“Witte gaten” Guido Bottinga

9789047707240/2015

Guido Bottinga, uitgeverij Lemniscaat.

Guido Bottinga (1963) debuteerde in 2006 bij Lemniscaat met zijn kinderboek Een zusje uit een vliegtuig, dat werd genomineerd voor de Hotze de Roosprijs voor het beste kinderboekendebuut. Later verscheen Winterkampioenen en zijn Young-adult roman De verwanten. Witte gaten is zijn eerste roman voor volwassenen.

Achterflap: Niels is een stille, hoogbegaafde jongen, meneer Bergmans is een oude astronoom die een kluizenaarsbestaan leidt. Als deze twee einzelgängers elkaar ontmoeten, ontstaat een vriendschap waarin beiden elkaar inspireren tot bijzondere inzichten over de kosmos en het leven. Tot meneer Bergmans iets prachtigs doet, iets onvergetelijks, iets waaruit blijkt dat hij van Niels houdt alsof het zijn eigen zoon is, maar ook iets wat hun levens zal veranderen.

De omslag vond ik meteen bijzonder en sprak mij erg aan. Ik kan niet uitleggen waarom, maar soms zie je een cover en dan moet je het boek gewoon oppakken. Bij het lezen van de achterflap vroeg ik me wel af of het boek mij zou kunnen boeien omdat ik niets met astronomie of natuurkunde heb. Dit boek is echter weer het bewijs dat je soms gewoon moet gaan lezen en je moet laten verrassen.

De schrijver laat je kennis maken met de contactgestoorde, hoogbegaafde Niels die op een aparte manier kennis maakt met meneer Bergmans. Deze heer blijkt niet degene te zijn die Niels dacht en meneer Bergmans heeft al snel door hoe slim Niels is. Hij gaat hem les geven en Niels kijkt uit naar de bezoeken waarbij hij ook de zoon en dochter van meneer Bergmans leert kennen.

Als Niels wat ouder is, vertelt meneer Bergmans over witte gaten, een theorie waar hij al zo’n vijf jaar mee bezig is. Een wit gat stuurt materie het heelal in stuurt ipv bij een zwart gat wat materie opzuigt. Beide puur theoretisch en (nog) niet bewezen. Een wit gat creëert materie. Of zoals de hoofdpersoon in het boek vertelt dat witte gaten niet alleen natuurkundig maar ook filosofisch interessant zijn omdat witte gaten de bron zijn van het leven. Niels kan genieten van hun gesprekken maar twijfelt toch ook behoorlijk aan zijn studiekeuze en probeert zijn weg in het leven te vinden.

Het verhaal wordt verteld in korte hoofdstukken en vanuit het perspectief van Niels. Het eindigt met de woorden dat Niels over zijn leven met meneer Bergmans, hun ontmoeting en alles wat daaruit voortkwam een boek wil gaan schrijven, dit boek en dat hij daarna een boek wil schrijven met een combinatie van wiskunde, natuurkunde, poëzie, religie maar eigenlijk is dit boek dat ook al.

Op een mooie maar eenvoudige wijze heeft de schrijver deze zaken met elkaar verweven. Het verhaal leest heerlijk weg, mede door de korte zinsopbouw. De natuurkundige en wiskundige begrippen zijn op een simpele manier in het verhaal gestopt en uitgelegd. Ze voeren geen boventoon en horen gewoon in het verhaal. Mijn idee van een wetenschappelijke roman, voor ik begon te lezen, heb ik al snel naast mij neergelegd, want het draait om de mensen, hun relaties en met name de verbondenheid en vriendschap tussen de hoofdpersonen.

Door de manier van vertellen en de wijze waarop Niels met volwassen worden om moet leren gaan, heeft het toch wel wat kenmerken van een Young adult roman en zal ook zeker bij het jongere leespubliek in de smaak vallen.

 

Met dank aan uitgeverij Lemniscaat voor het recensie exemplaar. De afbeelding van de cover komt van de site van de uitgeverij. Deze recensie is ook gepubliceerd op Boekenbijlage

 

“Recht” Rik Raven

9789492306005/2015

Rik Raven uitgeverij Nimisa Publishing House

Rik Raven, pseudoniem van Rik van Woerkum, schreef met “recht” haar derde roman. Een fantasy-thriller die verder gaat waar “bron” ophield.

