” Welkom, mijn Prooi, en andere verhalen van de Cirkelzee” Tais Teng

9789078437871/2021

Tais Teng, uitgeverij Macc

Aangetrokken door de illustraties op de cover, zowel voor – als achterzijde zijn heel mooi, en de aantrekkelijke duistere titel zwichtte ik weer voor een verhalenbundel van Tais Teng. Ik las in mijn jeugd al ( korte ) verhalen van hem en nog niet zolang geleden las ik de bundel “ de Ring van Ardek”. Voor mij is deze auteur een topper aangaande korte, mysterieuze verhalen.

Voor ik van start ging had ik wat gemengde gevoelens over deze bundel. Hoewel verschenen in de serie ‘ vampieren & demonen ‘ werd er in de promotie gesproken over de sfeer van de verhalen van 1001 nacht. Oosterse sprookjes waar ik zelf niets mee heb. Ik hoef geen geesten uit de lamp, een Scherezade die verhalen verteld aan een sultan en Djinns die te pas en te onpas rondhuppelen. Niet echt een leesomgeving waarin ik mij zou willen verliezen maar ik dacht ik laat mij maar verrassen. Even uit mijn comfortzone en eigenlijk puur op naam van de auteur toch begonnen met lezen.

Zeventien korte verhalen van de Cirkelzee. Waarvan veertien nieuwe verhalen. Slechts 1 illustratie in het begin van het boek, waarbij een dame je aanstaart en daarboven een kleine kaart van het gebied waar de Cirkelzee zich zou moeten bevinden. Van mij hadden er meer illustraties in gemogen want ze zijn erg mooi, zoals eerder gezegd. De Cirkelzee ligt in het Midden-Oosten. Een zee met magie. Wat zich uitstekend zou lenen voor boeiende illustraties.

Voordeel van korte verhalen is dat je de bundel makkelijk na een verhaal weg legt of dat je het oppakt en een willekeurig verhaal kan starten.  De karakters komen wel soms weer voorbij in de verhalen maar ze zijn stuk voor stuk zelfstandig te lezen. De verhalen hebben allen een prima start, uitwerking en afsluiting.

Mijn favoriet is ‘schelpenwoorden, zeewiertaal ‘ dat het voor mij de nodige horrortwist die ik altijd kan waarderen in de verhalen van deze auteur.

In alle verhalen weet de auteur een setting te weergeven waarbij je de hete zon in je nek voelt en het zand schuurt tussen je kleding. De beeldende omschrijvingen trekken je  mee in de sferen van de verhalen.

Hierbij gaat er soms wel wat aan het verteltempo verloren en persoonlijk vond ik dat jammer. Het had van mij iets minder gemogen om sneller in het verhaal te zitten. De naamkeuze van de karakters passen prima bij de verhalen maar waren voor mij soms een struikelblok. Kortom in plaats van te verdrinken in de magie van de Cirkelzee viel ik wat struikelend het boek binnen. Ook had ik niet het gevoel dat de verhalen blijven hangen na het lezen en dat vond ik wel jammer. Ondanks mijn persoonlijke belemmeringen prima verhalen voor de liefhebber.

“toen de dag donker werd ” Terence Geurts

9789463987585/2020

Terence Geurts wilde altijd al schrijver worden. Toen hij in een burn-out terecht kwam is hij  korte verhalen gaan schrijven wat resulteerde in deze bundel met 21 horrorverhalen. Met een aparte, macabre schrijfstijl voert hij je mee naar een surrealistische wereld met daarbij wat humor met een grotesk zwart randje.

