9783990648599/2020
Marie Christine ten Doesschate, uitgeverij Novum pro
Marie Christine ten Doesschate is kunstenares. Zij maakt onder andere sieraden , kunsttassen en muur-idylles ( beeldende verhalen voor aan de muur) . Later besluit zij ook gedichten te gaan schrijven en verwerkt deze ook in haar muur-idylles. Ze verwerkt haar gedichten later ook in andere kunstwerken maar sinds 2016 houdt ze zich vooral bezig met schrijven. Naast de gedichten schrijft ze ook verhalen voor kinderen. Zo ontstond het boekje ‘ Libelle’. Het idee achter de verhaaltjes over ‘ Libelle’ is dat ze hoopt dat kinderen bewust worden gemaakt over het feit dat je gedachten bepalen hoe je reageert in een situatie. Dat je kunt luisteren naar je hart of naar je plaaggeest zoals de auteur dit benoemt.
Alles draait in dit boekje over de belevenissen van Libelle. Libelle is een meisje, een klein meisje wat kan vliegen. Ze woont met haar ouders in een huisje bij het bos. Ze kan ook praten met dieren, kabouters, elfjes en met haar hart. Eigenlijk heeft ze Lieve Belle maar dat hebben haar ouders afgekort naar Libelle. Ze speelt graag met haar vriendjes in het bos tot ze naar een gewone school moet met gewone kindertjes. Die kinderen vinden haar vleugels maar raar en er zijn altijd wel pestkoppen dus Libelle weet niet of ze school wel leuk zal vinden. En hoe vinden haar vriendjes in het bos het als ze hele dagen weg is en niet kan komen spelen? Als snel merkt ze dat als ze voor een situatie komt te staan haar gedachten met haar praten. De plaaggeest gaat er tegenin en is negatief en haar hart is altijd goed en positief. Libelle kan uiteraard zelf kiezen naar wie ze luistert en probeert dat ook duidelijk te maken aan de anderen om haar heen.
Het boekje bevat illustraties van kunstenares Joke Rijneveen. Het telt iets meer dan 143 pagina’s en bevat twintig korte verhaaltjes over het bijzonder meisje Libelle. Het heeft een groot lettertype en bij elk hoofdstukje een illustratie. De illustraties zijn in warme, zachte kleuren en kunstwerkjes op zich. Ze passen goed bij de filosofische vertelstijl.
Het is geschikt om voor te lezen aan kinderen vanaf ongeveer vier jaar. Ik denk tot een jaar of zes. Dat ligt een beetje aan het kind, maar voor ouder dan zes is het misschien wat te kinderlijk. Het leest namelijk als een kleutersprookje (niet negatief bedoelt), met eenvoudige intonaties en soms wat over de top benoemen van het goede. Ook vond ik de manier waarop de ouders het meisje toespreken niet al te realistisch. En de manier van vertellen ook wat betuttelend. Maar met de doelgroep van vierplus voor ogen houdende kan ik dat wel naast mij parkeren terwijl ik verder lees. Verder is het woordgebruik passende bij deze doelgroep en goed gekozen. Geen al te lange en duidelijke zinnen. Leuke manier van fantasie met dagelijks leven ( school) te combineren. Iets wat zeker aan zal slaan bij de kleuters.
Ik zou er wel voor kiezen om het voorlezen te doseren ( dus niet te veel hoofdstukken tegelijk ) om de aandacht van het kind te behouden en misschien wat na te praten na een hoofdstukje want ik vond hoewel de boodschap mooi is het af en toe wel wat beladen kan overkomen. Beladen is misschien niet het juiste woord maar de boodschap komt in elk hoofdstukje wel terug. Als je dan veel achter elkaar leest denk je ‘nu weet ik het wel ‘. Daarom lijkt het mij fijner per hoofdstukje te lezen om overkill te voorkomen en zo de leuke en mooie stukjes meer in te laten werken. Het ligt ook zeker aan het kind en de voorlezer over hoe die in het leven staat en hoe die tegen dit soort verhalen aankijkt. Misschien is het handig eerst zelf wat te lezen voor je het voor gaat lezen.
Begrijp mij niet verkeerd het zijn heel lieve verhaaltjes maar soms vond ik het niet al te realistisch. De boodschap is mooi en in de verhalen gaan ze er vanuit dat iedereen het daar wel mee eens is en bij draait , maar in de praktijk zal niet iedereen zomaar met die wind meedraaien. En dat is iets wat ook wel verteld mag worden. Dus fijn om even na te praten als dat kan.
Kortom een mooie boodschap en het zou fijn zijn als iedereen daar naar zou handelen maar voor mij lag het er af en toe wat te dik bovenop en vond ik het niet nodig om dit zo vaak terug te laten komen.
conniesboekkies 