Inhoud/achterflap:  Het leven van Ilse Kastein en Lennard Henley werd al op jonge leeftijd door een en dezelfde persoon verwoest. De verdrongen herinneringen bepalen nog steeds hun dagelijks leven. Wie is de mysterieuze Endrezar die hen beiden wraak – of op zijn minst afsluiting – belooft? En tegen welke prijs? In de wereld die Rolf Dorint schreef, zoeken Ilse en Lennard naar Geluk en de Bloem die zij bij zich draagt. Maar Rolf heeft zijn wereld verlaten, zijn inspiratie is opnieuw opgedroogd. Zijn wereld denkt daar anders over en trekt hem terug in zijn eigen creatie. Rolf is terug.

Het centrale thema is wraak. Ilse en Lennard worden geconfronteerd met de kwelgeest uit hun jeugd in een wereld ontsproten uit het brein van een schrijver die er geen vat op lijkt te hebben. Ze kunnen wraak nemen, willen ze dat en gaan ze dat doen en wat zal het opleveren.

Met plezier had ik de vorige twee boeken van Rik Raven ontdekt en gelezen en toen ik zag dat er een volgend boek van haar uit was heb ik haar gelijk een mail gestuurd omdat ik die toch wel heel graag wilde lezen. Ik kreeg zelfs de primeur van het eerste gesigneerde exemplaar wat een beetje boekennerd toch wel erg leuk vind. Al snel dook ik in het boek. Het eerste hoofdstuk was even doorbijten maar daarna zat ik weer midden in een wonderlijke wereld met bijzondere karakters.

Al hoewel er gezegd word dat je “recht” onafhankelijk kan lezen van “bron” zal ik dit niet aanraden. Er zijn verwijzingen naar het vorige deel die niet verder uitgelegd worden, of summier en dan is enige kennis uit “bron” wel prettig . Ik had “bron” nog niet zo gek lang voor dit boek gelezen en kon er dus vrij snel inkomen omdat alles nog redelijk vers in het geheugen lag. Als je “bron” niet gelezen zou hebben denk ik dat je moeite zult hebben om in het verhaal te komen en sommige details gewoon weg mist.

Bovendien is het zeker geen straf om haar vorige boek(-en) te lezen omdat ze een zeer prettige schrijfstijl heeft en het mooie van haar vorige verhalen is dat hoewel het fantasy is is er  een flinke lijn naar de gewone wereld waardoor het sprekender wordt en lekker weg leest. Bij dit boek is er ook wel een lijntje naar de gewone wereld maar een stuk minder. Neemt niet weg dat de sfeer en de spannigsopbouw goed is afgewogen en je je al snel als mede-reiziger in het verhaal laat verdwijnen.

De hoofdstukken zijn van een titel voorzien en daar is weer een onderverdeling van een veertigtal genummerde stukken die ook nog een titel hebben.Wat misschien een beetje overdadig is. Het lettertype vond ik net even te klein wat ik vermoeiend lezen zou kunnen vinden maar door het verhaal nam ik dat maar voor lief.

Kleine kanttekening vond ik ook  dat er wordt verwezen naar de film ‘once upon a time in the west’ met name naar de mondharmonica-muziek zo typerend voor deze film. Zelf vind ik dat een mooie film en mooie muziek en je weet meteen welke sfeer er wordt opgeroepen maar nu had ik toch  elke keer een beeld voor mij van een ouderwetse western. Ook denk ik dat je een breder publiek zal mislopen als je bepaalde films of muziek in je verhaal een rol laat spelen.  De jongere lezers die deze film niet kennen of lezers die er niets mee hebben konden zich eerder gaan ergeren en af laten leiden door dit sfeerbeeld.

Rest mij alleen nog maar een compliment naar de schrijfster daar ze mij een wereld heeft weten voor te spiegelen waar je zonder twijfel zo kan geloven dat hij bestaat.

De afbeelding van de cover komt van de site van de schrijfster

#Boektober van start !

#Boektober is van start!

Allereerst heb ik maar een stapel gemaakt van nog te lezen recensie exemplaren en las ik “de raketwedstrijd” en ” onverwerkt verleden” uit. De eerste had ik herlezen maar nog maar voor 1/3 ivm recensie en de tweede was ik ook al aan begonnen.
Het boek van “dummie de mumie ” had ik ook nog even snel voor een tweede keer gelezen dus die tel ik ook maar niet mee…

Op Hebban kan je mijn boekenplank zien met titels die ik deze maand zal lezen. De drie bovengenoemde titels staan er ook op maar zal ik niet mee tellen.