Grotesk en gruwelijk , als je de achterflap leest kan je daar niet om heen. Een paar zinnen hiervan :  “ Stap in een wereld waarin de liefde voor een broertje letterlijk over lijken gaat. Treedt binnen in een universum waar ‘groene vingers’ bloedrood kleuren. Durf jij de monsters in jezelf onder ogen te komen ?  Overleef jij het tot het einde ? Verhaal na verhaal raak je verstrikt in de gruwelheden die zich afspelen in het dorp. Eén ding is zeker na het lezen van dit boek durf je nooit meer te kiezen voor de chef’s special en denk je wel twee keer na voordat je de treden van de trap naar een boomhut beklimt… “

Nou dat kan wat beloven dus vol goede moed pakte ik deze debuutbundel op.  De cover laat een man zien die een brandende krant vast houdt op een donkere achtergrond. Een originele en pakkende afbeelding die zeker uitnodigt om van start te gaan. Zowel cover en titel blijken na het lezen prima bij het boekje te passen.  Boekje inderdaad want het is een zeer handzame pocket.  De verhalen zijn zeer kort en je raast er doorheen. 168 pagina’s vermakelijk leesplezier ( voor de liefhebber die geen last heeft van een teer zieltje dat dan weer wel) .

De verhalen, geschreven vanuit de ik-vorm waardoor de beleving de lezer meer raakt, zijn vlot te lezen. Korte en bondige zinnen, praktisch en toegankelijk taalgebruik. Laagdrempelig en met voldoende tempo. De hoofdpersonages waaruit wordt geschreven zijn soms slachtoffer, soms dader wat een leuke mengelmoes geeft in het geheel.

Zoals een horrorverhaal hoort te zijn is er niet alleen een ( gedetailleerde) beschrijving van de gruwelijkheden maar zijn het juist de beschrijvingen van wat je niet ziet ( de emoties, de angst en het “ onbekende” ) het geen wat de spanning en het kippenvel bij de lezer brengt.

Hier is de auteur op de goede weg maar voor mij was het af en toe iets voorspelbaar. Moet ik er wel bij zeggen dat ik als horror/thriller veel-lezer al heel wat ben tegengekomen en mij ( helaas) niet zo snel meer laat verrassen.  Sommige verhalen hadden de sfeer van de oude Stephen King verhalen , met hier een daar een vleugje Roald Dahl en dat kon ik wel waarderen.

Verder lijken de verhalen los te staan maar dan weet de auteur mij te verrassen om aan het einde alles samen te laten komen. Onder de titel Occhiolism ( gewaarwording waarbij je geen betekenisvolle conclusies kunt trekken van wat je ziet, aldus google) opgedeeld in vier delen, komen karakters weer terug en dan volgt er nog een prima finale/slotverhaal.

Mijn conclusie is een geslaagd horror debuut. De auteur heeft de kunst van het korte verhaal in de vingers en zich waarschijnlijk laten inspireren door auteurs op dit vlak maar zichzelf al een eigen stijl weten te geven die hopelijk in toekomstig werk verder tot zijn recht zal komen.

Vermakelijk leesvoer voor de doorgewinterde horrorfan en behoorlijk pittig voor de nieuwkomers in het genre.  Het smaakt in ieder geval naar meer !

“Toen de dag donker werd” is in mei 2020 uitgebracht en ging op reis via het ‘selfpub-café’ van Shirley Pelikaan en Kim Verheugen. Een platform voor auteurs die hun boeken zelf uitgeven ( selfpublishers) en zo hun weg kunne vinden naar het publiek. Het leesexemplaar wat zij beschikbaar stellen gaat langs verschillende lezers in ruil voor een eerlijke recensie die gedeeld wordt op sociale media. De reden waarom ik het ‘selfpub-café’ bezoek is om op deze weg titels tegen te komen die ik anders zou mislopen. Het is moeilijk om voor ( beginnende ) auteurs een weg te vinden naar de boekhandel en dus ook de lezer. Verder is het leuk om je te laten verrassen door verhalen die je anders misschien nooit had kunnen vinden.

