“het kasteel met de duizend kamers” Esther van der Ham

9789491886348/2016

Esther van der Ham, illustraties Jeroen Okkerse, uitgeverij Droomvallei

In het avi E4 boekje Het kasteel met de duizend kamers maken we kennis met de muizen Bob en Lot. Zij worden door de ridder met de Gouden Krul in een brief gevraagd om naar zijn kasteel te komen omdat hij hulp nodig heeft. Bob en Lot gaan op reis naar het kasteel waar ze ridders, prinsessen, heksen, draken en andere personages tegenkomen en een wonderlijk avontuur beleven. In elke kamer lijkt er wel weer een heel andere wereld open te gaan. Moe van alle avonturen krijgen ze aan het einde van het boek weer een brief van de ridder met de Gouden Krul en vallen de muisjes in slaap..

9789491886751/2017

Dat de verhalen nog niet verteld waren blijkt uit het tweede deel over het kasteel met de duizend kamers . Het gaat van start met een kleine terugblik op het eerste deel waarin wordt verteld waarom Bob en Lot naar het kasteel zijn gekomen en dat het wel een heel bijzonder kasteel is omdat er in elke kamer wel wat aan de hand is en er de meest vreemde personages leven achter de deuren in het kasteel. Vielen ze in deel een in slaap na het lezen van een brief bij het wakker worden in deel twee ligt er alweer een nieuwe brief te wachten waarbij ze gevraagd worden om de betovering van het kasteel te verbreken tijdens het toernooi. Als dit niet zal gebeuren zal het kasteel in zes miljoen stukken breken. Hoewel ze het heel spannend vinden gaan ze weer op avontuur.

Beiden boekjes zijn ideaal om voor te lezen aan kleuters die wel van sprookjes en avonturen houden. Daarnaast ook goed leesbaar voor jonge lezers die op avi niveau E4 zitten.  De korte hoofdstukjes hebben een toepasselijke titel, met rode letter, hebben korte zinnen en zitten goed in elkaar. Aan het einde van de hoofdstukjes staat een zin/ regel in een blauwe kleur waardoor heel duidelijk het hoofdstukje is afgesloten en nieuwsgierig maakt naar het volgende hoofdstukje. Door de vele personages die zo uit een sprookje zijn gelopen en de leuke afwisseling met de kleurrijke en grappige illustraties van Jeroen Okkerse is het een prettig leesboek voor kinderen. Wat ik ook nog wil benoemen is de interactie tussen Bob en Lot. Ze vinden elkaar heel aardig, doen alles voor elkaar en zijn behulpzaam maar ze vinden het ook leuk om grapjes uit te halen en elkaar een beetje (positief) te pesten en dat is denk voor de jonge lezertjes herkenbaar en  leuk om te lezen. Dat je naast lief ook best een beetje ondeugend mag zijn.

Achter elke kamer een avontuur, wie wil dat nu niet ? Niet elke kamer is nog bezocht, dus wie weet komt er ook nog wel een volgend deeltje over Bob en Lot en het kasteel met de duizend kamers… 

 

De afbeeldingen van de covers komen van de site van de uitgeverij

 

“Hotel Silvermaen” Marieke Frankema

9789492337146/2016

Marieke Frankema, uitgeverij Nimisa.

Inhoud:In het weeshuis waar Nannette woont wordt ze gepest en waar ze haar niet normaal vinden. Nannette vertrekt uit het weeshuis omdat er een oudtante van haar is opgedoken waar ze mag komen wonen. Deze tante Dora woont met Bob en Tina in een wonderlijke hotel en zijn blij dat Nannette er is en vinden haar heel normaal terwijl zij bedenkt of deze drie wel normaal zijn… En hoe erg is het eigenlijk om anders te zijn? Dan verschijnt er de Magische Inspecteur en moet ze in drie dagen bewijzen of ze wel bijzonder genoeg is om bij haar tante te blijven of terug te moeten naar het weeshuis.