Ik ben begonnen met de kinderboeken “slimpie dimpie” en “de gruwelijke generaal”, beide met plezier gelezen ! Vervolgens gestart in “A27″een roman van Popa voor de Hebban leesclub. Als tussendoortje net het boek van Mel Wallis de Vries gelezen : Fout.Dit is een dunnertje van 78 pagina’s maar leuk om de dag mee te starten…

Mijn streven is een gat te slaan in mijn boekenberg met minimaal 25 titels. Er zullen wat kinderboeken bij staan vanwege de komende kinderboekenweek.

Via Hebban en mijn blog hou ik jullie op de hoogte van mijn gelezen boeken.
Doen jullie mee aan #Boektober? Wat lees je nu?

Blogtournee: “Onderweg met roadie ” Thomas Acda

9789048827930/2015

Uitgeverij Lebowski

Thomas Acda (1967) is zanger en acteur. Samen met Paul de Munnik verkocht hij 2 miljoen platen. Hij speelde in talloze tv-series en films, waaronder All Stars en Alles is liefde, waarvoor hij een Rembrandt kreeg. Vanaf september 2015 is hij te zien in de nieuwe SBS-serie Bureau Raampoort.

Als fan van Thomas Acda was ik blij verrast toen ik onderweg (helaas zonder roadie) was en via de autoradio hoorde dat hij een roman had geschreven. Mijn nieuwsgierigheid gewekt speurde ik bij thuiskomst het internet af voor meer informatie en vond de oproep van de uitgeverij voor bloggers om mee te doen met een blogtour omtrent dit boek. Ik heb gelijk een mail gestuurd om mij hiervoor aan te melden en ging bij de deurmat wachten tot het boek door de brievenbus viel. Met de envelop in mijn hand verhuisde ik naar de bank en vroeg me af of dit weer een boek is van de zoveelste bekende persoon die zo nodig moest gaan schrijven maar dacht dat als Thomas Acda een roman net zo zou schrijven als dat hij zou zingen of acteren dat het wel goed moest komen. Maar de verwachting was wel hoog…

Waar het verhaal over gaat ? : Een voormalig muzikant brengt een hond (roadie) van New York naar Los Angeles. Op de vlucht voor alles en iedereen hoopt hij zichzelf weer te vinden. Hij was de helft van het beroemdste popduo dat Nederland ooit gekend heeft. Maar na de breuk met zijn collega Bob loopt hij met zijn ziel onder  de arm, en verliest hij zich in drank en drugs. Als een vriendin hem vraagt haar hond naar Los Angels te brengen, is dit de kans op een uitweg. De roadtrip door Amerika wordt een avontuur waarin hij terugblikt op mislukte relaties, het succes en het einde van de samenwerking met Bob, zijn gevecht tegen de kilo’s en het gevecht tegen zichzelf.

Dat belooft dus wat! Vanaf de eerste bladzijde wordt je gepakt door de gezellige schrijfstijl van Acda. Het is net of je samen in de kroeg zit en hij zijn verhaal verteld.

Ook al is het fictie ik zag het verhaal als een speelfilm voor mij met Acda in de hoofdrol, held tegen wil en dank. Het verhaal  zou zeker niet misstaan als een speelfilm maar dan wel met alle bekende figuren die er in voor komen die zichzelf moeten spelen. Uiteraard wil ik niet te veel weggeven over de inhoud dus ga ik niet vertellen wie hij tegen (denkt) te komen op zijn trip.

Er zijn uiteraard wel een paar overeenkomsten (zanger, duo, acteur) maar het is niet te hopen dat hij in het echt ook deze absurde gebeurtenissen heeft moeten doorstaan. Dus de vergelijking houd in dat opzicht snel op en ben je er wel degelijk van bewust dat het verzonnen is. De absurditeit maakt het wel dat je zou hopen dat het echt gebeurd kon zijn, zou het leven stuk minder voorspelbaar maken en maakt het verhaal zeer humoristisch. Met een grote glimlach heb ik het boek in één zucht uitgelezen.

Doordrenkt met humor, beetje spanning, is het geen moment saai en reis en leef je mee met de hoofdfiguur en vind je het eigenlijk spijtig dat hij op zijn plaats van bestemming aankomt.

