” zo vrij als een vogel ” Sandy Stark McGinnis

 9789047711926

Sandy Stark McGinnis, vertaling Lydia Meeder, uitgeverij Lemniscaat

Sandy Stark-McGiinis (USA) wilde als kind boswachter of quaterback worden. Het werd echter lerares op een basisschool. Een heel andere tak van sport. Naast les geven schrijft ze en dit is haar jeugdboek debuut.

In dit boek is December aan het woord ( het is vanuit haar perspectief geschreven), een meisje van elf dat van pleeggezin naar pleeggezin gaat. Ze doet alsof haar dat allemaal niet kan schelen. Ze wil zich ook niet hechten want eigenlijk is ze een vogel en als haar vleugels doorbreken vliegt ze toch weg. Een groot litteken op haar rug is het bewijs dat daar haar vleugels zullen groeien. Ze klimt dan ook het liefst in bomen om er uit te springen in de hoop dat de vleugels eerder komen en ze kan vliegen. Als ze weer eens uit een boom springt/valt en het niet goed gaat in het pleeggezin komt ze bij Eleanor terecht. Een vrouw die wilde dieren opvangt en ook van vogels houdt. Maar ze zet ook dieren op ( ook vogels) waardoor December toch haar twijfels houdt. Twijfel of Eleanor echt om haar geeft en de grootste twijfel of ze nog wel weg wilt vliegen.

Het is  een mooie vertelling maar wat een hoop ellende heeft December meegemaakt. Naast het chronologisch verhaal krijg je af en toe een stukje van vroeger mee. December heeft namelijk een boek met de titel ‘vogelmeisje’, dat is haar dagboek en geeft meer van haar prijs. Zo kom je er al lezende achter dat het niet zo gek is dat December afstand wilt houden van anderen mensen en niet snel iemand vertrouwd of toe laat in haar wereld. Maar toch sluit ze een vriendschap. Dat gaat niet zonder slag of stoot en het is wel een heel bijzondere vriendschap. Haar nieuwe vriendin heeft namelijk ook een verleden wat ze langzaam met December deelt. Hoewel voorspelbaar wel passend en mooi in het verhaal verwerkt.

De auteur heeft een als onderwerp pleegzorg gekozen en de problematiek hierom heen. Hoewel het  een jeugdboek is met een fijn einde, is het af en toe een pittig verhaal (qua inhoud)  en zeker niet alleen voor (wat oudere) kinderen de moeite waard om te lezen.

Het is origineel en emotioneel. Het laat je weten dat je wel kunt wegvluchten in je fantasie maar dat je het mooier is om je te verliezen in een vriendschap.

Ik besprak dit boek voor Kinderboeken&Y.A  en gaf het daar een plekje op de ‘ gouden vijf sterren wall of fame’

” leugenaar, leugenaar ” Herman van de Wijdeven

9789045124087/2020

Herman van de Wijdeven, uitgeverij Querido

Herman van Wijdeven is toneelschrijver en –acteur. In 2013 debuteerde hij als jeugdboekenschrijver.

‘leugenaar, leugenaar’ gaat over de boze Charlie. Als zij op de ochtend van haar dertiende verjaardag de keuken in loopt blijkt haar vader weg te zijn. Zomaar, zonder afscheid. Leuk verjaardagscadeautje denkt ze. Haar moeder praat er niet over en ook haar oma, waar ze voor schooltijd vaak binnen loopt, laat zich er ook niet echt over uit. Charlie is boos, niet alleen op haar vader en moeder maar ook op haar beste vriendin Liv, die blijkbaar alleen over andere dingen kan praten. Charlie kan haar gevoelens niet delen voelt alleen maar onbegrip van anderen. Kat uit haar klas zit haar te pesten en te treiteren en ze weet zich geen houding te geven. Charlie schopt overal tegenaan, maakt mensen boos en verdrietig. Als er brand wordt gesticht op school maakt Charlie een beslissing die grote gevolgen zal hebben voor haar en de mensen om haar heen. Kan en wil ze wat ze heeft gedaan nog terug draaien is dan de grote vraag die er speelt.

Het verhaal wordt vanuit Charlie aan de lezer vertelt. Niet alleen wat er aan het gebeuren is maar ook wat Charlie denkt en voelt. Hierdoor raak je als lezer betrokken bij haar en voel je met haar mee. Charlie ontdekt dat iedereen wel een geheim heeft of een leugen vertelt. Ze komt er achter dat er veel soorten en maten leugens zijn. Leugens om bestwil en verzwijgen of niet vertellen is dat ook liegen?  De ene vraag roept de ander op en dat valt niet mee als je al zo in de war bent. Tel daar een pestkop bij op die je leven zuur probeert te maken en er is niet veel voor nodig om ook een leugen te vertellen.