Het boek is voor kinderen vanaf tien jaar en heeft een heel mooie illustratie op de cover. Deze illustratie en op de cd (jawel er is een gelijknamige cd bij het boek) zijn van Rob van der Lei. De overige illustraties zijn aan de hand van Siep Glastra van Loon. Op zich ook mooie illustraties maar in een andere stijl en dat vind ik wel jammer. Het had naar mijn idee een mooier geheel geworden als de stijl van de illustraties dezelfde zouden zijn als de cover. Ander leuk detail van de cover is het ‘glow in the dark’effect , wat kinderen zeker zal aanspreken.

Het verhaal wordt afgewisseld met liedteksten die terug te vinden zijn op de cd achter in het boek. Later begreep ik dat het geheel als musical zal worden opgevoerd en dat geeft de verklaring waarom drie vreemdelingen voor een meisje een welkomstliedje gaan zingen. De liedjes passen goed bij het verhaal en de personages en maken het helemaal af.

Het verhaal past goed bij de doelgroep (tien plus) qua taalgebruik en is niet te tuttig. Weerwolven en heksen eten nu eenmaal mensenvlees en dat mag ook best gezegd worden, uiteraard wel op een passende manier en dat is gelukt. De bewoners van het hotel die Nannette in hun hart sluiten hoe wonderlijk ze zelf ook zijn is mooi verwoord. Het maakt niet uit wie je bent of hoe je bent voor iedereen is er wel een plekje en iemand die om je geeft. Het verhaal leest vlot  en er zitten spannende stukken tussen en je wilt niets liever dan er achter te komen of het Nannette lukt de Magische Inspecteur te overtuigen zodat ze kan blijven in een hotel waar ik wel een kamer wil boeken.

Femke (13): Allereerst vond ik het heel  leuk dat de schrijfster een persoonlijke boodschap heeft geschreven voor ze het boekje aan ons gaf om te lezen. De cover vind ik geweldig ! Een mooie achtergrondkleur met daarop een magische tekening van een boom en allerlei kleine details die je aan heksen doen denken. De titel maakte mij ook nieuwsgierig. Het verhaal is leuk voor kinderen , jongens en meisjes voor de bovenbouw van de basisschool al zullen sommige het misschien vervelend vinden dat er liedjes tussen staan. De liedjes op de cd passen er wel bij maar vond ik zelf niet zo leuk, maar ja ik denk dat ik er te oud voor ben en het is niet mijn muzieksmaak. Het had leuk geweest als ik deze musical had kunnen doen toen ik afscheid nam in groep acht want dit verhaal is veel spannender! Ik hou wel van heksen en weerwolven en magie !

 

De afbeelding van de cover komt van de site van de uitgeverij. Met dank voor het recensie exemplaar

“Heksenjacht”the Grimm Collective

 9789492099204/2016

Martijn Adelmund en Iris Compiet, uitgeverij Quasis.

Het heeft even moeten duren voordat ik eindelijk weer eens wat kon lezen van the Grimm Collective. Achter dit collectief zitten schrijver Martijn Adelmund en illustrator Iris Compiet verborgen. Samen verantwoordelijk voor de verhalen over Nikki Zeevensloten die in de Binnenlanden terecht komt, het domein van de heksen. Het eerste deel , Heksenwaan, verscheen in 2014 en ik was gelijk fan. Het tweede deel, Heksenkind,liet niet lang op zich wachten en met het vooruitzicht dat het een tiendelige serie zou gaan worden werd ik helemaal blij.

En toen begon het wachten op een derde deel. Beide Grimmers hadden zo hun eigen drukke agenda dus duurde het even voor ze weer van zich lieten horen. In december van dit jaar (2016) verscheen daar in de serie splinters van uitgeverij Quasis de titel Heksenjacht.

