“het heerlijke leven in onwetendheid, en andere korte verhalen” Sejul Nerve

a69789090370408/2023

Sejul Nerve, http://www.sejulnerve.com

In 2021 debuteerde Sejul Nerve met zijn roman ” uit het ritme”, afgelopen maart verscheen zijn bundel ” het heerlijke leven in onwetendheid en andere korte verhalen”. Een bundel  korte verhalen. Verhalen in een setting met een scifi-wist. Origineel en pakkend tot de laatste bladzijde. Het zijn 18 zeer verschillende verhalen.  In een  grote variatie qua inhoud, thema’s , hoofdrolspelers en inhoud, maakt het dat deze bundel zeer toegankelijk is en voor ieder wel een verhaal heeft wat er uitspringt.

Het schrijven van korte verhalen is een kunst die Sejul Nerve zeker beheerst. Alles vertellen in een beperkt aantal woorden en daarbij bewust kiezen voor een afgerond einde of juist een einde die je nog even laat nadenken is hem zeker gelukt.

Ik ben een veellezer, ik lees veel genres, iets minder scifi maar de manier waarop deze korte verhalen direct, of indirect, een vleugje scifi hebben, deed mijn leeslust naar scifi weer aanwakkeren. Door de scifi elementen in de alledaagse dingen terug te laten komen en geen lastig taalgebruik , heeft de auteur verhalen neergezet die lekker vlot weglezen.

Zo is in een van de verhalen de hoofdrol weggelegd voor batterijen waarbij een vleugje humor een knipoog wordt gegeven naar de mensheid. Waarbij je nooit meer gedachteloos een batterij verwisseld. Is het verhaal met de gelijknamige titel als de bundel een van de verhalen die mij het meest opviel. Als je iets niet weet  dan zal het wel niet zo zijn. Met een link naar Schrödingers kat.   Verder komt een reiziger in  “Hotel California” terecht (enig kennis van songtekst van de Eagles is wel handig om verhaal te snappen).   Mijn favorieten zijn  “verkeerd bezorgd” (wat ik ook mocht proeflezen),  “levenswaarde”,  “ de echte hemel” en “stoelendans”.   Maar eigenlijk heb ik de hele bundel met plezier gelezen.

Kortom ik was blij verrast met deze originele verhalenbundel met een twist van scifi en filosofie die je op een leuke en frisse wijze aan het denken zetten.  Zeker ook een aanrader voor als je niks met het scifi- of fantasy genre hebt.

‘de konijnen kozen het hazenpad’ Frank de Bont

de_konijnen_kozen_het_hazenpad_cover_rgb150dpi_09789493059450/2020

Frank de Bont heeft als dierenarts zijn praktijk in Groningen. Daarnaast is hij wekelijks te horen op Radio Noord en schrijft hij korte verhalen.  Zijn debuut ‘ komt een dokter bij de koe’ leverde hem de titel ‘Gronings Schrijftalent 2018’ op.  Dit is zijn tweede bundel met korte verhalen over zijn praktijkervaringen en dierenweetjes.

Wat een heerlijke bundel is dit. 29 korte verhalen neergeschreven op een luchtige wijze vol met humor. De verhalen hebben een prima opbouw en een goede afronding.

De auteur steekt zijn verbazing en verwondering niet onder stoelen of banken en deelt deze met de lezer. Als lezer laat je je maar wat graag meenemen naar de situaties die ons worden geschetst.  Zo is er het verhaal bij de Rechtbank waar ik mij ook zeer verbaasde over de manier waarop de voorgekomen zaak werd afgehandeld.

Er worden diersoorten benoemt waar ik het bestaan niet van wist of hun gewoonten niet kende. Zo zijn heel kleine larfjes wel heel vindingrijk als het gaat om huisvesting, bestaan er zombiemieren en rupsjes die het uiterlijk van een slang hebben om hun vijanden af te schrikken. Dit alles met wat geschiedenisfeitjes, eigenwijze puppies, een doodgebeten schaap en een koeienvlaai. Kortom genoeg ingrediënten voor een heerlijk leesbare bundel. Het boekje is hier en daar voorzien van wat kleurenfoto’s die een prima aanvulling aan het geheel geven.