Als lezer leef je enorm met Charlie mee en probeer je net zo hard als haar te ontdekken wat er nu precies gebeurd is en door wie die bijvoorbeeld de brand is gesticht. Je wordt in het verhaal meegetrokken en je wilt niets liever dan doorlezen.

Het verhaal is in korte hoofdstukken geschreven en in een prettige grote letter. De titels van de hoofdstukken zijn zinnen uit de tekst en het is mooi hoe de schrijver de essentie van dat hoofdstuk er zo uit te pakken en als titel te gebruiken. Sowieso vind ik het mooi dat hij in eenvoudige bewoordingen en zinnen zoveel kan vertellen.

De knalgele cover met in de afbeelding van het persoon een boos vlammend figuurtje dekt de lading en geeft de strijd van binnen van Charlie goed weer. Een cover die er qua kleur en illustratie zeker uitspringt. Het taalgebruik is mooi en goed te volgen voor de doelgroep. Kortom ik heb genoten van dit boek en ik hoop dat veel lezers dit boek zullen ontdekken want het is het dubbel en dwars waard.

” Jane Doe, doolhof der dimensies” Jeremy Lachlan

9789059247109/2019

Jeremy Lachlan, vertaling Sandra C. Hessels, uitgeverij Fantoom

Jeremy Lachlan komt uit Australië, dit is zijn debuut waar hij in Australië de prijs won voor ‘boek van het jaar voor oudere kinderen’.

Hoofdpersonage Jane Doe leeft met har zieke vader in een kelder bij mensen die hen liever kwijt dan rijk zijn. Als haar zieke vader plots verdwijnt staat ze er alleen voor en heeft ze een nog zwaarder leven bij dit gezin. Jane besluit om op een zoektocht naar haar vader te gaan. Ze belandt echter in een levensgevaarlijk labyrint waar de kamers continu veranderen, dodelijke valstrikken zijn en geheime doorgangen. In het doolhof is ook iemand anders ( een wrede, heerszuchtige man) op zoek naar haar vader en heeft daar een heel leger voor mij genomen. De vader van Jane heeft namelijk geheimen die hij nooit met Jane heeft gedeeld en die van onschatbare waarde zijn voor deze man.  Jane gaat op pad met een pyromaan en een bedrieger om toch achter de waarheid te komen.

Een mooi gegeven voor een spannend jeugdboek vanaf 12 jaar.  De hoofdpersonage Jane is een lekker eigenwijze en koppige meid die geregeld dingen aan haar laars lapt om te komen waar ze wezen wilt. Dit levert haar natuurlijk ook de nodige tegenwerking op en dat maakt het alleen maar interessanter om te lezen hoe ze zich daar weer uit gaat redden.

De manier waarop de auteur schrijft is duidelijk, beeldend (soms iets te) en vooral met een goede spanningsboog waardoor je wilt blijven lezen. Soms is het tegen het gruwelen aan en dat kan denk niet elk kind handelen dus zou ik het niet bij iedereen adviseren om te gaan lezen.  Zoals ook gezegd vind ik het af en toe iets te beeldend, de vele details en herhalingen zouden iets minder mogen waardoor het tempo lekker in het verhaal blijft en je alert blijft tijdens het lezen. Als Jane het labyrint betreedt is er een heel lange weg die ze moet gaan en dat wordt een beetje uitgekauwd en dan op het eind lijkt er een inhaalslag gemaakt te moeten worden omdat het boek bijna uit is.  Het einde is verre van prettig. Omdat het een eerste deel is lijkt het op het einde dat dit boek een lange aanloop is voor het tweede deel. Dat is jammer. Ik hou zelf meer van een beetje tempo en meer afronding.  Dat er nog veel meer gaat gebeuren met Jane en haar missie staat buiten kijf. Dat past ook niet in één boek maar persoonlijk had ik het fijner gevonden als je niet zo abrupt stopt en dan maar moet wachten op het vervolg.

Voor een ieder die van spannend avonturen houdt en die wel van een beetje gruwel houdt ( in de zin van slechte karakters ) is dit een boek die je zeker moet lezen. Tel daar de mooie cover, de mooie layout en hardcover bij op en je hebt een mooi boek voor je neus.  Ik ben zeer benieuwd hoe het verhaal zal verlopen. Of het tweede deel wat compacter zal zijn en hoe het sowieso met Jane verder gaat.

