” Er was eens.. ” vijf sprookjes door Jen Minkman, Suzanne Peters, Miranda Peters, Marijke F. Jansen en Cathinca van Sprundel

 9789492585394/2019

uitgeverij Dutch Venture Publishing

Vijf auteurs schreven alle vijf ( of herschreven? ) een bekend sprookje. Althans hun verhaal heeft als basis een bekend sprookje. Deze zijn te vinden in de bundel ‘ Er was eens.. ” , toepasselijker kan de titel niet zijn daar de meeste sprookjes beginnen met deze zin. De cover is goed gekozen en heeft de magische uitstraling die je bij een sprookje hoopt te vinden. De illustraties in het boek ( in het zwart/wit) zijn aan de hand van Marieke Veringa en geven echt dat ouderwetse sprookjesboek gevoel..

Wat is eigenlijk een sprookje?  Een sprookje is een meestal bedacht, kort, beschrijvend verhaal over één thema. Van oorsprong een mondeling overgeleverd volksverhaal dat gebruik maakt van magie en fantasie. Ook speelt het zich af op een onbepaalde plaats in een onbepaald verleden. ( lang leve het woordenboek).  De sprookjes uit deze bundel voldoen wel aan die definitie als we kijken naar fictief en in een onbepaalde plaats en tijd.  Maar zullen ze net als de sprookjes van Grimm tijdloos zijn?

We gaan van start met het verhaal van Miranda Peters, bekend van de Gaiatrilogie, een serie die ik prettig leesbaar vond en ook in dit verhaal is haar vlotte en eenvoudige vertelstijl terug te vinden.  Negen levens gaat over Davina, haar jeugdliefde Olivier, een beschermende Luke en een boze stiefmoeder en twee stiefzussen.  Al gaat het van start met een louche buurt en een loverboy al snel haal je de link met Assepoester er uit. Originele insteek met een leuke variant van een petemoei maar aan het einde een stukje magie er tussen gestopt wat niet nodig is voor het geheel. Dit kon dan ook niet optimaal uitgewerkt worden en dat was jammer.

Ontvlochten van Cathinca van Sprundel verteld over de blinde Rosalyn die ontvoerd wordt door een Fey en opgesloten wordt in een hoge toren. William wil haar redden maar wordt dan zelf ontvoerd.  Na het lezen vande vrouwe van Myrdin en de held van Anwyn, ben ik fan van haar schrijfstijl en ook dit verhaal heeft dat zelfde sprookjesachtige sfeertje.   Cathinca bewijst dat ook korte verhalen schrijven aan haar is besteedt.

De grote boze wolf van  Jen Minkman heeft een mooie draai gegeven aan het sprookje van Roodkapje. De verwijzing naar het Grimmboek vond ik erg leuk en hoewel het niets met het origineel van doen heeft zijn er wel symbolische elementen die er in terug komen. Dat vind ik de ware kunst van een hervertelling.

Bevroren van Marijke F. Jansen is het verhaal wat mij het minste kon bekoren. Het was gewoon niet mijn ding. Dit komt denk ook doordat er twee schrijfstijlen zijn gebruikt waarbij het ‘vrije vers’ niet echt bij mij binnen kwam. De wisseling van de stijlen haalde het tempo voor mij een beetje uit het verhaal terwijl het juist begon met een gruwelijk offer waardoor ik dacht dat geeft de nodige spanning voor het verhaal. Door het verlies in tempo verloor het mijn aandacht ook een beetje.

Online van Suzanne Peters neemt het sprookje van Doornroosje mee naar de huidige tijd. Geen spinnewiel maar sociale media. Een originele vondst en al dacht ik bij het begin van het verhaal ‘waar gaat dat heen’ kon ik de invalshoek zeker waarderen.

Het (her-) schrijven van een sprookje kan twee kanten op gaan. Het lezen ‘Harteloos’ en de Lunar chronicles van Meyer zijn voor mij voorbeelden hoe het niet moet. Harteloos vond ik echt dertien uit een dozijn en makkelijk scoren.  De ene kant dus. De andere kant is dat je een heel originele en eigen draai er aan geeft waar je het als lezer leuk vind als je de symboliek of een thema kunt herkennen maar wel een heel nieuw verhaal leest.  En daar zijn deze dames zeker in geslaagd !