Prima aanrader voor ontspannen leesplezier waarbij je zelfs nog wat opsteekt ook !

 

 

 

 

” ijdele hoop en ander ongemak” René Rockx

ijdele hoop9789402246261/2018

René Rockx , uitgeverij Boekscout

Eerder heb ik de bundel    “op mijn woord”  van René Rockx besproken en hoewel ik niet veel gedichten lees vond ik dit een leuke en prettige bundel om te lezen. Toen de schrijver mij vroeg of ik zijn verhalenbundel wilde lezen was ik zeer benieuwd hoe deze zou gaan bevallen. Het schrijven van korte verhalen is toch een ander discipline en het lijkt mij moeilijker om een goed kort verhaal te schrijven omdat je in slechts een aantal pagina’s je hele verhaal moet neerzetten en de lezer moet blijven boeien.

De bundel  “ijdele hoop en ander ongemak” bevat zestien korte verhalen over mensen die op zoek zijn naar iets… Naar een nieuwe begin, naar zekerheid, naar contact en een ieder moet dit op zijn of haar manier doen.  Een beetje vage omschrijving op de site van de uitgeverij en daar moet je maar niet teveel op blijven hangen maar je moet de bundel gewoon gaan lezen. Kort door de bocht zijn het korte verhalen over relaties.

Hoewel de problematiek en frustratie van de personages in de verhalen soms best wel triest is en de boventoon lijken te voeren, zonder frustratie en probleem ook geen ongemak,  is het zeker geen zwaarmoedige bundel. Het is juist de humor en de vette knipoog die hier en daar opduikt waardoor je luchtige verhalen leest die weten te boeien en je af en toe met een glimlach uitleest.  Verder zijn de situaties soms dichtbij huis zodat je ze wel voor je kunt zien en begrijpen hoe sommige mensen in sommige situaties terecht kunnen komen.  Ook doordat de verhalen zeer verschillend zijn blijft de lezer scherp, benieuwd naar een volgend verhaal en hoe dat zal gaan lopen.

De titel is goed gekozen. De personages hebben de hoop dat het gene wat ze zoeken gevonden zal worden maar komen van een koude kermis thuis.  In een interview met de schrijver las ik ook dat deze ijdele hoop ook de rode draad is die door de verhalen heen loopt.

Ook de cover is zeer apart en van de hand van de schrijver zelf. De voorstelling is de weg die een persoon wil gaan en dus zeer goed bij de inhoud van de verhalen past.

De korte verhalen hebben mij aangenaam verrast en kan ik van harte aanbevelen. Het staat garant voor een paar uurtjes leesgenot.

 

De afbeelding van de cover komt van de site van de uitgeverij.

” er staat een mug op tafel ” Kees van der Vloed (red)

er staat een mug op tafel9789463384445/2018

Kees van der Vloed (red) uitgeverij Aspekt

Deze bundel bevat 52 nog nooit eerder verschenen columns over onze taal onder redactie van Kees van der Vloed.  Naast columns van hem zelf vind je die van Ineke Koops, Annemarie Nobel, Bauke Seldenthuis, André van der Lugt, Ruud Waagmeester, David van der Vloed, Pieter Goodijk, Cora Veldman-Mallegrom, Henrieke Flipse en Arie van Groningen.

Na een korte inleiding van Wim Daniëls over wat een column nu precies is en waarom het zeker geen commentaarstuk of overtuigingstekst is of zou moeten zijn. Een column is een stijlstuk die laat zien dat met taal gespeeld kan worden en dat mensen bij voorkeur een glimlach krijgen na het lezen. De vraag of dat bij dit boekje is gelukt? Bij mij zeker!