 

 

 

 

 

“Hendrick, de Hollandsche indiaan” Bianca Mastenbroek

9789051166279/2017

Bianca Mastenbroek studeerde Techniek & Maatschappij en heeft een aantal jaren gewerkt als milieuadviseur, daarna besloot ze zich op schrijven toe te leggen. Inmiddels heeft zij al een flink aantal boeken voor kinderen en volwassenen geschreven.  Haar historische romans zijn stuk voor stuk juweeltjes om te lezen.  Hoewel fictie stopt ze veel tijd in research om alles te laten kloppen en van wat ik tot nu toe van haar las vind je dat zeker terug in haar verhalen.  Een goed voorbeeld hiervan is het boek ‘ walvisvaarders ‘ wat zich afspeelt in 1725 en ook voor dezelfde doelgroep als dit boek is geschreven.

Het verhaal over Hendrick speelt zich af in 1695  en brengt ons samen met de Nederlandse pioniers in een ruig Amerika. Ze eigenen daar het land toe van de oorspronkelijke bewoners. Hendrick Pels is zestien en wordt gevangen genomen door de indianen. In de ogen van de Nederlanders zijn het barbaren die het leven niet waard zijn. Ook bij Hendrick is dit vooroordeel er met de paplepel ingegoten. Maar hoe langer hij bij hen leeft hoe meer hij van ze leert en ze gaat waarderen.

Bianca Mastenbroek heeft een heel mooi, spannend en rauw verhaal neergezet. Het laat een stuk van onze geschiedenis zien en onze voorvaderen komen er niet altijd best van af. Door een eerlijk verhaal te vertellen en het niet te romantiseren krijg je denk ik een duidelijk, soms niet zo’n mooi, beeld van het leven toen in het nog te ontdekken Amerika.  Af en toe gaat het er wel heftig aan toe en zal het boek meer zijn weggelegd voor de wat oudere jeugd of  in ieder geval kinderen met wat meer interesse voor het onderwerp. Als ze alleen een spannend avontuur verwachten zal het een zware kluif zijn om te lezen, maar boeiend is het voor de liefhebber zeker. Bianca Mastenbroek maakt gebruik van korte en duidelijke zinnen en neemt geen blad voor de mond. Ze schrijft zoals het is en maakt het niet mooier. Door deze directe benadering is het ook goed leesbaar voor de wat jongeren en qua onderwerp ook een mooi boek voor volwassenen.  Persoonlijk vond ik het lettertype iets minder prettig maar dat leg je snel naast je neer als je opgeslokt wordt door het verhaal.

Na het verhaal is er een verantwoordingshoofdstuk waarin de auteur meer verteld over haar research, hoe ze bij het onderwerp en haar hoofdpersoon kwam.  Een mooi aanvulling en het maakt het verhaal nog interessanter omdat je dan leest dat er een echte Hendrick was die de basis vormde van haar hoofdpersoon. Het verhaal gaat nog meer leven voor de lezer. Zijn verhaal samen met historische feiten en de fantasie van Bianca Mastenbroek  zijn gevormd tot een spannend avontuur.  Maar het is ook  een verhaal vol emoties, het volwassen worden van Hendrick, cultuurverschillen en vooroordelen en acceptatie.

Het boek verscheen in 2017 maar won in september 2019 de Thea Beckmanprijs.  In mei 2020 zal het verschijnen als Jonge Lijster bij uitgeverij Noordhoff. De Lijsters is een boekenreeks voor het voortgezet onderwijs waarin de mooiste boeken tegen een betaalbare prijs worden aangeboden. Het mooie nieuws daarvan is dat een nog groter publiek dit boek zal gaan lezen en dat is het zeker waard.

Ik las dit boek voor Kinderboeken&Y.A

 

” jouw spel, mijn regels ” Alice Bakker

9789493157255/2020

Alice Bakker, Godijn Publishing

Alice Bakker ( 1970) is freelance schrijver en heeft haar eigen tekstbureau. Eerder publiceerde zij diverse verhalen in verhalenbundels. In 2017 verscheen haar y.a debuut  “slapen doen we morgen weer“. Haar tweede boek “ze zien mij niet” uit 2019 is ook een y.a. thriller die zich vooral onderscheidde door als hoofdpersonage een jongen te kiezen en de lezer behoorlijk op het verkeerde been te zetten door verschillende verhaallijnen te gebruiken.  In dit boek zijn er behoorlijk wat personages uit de kast getrokken die allemaal op de een of andere manier verbonden lijken te zijn met elkaar.