In samenwerking met uitgeverij Lebowski mag ik een exemplaar van “onderweg met roadie “ door middel van een win-actie weggeven.

Wil jij kans maken op een exemplaar? Laat in een reactie hieronder weten met wie jij een roadtrip zou willen maken ! En volg mij op Facebook, Twitter of Instagram.

Aan het einde van de blogtournee laat ik weten wie de winnaar is van dit geweldige boek !

Meer info op de site van de uitgeverij en de Facebook pagina over het boek:

Thomas Acda – Onderweg met Roadie

http://www.lebowskipublishers.nl/boek/Onderweg-met-Roadie-T8943.html

De foto van de cover komt van de site van de uitgeverij

Augustus update, September planning…

 Augustus was een rustig maandje op boeken en bloggebied voor mij… Vakantie, maar ook een drukke periode van weer naar werk en school,afzwaaien met brok in de keel op de ene afdeling en morgen beginnen op een nieuwe afdeling. Oh ja en dan heb ik nog een nek die twee weken zo vast zat dat een boek vast pakken bijna niet lukte en er voor zorgde  dat ik niet veel achter de pc kon kruipen om te bloggen. En voor je het weet is het morgen alweer september…

Ik las in augustus toch nog zo’n 25 titels. Niet alle titels staan op de foto hier boven omdat sommige exemplaren al terug zijn naar de bibliotheek. Eerst mijn cijferlijstje dan maar : #ikleesnederlands 56/40, #boekperweek 135/53 dus dat gaat #drieboekenperweek worden maar dit terzijde.  Voor #zomerlezen las ik 20 titels maar doordat ik niet veel achter pc kon kruipen heb ik van ongeveer de helft een recensie door gegeven aan de site “ik vind lezen leuk”.

Op Boekenbijlage zijn 5 recensies geplaatst van mij, twee van deze titels las ik al in juli. “We zijn onszelf niet” een schitterende roman heeft grote indruk op mij gemaakt,  “Het (buiten)gewone leven van Frank Derrick, 81 jaar” las ik met een glimlach op de mond en met het debuut van Sophia Drenth “Bloedwetten” verdween ik in een merkwaardige en spannende wereld van bloedzoekende “gemaakten”, een fantasywereld die nog even doorsudderde toen ik het uit had.

Het eerste weekend van augustus was ik bij de boekpresentatie van “Bloedwetten” van Sophia Drenth. Ook bezocht ik daar de schrijversmarkt en maakte een praatje met Bianca Mastenbroek, Rik Raven, Mark van Dijk en Patty van Delft. Mijzelf voorgenomen om daarna het “boekenaankoopverbod”op te leggen waarvan ik nu volledig kan zeggen dat dat is mislukt… Ik ga jullie ook niet meer lastig vallen met dat voornemen want ik heb geen ruggengraat ( zeer lastig met een zere nek ik weet het) en ik ben gewoon boekverslaafd dus leg ik mij geen dingen meer op die ik niet meer waar kan maken.

Op mijn eigen blog verschenen deze maand 12 recensies. Waarbij ik de hype van “het meisje in de trein”niet echt snapte, de verhalenbundel van Tatiana de Rosnay wel leuk voor tussendoor vond maar meer van had verwacht, “Vuurproef “van Bianca Mastenbroek een zeer goede kennismaking met deze schrijfster vond en ik nu echt helemaal fan ben van David Walliams ! Wat een heerlijke kinderboeken schrijft die man ! In het najaar komt er een nieuwe titel van hem uit die ik zeker zal gaan lezen!

Wat gaat september brengen……     heel veel mooie, nieuwe boeken! Ik heb zoals je ziet nog een stapeltje recensie boeken liggen. Ik mocht deze maand  de boeken van Thomas Acda en Carry Slee alvast vooruit lezen. Begin september komen hier blogtours en een blogbom van inclusief win-actie dus hou mijn blog in de gaten !

Verder had ik het geluk dat ik van Michael Reefs  het vierde deel van de biebbende vooruit lezen. Zodra het boek verschijnt volgt mijn recensie. Ook mocht ik van zijn andere boek “het woestijnhotel ” al een stuk lezen. Ook een heerlijk avontuur wat denk ik ook bij de wat oudere kinderen zal aanslaan.

