Week van zorg en welzijn 2016

Vorig jaar had ik op mijn blog tijdens deze week elke dag een ander boek wat ik besprak wat zorg-gerelateerd was. Helaas is dat deze week niet gelukt omdat mijn agenda dit niet toe liet.

Wel wil ik even een berichtje  wijden aan de week van zorg en welzijn omdat het toch iets is wat ons allen aangaat. Misschien niet nu precies op dit moment maar wel een sector waar je vroeg of laat mee te maken krijgt. Gedurende deze week houden veel instellingen open dagen die zeker de moeite waard zijn om te bezoeken. Al is het alleen maar om een beeld te krijgen van het reilen en zeilen in zo’n instelling.  Verder worden er lezingen en thema bijeenkomsten gegeven in instellingen, bibliotheken en op andere locaties. In de meeste plaatselijke weekbladen is hier een overzicht van te vinden.

De zorginstelling waar ik werk opent zaterdag zijn deuren, ik ben de hele dag op de werkvloer dus wie weet kom ik je wel tegen !

Voor wie de deur niet uit wil gaan maar wel met een boek op de bank wil zitten heb ik hier nog een vijftal titels van boeken die zeker de moeite waard zijn om te lezen!

 “Oma, mag ik mijn pop terug” door Mark Haayema

Over Fien die elke zondag met haar pop naar oma gaat. Maar oma vergeet heel veel en ze gaat naar een huis speciaal voor vergeetachtige opa’s en oma’s. Pop mag bij oma logeren maar dan raakt oma Pop kwijt…

“achter de geraniums” door Anne West

Over een verzorgende die reuma heeft en zelf zorg moet gaan accepteren. Dit alles in een vrolijk chicklit jasje dus leest lekker weg..

“ik ben niet kwijt”door Sjef van Bommel

Het verhaal van Sjef van Bommel waarin hij verteld hoe het is als je je liefde van je leven kwijt raakt aan dementie

 “ma”door Hugo Borst

Ontroerende columns van Hugo Borst over zijn moeder. Hij beschrijft over de gevolgen van haar aftakelende geest en de verhuizing naar het verpleeghuis. Een mooi portret van een mooie vrouw en de relatie met haar zoon.

 

 “we zijn onszelf niet” door Matthew Thomas

Een mooi en ontroerende roman over Eileen en haar gezin. Deze jonge verpleegster trouwt met Ed die op jonge leeftijd alzheimer krijgt.

 

 

 

 

 

 

“Pogingen iets van het leven te maken “…

Pogingen iets van het leven te maken ! Het geheime dagboek van Hendrik Groen, 83 3/4 jaar.

Eén van de leukste boeken die ik in de afgelopen maanden las was dit dagboek van Hendrik Groen !  Op boekenbijlage is  mijn recensie over dit boek geplaatst maar ik wilde het hier ook nog even kort bespreken.

Omdat ik in het kader van “de Week van Zorg & Welzijn” boeken wil bespreken die direct of indirect hiermee verbonden zijn kan dit boek niet achter blijven.

Op een ludieke, soms sarcastische wijze, laat Hendrik Groen ons binnen in zijn leventje. Over het wel en wee in het zorgcentrum waar hij woont, de intriges die zich daar plaats vinden achter de geraniums en de wereldproblematiek die daar tijdens de koffie wordt gerelativeerd.

Het is een heerlijk boek waarbij ik met een grote glimlach door heen ging.

Hendrik Groen houd ‘open huis’..  morgen houden veel zorginstellingen ‘open huis’, ga er eens kijken en misschien na het lezen van dit boek wel met een andere blik…

Mijn recensie op boekenbijlage vind  je hier

Leven achter de geraniums

“de gevlogen vogel” Han Nefkens

isbn 9789045008974 uitg. Atlas

Achterflap:In december 2001 bleek dat het hiv-virus waartegen schrijver en kunstverzamelaar Han Nefkens al bijna 15 jaar streed een ontsteking in zijn hersenen had veroorzaakt. Weken balanceerde hij op het randje van de dood, maar toen keerde het tij en moest Nefkens centimeter voor centimeter terugveroveren wat voordien vanzelfsprekend was geweest: eten, lopen, spreken, lezen en schrijven.

De gevlogen vogel is een indringend verslag van die jarenlange tocht waarover zo weinigen over kunnen vertellen. In krachtige beelden en met nodige zelfspot verhaalt Nefkens over de lees- en spraaklessen bij de Afasie – vereniging en over zijn grote en kleine overwinningen op zichzelf.

De vormgeving van het boekje is compact en de kaft is in mooie blauwtinten gemaakt. Het bevat zo’n 82 korte stukjes allen voorzien van een treffende titel. De stukjes zijn kort, krachtig en recht uit het hart.  Doordat er een vleug van humor doorheen loopt is het geen zwaarmoedig verhaal geworden van een ziekte maar een prettig leesbaar boek wat aanspreekt, ontroerd en je aanraakt.

“Ik ben achtenveertig jaar en moet weer leren lopen. Van mij hoeft het niet meer. Maar ik heb geen idee wat het alternatief is. Je moet lopen. Er wordt niet gevraagd of je er zin in hebt, er wordt niet gevraagd wat je liever zou willen, vis of kip of vegetarisch,het leven is geen Singapore Airlines. Het leven is een loopband, een loopband die nooit stopt. Tot ie voorgoed stopt, en dan is het ook niet goed “…

Ik vond het een mooi geschreven verhaal, een verhaal achter de “patiënt”. Het heeft indruk op me gemaakt en soms staat het leven ook gewoon stil… Het allerlaatste stukje vond ik ook heel mooi geschreven ..