Een bundel met vijf verschillende verhalen van vijf auteurs maakt het dat je als lezer een leuke kennismaking hebt met verschillende stijlen en zal er altijd wel iets tussen zitten wat je aanspreekt.  Voor mij was het een heerlijke bundel om even de werkelijkheid uit het oog te verliezen en in een sprookjeswereld rond te dwalen.

Bezoek de andere blogs om te lezen wat anderen van deze bundel vonden.

 

“de kikkerbilletjes van de koning en andere sprookjes ” Janneke Schotveld

9789000364893/2018

Janneke Schotveld, uitgeverij  van Holkema& Warendorf.

15 moderne sprookjes met illustraties van Thé Tjong-Khing, Georgien Overwater, Peter-Paul Rauwerda, Linde Faas, Alex de Wolf, Marieke Nelissen, Lisa van Winsen, Marijke Klompmaker, Annet Schaap, Pyhai, Djenné Fila, Milja Praagman, Martijn van der Linden, Kees de Boer en Marja Meijer.

Ik hou van sprookjes en de meeste sprookjes zijn tijdloos. Nog steeds kan ik met plezier de sprookjes van Grimm herlezen, die gaan zeker niet vervelen. Maar hoe leuk is het om via instagram een boek te winnen met 15 nieuwe en moderne sprookjes. Een mooi boek met hardcover en leuk formaat waarbij elk sprookje een andere illustrator heeft.  De illustraties zijn ruim vertegenwoordigd.   Uiteraard zal bij de lezer de ene tekenstijl meer aanspreken dan de ander maar ondanks deze verschillen is er door kleurgebruik, lettertype, en layout toch één geheel gekomen en is het een fijn boek om op te pakken.

De sprookjes zijn aan de ene kant qua thema modern.  (excuses voor de spoiler die nu volgt:) Zo zijn er twee koningen die een kindje willen, blijken de kikkerbilletjes van zielige kikkers te komen die opgehokt zitten, kiest een prinses liever een meisje dan een prins en is buiten spelen belangrijker dan binnen blijven.

Aan de andere kant hebben ze allemaal wel de kenmerken van een klassiek sprookje. Het leuke is ook de verwijzingen in de verhalen naar personages of situaties in een ander verhaal uit het boek. Minder is dat sommige sprookjes bekend voorkomen omdat ze lijken op andere al bestaande sprookjes. Het papiervisvissertje is hiervan een heel duidelijk voorbeeld: het lijkt wel heel veel op het Grimm sprookje ‘ van de visser en zijn vrouw’.  Als je dit stukje herkenning naast je neer kan leggen hou je wel een heel leuk verhaal over.

De verhalen zijn stuk voor stuk met de nodige humor opgeschreven en het is een heerlijk boek om uit voor te lezen.

 

De afbeelding van de cover komt van de site van de uitgeverij.

 

 

“Goedzo en de Zoeker” Gerd Goris

Gerd Goris, uitgeverij Macc

Gerd Goris (1986) verzon in zijn kinderjaren al avonturenverhalen. De boeken van J.R.R. Tolkien en R. E. Feist waren grote voorbeelden voor hem. Goedzo en de zoeker is zijn debuut. Een  jeugdverhaal / fantasy sprookje of misschien wel een sprookje met fantasy.

Inhoud:  Goedzo is  een eenvoudige huisknecht.  Op een dag stuurt zijn meester hem naar de stad Zonnaven om zo snel mogelijk met de koning te spreken.   Deze reis is niet zonder gevaar. Een bende criminelen blijkt achter hem aan te zitten. Vervolgens komt Goedzo er ook nog achter dat er een vreselijk plan is wat het hele koninkrijk zou kunnen doen instorten. Samen met de koning, zijn magisch begaafde dochter Mira, de vechtersbaas Joris en de dronkaard Kantatis moeten ze vluchten voor de vijand genaamd de Leugen en zijn volgelingen.