Maar voordat ik echt aan het lezen kan slaan heb ik nog een klein projectje.. Ik heb dit jaar voor mijn verjaardag geen boeken gehad (ja dat kan echt) maar een boekenkast, deze komt als het goed is aanstaande woensdag ( het bouwpakket dus) binnen dus voor die tijd moet ik een hele kamer leeg zien te halen (ik denk meer dan 500 boeken ik zal ze bij het inrichten eens tellen) om ruimte te maken voor deze boekenkast die een wand zal beslaan… Ik zal een fotoverslagje op mijn blog zetten…Gezien de middag al weer voorbij trekt en morgen een lange werkdag is ga ik daar maar snel mee aan de slag: computer uit en met boeken slepen…

“Lief” Jackie van Laren

9789022574058/2015

Jackie van Laren (1968) heeft twee grote passies in haar leven: muziek en verhalen schrijven. Het is dus niet zo gek dat deze gecombineerd worden in de Q-serie, haar debuut als schrijfster.

Het eerste deel “zin “, waarvan ik al eerder een recensie heb geplaatst, liet ons kennis maken met Nina en de wereldberoemde dj Wessel Quist, Q. Aan het einde van dat verhaal wordt Nina zonder verdere uitleg weggestuurd na een intense en heftige maand. Nina zit thuis met een gebroken hart. Q heeft inmiddels een nieuw liefje, een fotomodel , terwijl Nina thuis zwelgt in zelfmedelijden. Oud-collega Leo heeft een oogje op Nina en nodigt haar uit om mee te gaan naar Ibiza. Q zal daar een dance-award in ontvangst nemen en iedereen van het bedrijf zal daarbij zijn om dit mee te vieren.

Het verhaal is verdeeld in een aantal delen. De eerste week bij Nina thuis, waarbij elk  hoofdstuk begint met een quote van een Dalai Lama scheurkalender die af en toe een beetje uitgekauwd lijkt te worden. Maar omdat dit op een zeer dramatische wijze wordt gedaan wordt het eigenlijk weer komisch en neem je het voor lief. Nina heeft ze voorgenomen om de blaadjes af te scheuren, te tellen en te bewaren tot het bij het voor haar gekozen keerpunt komt en ze niet meer mag treuren om Q. Het tweede deel, ook week twee, is Ibiza genoemd waarbij Nina Q weer ontmoet met alle gevolgen van dien. Vervolgens een deel Amsterdam. De hoofdstukken zijn verder voorzien van de dag van de week waarop het verhaal zich plaatsvind en het geheel vind chronologisch plaats.

Net als bij het eerste verhaal over Nina en Q zit je gelijk midden in het leventje van Nina. Nina zwelgt dus in het zielig zijn na haar relatie met Q en onderneemt dus ook niet veel, zeg maar weinig. Naar mijn idee doet ze wel heel erg haar best om zielig gevonden te worden, een beetje over de top, kan me niet voorstellen dat iemand dat in het echte leven zich dat ook zo kan laten gaan maar daar ben ik misschien te nuchter voor. Maar voor het soort boek past het wel bij het verhaal en het karakter van Nina. Als ze vervolgens besluit mee te gaan naar Ibiza en weer ruikt aan haar leventje met Q en zijn vrienden en werknemers komt het verhaal ook weer lekker op gang.

Net als het eerste deel leest het lekker snel maar wel met het grote verschil dat het niet alleen maar sex en lang leve de lol is. De karakters worden iets beter neer gezet. Ze zijn meer menselijk en blijken ook nog een leven te hebben naast de snelle scene waar in ze mooi weer spelen. Zo heeft Caroline ook heel wat meer zorgen dan Nina dacht en gaat ze een relatie aan met een collega en blijkt de relatie van Q met zijn fotomodel ook anders in elkaar te zitten. Doordat de karakters nu wat meer diepgang krijgen en meer dan oppervlakkige relaties met elkaar onderhouden vind ik dit deel een stuk beter dan het eerste. Naast alle liefdesperikelen wordt er gelukkig ook nog gewerkt en dat gaat ook niet allemaal over rozen wat voor de lezer wel zo prettig is… de crisis op de werkvloer heeft een grote rol in dit deel net als het zoeken naar oplossingen.

Als het verhaal is afgesloten werpen we nog een kleine blik in het derde deel `ziel`, deze verschijnt in oktober. Beetje gemeen want met zo´n cliffhanger willen we ook zeker weten hoe het nu echt af gaat lopen met Nina… Vooral omdat deel twee mij al zeer aangenaam heeft verrast en ik dit een stuk beter vind dan het eerste boek.