Milou moet stage lopen van school en heeft hier eigenlijk geen zin in. Als er dan toch een keuze moet maken komt ze via haar oom bij een bedrijf die begeleiding zoekt voor een kinderkamp op Vlieland. Hoewel ze Richard, de eigenaar, heel overdreven vindt en ze de kriebels van hem krijgt besluit ze het toch te doen. Samen met zijn dochter Joyce zouden ze ieder acht kinderen onder hun hoede nemen voor het weekend. Het zijn rijkeluiskinderen waarvan de ouders in het hotel een samenkomst van het bedrijf hebben en de kinderen op het kamp zijn.  Aangekomen blijkt het allemaal niet zo goed geregeld te zijn als ze dacht. Ze moet samen met Joyce 25 kinderen entertainen waarvan er ook nog eens één verdwenen lijkt te zijn en zijn de volwassenen in het verhaal behoorlijk aan het konkelen en meer met elkaar verweven dan ze denken waardoor er behoorlijk wat oude koeien uit de sloot worden gehaald.

Het idee om als maatschappelijke stage een weekend naar Vlieland te gaan als begeleider van een jeugdkamp geeft heel veel mogelijkheden om een spannend verhaal in elkaar te draaien.  En wat er allemaal gebeurd is niet mis. Milou krijgt aardig wat voor haar kiezen maar weet zich daar wel doorheen te slaan. En niet altijd door de “fantastische” hulp van al die volwassenen die ten tonele komen.  Het boek is voor 13-plus en zeker qua schrijfstijl en korte hoofdstukken past het daar prima bij. Ik vraag mij alleen af of al die relaties tussen de volwassenen de jeugd kan boeien. Dat zijn meer ingrediënten voor een soap of feelgood voor volwassenen. Er zijn dan ook behoorlijk wat lijntjes ( vooral met het verleden) tussen al die volwassenen en het lijkt dan op een gegeven moment meer om hen te draaien dan om Milou en Joyce.

De korte hoofdstukken zijn geschreven vanuit verschillende perspectieven en dat zijn er nog al wat. Snel geteld kom ik aan de negen vertellers dus is het goed dat hun namen boven de hoofdstukken staan. Anders zou het te verwarrend worden. Er wordt ( door de lengte van de hoofdstukken ) veel en snel geschakeld wat wel het tempo in het verhaal houdt maar de spanningsopbouw een beetje vertraagd.  Het verhaal begint met een heel spannende proloog, zakt dan wat in om later weer omhoog te krabbelen .  Verder  is het even wennen aan de relatieverhoudingen tussen Milou en haar ouders maar het siert Milou wel dat ze ondanks dat ze zich stoer wilt houden hulp van haar ouders vraagt als ze dit nodig heeft.  Over het algemeen is het woordgebruik, korte zinnen, korte hoofdstukken en prettig lettertype goed aansluitend bij de doelgroep al hebben sommige karakters uitspraken die ik minder bij de doelgroep vind passen.

Alice Bakker heeft weer een prettig en vlot leesbaar verhaal neergezet met een prima basis voor een spannende jeugdthriller al vind ik niet alle lijntjes in het verhaal passen bij een 13-plus boek.

 

 

 

 

” oase ” Nico de Braeckeleer

9789059246867/2019

Oase is het vierde en afsluitende deel van de serie “ adem” die je echt in één adem uit leest.

Het is geschreven door Nico de Braeckeleer (1974). Deze auteur schrijft scenario’s voor film en televisie, onder andere voor het bekende Studio 100.  In 2002 verscheen  zijn debuut het jeugdboek ‘ de ring van Jupiter’ en er zullen meer dan zestig boeken volgen in verschillende genres en leeftijden. En gelukkig is hij nog lang niet uitgeschreven want het is een feestje om zijn verhalen te mogen lezen. Hij schrijft voor kleuters tot volwassenen en deze apocalyptische jeugdboekenserie zullen ook zeker door een groot publiek, ook volwassenen, gewaardeerd worden. Het gaat over klimaatverandering, natuurrampen en overleven. Maar ook over vriendschap, liefde en vertrouwen.

Het is , zoals gezegd, een vierdelige serie, waarvan dit de afsluiter is. Je doet er goed aan de serie op volgorde te lezen zodat je kennis maakt met de personages die tijdens de verhalen (op-) groeien, volwassen worden en diepgang krijgen. Je leert ze beter kennen en begrijpen waarom ze doen wat ze doen. De serie is een echt geheel en ook de vormgeving is heel mooi. De covers passen heel goed bij elkaar en het zijn mooi gebonden boeken.

In het eerste deel “tsunami” maken we kennis met een wereld in 2165. Door de klimaatverandering zijn er zware natuurrampen geweest en sommige mensen zwerven rond en andere leven in bewaakte vestingen en allen proberen te overleven. Skye is vijftien en woont in zo’n vesting. Als deze wordt aangevallen door een gevaarlijke bende worden de volwassenen afgeslacht en Skye met de andere kinderen ontvoerd en meegenomen naar de vestiging van deze bende. De veertienjarige Jazz woont samen met zijn zieke moeder. Als zij overlijdt laat ze hem op haar sterfbed beloven om naar Civitas te gaan. Een Utopia dat hij echt wilt vinden. De wegen van Skye en Jazz kruisen elkaar en ze gaan samen op stap. River en  Colin sluiten zich ook bij hen aan. Een reis niet zonder gevaren. De personage staan op scherp, het tempo is hoog en als lezer blijf je geboeid lezen.

