9789044825565
uitgeverij Clavis
Jennefer Mellink (1985)debuteerde met “Gebroken”. Dit is haar tweede young adult thriller.
Achterflap: Na een wild feestje wordt Vince dood aangetroffen in zijn studentenkamer. Een ongelukkig toeval, of is er meer aan de hand? Zijn beste vriendin Eilleen vertrouwt het niet en besluit om zich met het politieonderzoek te bemoeien. Ze ontdekt details die het daglicht niet kunnen verdragen, en veel mensen lijken een motief te hebben om Vince van het leven te beroven. Of beeldt ze zich dat slechts in? De vragen blijven zich opstapelen, de antwoorden laten zich niet makkelijk achterhalen. Door alle heftige gebeurtenissen wordt ook Eilleens eigen akelige verleden weer opgerakeld …
Het boek beslaat 35 hoofdstukken. Elk hoofdstuk wat vooraf gegaan met een gitzware pagina waarop het hoofdstuknummer staat genoteerd. De cover is ook gitzwart met daarop de titel in knalrode letters die over een gezicht heen zitten wat bijna opgeslokt wordt door de achtergrond. Een cover die bij mij gelijk aansprak en een hoge verwachting schiep.
De proloog wordt geschreven vanuit het perspectief van Vince, de jongen die doodziek thuis komt na een feestje. Als we dan vanaf hoofdstuk één van start gaan is hij overleden. Het perspectief gaat naar Eileen zijn beste vriendin. Af en toe wordt er een stuk verteld vanuit Kars , hier staat dan zijn naam boven en nog een derde persoon Anita is heel even aan het woord. Door de wisseling van perspectief wordt de spanning verder opgebouwd en wordt je als lezer af en toe op het verkeerde been gezet.
Vanaf het begin af aan leef je mee met Eileen en haar vrienden nadat ze Vince hebben verloren. De onmacht en het gevoel van “had ik dit of dat gedaan had het dan anders gegaan” wordt heel mooi omschreven en heel realistisch op papier gezet.
Het taalgebruik is eenvoudig en de schrijfstijl lekker vlot. Het voldoet wat mij betreft wel aan wat je van een young adult zo kunnen verwachten. De onzekerheid, emoties, omgaan met verdriet komt allemaal naar boven bij de vriendenclub van Eileen en Vince.
Eileen haar speurtocht is aan de ene kant wel te begrijpen maar aan de andere kant zeer onwaarschijnlijk vooral op de manier waarop ze te werk gaat en waar ze dan achter komt komt en daar dan mee om gaat. Maar door de snelheid van het verhaal en de pakkende verteltrant is dat de schrijfster vergeven. Deze details zijn bijzaak vergeleken bij de rest van het verhaal.
De schrijfster weet de lezer af en toe goed op het verkeerde been te zetten en dat is heel knap gedaan. Waar ik me wel af en toe aan kon ergeren was dat de persoon Kars zich uitdrukte in wel heel veel songteksten. Ik weet dat muziek bij sommige een groot deel uit hun leven beslaat maar hij citeerde veel songteksten. Op zich ook niet zo erg maar het nadeel vind ik, in een boek ,dat een bepaalde generatie de nummers niet kent en zich er dan niet echt in kan vinden. Nu worden de nummers wel een soort van uitgelegd (wat ik af en toe een beetje vervelend vond) maar de teksten dateren uit de jaren zeventig en tachtig en zal niet voor iedere 16plus lezer lekker lezen. Zelf ben ik wel bekend met Jim Morrison en de nummers van Queen, Frankie goes to Hollywood en Doemaar maar als ik een verhaal moest lezen met daarin de nummers of groepen van nu zou je mij ook wel snel kwijt zijn. Zonder al die band-namen komt ook het karakter van Kars wel uit de verf.
Naast dit minpuntje van mijn kant vind ik het een heel spannende y.a. thriller waarbij je vanaf het begin tot het einde geboeid blijft lezen.
Aan het einde van het boek staat nog een kort interview met de schrijfster wat ik op zich altijd wel leuk vind. Je komt wat meer van de schrijfster te weten en daarin las ik dat ze met haar derde boek bezig was. Zowel naar haar nieuwe boek als naar haar eerste boek ben ik zeker nieuwsgierig geworden!
Ik ontving een gesigneerd exemplaar van Uitgeverij Clavis na aanleiding van een win-actie op Instagram/Facebook
De afbeelding van de cover komt van de site van de uitgeverij.