” tijdecho ” Leo A.A. de Jong

9789493059597/2020

uitgeverij Palmslag

Leo. A.A. de Jong is afgestudeerd bedrijfskundige maar heeft de financiële wereld in 2015 achter zich gelaten om zich fulltime te richten op het schrijven.  In 2018 debuteerde hij met zijn roman ‘ de nacht van de blauwe eekhoorns’ een verhaal wat ik met plezier mocht lezen. Nu is er deze verhalenbundel van zijn hand verschenen.  Een dertiental korte verhalen ( inclusief proloog) met als centrale thema “tijd” .  Tijd in de breedste zin van het woord. Wat al met al is  ‘ tijd ‘ toch een bijzonder verschijnsel waar je menig verhaal wel over kunt vertellen.

De cover is zeer opvallend. Een optische illusie waardoor het letterlijk gaat golven voor je ogen in mooie kleuren (dat wel) .  Het zorgde er wel voor dat ik het boek op zijn kop neerlegde als ik tussen de verhalen door even stopte met lezen. Voor mij niet een geschikte cover maar het springt er wel uit en dat kan ik dan wel weer waarderen.

In de proloog krijgen wel al een lijstje met pure tijdverspilling onder ons neus en blijkt dat tijd met name heel relatief en zeer persoonlijk is. Wat de een lang zal vinden vindt de ander kort. Wat soms een eeuwigheid lijkt te duren is voor de ander zo voorbij. De insteek van de auteur is bijzonder en hij speelt met de tijd in zijn verhalen.  Verhalen spelen zich af in het heden, het verleden en de toekomst. Zijn personages reizen door de tijd, krijgen te maken met het welbekende vlindereffect en worden soms ingehaald door de tijd.

Dit zorgt ervoor dat de verhalen zich niet in één genre laten vangen. Het ene is meer scifi , het ander meer romantisch en bij  een volgende  wordt de horror ook niet  geschuwd. Voor ieder wat wils als je tenminste houdt van korte verhalen.  Wat ik ook origineel gevonden vond is de koppeling tussen de verhalen. In principe is er maar één hoofdpersonage en dat is de auteur die een verhalenbundel schrijft en tussen de verhalen door contact heeft met zijn uitgeverij. De dialogen tussen die twee zijn onderhoudend met een vleugje sarcasme en zelfspot op zijn tijd.

Kortom een bundel met uiteenlopende verhalen, die ik soms, met plezier, heb herlezen om er soms weer net even anders naar te kijken of iets anders uit te halen. De vertelstijl is prettig en leest lekker weg. De auteur weet de verhalen goed af te sluiten. Een enkel verhaal was wat voorspelbaar maar dat was niet storend.  De verhalen steken goed in elkaar,hebben een prima opbouw, zijn origineel en vlot leesbaar.

Een bundel waar je best even bij stil mag staan!

“als Wolvenga slaapt ” Ben Koster

978946486819/2021

Ben Koster, Brave New Books 

Ben Koster (1955) is journalist en schrijver. Hij publiceerde vele artikelen, columns en non-fictie boeken.  Deze verhalenbundel is zijn fictie debuut. Het bevat negen korte verhalen. Origineel en bijzonder met een soms zwart en macaber randje maar wel met de nodige humor gebracht.

Achterflap :   Waarom graaft Luut zijn vader op?  Was Lucas echt een nazi?  Wat gebeurt er met Frank in het Concertgebouw?  Komt Diederik weg met een impulsieve moord bij de wielercross? Waarom bouwt Bickel het vernietigingskamp Sobibor op schaal na? Kan er liefde bestaan tussen slachtoffer en hulpverlener? Wat vindt Romy in de tuin van haar nieuwe huis? Overleeft Hank het vuurgevecht met zijn achtervolgers? Is Edith de wederopstanding van Jezus of een rondtrekkende verkrachter?  In ‘Als Wolvega slaapt’ proberen gewone mensen grip te krijgen op hun leven in een wereld die losraakt van zijn ankers en waarin het ondenkbare elke dag kan gebeuren.