In de volgende delen ‘’ ijs’’ en ‘’ vuurstorm’’ gaat het verhaal  ( na een zeer korte terugblik) precies van start waar het voorgaande deel eindigde. ( En ze eindigen met een behoorlijke cliffhanger).   De reis naar Civitas gaat verder met de nodige (natuur-) rampen en vijanden. Het is overleven in het kwadraat.

Dat is met dit laatste deel niet anders. In ‘oase’ bereiken ze eindelijk Civitas. Iets wat ze eigenlijk niet durfde te dromen.  Het is een stad in het midden van de woestijn, overkoepeld zodat men daar kan overleven. Het lijkt echt het beloofde land maar al snel slaat de twijfel toe. Ze moeten allerlei testen ondergaan en niet alle bewoners durven uit te komen voor hun mening. ‘big brother is watching you’ is hier zeker het geval en het lijkt of de leider van de stad wel heel veel interesse heeft in Jazz.  River verdwijnt en laat een boodschap achter dat ze niet kan aarden in Civitas. Dit zet Skye aan het denken en ze gaat naar haar op zoek.

Net als in de voorgaande delen ligt het tempo lekker hoog. Dit in combinatie met de korte hoofdstukken en toegankelijk taalgebruik maakt het dat je door het boek heen vliegt. Ligt het accent in de eerdere delen meer op actie is er in het laatste deel wat meer ruimte voor filosofie, vraagstukken die ieder personage voor zich hebben en trachten te beantwoorden. Neemt niet weg dat ook hier de nodige actie zit met een flinke (goed opgebouwde) spanningsboog dat maakt dat het boek uit moet.

Ik keek behoorlijk uit naar het slot van deze serie. Toen ik het in mijn handen had wist ik het weg te leggen om eerst de vorige drie delen te herlezen.  Dit was geen noodzaak omdat je zo weer in het verhaal zit maar ik vond het zelf wel prettig omdat ik eigenlijk nog geen afscheid wilde nemen van deze serie. Bovendien lag de lat met elk deel hoger en was er altijd een kans om teleurgesteld te raken bij een nieuw deel. Niks is minder waar. De opbouw van de serie is goed gedaan. Het einde is prima en een mooie afronding van een mooie serie die ik iedereen kan aanraden !

Nico de Braeckeleer is een prima verteller en weet de lezer geboeid te houden tot de laatste punt.

” het zoeken van Vera” Peter Elshout

9789082555486/2019

Peter Elshout, uitgeverij Willowtreez.

Peter Elshout (1979) is jarenlang leerkracht op een basisschool geweest en werkt tegenwoordig als docent levensbeschouwing op een lerarenopleiding. Hij debuteerde in 2014 met het kinderboek ” Meesterspion” en dit is zijn eerste jeugdroman.  Een bijzonder verhaal waar veel, heel veel in zit.  Dat de schrijver zelf veel bezig is met levensbeschouwelijke en filosofische vraagstukken vind je terug in dit verhaal en geeft het stof tot nadenken mee.

Vera is zestien jaar en haar ouders zijn gescheiden.  Ooit waren ze een gelukkig gezin maar toen haar broertje Stijn op driejarige leeftijd dood ging viel het gezin uit elkaar. Het verdriet brak haar vader Johan en moeder Patricia en uiteindelijk ook Vera. Alle drie hebben/hadden ze een eigen manier om hiermee om te gaan en dat bleek niet de juiste weg om het gezin bij elkaar te houden.

Als we instappen is Vera bij haar vader en zou ze richting haar moeder gaan voor de vakantie. Ze loopt echter weg van huis, maakt haar vader wijs dat ze bij haar vriendin Ishana aan het logeren is en al leek haar plan goed uitvoerbaar loopt alles uit de hand.  Johan krijgt een vaag berichtje dat ‘ ze in de caravan zit’  en dat het niet goed gaat met haar . Johan vertrekt meteen naar de oranje caravan, die ze de sinaasappel noemen, de herinneringen komen boven. Met de caravan gingen ze als gezin er op uit toen ze nog gelukkig waren met elkaar. Aangekomen bij de caravan is Vera er niet maar vindt hij wel een schriftje. Hierin treft hij de hersenspinsels van zijn dochter aan en die zijn niet mis. Al lezende in haar dagboek probeert hij te begrijpen waarom ze is weggelopen, wat ze van plan is en hoopt hij op aanwijzingen zodat hij haar kan vinden. Hij zoekt contact met Ishana, loopt  Sofian ( een Marokkaanse jongen), letterlijk tegen het lijf en krijgt hij onverwachts hulp van zijn streng-gelovige zus Judith.  Aftastend wie hij van deze drie kan vertrouwen hoopt hij Vera te vinden. Hij heeft vooroordelen die hij opzij moet zetten, moet leugens slikken en goede bedoelingen respecteren.  Hij moet zich schikken en zichzelf ook terugvinden voor hij zijn dochter weer kan terugzien.