Na de inleiding volgen een aantal woordweetjes ( hippopotomonstrosequippedaliofobie is bijvoorbeeld de naam van de fobie voor lange woorden en meervoudigepersoonlijkheidsstoornissen het langste woord in de Van Dale, 38 letters, om een tweetal er uit te pikken).  Daarna volgen de columns die stuk voor stuk, met thema onze taal, zeer vermakelijk zijn om te lezen. Over taalverloedering, peutertaal, vreemde woorden, tongbrekers, bejaarde woorden, spreektaal, taaljuweeltjes en ga zo maar door. Het geheel wordt weer afgesloten met een rij feitjes om het vervolgens wat spijtig dicht te slaan want dit boekje had wel langer mogen duren.

Ik lees veel maar mijn Nederlands is niet perfect. Ik stuntel geregeld met d en dt’s en de verschillende tijdsbepalingen. Ik kan mij ook heel goed voorstellen dat Nederlands één van de lastigste talen is om te leren. Maar ik vind dat wij ook een heel mooie taal hebben en door de voorbeelden in deze bundel te lezen kreeg ik daar ook dit keer een bevestiging van. Naast mooi is het ook leuk en grappig om over onder andere taalgeworstel te lezen en dat onze kleuters de taal soms beter door hebben dan wij, alleen hebben wij er weer wat moeilijks of onlogisch van gemaakt.

Voor iedereen die wat met taal heeft (is dat niet iedere lezer? ) kan ik dit boekje van harte aanbevelen!

 

De afbeelding van de cover komt van de site van de uitgeverij

 

 

” Missy Impossible ” René Verstegen

 

Print9789402242560/2018

René Verstegen, Uitgeverij Boekscout

René  Verstegen kreeg in 2014 een blindegeleidehond toegewezen omdat hij het syndroom van Usher heeft.  ( Dit syndroom is een erfelijke aandoening die doofblindheid veroorzaakt).  Hij besloot een Facebookpagina te openen om mensen een beeld te geven hoe het is om met een geleidehond rond te lopen. Als snel ging het informatieve naar de achtergrond en de avonturen van Missy, de geleidehond, gingen hun eigen leven leiden.  Momenteel heeft de pagina ruim 2500 volgers en ontstond het idee om de avonturen van de eerste twee jaar uit te brengen in een boek van ruim 280 bladzijdes.

In de inleiding neemt Missy zelf het woord. De goldendoodleteef is bij schrijven vier jaar oud en verteld de lezer hoe ze na de opleiding tot geleidehond na anderhalf jaar bij haar huidige baasje is terecht gekomen en over hoe haar avonturen op Facebook terecht kwamen. Dagelijks worden er berichten geplaatst.  De ene keer een kort stukje van nog geen zes regels de andere keer een langer verhaal van bijna een pagina.

De bundel beslaat deze berichten, in chronologische volgorde van de periode van 2014 tot en met 2016.  Hier en daar een kleine foto ter illustratie maar vooral korte berichten voorzien van datum boven de tekst.

De kracht van Facebook is dat mensen kort getriggerd worden door een kort en bondig stukje, liefst vrolijk, grappig of ontroerend waarbij ze snel geneigd zijn om op “like” te drukken. Als zo’n tekstje ook nog een foto of plaatje heeft geeft dat een extra aantrekkingskracht.  Soms worden langere stukjes niet eens gelezen maar meteen al geliked maar dit terzijde. Door de snelheid waarmee mensen over Facebook gaan en waardoor de concentratieboog laag is moeten de stukjes kort en bondig zijn om de aandacht niet te verliezen.  Dieren en emoties doen het altijd goed en ik denk dat daarom Missy op Facebook populair is geworden.  Ik kon Missy niet van Facebook en deze bundel was mijn eerste kennismaking met haar.

Stukjes schrijven op sociale media is heel wat anders dan een boek schrijven.  De kracht van de stukjes op Facebook komen voor mij ook niet terug in het boek. De stukjes zijn te kort om  mij te blijven boeien en af en toe vind ik ze wat aan de flauwe kant.

Ik heb na het lezen de Facebookpagina dan ook bezocht en mede door de vele foto’s heeft het een grotere aantrekkingskracht dan het boek. Ik vraag mij ook af of de Facebook fans meerwaarde zullen beleven aan het boek. Boekenlezers zijn anders dan Facebooklezers en de Facebook fans hebben alle verhaaltjes al een keer gelezen.