“de laatste maanden merk ik tot mijn grote schrik dat ik echt beter aan het worden ben”…..

de rest mag je zelf lezen ….

 

 

 

“Had ik het maar geweten” Dirkse& Petit

isbn 9789021546483

Kosmos uitgeverij, 2011 is de editie die ik heb liggen. In 2013 is er een geheel herziene editie verschenen.

“Had ik het maar geweten, moderne dementiezorg”… geschreven door Ruud Dirkse & Caro Petit is inmiddels het best verkocht informatieve boek over dementie. Er is veel aandacht voor wat mensen met dementie nog wel kunnen en het boek is goed en duidelijk opgezet.

Het begint met een  duidelijke inhoudsopgave, die de hoofdstukken in zeven onderwerpen verdeeld en waarbij je dus snel iets terug kan vinden.Vervolgens een uitleg over wat dementie is, hoe je om kan gaan met de gedragsveranderingen, hoe je je leefomgeving kunt aanpassen maar ook over mantelzorg en wie is wie in de dementiezorg.

Naast de vele tips voor familie, vrienden, mantelzorgers en verzorgenden op allerlei gebied : omgaan met, activiteiten, hulpmiddelen etc. is er ook een lijst vol met boekentips, begrippen en websites. Verder komen er veel mensen aan het woord die dementie in directe omgeving hebben mee gemaakt.

Op een zeer duidelijke wijze wordt uitgelegd wat dementie is, hoe het verloop gaat, wat je zou kunnen verwachten en hoe je er mee om kan gaan.Hierdoor is het voor een ieder die er op welke wijze mee in aanraking komt van harte aan te bevelen dit boek te lezen. Niet alleen voor mijn werk maar zeker ook nu met mijn studie heb ik er al veel uit kunnen halen. Eigenlijk een onmisbare vraagbaak.

Op de site van http://www.hadikhetmaargeweten.nl meer informatie over dit boek.

De foto bij deze bespreking komt ook van deze site.

“Leven naar de dood ” Rian Krijger

isbn 9789491773211 uitgeverij Palmslag

Rian Krijger ( 1973) volgde op haar zeventiende de opleiding voor ziekenverzorgende in een verpleeghuis. In 2000 maakte ze de overstap naar de thuiszorg. In de loop der jaren merkte ze hoe bijzonder het is om de palliatieve zorg te verlenen aan mensen met een ongeneeslijke ziekte . Ze besloot zich aan te melden bij de VPTZ ( Vrijwilligers Palliatieve Terminale Zorg), waar ze ruim tien jaar lang actief was. Tegenwoordig is Rian nachtzuster in het team terminale nachtzorg van een thuiszorginstelling in Zeeland.

In dit boekje beschrijft zij de laatste levensfase van verschillende mensen bij wie ze als nachtzuster in de palliatieve zorg nauw betrokken was. Meestal lijden deze mensen aan een ongeneeslijke ziekte. Sommige weten al heel lang dat ze ziek zijn en niet meer kunnen genezen, anderen hebben de boodschap nog maar net gekregen….

Naast een voorwoord van Rob Bruntink, journalist en hoofdredacteur van Pallium en stukken van Ivan Wolffers, Heidi Gündel, Mariska Overman en Marinus van der Berg schrijft Rian haar persoonlijke ervaringen in 18 hoofdstukjes. Stuk voor stuk mooie verhalen over mooie ervaringen met mooie mensen. Soms is het de emotie, soms de herkenbaarheid, soms gewoon de liefde waarmee ze haar zorg doet wat deze verhalen doet spreken.

Het boek heeft mij zeer aangesproken en al zijn het maar een paar van de vele momenten die Rian heeft mee mogen maken het geeft een mooi beeld over afscheid nemen, neemt misschien het taboe van de dood een beetje weg en veel respect voor mensen als Rian die er gewoon zijn op zulke momenten. Eigenlijk zou een ieder dit gewoon moeten lezen zodat het sterven en de palliatieve zorg meer bespreekbaar wordt want dat is het helaas nog niet overal mogelijk.

Nationale week van Zorg & Welzijn

Van 16 tot 21 maart is het “de nationale week van Zorg en Welzijn” voor mij reden om op mijn blog in deze periode boeken in het zonnetje te zetten die met dit onderwerp van doen hebben.

Zorg & Welzijn is een wijd begrip en vooral omdat ik zelf, met plezier, werkzaam ben in de zorg, zullen de boeken die ik ga bespreken meer de richting in gaan van het vakgebied waar ik werkzaam in ben.  Ik werk bij Groot Hoogwaak zorgcentrum in Noordwijk aan Zee. Ik volg daar de opleiding verzorgende IG 3 en ben werkzaam met ouderen.

In deze week zullen veel zorgcentra en zorgverleners hun deuren open zetten om de mensen een kijkje voor en achter de schermen te geven.

Loop eens binnen !

 

(foto is afbeelding van Groot Hoogwaak en komt van hun site. Op 21 maart houden zij “open huis” )