Zoals ik al zei in de inleiding zit er heel veel in dit boek. Het is niet alleen een puber die wegloopt naar huis om ‘haar overleden broertje’ te vinden maar het is zoveel meer.  Het boek bestaat uit twee perspectieven. Die van Johan en die van Vera. Al lees je die van Vera door middel van de dagboekfragmenten.   In haar dagboek lees je over haar vragen en schuldgevoelens en hoe ze daarmee in het reine wilt komen. Maar daarnaast ook haar ervaringen met haar eerste vriendje, die haar heeft aangerand, haar vlucht van huis, haar beeld van haar vader en zijn drankmisbruik en haar zoektocht of er meer is dan het leven hier.  Of er na de dood nog wat is en of ze haar broertje daar tegen zal komen.  Het zijn zeer persoonlijke hersenspinsels en het moet voor een vader heel wat zijn om dit allemaal te lezen. De emoties die dit losmaakt bij Johan zijn ook heel goed op papier gezet. Niks is zo privé als een dagboek en als je dan leest wat je dochter is overkomen en hoe ze zich voelt geeft dat als ouder een gevoel van boosheid, machteloosheid, verdriet en angst. Zijn drive om zijn dochter te vinden wordt steeds sterker.  Daarnaast moet hij zijn vooroordelen over Sofian en de Islam behoorlijk naast zich neerleggen en bijstellen.  En dat kan zeker geen kwaad.

Het is knap om zoveel thema’s ( volwassen worden, rouwverwerking, alcoholisme, religie, loverboys, vertrouwen, reïncarnatie, meer tussen hemel en aarde) in een verhaal te stoppen. Het is de auteur gelukt dit op een originele, duidelijke en laagdrempelige wijze te doen.  De thema’s worden met respect gebracht en de personages hebben allemaal last van hun eigen vooroordelen maar ze hebben allemaal een gezamenlijk doel en dat is Vera vinden.  Niet alleen Vera zie je in de loop van het verhaal veranderen maar eigenlijk maken alle personages wel een verandering of groei door. Langzaam vinden ze allemaal wel antwoorden …

Het boek zelf heeft als omslagontwerp een oud schrift, het schrijfschrift van Vera. Een goede keuze want het springt er meteen uit. De stukken van Johan hebben een gewone drukletter en de stukken van Vera zijn met een handschriftachtig lettertype weergegeven. Hierdoor is er een prima onderscheidt tussen de verhaallijnen en af en toe wilde ik Johan aansporen verder te lezen in het dagboek nieuwsgierig waar het verhaal naar toe zou gaan. Het verwerken van verschillende religies en de reacties van de personages hierop vind ik mooi gedaan en zet je als lezer ook aan het denken.

De vertelwijze is toegankelijk voor een grote doelgroep. Een jeugdroman die ook veel volwassenen met plezier zullen lezen.

 

Met dank aan uitgeverij Willowtreez voor het beschikbaar stellen van het recensie exemplaar. De afbeelding van de cover en de informatie van de auteur komen van de site van de uitgeverij.
Deze  recensie is onderdeel van de blogtour omtrent deze titel.

 

 

 

 

 

 

 

 

” roomservice” Maren Stoffels

9789025877484/2019

Maren Stoffels, uitgeverij Leopold

Maren Stoffels schreef onder andere Frightnight en Escaperoom , twee titels die ik zeker de moeite waard vond om te lezen.  Ze hebben een originelere insteek dan de gemiddelde jeugdthriller en alleen de covers maken dat je het boek wilt gaan lezen. Ook bij deze cover wordt je verbeelding alweer aan het werk gezet. Een silhouet tegen een rokerige achtergrond en ondanks de ballon ziet het er verre van feestelijk uit.  De achterflap laat weten dat vier vrienden een verjaardag gaan vieren in een luxe hotel wat omslaat in een nachtmerrie, kom maar op !

Fender, Lucas en Kate zijn een hechte vriendengroep waar Linne later bij aan is gesloten. Althans Linne heeft het idee dat Fender haar niet accepteert en haar er liever niet bij heeft. Kate daarin tegen ziet haar als haar beste vriendin en wil dat ze met zijn vieren haar verjaardag gaan vieren in een superluxe hotel. Haar vader heeft daar een bedrijfsfeest en twee kamers voor ze geboekt.  Het wordt zeker een verjaardag om niet te vergeten maar dan wel op een macabere manier.