Heksenjacht is dus een kort nieuwe deel in de bekroonde heksenreeks en een direct gevolg op Heksenkind. Uiteraard heb ik het een goed excuus gevonden om beiden boeken eerst te herlezen voordat ik deze novelle ging lezen. Ik zat meteen weer in het verhaal en dat was genieten, zeker ook van de geweldige illustraties van Iris Compiet.  In dit verhaal gaat Nikkie Zeevensloten iets doen waar ze een heel erg hekel aan heeft: ze ontvoert een kind. Ze doet dit om het kind te beschermen tegen de nornir. Samen proberen ze te ontkomen aan de Wilde Jacht. Twee kreten waarvan je je af zult vragen waar ik het over heb mocht je nog onbekend zijn met het werk van the Grimm Collective.

Als je de eerste twee delen hebt gelezen is het genieten om weer even in het wereldje van Nikkie Zeevensloten te verdwijnen. De stijl is als vanouds en het sfeertje zit er gelijk goed in. De tekst en illustraties vullen elkaar goed aan. Mocht je deze voorkennis niet hebben zal je je net als Max voelen, de jongen die wordt ontvoerd en er langzaam achter komt waarom. Hierdoor zit je ook midden in het verhaal en lees je in een vaart het verhaal uit om te weten te komen hoe het zal eindigen. Dus goed zelfstandig te lezen maar bij deze de waarschuwing dat dat niet lukt. Na het lezen wil je namelijk meteen de andere delen lezen !

Hoop dat we niet al te lang moeten wachten op een volgend deel….

 

Heksenjacht is een deel uit de serie Splinters, korte verhalen uitgegeven door uitgeverij Quasis. Elke maand verschijnt er een nieuwe titel.

De afbeelding van de cover komt van de site van de uitgeverij

 

 

“Mijn eerste horrorboek”Roald Dahl Gastblog Jasper Polane

2016 is het jaar van Roald Dahl. Elke maand een gastblogger aan het woord over herinneringen aan Roald Dahl of zijn werk.

 Vandaag het woord aan Jasper Polane. Jasper Polane is schrijver, regisseur en oprichter van Quasis. Als scenarist schreef hij tekenfilmseries voor televisie en er zijn een aantal kinderboeken van zijn hand verschenen bij Just Publishing. ‘Lege steden’ (2014), zijn eerste roman voor volwassenen, werd tweede in de verkiezing van de Hebban Award voor het Beste Fantasyboek van het Jaar. Het vervolg ‘Vorstin van de Kou’ verscheen in 2015.’Het oog van de krokodil’komt deze maand uit in de serie Splinters.

Jasper Polane:

Mijn eerste horrorboek

Ik herinner me de eerste keer dat ik ‘De heksen’ las nog goed. Ik was een jaar of tien, elf, en had het boek geleend van de schoolbibliotheek. Ik zat op een Montessorischool, dus ik kon zelf weten hoe ik mijn tijd verdeed… euh, indeelde. Deze middag zou ik doorbrengen met een goed boek.

In de hoek van het klaslokaalstond stond een grijze poef, zo’n grote ronde waar je helemaal inzakt, die op mijn leeftijd natuurlijk nog groter leek dan hij in werkelijkheid geweest moet zijn. De poef was vaak bezet, maar nu toevallig niet. Ik installeerde me lekker, sloeg het boek open en begon te lezen over ECHTE HEKSEN.

Het boek begint rustig. Het eerste hoofdstuk heet ‘Iets over heksen’ en is precies dat: informatie over ECHTE HEKSEN. Heksen zijn verreweg het gevaarlijkste van alle levende wezens op aarde en zijn niet te onderscheiden van gewone, aardige mevrouwen. Boeiend, maar niet meer dan een inleiding.

Dan komen er drie hoofdstukken waarin de grootmoeder van de hoofdpersoon hem over heksen vertelt. Ze vertelt hem tot welke afschuwelijke dingen heksen in staat zijn, zoals het opsluiten van een meisje in een schilderij en het veranderen van een jongen in een dolfijn. Ze vertelt hoe je een ECHTE HEKS kunt herkennen: ze draagt altijd handschoenen om haar klauwen te verbergen, ze draagt een pruik om haar kale schedel te bedekken, haar pupillen veranderen constant van kleur en ze hebben blauw spuug. Tot slot vertelt ze over de Opperheks, die de baas is over alle heksen.