Zoals gezegd negen bijzondere korte verhalen met soms  heftige thematiek maar wel met zoveel humor zodat je ze toch met een glimlach zult lezen. Door de macabere humor neem je de het allemaal wat luchtiger op. Tel hierbij de vlotte vertelstijl en je leest zelf met flinke vaart door de verhalen heen. Hoewel absurd zijn er toch ook zaken van vandaag de dag in verwerkt. Zoals de macht van de commercie, nepnieuws, een vijandige overheid en met name dat  je niet iets voor lief moet nemen. Dat het niet altijd is zoals je denkt dat het is, dat je goed doordacht iemand je vertrouwen moet geven en niet zomaar iets moet geloven.  Want geloofwaardig ?  Ach dat hoeft het bij fictie gelukkig niet te zijn. Ik vond de verhalen gelijkwaardig maar als ik een voorkeur moet opgeven is het  “ als Wolvega slaapt’ en  “ Romy’s tuin ‘die er voor mij net iets meer uit sprongen.

 De verhalen hebben een vleugje horror  maar wel in een alledaagse setting. Dit maakt ze extra verraderlijk omdat als iets in een setting van je eigen omgeving zou kunnen afspelen  het net even spannender maakt.  Laat het woordje horror je niet afschrikken.  De bundel is uitermate geschikt voor romanliefhebbers. ( De gemiddelde horrorlezer zal het niet snel oppakken). Het is qua schrijfstijl juist geschikt voor een groot publiek.   De hoofdrolspelers in de verhalen zijn immers ‘gewone’ mensen in een gewone omgeving. Okay ze hebben dan wel een beetje in kronkel in hun denken want anders zouden de verhalen bijzonder saai worden en dat is zeker niet het geval. 

Zoals gezegd is Ben Koster een prettige verteller. Hij weet de lezer te boeien en beheerst het vertellen van een kort verhaal. Vanaf een prima begin is er een goede opbouw naar een goed einde. Zonder te veel te vertellen verteld hij genoeg. Hij weet  je mee te nemen in originele verhalen met scheutje  zwarte humor. 

“schuddebuikend je bed in, over seks, corona & BN’ers ” Rox van der Helm

9789464240061/2020 uitgeverij Aspekt

Rox van der Helm is al jarenlang werkzaam in de media en loopt regelmatig tegen aparte situaties aan.  Zo woonde ze een tijd lang als enige vrouw in een Vindicat-studentenhuis met zeven jongens, werd ze door Marco Borsato voor de gek gehouden en had ze een ontmoeting met een Amerikaanse acteur, om er een paar te benoemen.  Haar belevenissen heeft ze in dit boekje met de nodige humor weten te bundelen. De centrale thema’s staan al als ondertitel op de cover:  seks, corona & B.N’ers.

31 korte stukjes met een kleine illustratie ( in kleur) van cartoonist Theo Weber. Voor de cartoon is een hele pagina beschikbaar maar hij is vrij klein afgedrukt waardoor de tekst soms wat moeizaam leest. Zeker als je, net als mij, bij schemerlicht, nog wat bladzijdes wilt lezen.  Maar dit als kleine kanttekening. Ze passen goed bij de voorgaande tekst. Sterker nog zonder de tekst eerst gelezen te hebben kan je niets met de cartoons.

Rox van der Helm heeft een prettige vertelstijl. Ze heeft een opgeruimde blik ( althans zo lijk het als ik haar verhalen lees) en luchtige stijl. De verhalen lezen lekker weg maar of ze voor iedere lezer wel zo leuk zijn om schuddebuikend je bed in te gaan ? Vanwege de ondertitel had ik denk meer BN’ers verwacht maar aan de andere kant denk ik moet het juist ook leuk zijn om te lezen als het niet over zo’n bekend persoon gaat.  Ik denk dat je bij het lezen van deze verhaaltjes dat niet hebt. Als je de persoon in kwestie niet kent dan is het niet zo grappig. De verhalen zonder BN’ ers vond ik eigenlijk leuker.  Maar misschien omdat ik persoonlijk nooit zo hou van het strooien met BN’ers.  Ik denk dat veel mensen juist bij het zien van BN’ er op de kaft in combinatie met seks en corona, juist daarom dit boekje zouden oppakken.  Dat is jammer, ik vind dat een beetje makkelijk scoren.