Het was goed van te voren te weten dat het hier gaat om een sprookjesachtig fantasy verhaal. Hierdoor was mijn verwachting anders dat het zou zijn als het puur een fantasy verhaal zou zijn. De tegenstelling goed en slecht ( geen tussenweg ) en de soms belerende vertelwijze passen prima bij het sprookjes concept.  Een vertelwijze waar je niet mee weg zou komen in een ander soort genre of voor een andere doelgroep. Ik zelf kon mij  er in het begin wat aan ergeren. Ik had het gevoel of het verhaal een beetje betuttelend over kwam. Maar nadat ik mij voor hield dat het voor jongere lezers is en in sprookjes stijl kon ik dit loslaten en verder in het verhaal duiken.

Voor mij maakt het niet uit of ik Vlaams of Hollands lees. Zodra het verhaal mij boeit maakt het niet uit. Ik kan mij wel voorstellen dat (jongere) lezers er af en toe moeite mee kunnen hebben als ze bepaalde woorden of zinnen zien die ze zelf niet dagelijks gebruiken. Ondanks dat is de stijl beeldend,  vlot en en goed passend voor de doelgroep.  Dat de karakters een beetje oppervlakkig blijven is denk vooral een struikelblok voor de oudere lezer. Het is typerend voor sprookjes en misschien zit niet elke jonge lezer daarop te wachten. Die willen in een boek als deze tempo en avontuur en wat dat betreft vinden ze dat zeker in dit verhaal.

Hoewel het niet een boek is wat ik zelf snel zo kiezen om te lezen was het een leuke stap uit mijn comfortzone. Het is een aardig debuut van deze schrijver.

 

“het bos slaapt” Rébecca Dautremer

 978059088597/2017

Rébecca Dautremer, vertaling Edward van de Vendel, uitgeverij Davidsfonds

Rébecca Dautremer is een bekende Franse illustratrice. Ik moet echter wel bekennen dat ik nog niet eerder van haar had gehoord. Toch heeft ze al een aantal boeken op haar naam staan. Na mijn enthousiasme over dit boek ga ik die titels zeker opzoeken!

 Het bos slaapt is een geheel eigen versie van deze kunstenares van het populaire sprookje Doornroosje. Het heeft een mooi groot formaat waarbij op de ene pagina twee kleine zwart/wit personen (waarvan er één op een prins lijkt) staan te praten. De andere persoon, de verteller, merkt op dat al dat slapen toch wel heel lang aan het duren is.  Gezamelijk lopen ze naar een stad terwijl ze een slapende vlinder, kikker en dergelijke tegen komen. In de stad zelf zijn de mensen ook in diepe slaap. In slaap gevallen zonder er bij te gaan liggen maar gewoon terwijl ze bezig waren. Zo hangt er iemand tegen een bezem, staan twee boksers tegen elkaar aan te slapen en is er wel een heel mooie bloemenverkoopster die ligt te slapen in haar kraam.

De grappige  tekst onder de zwart/wit illustraties is summier net als de afbeelding zelf. De gekleurde illustraties (zeg maar kunstwerken) vertellen het verhaal wel. Er is zoveel te zien in deze prenten dat je het boek meerdere malen kunt oppakken en weer kunt bewonderen. Na de eerste keer was er bij mij de verwarring van ” waar is dat bos dan dat slaapt”.. lees ik later dat “le bois ” de naam van de stad is waar de mannen arriveren. Letterlijk vertaald is dat dus “het bos “ geen boom te bekennen dus… Maar betoverd bos of niet dat  maakt allemaal niet uit want Rébecca Dautremer betoverd ons met haar illustraties waar je naar kan blijven kijken.

Een sprookje voor alle leeftijden !

 

De afbeelding van de cover komt van de site van de uitgeverij. Met dank aan de uitgeverij voor dit recensie exemplaar.

