Marloes Morshuis is schrijver, campaigner en communicatie-adviseur. Dit jaar verscheen haar eerste kinderboek, eerst bij Palmslag later opnieuw uitgegeven door Lemniscaat. “koken voor de keizer”is niet alleen een spannend avontuur maar de recepten uit het boek staan ook nog eens vermeld zodat je zelf ook in de keuken aan de gang kunt !
Voor de Kinderboekenweek wilde ze mee werken met dit interview en van de uitgeverij mag ik een exemplaar van haar boek verloten!

*Koken voor de keizer is je kinderboekendebuut. Heb je altijd al een kinderboek willen schrijven?
Niet per se een kinderboek. Ik had al wel jaren het gevoel dat ik meer wilde doen met verhalen bedenken en schrijven. Maar ik heb er heel lang geen tijd voor gehad – of gemaakt. Een paar jaar geleden ben ik serieus werk gaan maken van het schrijven van fictie. Ik heb gekozen voor kinderboeken omdat ik zelf erg van avonturen lezen en bedenken houd – ook als kind al. Dat vind ik dus een fijn genre: avonturen waar kinderen helemaal in weg kunnen duiken.
*Je bent copywriter en redacteur en misschien doe je nog meer schrijfwerk wat ik vergeet te vermelden. Hoe anders is het dan om een echt boek te mogen schrijven en uit te geven ?
Heel anders. Het belangrijkste verschil is natuurlijk de vrijheid om te schrijven en te bedenken wat je wilt. Fictie schrijven is ook iets totaal anders dan non-fictie en zakelijke opdrachten. Niet alleen de techniek, maar vooral het soort concentratie en de stemming die ervoor nodig is. Lastig is soms dat je in het ‘luchtledige’ schrijft: van tevoren weet je niet of het gaat lukken én of er iemand op zit te wachten. Ik gebruikte mijn kinderen als (uitermate) kritisch testpubliek en las ze tussendoor voor uit mijn manuscript.
*Van Palmslag naar Lemniscaat, was dat een grote stap voor je?
Ja, zeker! In eerste instantie lukte het niet om een uitgever te vinden. Na die zoektocht heb ik het manuscript nog eens stevig redactioneel onderhanden genomen en zelf uitgegeven via Palmslag, omdat kinderen heel enthousiast reageerden en ik niet langer wilde wachten. Dat ging op zich prima, en de samenwerking met Palmslag was heel prettig. De uitgever dacht ook heel goed met me mee. Maar de boekenwereld zit zo in elkaar dat het toch veel gemakkelijker gaat als het boek is uitgegeven door een grote uitgever. Er gaan meer deuren open, de distributie gaat makkelijker en het boek krijgt sneller meer bekendheid. Dus ik was erg blij dat Lemniscaat het opnieuw wilde uitgeven. Ook de steun van de mensen bij een grote uitgever is heel fijn. Dat geeft mij ook meer tijd om aan een volgend boek te schrijven.
*Ik vond het boek een heel origineel verhaal en erg leuk dat de recepten in het boek staan. Hou je zelf veel van koken?
Ja, ook als kind al. Koken had altijd een aantrekkingskracht op mij: een beetje magisch bijna, je gooit van alles bij elkaar en er komt iets lekkers uit – of niet :-). Ik kook veel en heb ook altijd veel recepten bedacht en opgeschreven.
*Heb je de recepten zelf uitgetest voor je ze in je verhaal ging gebruiken ?
Zeker! Van alle recepten verschillende varianten. Zo hebben we zeker drie soorten mangomousse geproefd thuis. Dat was geen straf natuurlijk… Soms leverde het uitproberen gekke situaties op: zo heb ik een gat staan graven in mijn tuin om een zalm in te begraven. Met dat verhaal maak ik kinderen op school tijdens het voorlezen altijd aan het schrikken. Ieuw! Maar lekker dat het is! En niet voor alle recepten hoef je zulke gekke dingen te doen natuurlijk.
*Was het je vanaf het begin al duidelijk dat je deze combinatie wilde maken of is dat in de loop van het verhaal gegroeid
Dat was vanaf het begin al duidelijk. Mijn boek is gegroeid vanuit de gedachte: stel dat je moet koken voor je leven…
*Zijn recensies belangrijk voor je of is het belangrijker dat jij voelt dat een boek voor jou af is en zo is als je het hebben wilde?
Het is een beetje van allebei. Allereerst is het belangrijk dat je zelf tevreden bent over je boek. Maar ook dat is moeilijk, want wanneer is iets af? Het kan altijd beter. Toch moet je op een gegeven moment ophouden met fijnslijpen en herschrijven, dan is het klaar. Daarna breekt een spannende tijd aan: want dan gaan anderen iets van je boek vinden. De eerste keer dat ik een schoolklas voor ging lezen, toen het manuscript af was maar ik nog geen uitgever had, vond ik superspannend. Gelukkig waren ze heel enthousiast – dat was ook het moment dat ik besloot dat het boek er hoe dan ook zou komen. Ik schrijf voor kinderen en hun reactie vind ik het belangrijkst.
Maar natuurlijk zijn recensies ook heel belangrijk voor mij. Die worden gelezen door ouders en mooie recensies vergroten de kans dat meer kinderen het boek gaan lezen. Een goede recensie tovert een vette lach op mijn gezicht, tuurlijk, yes! Maar een mailtje van een kind waarin ie schrijft dat ie mijn boek zo spannend vond, vind ik ook een cadeautje.
*Ben je kinderboekenschrijver of kan iedereen dat leren?
Ik denk niet dat je geboren wordt als kinderboekenschrijver. Ik denk wel dat bepaalde eigenschappen en vaardigheden eraan bijdragen dat je kunt ontwikkelen tot kinderboekenschrijver. Iemand die geen fantasie heeft, of die niet wil gebruiken, zal moeilijk een kinderboek kunnen schrijven. Aan de andere kant: goede verhalen kunnen bedenken alleen is niet genoeg. Je moet ze ook nog mooi op kunnen schrijven. Daar speelt aanleg vast een rol, maar het is ook een kwestie van heel erg veel oefenen, veel meters maken. En zelf veel lezen.
*Is er iets waar elke kinderboek aan zou moeten voldoen voor jouw gevoel?
Nee. De enige maatstaf lijkt mij: willen kinderen het lezen? Er zijn zoveel verschillende soorten boeken – gelukkig maar.
* Wat was jouw favoriete kinderboek toen je jong was ?
‘Brief voor de koning’ vond ik geweldig, de boeken van Thea Beckman ook. En Paul Biegel, ‘De tuinen van Dorr’ bijvoorbeeld. Maar ook ‘Daantje de wereldkampioen’ van Roald Dahl, heerlijk.
*Wat voor soort boeken las je toen ?
Ik las echt van alles. Maar het liefste spannende avonturen.
*Heb je een kinderboekenschrijver die je bewondert of is er een Kinderboek waarvan je denkt “had ik die maar geschreven? “
Ik vind ‘Meester van de Zwarte Molen’ van Otfried Preussler ook een geweldig boek.
*Welk kinderboek is voor jou het “Kinderboek allertijden “ en zou je elk kind aan willen raden ?
Zie hierboven, daar staan er al een aantal.