” Doe niet zo moeilijk, de kunst van het relativeren” Frank van Marwijk

doe niet zo moeilijk9789461263292/2019

Frank van Marwijk, uitgeverij Haystack

Frank van Marwijk is Nederlands bekendste lichaamstaalexpert. Hij schreef inmiddels een zevental boeken waarvan deze net is uitgekomen. Frank van Marwijk is directeur en oprichter van Bodycom Lichaamscommunicatie, een trainings- en adviesbureau op het gebied van lichaamstaal en non-verbale communicatie. Verder geeft hij trainingen en lezingen en workshops.  Andere titels van hem zijn onder andere lichaamstaal en het groot complimentenboek, die ik beiden met plezier heb gelezen en zeker wat van heb opgestoken.  Vandaar dat ik ook zeer benieuwd was naar deze titel.  Hoe vaak denk je wel eens ‘ doe niet zo moeilijk ‘ als iemand weer hardop aan het zuchten en steunen is en zou het leven niet een stuk prettiger zijn als je wat meer ( bewust) zou relativeren?

Op de achterflap van het boek lees ik dat je als je je de kunst van het relativeren eigen kunt maken je niet de frustratie krijgt als het lijkt dat iedereen en alles je dwarszit. Door te relativeren leer je dat het leven soms tegenzit maar dat je je niet meer overal over op zult winden want tegenvallers horen erbij en soms kan je er gewoon toch niets aan veranderen. Maar ook dat je niet verantwoordelijk bent voor de keuze van een ander.

Dat was bij mij wel een inkopper want ik ben nogal iemand die heel veel naar zich toe trekt ( met name op de werkvloer) omdat ik wil dat iets gedaan wordt ( liefst gisteren) en dat ik dan maar zelf doe en dus die verantwoordelijkheid maar weer op mijn neem.  Want ja, ik werk in de zorg, met afhankelijke zorgvragers en dus moet het wel op rolletjes lopen. Dat ik daarbij de lat behoorlijk hoog leg, ook voor mijn collega’s, weet ik donders goed en ik ga mij meer beseffen dat het zonder mij ook doorgaat en dat ik best een stapje terug mag zetten en het eens vanaf een afstand moet bekijken.  Zeker na het lezen van dit boek plaats ik dingen , die ik voorheen als een grote bruine beer op de weg zag lopen, in een ander perspectief en bedenk ik mij of dit inderdaad iets is waar ik verantwoordelijk voor ben, of ik daar echt iets mee moet of dat ik er gewoon weg niets mee kan.  Dat geeft al behoorlijk wat meer rust in mijn hectische en drukke leventje.

Na een inleiding, waarin elk hoofdstuk heel kort langskomt zodat je een idee hebt wat je te daarin kunt aantreffen volgen er 11 hoofdstukken met praktijkvoorbeelden en tips hoe je het in een ander perspectief kunt zien.  Vervolgens een nawoord en een bronnenlijst. Geen dankwoord wat op zich wel grappig was. Ik begin namelijk bij een recensie exemplaar altijd met het doorbladeren van een boek en lees dan het dankwoord.  ( mijn tic denk ik dan maar). Hier stond letterlijk ” en nu verwacht je een dankwoord?  Tja, doe niet zo moeilijk! Zo’n dankwoord leest tóch niemand. ” Deze heerlijke komische (en relativerende) toon is de schrijfstijl wat je in het hele boek terug zult vinden. Het is heerlijk luchtig en toegankelijk, met soms een kleine beetje (zelf-) spot wat het zeer prettig maakt om te lezen.

Het boek heeft een duidelijke opzet, je kan ook makkelijk freewheelen tussen de hoofdstukken door zonder de draad kwijt te raken. Hierdoor zit er soms wel eens een korte herhaling in de tekst maar dat was voor mij niet storend.   De hoofdstukindelingen en het lettertype zijn ook prima en de cover nodigde mij echt uit dit boek op te pakken.

De kunst van het relativeren is denk ik te beseffen dat je tevreden moet zijn met wat je zelf kunt doen en dat je niet verantwoordelijk bent van het gedrag van een ander. Dat iedereen zijn eigen manier van reageren heeft op een situatie is niet iets wat jij in de hand hebt. Je kunt wel je eigen gedrag, de manier waarop jij met iets omgaat veranderen.  Door zelf luchtiger naar zaken te kijken en te bedenken dat de wereld niet stopt met draaien als iets niet zo loopt als dat je zou willen maakt het allemaal beter te behappen. Hierdoor straal je denk ik meer rust uit  en daar zijn je collega’s ook mee gebaat. Naast kunst van het relativeren is het wel noodzaak dat je zaken ook weer niet te klein maakt. Daardoor zou je je collega’s juist tegen je in het harnas kunnen jagen omdat ze zich dan niet serieus genomen voelen. Een mooie middenweg daarin vinden en vervolgens het grote plaatje proberen te blijven zien geeft je meer rust en daardoor zal het werk wat gedaan moet worden ook eerder voor elkaar zijn.

Na het lezen van het boek ben ik mij nog meer bewust van wat ik nu echt belangrijk vind en probeer ik het allemaal inderdaad vanuit een andere positie te bekijken en meer rust te vinden door af en toe eens hardop te denken “doe niet zo moeilijk ! ”

Nieuwsgierig naar het boek of meer willen weten ?  Gelijktijdig met het boek is er de website relativeren  in de lucht gegaan!

Met dank aan Frank van Marwijk voor het toezenden van het recensie exemplaar en de mooie boodschap die hij er persoonlijk voor mij in heeft gezet.

 

 

 

 

 

 

1 Comments

  1. Pingback: Friday Five : boeken waar ik iets van geleerd heb… | conniesboekkies

Plaats een reactie