Hoewel het dus makkelijk weg leest en inderdaad leuke luchtige stukjes voor het slapen gaan was het niet echt mijn bundel.  Het schetst wel een leuk tijdsbeeld qua opmerkingen en situaties die corona-gerelateerd zijn. Die stukken vond ik wel de moeite waard. Daar kunnen we over een jaar of tien nog wel om lachen. Maar er is denk dan niemand meer die die voetballer of filmster kent. Dus tijdloos zal deze bundel niet zijn.

Ik hoop in de toekomst wel meer werk van deze auteur tegen te komen. Vooral de leuk, luchtige en soms wat sarcastische manier van schrijven kon mij toch genoeg boeien om het uit te lezen.

‘de konijnen kozen het hazenpad’ Frank de Bont

9789493059450/2020

Frank de Bont heeft als dierenarts zijn praktijk in Groningen. Daarnaast is hij wekelijks te horen op Radio Noord en schrijft hij korte verhalen.  Zijn debuut ‘ komt een dokter bij de koe’ leverde hem de titel ‘Gronings Schrijftalent 2018’ op.  Dit is zijn tweede bundel met korte verhalen over zijn praktijkervaringen en dierenweetjes.

Wat een heerlijke bundel is dit. 29 korte verhalen neergeschreven op een luchtige wijze vol met humor. De verhalen hebben een prima opbouw en een goede afronding.

De auteur steekt zijn verbazing en verwondering niet onder stoelen of banken en deelt deze met de lezer. Als lezer laat je je maar wat graag meenemen naar de situaties die ons worden geschetst.  Zo is er het verhaal bij de Rechtbank waar ik mij ook zeer verbaasde over de manier waarop de voorgekomen zaak werd afgehandeld.

Er worden diersoorten benoemt waar ik het bestaan niet van wist of hun gewoonten niet kende. Zo zijn heel kleine larfjes wel heel vindingrijk als het gaat om huisvesting, bestaan er zombiemieren en rupsjes die het uiterlijk van een slang hebben om hun vijanden af te schrikken. Dit alles met wat geschiedenisfeitjes, eigenwijze puppies, een doodgebeten schaap en een koeienvlaai. Kortom genoeg ingrediënten voor een heerlijk leesbare bundel. Het boekje is hier en daar voorzien van wat kleurenfoto’s die een prima aanvulling aan het geheel geven.

Prima aanrader voor ontspannen leesplezier waarbij je zelfs nog wat opsteekt ook !

 

 

 

 

“Zoeter dan wraak ” diverse auteurs

9789493157125/2020

Diverse auteurs, uitgeverij Godijn Publishing.

Bundel met 10 korte thrillerverhalen  vol liefde, slachtoffers en vergelding want wat is er nu zoeter dan wraak?  Geschreven door  Jacqueline Coppens, Marcella Kleine, Iris Boter, Anita Terpstra, Aefke ten Hagen, Diana van Hal, Katja Schoondergang, Svea Ersson,  Marjolein van der Gaag, en Linda Jansma.

Het is een bonte verzameling auteurs die alle op een eigen manier het thema wraak wegzetten in een korte bondig verhaal. Het eerste verhaal van Jacqueline Coppens ‘zoeter dan wraak’ verscheen eerder in een  speciale uitgave van DVN in 2018 en geeft ook de titel aan deze bundel.  Het is een mooie opening waarbij je als lezer op een prettige wijze op het verkeerde been wordt gezet, net als andere personages uit het verhaal. Het heeft een bijzonder leuke twist aan het einde en tijdens het lezen bedenk ik dat mensen die wraak ( willen ) nemen daar heel ver voor willen gaan. Sport is natuurlijk wel om dit zo uitgekookt mogelijk te doen, dat het slachtoffer te pakken wordt genomen en niemand er achter komt dat jij het was.  De ultieme wraak.  Maar wees niet bang dit is geen handleiding tot de ultieme wraakpoging maar vermakelijke verhalen over gefrustreerde mensen die uit hun slachtofferrol kruipen en een ander laten boeten, althans dat is de bedoeling.