“Vuurproef” Bianca Mastenbroek

9789080824492/2008

Uitgeverij Books of Fantasy

Vuurproef is een historische roman over de heksenvervolging in de 16e eeuw.Het verteld het verhaal van Anna van Asten, die in het Noord-Brabantse dorpje Heezop verdacht wordt van hekserij. Samen met haar man, Henck, probeert ze te vechten tegen dit onrecht. Hoe ze van een gewaardeerd dorpslid door de gemeenschap wordt uitgestoten en veroordeeld. Frederik Vailliant, heer van Heezop, ziet het als Goddelijke plicht het dorp te zuiveren van heksen.

De mooie illustratie op de kaft, door Marijn Cloosterman, sprak mij al direct aan.Een mooi detail van het pentagram in de iris van het oog, de kleurstelling en het lettertype. Ook het onderwerp is iets waar ik veelvuldig over lees dus ik was zeer benieuwd naar dit verhaal. Verder is er boven elke hoofdstuk een zwart/wit illustratie te zien uit een boek over toverij uit 1926 en een quote uit oude geschriften.
Wat er gebeurd met Anna  is zeer heftig en wordt zeer gedetailleerd verteld. De schrijfster maakt het niet mooier dan het is, het leven was toen geen sprookje en zeker niet als je als heks gezien werd. Hierdoor geeft het een heel goed beeld van het leven in die periode en de werkwijze van de  inquisitie. Ontroerend is ook de liefde tussen Anna en Henck en dochter Jutta. Henck probeert van alles om zijn Anna te redden van de vuurstapel. Ik zal niet teveel vertellen verder over de inhoud en loop van het verhaal. Dat zou teveel weggeven en dat zou zonde zijn.

Vuurproef was het eerste boek van Bianca Mastenbroek wat ik heb gelezen, maar onder de indruk van haar vertelwijze zal het zeker niet de laatste zijn.

De foto van de cover komt van de site van de schrijfster

“Bron” Rik Raven

9789460860232 / 2011

uitgeverij  Books of Fantasy

Op de achterzijde van het boek las ik het volgende: Rik Raven houdt van vehralen die zich afspelen in onze wereld, waar ineens niets meer is zoals het eigenlijk zou moeten zijn. Dit plus haar persoonlijke boodschap in het boek” laat mij je meenemen naar mijn bron der verhalen” trokken mij al snel over de streep snel in dit boek te beginnen.

Achterflap:Rolf Dorinth leek het te hebben gemaakt. Hij is getrouwd met de vrouw van zijn dromen én heeft de baan van zijn leven : schrijver. Zo’n perfect bestaan kan alleen maar ellende bregen.. Wat doe je als de inspiratie opraakt? Wanneer zijn “bron van verhalen” opdroogt en de fantasie het lat afweten brokkelt zijn mooie leventje af. Of toch niet? Want was daar niet een vonk voor een nieuw idee?  Een mystiek verhaal, zo mooi dat het zichzelf lijkt te schrijven?  Terwijl het leven om hem heen ineenstort, bouwt de auteur, samen met buurjongen Luuk aan een nieuw verhaal dat steeds diepere sporen in het echte leven nalaat. Maar wat een zegen leek, blijkt een vloek. Er is iets gruwelijk mis..

Het boek leest in een rap tempo en zeer prettig. Doordat het verhaal zich in eerste instantie  afspeelt in de tegenwoordige tijd en in het dagelijkse leven zit je snel in het verhaal. Je maakt kennis met de schrijver Dorinth die eigenlijk alleen nog maar oog heeft voor drank en zijn vrouwelijke fans. Je hebt alle begrip voor zijn vrouw die haar koffers wil gaan pakken. Dorinth heeft te kampen met een writers-block wat zich op een gegeven moment lijkt op te lossen. Om niet al te veel weg te geven van het verhaal zal ik niet al te veel over de inhoud vertellen. Dorinth begint aan een nieuw verhaal en het verhaal van het hier en nu worden afgewisseld met passages uit zijn nieuwe verhaal. Al snel blijkt dat hij het niet alleen af kan omdat hij zoals altijd in de huid van zijn personages wil kruipen maar nu lijkt het tegenovergestelde te gebeuren. Hij weet niet of het de drank is die zijn verhaal zo levensecht maakt of wat anders en besluit hulp te vragen aan zijn buurjongen Luuk.  Luuk gaat hem helpen zijn verhaal op papier te krijgen zodat hij weer een boek uit kan gaan geven en zijn vrouw weer voor zich te winnen.