Het idee van het verhaal is goed, mensen kennis laten maken met de avonturen van een geleidehond maar als je dit in boekvorm wilt plaatsen zou het denk meer pakken als je dit in een compleet verhaal giet zodat je de lezer meer kan boeien met je verhaal.

De afbeelding van de cover is mij door de schrijver toegezonden bij het recensie exemplaar.

 

 

” Wat als alles een complot is? ” Erwin Troost

troosyt 9789463383097/ 2018

Erwin Troost, uitgeverij Aspekt

Erwin Troost (1972),dichter, zanger en schrijver, schreef zijn eerste gedicht toen hij 15 jaar oud was. In 1996 zou echter pas zijn eerste boek verschijnen met de titel “ik heb nooit beloofd een held te zijn“. In 1994 won hij de prijs voor beste podiumdichter en trad hij op met o.a. Armand.  Er verschenen meerdere boeken van zijn had met onder andere verzameling van zijn werk. Deze bundel heeft een prettige kritische kijk op het leven en kan ik iedereen van harte aanbevelen!

Achterflap/inhoud: Toen je geboren werd had je geen geloof, culturele achtergrond, kennis of taal. Je kroop naakt in het rond en dat deed je niets. Er was geen plaats voor schaamte. De bomen en bloemen herkende je niet, maar de kleuren waren mooi. En zo groeide je op en leerde van je buren, familie en kennissen. Er volgden andere kinderen die je leuk ging vinden, je bent vijf jaar oud en gaat naar school. Je leert je creatieve brein ontwikkelen. Dan ben je zeven en krijg je jou eerste boeken met informatie, religie en dan verandert jou leven, maar als je in een ander dorp, stad of land was geboren dan had je een ander boek gelezen. Je geloof, informatie en taal zou anders zijn geweest. Kijk naar jouw buurman, dit boek naast een ander boek in de kast en hoe groot het verschil is. En stel jezelf de vraag: wat is er dan eigenlijk waar in mijn leven?

“wat als alles een complot is” heeft een aparte cover. Door de eenvoud kan het je afstoten of juist aantrekken maar het is wel een cover die er uit springt net als de inhoud.  In een flink aantal korte verhalen worden zaken niet langer voor lief genomen maar met flinke kritiek neergehaald.  Als voorbeeld het feit dat de mens verslaafd is aan de techniek en wij ons daar enorm door laten leiden ( of is het lijden) en zo het echte sociale contact kwijt zijn geraakt. Dat al die zogenaamde vooruitgang ons juist a-sociaal maakt en achteruit laat gaan.

De schrijver kijkt terug op wat hij meegemaakt heeft in zijn leven en aangezien we in dezelfde periode zijn opgegroeid zijn sommige zaken erg herkenbaar.  Hij heeft een vlotte pen en met het nodige sarcasme ga je gewoon met een grote grijns door het boek heen.  Het is vermakelijk maar toch zet het je af en toe aan het denken… Niet dat ik zo paronoide ben geworden en denk dat alles een complot is maar wel dat de mens het zichzelf af en toe flink moeilijk maakt en een beetje de weg is kwijt geraakt. Met name over het zelf nadenken…

” Wat als alles een complot is? ” is een bundel die je niet weg kunt leggen omdat hij gewoon uit moet en ook al blijf je met die vraag zitten heb je je prima vermaakt met een heerlijk boek !

De cover en de inhoud komt van de site van de uitgeverij.

“kleine moordenaar” Sophia Drenth

kleine moordenaar9789492099358/2018

Sophia Drenth, Staaldruk uitgeverij

Sophia Drenth bracht in 2008 de bundel  “Bloedrood, morgenzwart ” waarna het een lange tijd stil was op haar op schrijversgebied. In 2015 kwam het boek Bloedwetten: Vonnis uit. Echt een heerlijk boek om letterlijk je tanden in te zetten. Zoals ik eerder schreef dat het boek het bewijs was dat we in Nederland heel mooie boeken hebben in het genre fantasy/horror/griezel. Hoewel het over vampierachtige wezens gaat kan je het standaard beeld van de vampier achterwege laten want de Ath’vacii zijn een volk apart. Het enige wat ze gemeen hebben met je standaard-vampier is de bloeddorst…  “Bloedwetten: Vonnis” is het eerste deel in een reeks ( en ik hoop lange reeks) . In 2017 verscheen het tweede deel”Bloedwetten: Verlossing”  Ook hier heb ik van genoten en ik geef toe ik ben fan.