Het eerste verhaal was een prima binnenkomer en de verhalen die volgen zijn stuk voor stuk spannend met veelal een prima twist. Sommige zijn wat voorspelbaarder dan de ander maar ze zijn wel allemaal voorzien van een prima opbouw en einde.  Sommige jammer dat ze zo kort waren. Dan zit je in een verhaal gezogen met prettige vertelstijl en dan is het alweer afgelopen.

“waar het moeras zwijgt”, “de klif”  en het eerste verhaal sprongen er voor mij uit.  Ook het verhaal van Iris Boter ” dun ijs”  vond ik top. Het einde van dit verhaal is nu even niet wat degene voor ogen had toen ze haar wraakplannen aan het smeden was… Ook wel eens leuk om te lezen, geeft een mooi zwart randje aan het verhaal.  Ik hou ervan.

Wat mij opviel is dat het alle tien vrouwelijke auteurs zijn en de hoofdpersonages uit de verhalen vrouwen zijn. Zouden vrouwen beter zijn in wraak ?  Lees de verhalen en oordeel zelf..

Een heerlijke bundel met spannende korte verhalen. Dat je snel oppakt maar eigenlijk dan niet meer snel wilt neerleggen. En je steunt er een goed doel mee… win-win.. toch ?

De opbrengst van deze bundel is bestemd voor Diabetesvereniging Nederland; DVN. Diabetes is een chronische stofwisselingsziekte waarbij er teveel suiker in het bloed zit. In de volksmond ook wel suikerziekte genoemd. Er zijn momenteel ruim een miljoen Nederlanders met diabetes en dit aantal stijgt wekelijks.  Voorlichting en ondersteuning zijn daarom van groot belang. Voor meer informatie kan je terecht op de website van DVN. Voor informatie over deze bundel kan je terecht op de site van uitgeverij Godijn Publising 

“echt waar!” Frank Heine

9789463384018/2020

Frank Heine, uitgeverij Aspekt

Frank Heine (1945), werkte in de kunst en cultuur. Hij gaf leiding aan theater, muziekscholen en culturele centra. Hij schreef jaarverslagen, beleidstukken en publiciteitsteksten, redigeerde teksten en schreef al eerder romans. Daarnaast schreef hij korte verhalen en columns die je ook in dit bundeltje kunt lezen.

Naast meer dan 40 korte verhalen tref je ook een aantal gedichten en verzen aan. Het voorwoord is aan de hand van zijn partner die in het boek wordt genoemd als A. A. vraagt zich af of iemand zijn of haar partner goed kent en hoe goed kan je iemand eigenlijk kennen? Mijn tegenvraag of je het wel zou moeten willen, iemand helemaal kennen. Een beetje mystiek op zijn tijd kan immers geen kwaad? De gedichten achter in hebben dat mystieke waar je van kunt en mag genieten als dat je ligt.

Na het voorwoord gaan we van start met de korte verhalen en overdenkingen. De auteur heeft uit eigen belevenissen geput en een groot aantal is waargebeurd ( echt waar). Hoewel de onderwerpen zeer uit een lopen is een vleugje ironie wel een rode draad in de meeste stukjes die ik dan ook met een glimlach heb gelezen.

De titels ‘thuiszorg’ en ‘ wmo’ trokken uiteraard als eerste mijn aandacht ,vast vanwege mijn werkveld, en heb ik met meer dan plezier gelezen. Hier gaat het een keer niet over de nodige zorg maar hoe een slimme, onaangename man, na een keukentafelgesprek wel een heel bijzondere manier verzint om zijn zorg in te kopen. Heerlijke humor met een dun zwart randje.

Door de grote variatie en prettig leesbare korte verhalen is het een perfect bundeltje om op te pakken en willekeurig open te slaan. Fijne tussendoortjes, ideaal voor een verloren momentje.