Rik Raven weet de afwisseling tussen de twee werelden ( het fictieve van het verhaal en het verhaal van Dorinth) goed af te wisselen maar ook buitengewoon goed met elkaar te verweven. Zo worden de twee ogenschijnlijke losse verhalen één geheel wat zeer prettig wegleest. Het taalgebruik is duidelijk en bondig. Er is geen overdreven gebruik van moeilijke en aparte namen maar het gaat over “gewone”mensen waardoor het misschien juist wel wat heftiger kan zijn omdat het bij je om de hoek kan gebeuren.

Het is een origineel en heel anders soort fantasy-verhaal dan dat ik tot op heden gelezen heb maar ik ben blij dat ik deze schrijfster ontdekt heb.

Een leuke knipoog vond ik dat het karakter Jack uit haar andere boek “Zucht” ook een kleine rol speelt in dit verhaal.

De afbeelding van de cover komt van de site van de schrijfster.

Ik kwam via de crowdfunding veiling voor “Bloedwetten” in het bezit van dit boek.

“Hemelen ” Marion Pauw

9789041424860/2014

Uitgeverij Ambo/Anthos

Marion Pauw (1973) is thrillerauteur, freelancepublicist en copywriter. In 2005 debutterde ze met “Villa Serena”. Haar definitieve doorbraak naar het grote publiek was in 2008 met “Daglicht”, waarmee ze de Gouden Strop won. Naast thrillers schreef ze de roman “de Wilden” een boek wat ik met veel plezier gelezen heb.

Inhoud:Ron Casper heeft in zijn leven een spoor van ongelukkige mensen achtergelaten, en geniet op zesenzeventigjarige leeftijd nog volop van zijn hedonistische levensstijl. zijn drie kinderen, uit twee huwelijken, die inmiddels volwassen zijn,  kampen nog iedere dag met de gevolgen van hun traumatische jeugd. Ze zijn niet in staat om een gezonde relatie op te bouwen, niet met elkaar en niet met hun partners. Als Ron Capser dan ook nog het familiekapitaal in rap tempo begint te spenderen in luxe bordelen, kan er maar één conclusie worden getrokken: het wordt tijd dat pa gaat hemelen.

De cover van het boek, een mooie blauwe kleur met daarop een sappige appel deed mij denken aan het verhaal van Sneeuwwitje. Hier is het alleen niet de boze stiefmoeder maar juist de kinderen die pa naar het leven staan. Geen van de kinderen zit lekker in zijn vel en allemaal hebben ze een reden om pa uit de weg te ruimen. Het verhaal begint dan ook met een geforceerde samenscholing aan de keukentafel die afgesloten wordt met de mededeling dat pa ” moet gaan hemelen”. Het verhaal beslaat een dikke week in het leven van de hoofdrolspelers. Van maandag tot maandag ( wat ook aangegeven wordt voorafgaande van een nieuw gedeelte) volgen we de gebeurtenissen. Tussendoor in een ander lettertype lees je een stukje over de gedachtengang van de moordenaar en wat hij/zij doet. Want dat blijft geheel onduidelijk in het boek. Ieder heeft zijn reden maar wie voert het uit? Tot aan het einde blijft die onzekerheid en dat vond ik een lekker gegeven. Je blijft zo namelijk mee puzzelen en zo streep je de ene na de andere weg en werd ik op het verkeerde voet gezet om vervolgens verrast te worden door de daadwerkelijke dader. Want dat pa het niet na kan vertellen dat weet je al vrij snel…

De stijl van Marion Pauw is prettig. Je leest lekker vlot door het verhaal en door verschillende wendingen, goede introductie van nieuwe personages en het verhaal dichtbij de werkelijkheid te houden blijft het je boeien. Ook de indeling en het korte tijdsbestek waarin het verhaal zich afspeelt vind ik goed gevonden. Hierdoor blijft het tempo in het verhaal zitten en leest het lekker weg.

Voor mij persoonlijk vind ik dit één van haar betere verhalen. Al gaat mijn voorkeur uit naar “de Wilden” maar dat is een heel ander genre.