Het mooie van deze heerlijk dikke boeken zijn de tot de verbeelding sprekende personages die op het toneel verschijnen. Ik was dan ook blij verrast met de bronvertelling  “Zwart hart   over de wording van één van de Ath’vacii en nu dus de bronvertelling “Kleine moordenaar”.

Deze vertelling gaat over de twaalfjarige Rafael die maar één wens heeft en dat is van zijn vader verlost te worden. Zijn vader is een tiran en mishandelt en misbruikt de jongen wanneer hij kan. Als Rafael door de straten zwalkt is hij getuige van een moord. De moordenaar is voor hem een leermeester, hij wil net zo worden als hem, een Ath’vacii, maar dat blijkt niet zomaar te gaan. Rafael krijgt een bittere teleurstelling en het is maar de vraag of hij die te boven komt.

Zoals gezegd ik ben fan en ik was dus ook zeer benieuwd naar dit verhaal. Gelukkig is het verhaal langer dan de andere bronvertelling maar uit voor je het weet. Ik zat meteen weer in de Bloedwetten-sfeer en qua schrijfstijl en tempo heeft het hetzelfde niveau als de romans van Sophia. Het geheel ademt een rauwe en grimmige sfeer uit die je levendig voor je ziet, met name door de details die worden beschreven.

De lat lag wederom hoog maar het voldeed aan mijn verwachting. Het is een prima aanvulling en een plezier om op deze manier personages uit het wereldje van de Ath’vacii te mogen ontmoeten.  Wel denk ik dat je de romans gelezen moet hebben om de personages en de sfeer uit dit verhaal te kunnen plaatsen en zo ook beter te kunnen bevatten. De herkenning van bepaalde zaken, zoals wanneer  Rafael in het Gemaakte Land is, maakt het dat het verhaal je net iets meer pakt.

Ik hoop dat Sophia nog een aantal karakters op deze wijze aan ons gaat voorstellen. Ik heb er nog wel een paar op mijn verlanglijstje staan…

 

” de maagd uit het noorden” Gerrit Sangers

9789463383448.jpg9789463383448/2017

Gerrit Sangers, uitgeverij Aspekt

Gerrit Sangers (1966) begon tijdens zijn schooltijd al met het  schrijven van gedichten en wist toen al dat hij schrijver wilde worden. In 1975/1975 werd zijn eerste Engelstalige werk gepubliceerd in verzamelingen van hedendaagse poëzie in Groot-Brittannië en de USA. In 1989 publiceerde hij voor het eerst Nederlandstalig werk. Inmiddels zijn er al een aantal titels van hem verschenen waarvan ‘de maagd uit het noorden’ vorig jaar uitkwam. Een rauwe novelle die je als lezer niet onbewogen laat.

Deze novelle is mijn eerste kennismaking met het werk van Gerrit Sangers. Een mooie zwart/wit foto prijkt op de cover en op de achterzijde staan slechts enkele regels:

“ In de maagd uit het noorden geeft Renze rekenschap over zijn liefde voor Manon. Tegelijkertijd rekent hij met haar af. In een surrealistische wereld ontmoet hij zijn eerste echte liefde Jessica. Het lijkt te geschieden buiten de tijd. De schrijver laat aan de lezer over wat werkelijkheid is en wat niet. “

Ik had dus totaal geen idee wat ik kon verwachten en eigenlijk is dat wel een prettige kennismaking. Gewoon onbevooroordeeld in een verhaal stappen. En dat kan ik alleen maar aanraden, zeker bij dit heftige verhaal.  Ik ga dan ook niet teveel vertellen over de inhoud want, zeker bij zo’n korte novelle, zou je dan snel teveel spoilers plaatsen. Ook is het aan te raden er even voor te gaan zitten omdat je, eenmaal begonnen met lezen, het gewoon uit wilt hebben en je door blijft lezen.