Het perspectief wissel tussen Fender en Linne. En af en toe een korte hersenkronkel van de dader.  Voordat de vier het weekend weggaat ontvangt Fender een brief waar hij de kriebels van krijgt. Ook in het hotel ontvangt hij berichten. Het zijn berichten over iemand uit het verleden. Iemand die bij de oorspronkelijke vriendenclub van vier hoorde. Op de plek waar Linne nu is.  Via de roomservice ( de titel is prima gekozen) ontvangen ze berichten, later opdrachten en dan blijkt dat dit spelletje gespeeld wordt omdat er iemand uit is op wraak.

De auteur weet de spanning goed op te bouwen en het blijft lang onduidelijk wat er gebeurd is een jaar geleden en met wie. Nog langer blijft het onduidelijk wie de roomservice verleent en waarom. De personages moeten een behoorlijke puzzel oplossen en proberen hun belager een stap voor te blijven wat bijzonder slecht lukt. Dat laatste is voor de lezer natuurlijk wel zo prettig. Hierdoor is er een prima spanningsboog die je lekker door laat lezen. De plottwist aan het einde voelde ik een beetje aankomen maar zal zeker menig lezer verrassen.

Hoewel ik het niet op-het-puntje-van-mijn-stoel- zittend-zo-spannend-boek vond heb ik het wel met plezier gelezen. Het zit zeker in mijn rijtje beste jeugdthrillers van dit jaar.

“roes” Caja Cazemier

97890216797624/2019

Caja Cazemier, uitgeverij Ploegsma

Caja Cazemier is een bekende in de kinderboekenland. Ze heeft al tientallen titels op haar naam staan voor verschillende leeftijden. Het is leuk als een auteur voor verschillende doelgroepen kan schrijven en de verhalen ook goed kan aan laten sluiten bij de doelgroep. De personages in dit boek zijn rond de 15 / 17 jaar en voor dit boek is ze ook in gesprek gegaan met jongeren van die leeftijd. Die hebben meegedacht  en meegelezen. Hierdoor sluit het prima aan bij de lezers van deze leeftijd.

Het verhaal gaat over Yvar en Lola die in dezelfde vriendengroep en klas zitten. Samen met Maas, Kasper, Tom, Kevin, Florine, Benthe en Tess feesten ze er op los. Ze vinden het leven een groot feest en blowen, roken, drinken alcohol en nemen ballonnetjes met lachgas. Het feestvieren in het weekend en het rondhangen in de avonden doordeweeks krijgt steeds meer de boventoon waardoor er slechter wordt gepresteerd op school, sport en andere activiteiten zoals het spelen in de band ( Yvar) of het werk voor de schoolkrant ( Lola).

In het begin zijn er nog smoesjes dat het niet aan het feesten  (alcohol en drugs) ligt en ze vinden dat het er gewoon bij hoort. Benthe probeert vanaf het begin niet mee te gaan met de groepsdruk en wilt geen alcohol maar al snel zijn anderen in de groep die haar dan links laten liggen. Het siert haar dat ze voor haar mening blijft uitkomen.  Naast de enorme groepsdruk heeft ieder zijn eigen problemen. Verliefdheid, geaardheid, er bij willen horen. Het komt allemaal voorbij. De vraag is of Lola en Yvar ook voor hun mening en eigen wil uit durven te gaan komen.

De auteur laat in het nawoord weten dat tijdens het schrijven van dit boek er  ineens vele aandacht was in de media voor het toenemende gebruik van lachgas. Het is dan ook een heel actueel verhaal. Ook de personages in het boek vinden de heisa over lachgas erg groot en zien het als iets onschuldigs tot ze horen dat het niet zo onschuldig is en net als drank en wiet schade kan berokkenen. De manier waarop dit gebeurd, door zeer moraliserende ouders die de kinderen hierop wijzen weet ik niet of dat echt zal aanslaan bij een puber die los gaat maar het is wel goed dat dit in het verhaal ter sprake komt.

Jongeren van die leeftijd hebben vaak te stellen met een enorme groepsdruk, voelen zich onzeker aan de ene kant en willen hun grenzen opzoeken aan de andere kant. Dit vind je ook terug in dit verhaal vandaar dat het echt bij de doelgroep past. Ook komt de invloed van sociale media langs.  Ik denk dat jongeren in deze tijd meer te verduren hebben onder de prestatiedruk dan dat ik jong was. Ik heb het idee dat ze teveel moeten, teveel op elkaar letten en er is meer sociale druk. Uiteraard heeft elke tijd zijn ‘gevaren’ en zijn charmes maar als ik dan een boek als dit lees moet ik er niet aan denken om in deze tijd op te groeien.

