers

cover-de-vriend-van-de-koning-228x228978491300110/2013

Rianne Lampers, uitgeverij Celtica-publishing

Vorig jaar op winter- Castlefest bezocht ik de stand van Celtica-publishing en dit was één van de titels die ik mee nam en die op mijn TBR-Pile terecht kwam. Nu aftellend naar Castlefest heb ik mij voorgenomen om mijn fantasy-boeken te gaan lezen en na het lezen van dit boek vraag ik me af waarom ik het niet meteen ben gaan lezen. Wat een heerlijk verhaal!

Het verhaal neemt je mee naar het Keltisch Groot-Brittannië en Ierland in een tijd voordat de Romeinen daar voet aan wal zetten aldus de informatie over het boek. Een periode waar ik toch wel een voorliefde voor heb dus het was het totaal geen moeite, eerder een groot plezier om daar naar te vertrekken om het verhaal te volgen over de vriendschap tussen Garth en Llewellyn.

Achterflap/inhoud: Garth is verbannen naar het eiland Môn, waar hij gedoemd is te leven als opgejaagd wild totdat hij een koning of koningszoon tot vriend maakt. Pas dan zal zijn lot ten goede keren.Na een voorjaarsstorm vindt Llewellyn, de oudste zoon van de koning van Gwynedd, op het strand voor Môn een bewusteloze man. Llewellyn laat hem verzorgen en als de vreemdeling bijkomt, maakt hij een wel heel bijzondere indruk op hem.Wie is Garth eigenlijk? Is hij een tovenaar, of toch niet?Wat willen tovervrouw Arzhela en opperdruïde Raghnall van hem?Wat drijft Llewellyns jaloerse broer Bor en zijn magiër Kerwin?En welke rol spelen de elfen en goden in het verhaal?

Kortom genoeg magie, stoere personages, een vleugje historie verweven in een goed lopend verhaal wat vlot leest en je even laat verdwijnen in de tijd van toen.  Na een proloog waar we Garth leren kennen is het boek verdeeld in drie delen allen weer voorzien van hoofdstukken met titel die weer onderverdeeld zijn in genummerde stukken. Dat laatste had van mij niet gehoeven maar stoort niet bij het lezen. Het geheel wordt afgesloten met een mooie epiloog.

Als Garth Llewellyn ontmoet  wil Garth niets liever dan vrienden met hem worden. In eerste instantie om een heel andere reden dan je normaliter een vriendschap sluit maar later blijkt het een vriendschap te worden voor het leven. Het verhaal beslaat dan ook bijna het gehele leven van Garth en hij maakt genoeg mee om de lezer te boeien van het begin tot het einde. Een verhaal over vriendschap en liefde maar niet zoetsappig (gelukkig niet) met een heel mooi en ontroerend einde. Ik hou wel van een boek waarin een verhaal goed wordt afgerond, geen vragen die blijven hangen maar na afloop het boek tevreden weg kunnen leggen.

Verder is het boek geschikt voor jong en oud. Voor liefhebbers van de verhalen van de Grijze Jager en de Nedergrimm kan ik het zeker aanraden !

 

 

 

“het onmogelijke leven “Kate Scelsa

het onmogelijke leven  kate scelsa9789044826234/2015

Kate Scelsa, vertaling Lis Lavrijsen, uitgeverij Clavis

Het verhaal gaat over drie tieners. De zestienjarige Mira begint na de zomer op haar nieuwe school. Door haar hoge ziekteverzuim wilde ze niet meer terug naar haar vorige school en hier wil ze met een schone lei beginnen. Ze heeft haar ouders beloofd haar best te zullen doen, ook al is ze al doodmoe bij de gedachte hier aan.
Sebby is Mira’s gay-best-friend. Hij lijkt altijd vrolijk, al is het leven in zijn pleeggezin helemaal niet iets om vrolijk van te worden. Hij zit niet op dezelfde school, maar gaat wel met Mira mee naar haar school. Samen hebben ze een eigen wereld vol magische rituelen en spontane roadtrips verzonnen. Ze vinden dat ze zo het onmogelijke leven een beetje mogelijk maken. De derde tiener is Jeremy, een heel verlegen jongen. Na een incident aan het einde van het vorig schooljaar is hij helemaal in een zelf gekozen isolement gedoken tot hij oog in oog komt te staan met Sebby en Mira.

Het verhaal wordt verteld vanuit drie perspectieven, van alle drie de hoofdfiguren. Boven elk stuk staat de naam vermeld van degene die op dat moment aan het woord is. Dat is wel prettig, want anders zou het wat rommelig overkomen. Door de wisseling van perspectief houdt het je scherp en komen de hoofdfiguren beter tot hun recht.

De cover is vrolijk en springt er uit, een titel waar je meerdere kanten op kan en een tekst op de achterflap die niet veel loslaat en eigenlijk toch al veel vertelt. Zo is eigenlijk het gehele boek. Er lijkt niet veel te gebeuren, maar toch is niet alles wat het lijkt te zijn.

Het verhaal gaat over het dagelijkse leven van de drie waar niet veel actie in zit, ze worden wakker, gaan naar school en pogen daar de dag door te komen. Alle drie komen ze uit een aparte gezinssituatie en hebben veel meegemaakt. Doordat er thuis en in hun hoofd van alles aan de hand is, is dat een verklaring waarom ze zo naar elkaar toe getrokken worden. Het zijn ingewikkelde vriendschappen die hun leven veranderen. Het is knap dat je zo in een verhaal kan komen te zitten, waardoor je wilt blijven lezen terwijl er helemaal geen spanning of spanningsopbouw in zit. Het kabbelt maar door en is toch boeiend genoeg om van de hoofdfiguren te gaan houden. Je leeft mee en wilt gewoon weten waar het naar toe gaat.

Een verhaal over vriendschap, pesten, homoseksualiteit, verliefd worden, vertrouwen en liefde. Zoals gezegd een verhaal met heel veel inhoud in een rustig jasje gegoten.