Toch even over de inhoud : Renze is manisch-depressief en heeft veertig jaar geleden met Manon een relatie gehad. Manon kwam uit een christelijk nest, verzweeg haar relatie met Renze voor haar ouders, bang dat ze er achter zouden komen dat ze haar maagdelijkheid had verloren. Jessica is de andere liefde uit het leven van Renze, die hem ook in de steek liet. Hoewel de relatie met Manon dus lang geleden heeft plaats gevonden is het voor Renze of het pas gisteren was.

Bij Renze loopt de tijd door elkaar heen. Herinneringen, waar of niet waar is bijzaak, voor Renze zijn ze waar, het is zijn waarheid. De verwarring van Renze slaat door op de lezer. Knap gedaan van de schrijver.  Renze is psychiatrisch patiënt en het is chaos in zijn hoofd, die chaos is terug te vinden in het verhaal en daardoor maakt het een geheel wat je bij blijft. Je krijgt een beeld van hoe hij het geheel beleeft , zijn emoties en zijn angsten. Het komt heel realistisch op je over.

De vertelstijl is boeiend en snel. Veel beschrijvingen van seksuele momenten wat mij af en toe deed denken aan werk van Jan Wolkers, wiens boeken ik ook zeker kan waarderen.  Van dit verhaal vond ik het mooi hoe de verhalen over de relaties met beide dames door elkaar heen lopen zodat niet alleen de hoofdpersoon Renze maar ook de lezer af en toe in totale verwarring raakt. Het is ook eigenlijk niet van belang wat waar is en wat niet, je krijgt empathie voor Renze en je hoopt alleen maar dat hij ooit de rust en zijn eigen chaos op weet te lossen.

De afbeelding van de cover komt van de site van de uitgeverij.

“de ontmaskering” diverse auteurs

de-ontmaskering9789492507068/2017

Tamara Haagmans, Lily Frank, Kate Paris , uitgeverij Tinteling Romance

“De ontmaskering”  is een bundel met drie verhalen van drie verschillende auteurs. Het zijn verhalen met een vleugje humor en romantiek en vrouwenliefde. Nu klinkt vrouwenliefde wat oubollig en beladen maar dat zijn de verhalen zeker niet.  Het zijn drie verschillende schrijfstijlen maar wel met hetzelfde thema: het zoeken naar echte liefde.

Het eerste verhaal  “dit is liefde’  is van Tamara Haagman. De  hoofdpersoon Lisa wint een parachutesprong en denkt het vliegtuig in te stappen met een knappe man als instructeur. Even is ze van slag als blijkt dat ze met Jonne, een andere instructrice, moet gaan springen. Hoewel ze het springen heel eng vindt waagt ze de sprong en weer op de grond zal Jonne nog meer sprongen met Lisa willen wagen. Of Lisa hier op in gaat kan je zelf gaan lezen in dit verhaal. Het leest lekker weg en heeft een goede dosering qua humor, snelheid en erotiek. Een leuke start van een luchtige bundel. Na het lezen van de hele bundel voor mij ook het beste verhaal van de drie.

Vervolgens is daar het verhaal van Lily Frank met de titel “foutief verliefd”. Hier is de hoofdrol weggelegd voor Pandora. Zij is leadzangeres van een band en ziet tijdens een groot muziekfestival vlak voor haar optreden haar droomvrouw. Bandlid Olaf is haar echter voor en schaakt Dore.  Pandora trekt alles uit de kast om Dore voor zich te winnen maar haar onzekerheid speelt haar geregeld parten.

Misschien omdat het eerste verhaal voor mij een goede inkopper was moest ik even schakelen naar dit verhaal. Na een paar pagina’s zat ik er echter middenin en las ik het ook zo  uit. Een prettig tempo en doordat de hoofdpersonage de nodige onzekerheid heeft maakt dit een zeer realistisch karakter.  Hierdoor wordt het verhaal voor mij wat prettiger te lezen.