 

 

“de sprookjesverteller”Antonia Michaelis

 9789047704355/2017

Antonia Michaelis, vertaling Merel de Vink,uitgeverij Lemniscaat

Inhoud: Abel is een spijbelaar, een drugsdealer en asociaal, iemand die je liever niet tegenkomt. Anna is dan ook heel verbaasd als ze hem op een dag een sprookje hoort vertellen aan zijn zusje Mischa. Anna wordt verliefd op deze jongen met twee gezichten. Verder wordt ze gevangen door het sprookje wat hij verteld. Maar het sprookje wordt steeds zwarter, er vallen doden en die blijken in de werkelijkheid ook te vallen…

Zodra ik de kaft zag dacht ik dat het een boek was wat ik wilde lezen..
Na het lezen van de achterflap werd mijn nieuwsgierigheid nog groter.
Dat je een boek niet aan zijn kaft moet beoordelen weet ik wel maar het is toch vaak het eerste waar je op af gaat. Als het je aanspreekt pak je het immers eerder op.

Mijn idee over het boek dat er meerdere sprookjes voorbij zouden komen bleek al snel niet juist. Na een mooie proloog, die bloederig tot de verbeelding sprak, komt het boek wat traag op gang. Het duurt even voor alle hoofdpersonages voorbij zijn gekomen en elkaar weten te vinden.
Vanaf het moment dat het sprookje door het verhaal wordt geweven heeft het mijn aandacht volledig en heb ik het boek in één stuk uitgelezen.

Abel verteld zijn zusje een sprookje. Dit sprookje blijkt meer op de werkelijkheid te lijken, inclusief de personages, dan je in eerste instantie denkt. De manier waarop de schrijfster dit beschrijft is mooi gedaan. Soms lijken de zinnen van het papier te zweven. De werkelijkheid is veel rauwer en soms niet al te realistisch. Na twee derde van het boek komt er voor mijn gevoel wat meer actie en kreeg ik bijna het idee dat de schrijfster haast kreeg om het verhaal binnen een bepaald aantal pagina’s af te moeten hebben. De personages zijn ook wat oppervlakkig neergezet maar dat kon ik naast mij neerleggen omdat ik toch geboeid kon blijven lezen en ik het ook leuk vond dat de schrijfster mij wist te verrassen bij de ontknoping van de werkelijke moordenaar.

Het verhaal is origineel en de schrijfster heeft het sprookje zo mooi met het werkelijke verhaal weten te verweven. Kortom ik kan het van harte aanbevelen!

“Verhalen uit de verwilderde tuin” Harald Timmer

 9789491370137/2015

Uitgeverij de pareltuin

Dit is het tweede boek wat schrijver en illustrator Harald Timmer schreef  samen met kinderen!”Verhalen uit de verwilderde tuin” is een sprookjesboek met verhalen van 22 kinderen uit groep 5 van OBS de Erasmus uit Haarlem, die onder begeleiding van en samen met Harald Timmer zijn geschreven.

Vorig jaar verscheen ‘ de schrijfwedstrijd”ook een project samen met 17 basisschoolkinderen uit de bovenbouw. Nu heeft Timmer samen met groep 5 sprookjes geschreven. De sprookjes zijn in tweetallen geschreven onder begeleiding van de leerkracht en de Timmer.

De mooie kleurrijke kaft spreekt tot de verbeelding en nieuwsgierig begin je aan de verhalen in het boek. De illustraties zijn erg leuk en grappig en zullen kinderen zeker aanspreken !

De verhaaltjes zijn grappig en soms spannend en springen van de hak op de tak met een goed einde. Je moet niet uit het oog verliezen dat de schrijvers uit groep 5 komen en dus rond de 7  jaar oud zijn. Zoals die kinderen kunnen vertellen en vol fantasie zitten zo zijn ook deze verhalen. Kinderlijke logica waarbij een alien plots in een verhaaltje kan verschijnen en verdwijnen worden ondersteunt met kleurrijke en vrolijke illustraties.

Leuk om voor te lezen aan kleuters en al denk ik niet dat er een groot publiek voor zal zijn te vinden is het een heel mooi boek waar de jonge schrijvertjes zeker trots op zullen zijn!

De afbeelding van de cover komt van de site van de pareltuin.

Ik kocht dit boek op de zomermarkt en ontving een leuk gesigneerd exemplaar van de enthousiaste Harald Timmer.