Na de korte verhalen volgen er een dertiental gedichten en zes mystieke verzen. Ik ben geen gedichtenmens en zal ze daarom verder niet bespreken behalve dat ik wil zeggen dat ze zeer toegankelijk zijn, zelfs voor een leek als ik. Het lezen van een gedicht en hier iets uit halen is voor een ieder heel persoonlijk. Zoals gezegd heb ik er zelf niet veel mee maar ik moet zeggen dat “ tweede kerstdag”, “ allerzielen” en “nachtgebed” mij toch wel over konden halen ze te herlezen en zeker te waarderen.

Ik moet zeggen dat ik zelf nooit snel een gedichtenbundel op zou pakken en door deze toe te voegen heb ik toch hier kennis mee gemaakt. Ik denk dat door het samenvoegen van genres je een groter publiek zou kunnen bereiken. Al zou ik als ik kon kiezen liever nog wat van zijn verhalen willen lezen.

 

Deze recensie verscheen eerder op de site ik hou van historische, leerzame boeken en romans  van Tazzy Jeninga

“lijkenkrabber” Tom Thys

9789463081412/2018

Tom Thys, uitgeverij Zilverspoor

Tom Thys (1983) is gefascineerd door het bovennatuurlijke, de duistere kant van de mens en… angst. Geen enkele emotie is zo echt als angst.  Al op jonge leeftijd had hij een voorliefde voor griezelfilms en begon hij te schrijven.  Eerst in de vorm van filmrecensies en een filmblog en vervolgens in het schrijven van verhalen.  Naast zijn eigen bundels worden de verhalen ook regelmatig gepubliceerd in literaire tijdschriften en op diverse websites.

Na Volmaakt monster en Diabolik is dit de derde verhalenbundel vol met zijn terugkerende thema’s als schoonheid van verval, ziekte en misvorming, hallucinogene droomwerelden en duistere verlangens.  In lijkenkrabber laat hij ons de duistere kanten van Antwerpen zien en de duistere kanten van de personages in zijn verhalen.

Vol verwachting keek ik uit naar de nieuwe verhalenbundel van Tom Thys. Na Volmaakt monster (2015) ben ik fan van zijn macabere , gruwelijke en soms ziekelijke verhalen. Horror van de bovenste plank.  Ik had titel en cover al op sociale media voorbij zien komen en dat maakte nog nieuwsgieriger.

De bundel bevat 10 korte verhalen. Allemaal voorzien van een voorwoord van de schrijver. Waarbij hij voor het verhaal over ‘de man in het bushokje’ zelf  uitleg geeft over dat het schrijven van korte verhalen een vak apart is en niet te vergelijken is met het schrijven van een roman.  De sport om een lezer in een kort verhaal de stuipen op het lijf te jagen is voor de schrijver een uitdaging waarvan ik kan zeggen dat dat aardig goed gelukt is. Bovengenoemd verhaal is slechts vijf pagina’s lang en ook hier lukt het de schrijver om een goed verhaal neer te zetten. Met een goede opbouw en grotesk einde. Wat wil je als lezer nog meer.

In een ander voorwoord laat de schrijver weten te doen aan ‘urban exploring’ . Zijn foto’s deelt hij op instagram. Een hobby die ik ook wel zou willen beoefenen.  De verlaten gebouwen die hij bezoekt en op foto’s vast legt zijn een prima decor voor een ander verhaal uit deze bundel. ‘Dit verhaal Tussen stof en schimmel’ speelt zich af in een verlaten psychiatrisch ziekenhuis en door de filmische beschrijvingen waan je je als lezer ook in het gebouw.  Dit verhaal is zeker een van mijn favorieten uit deze bundel. Het speelt zich niet alleen af tegen een apart decor maar de de wanhoop van de personages grijpen je gewoon naar de keel.   Dat siert meerdere verhalen. Het is niet alleen een kwestie van de lezer te shockeren of te laten griezelen er zitten diepere thema’s in zoals het loslaten van iemand of het intense verlangen naar iets of iemand. De personages hebben volop emoties die van het papier af lijken te springen en dat maakt de verhalen denk ik extra luguber.