Het verhaal gaat snel, in razend tempo ga je er doorheen. Net zo snel als de karakters leven en van feestje naar feestje gaan. Persoonlijk vond ik het wel op een gegeven moment veel van hetzelfde. Biertje hier, blowtje daar, spelletje met alcohol wat wel heel lang duurde, maar goed ik ben de doelgroep niet. Het perspectief ligt bij Yvar en Lola, hierdoor heb je ook bij sommige situaties twee verschillende invalshoeken en dat leest prettig en geeft het verhaal net even meer inhoud.

Het is een heftig boek en geeft goed de innerlijke strijd weer en de gevoelens van pubers die zichzelf zoeken en voor zichzelf moeten zien op te komen. Het zet aan het denken en maakt het gebruik van drank en drugs bespreekbaar.

De auteur geeft verder nog websites om betrouwbare informatie over roken, alcohol en drugs te vinden en bedankt het Trimbos-instituut voor hulp en informatie.

 

Met dank aan uitgeverij Ploegsma voor het verstrekken van het recensie exemplaar. Dit boek zal ook worden besproken voor de site Kinderboeken

” de heks van de Bergweg” Edward Hendriks

97804642702/2019 ( ebook)

Edward Hendriks, smashwords

Edward Hendriks is freelance copywriter en heeft altijd al boeken willen schrijven. In 2012 verscheen zijn eerste thriller ‘bloedgeld’, waarna er nog een drietal thrillers verschenen.  ‘de heks van de Bergweg’ is zijn eerste jeugdthriller voor lezers van 10-13 jaar.

Het laatste schooljaar is voor Kasper, Dennis, Rik en Ellie bijna voorbij. De Nerdclub zitten in groep acht en aan de ene kant kijken ze uit naar de zomervakantie maar aan de andere kant zijn ze bang  dat hun vriendenclub zal ophouden te bestaan.  Hun leraar meester Patrick geeft als opdracht een werkstuk te maken over hun grootste angsten.  Volgens de leraar is iedereen wel ergens bang voor en door dit onder ogen te zien zet je al de eerste stap om er wat aan te doen is zijn achterliggende gedachte van deze opdracht.

De vriendenclub willen eigenlijk niet eens nadenken over deze opdracht maar liever lol hebben met elkaar. Het is tenslotte bijna vakantie en eigenlijk te warm om wat te doen. Ze gaan daarom een watergevecht met elkaar aan op het kerkhof bij Kasper in de straat.  Echter zijn de twee pestkoppen Stijn en Richard er om de boel weer te verpesten en die sluiten het hek van het kerkhof waardoor ze opgesloten zitten. Ze moeten weg zien te komen en moeten daarvoor over de moestuin van mevrouw Witteveen heen. Een oude vrouw die door iedereen voor heks wordt uitgemaakt. Het blijkt zelfs dat er een heksenkerkhof moet zijn geweest onder de moestuin. Om wraak te nemen op de pestkoppen krijgen ze de hulp van de oudere buurjongen Govert  maar dat lijkt helemaal uit de hand te lopen.

‘ De heks van de Bergweg’ is een spannend avontuur wat goed past bij de doelgroep. Makkelijk taalgebruik, korte zinnen en qua belevingswereld sluit het goed aan bij deze leeftijdsgroep.  Leuk is ook dat één van de pestkoppen uit het boek continu foute woorden gebruikt  ( bijvoorbeeld coveseren in plaats van converseren) en dat een van de andere dit in gedachten elke keer verbeterd. Hierdoor zijn er af en toe grappige taalfoutjes die voorbij komen én wordt het karakter benadrukt als niet zo slim. Daarnaast vind je thema’s als vriendschap, vertrouwen, verliefdheid, onder ogen zien van je angsten terug in het verhaal. En  dat je samen sterk staat, zeker als er een mysterie moet worden opgelost.

Het verhaal loopt lekker, de spanningsopbouw is prima en het heeft goed einde. Ik had wel een beetje moeite met de cover. Ik had bij het zien hiervan een heel ander beeld van het verhaal. Al lezende valt de afbeelding wel te plaatsen maar gezien de doelgroep had ik persoonlijk zelf voor een andere cover gekozen. Deze cover doet meer volwassen en gruwelijker aan dan dat het verhaal is. Ik denk dat het een deel van de lezers af zal schrikken terwijl het verhaal juist voor een grote doelgroep geschikt is.

 

Met dank aan de auteur voor het beschikbaar stellen van het recensie exemplaar. Eerder las ik van hem de (volwassen- ) thriller het meisje van toen