Alle details zijn fascinerend en retespannend, maar het blijft een opsomming van feitelijkheden. Mijn tienjarige zelf heeft nog niet door hoe deze weetjes en feitjes onder zijn huid kruipen. Ik heb nog niet door dat ik langzaam maar zeker wordt klaargestoomd voor het echte werk.

Dan komt het eind van hoofdstuk 4. Bladzijde 40 in de editie die ik naast me heb liggen. Het moment dat dit kinderboek in een griezelboek verandert. De hoofdpersoon zit alleen in een kastanjeboom, te timmeren aan zijn boomhut. Dan ziet hij ineens een vrouw onder de boom staan. EN ZE DRAAGT HANDSCHOENEN!

Ik weet nog dat ik het doodeng vond. Eng en verontrustend, zo zeer zelfs dat ik de poef verliet en aan mijn tafeltje ging zitten, naast andere kinderen. Ik heb het boek wel uitgelezen, maar met dat dubbele gevoel – ik durf eigenlijk niet verder, maar ik kan niet stoppen – dat elke goede horror heeft.

Geen ander kinderboek heeft mij zo’n angst aangejaagd, maar geen ander kinderboek is me zo bijgebleven. Ik weet dat ik in dezelfde tijd meer boeken van Roald Dahl heb gelezen – De GVR, De reuzenperzik, Sjakie – maar wat ik me van die boeken herinner komt van latere herlezingen. Wat ik echter weet over ECHTE HEKSEN en het griezelige gevoel dat daarbij hoort, dat komt rechtstreeks van tienjarige Jasper die in de poef zit te lezen en de rest van het klaslokaal om zich heen vergeet.

 9789026139390/2016

In het kader van het Roald Dahl jaar verschijnen bij uitgeverij de Fontein de boeken van Roald Dahl in een nieuw jasje. Begin deze maand verscheen een nieuwe versie van ‘de Heksen’

 

 

 

 

 

 

Gastblog Edith Tinga: “Een heks- en muisvrije school!”

Edith Tinga schrijft onder andere recensies voor Hebban en is actief bij de schoolbibliotheek van basisschool de Wakersduin in Noordwijk aan Zee. Ik kom haar wel eens tegen bij de plaatselijk boekhandel en ze wilde graag een gastblog schrijven in het kader van het Roald Dahl jaar. Hier haar bijdrage:

 

Een heks- en muisvrije school

Dit jaar vieren we de honderdste geboortedag van Roald Dahl. Dit was voor ons een goede aanleiding om de schoolbibliotheek eens flink om te toveren en de boeken van deze gruwelijk grappige schrijver in de schijnwerpers te zetten. Voordat onze eigen Mathilda’s een boek uit kwamen zoeken zetten wij, in alle vroegte, gezellig de boeken van Dahl bij elkaar op een plank.

We hingen er ballonnen onder, met 100 jaar Roald Dahl, versierde het prikbord met een poster van de Grote Vriendelijke Reus en hingen een Dahl-verjaardagskalender op.

Al snel kwamen de eerste slimme Daantjes binnen. “Zo die vent is oud zeg” was het eerste commentaar. “Nee, we vieren zijn honderdste geboortedag, de schrijver is al 25 jaar geleden overleden”. “Dan ga je z’n verjaardag toch niet meer vieren als ie dood is!”.  Toen anderhalf uur later alle kinderen weer voorzien waren van een boek leken alle boeken van onze feestelijk versierde plank te zijn uitgeleend. De Dahlplank was leeg. Slimme Daantje had gelijk gekregen:  het was een dooie boel geworden.

Eén van mijn favoriete boeken is De Heksen”.Al op de eerste bladzijde wordt je met je neus op de feiten gedrukt.Echte heksen zien er uit als doodnormale mensen. Een echte heks haat kinderen, met een roodgloeiende helse haat, die roodgloeiender en helser is dan welke haat jij ook zou kunnen bedenken. Wie vraagt zich de gehele dag af: “Welk kind zal ik eens nemen voor mijn volgende slachtpartij? “

Op bladzijde 10 wordt het nog enger: Misschien is ze zelfs wel (en daar zul je vast an schrikken) je eigen lieve juf van school. Natuurlijk wil ik absoluut niet beweren dat jouw juf echt een heks is. Het enige wat ik zeggen wil, is dat ze er één zou kunnen zijn…………..

