“Pindakaas en Sushi”Roderick Leeuwenhart

Ik kijk graag anime en en paar weken terug ontdekte ik het tijdschrift AniWay, het tijdschift over Japanse popcultuur. Roderick Leeuwenhart schrijft  voor dit tijdschrift maar is ook filmjournalist en maakt scripts voor games. Hij schreef ook “Pindakaas en Sushi”, inmiddels twee delen en noemt ze de geek bestsellers… ze zijn uitgegeven door uitgeverij Leeuwenhart.

Ik vond het dan ook super leuk om ze te krijgen voor mijn verjaardag en ben er gelijk in begonnen te lezen.

 97890822205060 /2014

Inhoud/achterkant: marle ziet het helemaal niet zitten om een weekend lang omringd te worden door otaku (fans van Japan). Ze is door haar vriendinnen meegesleurd naar een animeconventie en stiekem op zoek naar een schrijfonderwerp. Dan ontmoet ze een mysterieuze ridder en raakt ze hem ook weer kwijt. Marle duikt diper en dieper in de zee van geeks en cosplayers. Zal ze haar ridder terugvinden?

 9789082220513/2015

Inhoud/achterkant: Marle denkt het voor elkaar te hebben: een hechte band met haar vriendinnen Joyce en Esther, haar vriendje Flo, een een gedroomde reis naar Japan. Het leven van een geek wordt niet veel beter, toch? De trip wordt een nachtmerrie van onmogelijke keuzes, jaloezie en de maskers die je in het leven draagt.

Ik vind de covers van de boeken erg leuk. Ook omdat ik deze tekenstijl leuk vind en zelf ook teken. Ik had het leuk gevonden als er in het boek ook een paar illustraties hadden gezeten. De verhalen zijn vlot te lezen, als je het onderwerp leuk vind. Heb je niks met anime snap je niets van al die kreten en verwijzingen naar figuren uit games en verhalen. Het is vooral cool en grappig geschreven.

Zelf lees ik veel fantasy en spannende, enge verhalen. Ik hou helemaal niet van echte meisjesverhalen, die noem ik “tina-verhalen”. Het eerste deel was het leukste omdat je daar echt kennis maakt met Marle, Joyce, Esther en doe je net als Marle de eerste indrukken op van de conventie waar ze heen gaan. Ze gaat op jacht naar haar ridder, die Florian heet. Maar daarnaast krijgt ze ook ruzie met haar vriendinnen en blijkt Eshter toch wel wat problemen te hebben. Ik vind het jammer dat in het tweede deel ook weer een beetje lijkt op het eerste,;Marle ruzie met de andere meiden en de emotionele problemen van Esther komen weer terug.Beetje op de tina-toer. Ik had meer verwacht dat er meer ingegaan zou worden op de anime en dat wereldje. Joyce vond ik een beetje door slaan op het randje van otaku en weeaboo. Die weeaboo slaan echt  een beetje door hoor.. maar wel grappig om te lezen dat ze zich zo onwijs druk kunnen maken.

Ik denk dat het eerste deel leuk is om kennis te maken met het anime wereldje maar het tweede deel niet te begrijpen is zonder die kennis. Ik denk ook dat je het wel leuk moet vinden anders begin je er niet aan. Het lijkt mij ook heel leuk om zo’n conventie te bezoeken zeker na het lezen van de boeken. Verder hoorde ik dat er een derde deel komt en die wil ik zeker gaan lezen al hoop ik wel dat dan het verhaal heel anders wordt.

Groetjes Femke