De bundel wordt afgesloten met ” de ontmaskering’” van Kate Paris. Hierin is het Maud die haar leven in ziet storten als ze haar partner Victor betrapt met zijn personal assistent. Ze vindt haar troost bij de Pimpernel. Victor wil opnieuw beginnen met Maud maar Maud is veranderd door haar uitstapje met Pimpernel.  Hoewel het verhaal goed verteld wordt heb ik mij een beetje zitten ergeren aan de naam Pimpernel. Deze naam wordt ook niet consequent gebruikt  geregeld afgekort wordt naar Pim, wat mijn ergernis compleet maakte. Misschien niet relevant voor het verhaal maar voor mij persoonlijk leidde het wat af van het verhaal. Jammer want dat ontnam mij wat leesplezier.

De titel van de bundel is ook ‘de ontmaskering’ het zou kunnen slaan op de liefde die de dames voelen en waarbij hun eigen masker af gaat omdat ze zichzelf zoeken en vinden. Voor mij was het een leuke kennismaking met deze auteurs. Stuk voor stuk leuke verhalen voor een paar uurtjes ontspannen leesplezier.

 

 

 

“ijsvaarders van de Noordzeetoendra” Jaap Boekenstein & Tais Teng

21686931_999265626882681_5385559810920051845_o 9789492099297/2017

Jaap Boekenstein & Tais Teng , uitgeverij Quasis in de serie Splinters

Splinters is een serie korte verhalen uitgegeven bij uitgeverij Quasis. De verhalen vallen  binnen de fantastische genres: fantasy, sciencefiction, bovennatuurlijke thriller, magisch realisme en horror. Zo kan je proeven aan verschillende genres en kennis maken met het werk van (fantasy-)schrijvers.  Zo kon ik via deze titel kennis maken met het werk van Jaap Boekenstein ( met zo een naam verwacht ik een mooi verhaal ! )  Tais Teng kon ik al voornamelijk van  zijn werk bij het Griezelgenootschap en vele mooie illustraties.  Hij is verantwoordelijk voor de mooie cover van deze Splinters. Na het lezen van het verhaal begrijp je alle details in de illustratie die er perfect bij past.

Jaap Boekenstein schrijft onder andere science fiction en fantasy en schrijft de tegenwoordig voornamelijk in het  Engels , aldus de achterflap van dit korte verhaal.  Blij dat hij dan weer een Nederlands uitstapje heeft gemaakt.

In het verhaal wat we hier kunnen lezen warmt de aarde niet langer op maar ligt het zoete water tien mijl hoog boven de polen. Nederlandse ijskaravanen trekken over de toendra’s om ijsblokken te halen en te verhandelen. Reizen die zeker niet zonder gevaren zijn omdat er allerlei vijanden op de loer liggen. Maar dat de vijanden niet alleen van buitenaf komen merkt Joachim Benali al snel. Was de dood van zijn vader wel door een landmijn van een Morlock veroorzaakt en het gedrag van zijn pleegmoeder kost hem ook moeite. Tel daar een onmogelijke liefde bij op en een worsteling met volwassen worden en je hebt wel heel veel ingrediënten voor zo een kort verhaal van 46 bladzijden.

Als je zoveel wilt laten gebeuren in een kort verhaal is het de kunst om niet teveel uit te wijden maar aan de andere kant moet je wel voldoende vertellen om het verhaal logisch te laten verlopen en begrijpelijk te maken voor de lezer. Zeker als dit alles zich afspeelt in een fantasy wereld. En dat is hier zeker gelukt. Ook al heb je aan het begin geen idee over welke wereld en met wat voor figuren je te maken gaat krijgen je zit meteen in het verhaal, laat je meevoeren tot een mooi afgerond einde. Het zit goed en logisch in elkaar, voldoende spanning en een bevredigend einde.  Het is niet te ingewikkeld dus zeker ook aan te raden voor mensen die niet veel fantasy lezen of gelezen hebben en er eens aan willen proeven. Laat je gewoon eens meevoeren naar de Noordzeetoendra…

 

De afbeelding van de cover komt van de site van de uitgeverij.