De afbeelding van de cover komt van de site van Ambo/Anthos

“Hybrid, de nieuwe wereld” Greet Ilegems

9789082390407 /2015

Greet Ilegems (1985)schreef met Hybrid haar debuutroman waarvan ze hoopt dat dit het eerste van een reeks mag worden. Ze is burgelijk ingenieur, heeft een fascinatie voor wetenschap en een rijke fantasie.Zes jaar geleden ontstond een verhaal wat de basis was voor dit boek.

Achterflap/inhoud: Amina is een slim maar schuw meisje dat opgroeit tussen de wezen van een buitenwijk in het arme noorden. Haar moeder ligt sinds Amina’s geboorte in een bizarre coma. Dankzij een overheidswedstrijd wint ze op haar dertiende een beurs aan het presidentieel college waar ze als buitenbeentje tussen de kinderen van de elite belandt. Maar er is nog iets wat Amina anders maakt en aan het einde van haar tijd aan het college lopen de spanningen op. Nog een laatste maal gaat ze samen met haar klasgenoten op schoolreis. Een moment waarop alles verandert.

De tekst op de achterzijde maakt nieuwsgierig en nodigt uit tot lezen. Al snel blijkt de tekst op de achterzijde de lading niet te dekken want er gebeurt heel veel in het verhaal.  Het perspectief wisselt nog wel eens in het verhaal en daardoor leer je de figuren in het verhaal beter kennen. Naast de nodige fantasy en de wonderlijke wereld waar Amina leeft zijn er ook de “gewone” problemen waar de jongeren tegen aan lopen. Problemen van alle tijd in welke wereld dan ook : pesten, eenzaamheid, verschil tussen arm en rijk . Hierdoor wordt het verhaal wat dichterbij de lezer gebracht en kunnen ze zich beter inleven in Amina. Ik vind het een goede keuze van de schrijfster om dit in het verhaal te stoppen waardoor je Amina in je hart wilt sluiten en wilt beschermen tegen de dingen waar ze tegen aan loopt.

Naast het verhaal van Amina loopt het verhaal van een groep jongeren die op vakantie zijn en de jungle in gaan. Het is op zich ook goed verteld maar lange tijd was mij onduidelijk wat het te maken had met Amina en het verhaal in het geheel. Op een gegeven moment irriteerde het me ook een beetje, maar toen er duidelijkheid kwam vielen de puzzelstukjes in elkaar.Dit had ik ook bij sommige personages in de rest van het verhaal. Die kwamen soms binnen vallen zodat je ze even moest weten te plaatsen. Maar door de snelle en vlotte vertelling kan je daar wel redelijk over heen lezen. Ook had ik gezien de titel, wat meer over die kant van het verhaal willen weten.

Het verhaal is mooi beschreven, oog voor details. Er zijn vreemde objecten, het is immers fantasy, maar door de duidelijke omschrijvingen zijn ze snel niet langer vreemd en zie je ze voor je. Er is geen moeilijk woordgebruik  en Ilegems weet zich goed in te leven in de gedachtengang en belevingswereld van de jongere lezer.
Wat ik zeker ook  prettig vond is dat , ook al is dit het eerste deel van een reeks, het verhaal een goed afgerond einde heeft. Uiteraard zijn er vragen die verder zouden kunnen gaan in het volgende deel zodat het een geheel kan worden als serie, maar er zijn geen grote vragen blijven liggen waarbij je een ontevreden gevoel hebt als je het boek dicht slaat. Wat ik zelf altijd wel als prettig ervaar bij het lezen van een boek. Dit eerste deel is afgerond en er is wel de nodige nieuwsgierigheid achte gebleven om te willen weten hoe het verder gaat met de personages uit het verhaal.

Een verrassend, prettig lezend en boeiend debuut van Greet Ilegems over een fantasy wereld die realistisch overkomt waardoor je snel in het verhaal zit en kan inleven met de personages. Hierdoor staat het verhaal dichterbij de werkelijkheid waardoor het snel zal aanspreken bij een grotere groep lezers dan alleen fantasy-liefhebbers.  Ik hoop dat de spanning in de volgende delen zal worden vast gehouden en dat er  meer over Anima en haar afkomst  naar boven komt.

Ik dank Greet Ilegems en de uitgeverij voor het toezenden van het recensie exemplaar.

De afbeelding van de cover komt van de site http://www.worldofhybrid.com