Hoewel een verhalenbundel zich uitstekend leent om af en toe op te pakken en een willekeurig verhaal te lezen wist ik van te voren al dat dit niet zou werken bij een bundel van Tom Thys. Net als zijn voorgaande twee titels heb ik het boek nog net niet verslonden en was het veel te snel uit.

Voor liefhebbers van horror, en dan heb ik het niet over de Stephen King verhaaltjes voor het slapen gaan, maar het meer gruwelijke werk (waar je een af en toe een stevige maag voor moet hebben) kan ik deze bundel van harte aanbevelen.

De informatie over de auteur en de korte inleiding over het boek komen, net als de afbeelding van de cover, van de site van de uitgeverij.

 

 

 

 

” Missy Impossible ” René Verstegen

 

9789402242560/2018

René Verstegen, Uitgeverij Boekscout

René  Verstegen kreeg in 2014 een blindegeleidehond toegewezen omdat hij het syndroom van Usher heeft.  ( Dit syndroom is een erfelijke aandoening die doofblindheid veroorzaakt).  Hij besloot een Facebookpagina te openen om mensen een beeld te geven hoe het is om met een geleidehond rond te lopen. Als snel ging het informatieve naar de achtergrond en de avonturen van Missy, de geleidehond, gingen hun eigen leven leiden.  Momenteel heeft de pagina ruim 2500 volgers en ontstond het idee om de avonturen van de eerste twee jaar uit te brengen in een boek van ruim 280 bladzijdes.

In de inleiding neemt Missy zelf het woord. De goldendoodleteef is bij schrijven vier jaar oud en verteld de lezer hoe ze na de opleiding tot geleidehond na anderhalf jaar bij haar huidige baasje is terecht gekomen en over hoe haar avonturen op Facebook terecht kwamen. Dagelijks worden er berichten geplaatst.  De ene keer een kort stukje van nog geen zes regels de andere keer een langer verhaal van bijna een pagina.

De bundel beslaat deze berichten, in chronologische volgorde van de periode van 2014 tot en met 2016.  Hier en daar een kleine foto ter illustratie maar vooral korte berichten voorzien van datum boven de tekst.

De kracht van Facebook is dat mensen kort getriggerd worden door een kort en bondig stukje, liefst vrolijk, grappig of ontroerend waarbij ze snel geneigd zijn om op “like” te drukken. Als zo’n tekstje ook nog een foto of plaatje heeft geeft dat een extra aantrekkingskracht.  Soms worden langere stukjes niet eens gelezen maar meteen al geliked maar dit terzijde. Door de snelheid waarmee mensen over Facebook gaan en waardoor de concentratieboog laag is moeten de stukjes kort en bondig zijn om de aandacht niet te verliezen.  Dieren en emoties doen het altijd goed en ik denk dat daarom Missy op Facebook populair is geworden.  Ik kon Missy niet van Facebook en deze bundel was mijn eerste kennismaking met haar.

Stukjes schrijven op sociale media is heel wat anders dan een boek schrijven.  De kracht van de stukjes op Facebook komen voor mij ook niet terug in het boek. De stukjes zijn te kort om  mij te blijven boeien en af en toe vind ik ze wat aan de flauwe kant.

Ik heb na het lezen de Facebookpagina dan ook bezocht en mede door de vele foto’s heeft het een grotere aantrekkingskracht dan het boek. Ik vraag mij ook af of de Facebook fans meerwaarde zullen beleven aan het boek. Boekenlezers zijn anders dan Facebooklezers en de Facebook fans hebben alle verhaaltjes al een keer gelezen.

Het idee van het verhaal is goed, mensen kennis laten maken met de avonturen van een geleidehond maar als je dit in boekvorm wilt plaatsen zou het denk meer pakken als je dit in een compleet verhaal giet zodat je de lezer meer kan boeien met je verhaal.

De afbeelding van de cover is mij door de schrijver toegezonden bij het recensie exemplaar.