Nu weet ik wel dat dit niet tot het takenpakket van een biebmoeder behoort, maar naast het uitlenen van boeken bespioneren we dus ook al jaren de juffen. We proberen ze te betrappen op de eigenschappen van een heks. Gelukkig heeft Dahl ze goed omschreven in dit boek:

2. -Een heks draagt handschoenen om haar klauwen te verbergen,
3. -Een heks draagt een pruik, onder deze pruik is ze zo kaal als een biljartbal,
4. -Een heks heeft grote neusgaten, waarmee ze de geur van kinderen opsnuift,
5. -Een heks heeft ogen die van kleur veranderen,
6. -Een heks heeft geen tenen, waardoor zij soms moeilijk loopt of gekke schoenen  draagt,
7. -Tot slot is het spuug van de heks blauw als bessensap.

De hoofdpersoon en zijn oma logeren in een hotel aan de kust van Engeland. Per ongeluk komt hij terecht bij de jaarlijkse bijeenkomst van alle Engelse heksen. De opperheks oppert hier een zeer gevaarlijk plan. Alle heksen moeten snoepwinkels openen en snoep verkopen waarin Formule 86 Muizenmaker-Tijdrank zit. Het idee is dat alle kinderen van Engeland op maandagmorgen om negen uur op school in muizen veranderen!

Je moet er toch niet aan denken. Een hele school met vieze grijze muizen! Nee, dit moeten we, als biebmoeders, echt voorkomen. Al die mooie boeken die aangevreten zullen worden. Ook die heerlijke muffe boekenlucht zal binnen de kortste keren verdwijnen.

We liggen op de loer…………Zien we een juf die krabt, hinkt of snuift? Dan grijpen we d’r meteen bij de kladden!

Edith Tinga

 9789026139390, uitgeverij Fontein

De heksen is een van de engste, griezeligste en verschrikkelijkste klassiekers van meesterverteller Roald Dahl.

Je zult in dit boek niet lezen over rare zwarte puntmutsen en bezemstelen. Echte heksen hebben gewone kleren aan en zien er net zo uit als gewone vrouwen. Ze wonen in gewone huizen en hebben gewone banen… en ze smeden snode plannetjes om kinderen te laten verdwijnen! 

De heksen is prachtig geïllustreerd door sir Quentin Blake, de vaste illustrator van Roald Dahl. The Witches werd griezelig verfilmd.

De nieuwe gerestylde druk ligt vanaf 5 april in de winkels. In deze maand een gastblog van Jasper Polane ( schrijver en uitgever) over het eerste horrorboek wat hij las!

Met dank aan Edith Tinga voor haar bijdrage, hopelijk blijven ze alert en de school heks- en muisvrij!

De afbeelding van de cover komt van uitgeverij Fontein en de foto’s zijn genomen door Edith in de schoolbibliotheek

“keet met bubbels”Femke Dekker

9789025761424/2015

Femke Dekker, illustraties Marieke Nelissen, uitgeverij Gottmer

Sybil,Luna, Stella, Lidwien zijn vier knettergekke heksen die samen wonen in een huis: de Heksenkeet. Ze kunnen goed toveren, maar er gaat wel eens wat mis…zo begon de serie van de Heksenkeet met het eerste verhaal “een pittig soepje”. De vier knettergekke heksen beleven nu een nieuw avontuur. Dit keer zorgt Luna voor dikke pret en maakt een grote tobbe met toversop..

Femke Dekker & Marieke Nelissen gaan op dezelfde voet verder en hebben een leuk nieuw deel van de Heksenkeet op papier gezet. Een mooie hardcover met glow-in-the-dark- letters en als cadeautje een superleuke boekenlegger ! In meer dan 100 blz (lekker wat dikker dan het eerste boekje) wordt het toversopavontuur verteld. Met korte zinnen en makkelijke taalgebruik is het een ideaal boekje voor de jonge lezer  vanaf  eind groep 3. Op de eerste paar pagina’s worden de heksen nog een keer voorgesteld voor het avontuur begint. Half tekst in een prettige letter en de andere helft vol  mooie illustraties vlieg je op je bezemsteel door het boekje heen !

 

 

 

 

 

 

 

“een pittig soepje” Femke Dekker

9789025790601/2015

Femke Dekker, illustraties Marieke Nelissen,uitgeverij Gottmer

Inhoud: Vier knettergekke heksen wonen samen in één huis: de Heksenkeet. Natuurlijk kunnen ze goed toveren, maar er gaat wel eens wat mis. Zoals met heks Sybil. Ze maakt een toversoepje dat nét iets te pittig is. Wat er dan gebeurt? Iets heel erg raars..

De heksen zijn vriendinnen en willen elkaar graag helpen. Als er dan iets fouts gaat komen ze gelijk in actie. De afloop? Dat moet jezelf maar lezen maar één van de heksen komt gelukkig heel lekker in haar vel te zitten… en dat is toch wel het belangrijkste!

Dekker & Nelissen hebben een heerlijk, kleurrijk en grappig heksenverhaal weten neer te zetten. Het boekje beslaat 92 pagina’s en heeft korte hoofdstukjes met korte zinnen dus geschikt voor kinderen vanaf ongeveer zes jaar/eind groep 3. Het onderwerp spreekt zeker aan bij de kinderen want wat is nu leuker dan lezen over magie, heksen en dan loopt het ook nog in de (pittige) soep.

De kaft ( mooie hardcover uitvoering) heeft ook nog eens letters en heksenkeetlogo dat licht geeft in het donker en er zit een grappig poezenmaskertje bij.

Het enige jammere vond ik dat het zo kort was maar gelukkig is het een begin van een serie en is nummer twee “keet met bubbels” al af!

de foto van de cover komt van de site van de schrijfster

“Vuurproef” Bianca Mastenbroek

9789080824492/2008

Uitgeverij Books of Fantasy

Vuurproef is een historische roman over de heksenvervolging in de 16e eeuw.Het verteld het verhaal van Anna van Asten, die in het Noord-Brabantse dorpje Heezop verdacht wordt van hekserij. Samen met haar man, Henck, probeert ze te vechten tegen dit onrecht. Hoe ze van een gewaardeerd dorpslid door de gemeenschap wordt uitgestoten en veroordeeld. Frederik Vailliant, heer van Heezop, ziet het als Goddelijke plicht het dorp te zuiveren van heksen.

De mooie illustratie op de kaft, door Marijn Cloosterman, sprak mij al direct aan.Een mooi detail van het pentagram in de iris van het oog, de kleurstelling en het lettertype. Ook het onderwerp is iets waar ik veelvuldig over lees dus ik was zeer benieuwd naar dit verhaal. Verder is er boven elke hoofdstuk een zwart/wit illustratie te zien uit een boek over toverij uit 1926 en een quote uit oude geschriften.
Wat er gebeurd met Anna  is zeer heftig en wordt zeer gedetailleerd verteld. De schrijfster maakt het niet mooier dan het is, het leven was toen geen sprookje en zeker niet als je als heks gezien werd. Hierdoor geeft het een heel goed beeld van het leven in die periode en de werkwijze van de  inquisitie. Ontroerend is ook de liefde tussen Anna en Henck en dochter Jutta. Henck probeert van alles om zijn Anna te redden van de vuurstapel. Ik zal niet teveel vertellen verder over de inhoud en loop van het verhaal. Dat zou teveel weggeven en dat zou zonde zijn.

Vuurproef was het eerste boek van Bianca Mastenbroek wat ik heb gelezen, maar onder de indruk van haar vertelwijze zal het zeker niet de laatste zijn.

De foto van de cover komt van de site van de schrijfster