9789493343978/2023
Marianne Smit, uitgeverij Palmslag
Marianne Smit publiceerde enkele verhalen en na een sabbatical in Ierland schreef zij haar debuutnovelle ‘ achter een Ierse horizon’. Een bijzonder verhaal waarbij zij zich liet inspireren door de Ierse volksvertellingen over elfen, zwarte gaten én het Ierse landschap.
Inspiratiebronnen die mij nieuwsgierig maken en aanspreken dus ik wilde deze novelle wel lezen. De bijzondere cover in mooie, warme groentinten maken het al dat je het boek wilt oppakken om je vervolgens zo’n 90 pagina’s op reis te gaan door het mooie ( en magische) Ierland.
Inhoud: Vincent van den Berg is natuurkundige, die onderzoek doet naar zwarte gaten. Zijn tweelingbroer Leo is een jaar geleden verdwenen in Ierland rond de berg Conan. Vincent is vastbesloten een zoektocht naar zijn broer te ondernemen en daar dus verzeild geraakt. In de plaatselijke herberg ontmoet hij Thoralf Witz, een (zoals hij zelf zegt) elfoloog die een eigen idee heeft over de verdwijning van Leo. De theorie van Thoralf en de vreemde gebeurtenissen laat Vincent nadenken over het leven, zijn werk met betrekking tot de zwarte gaten én hoe de elfentheorieën hierin passen.
Marianne Smit heeft een bijzonder verhaal opgeschreven. Zij heeft een prettige vertelstijl en weet de omgeving zo neer te zetten alsof je er zelf doorheen loopt. Een landschap waar je gewoon wilt zijn. Daarnaast weet zij, in de weinige pagina’s die zij tot haar beschikking heeft, de hoofdpersonages voldoende uit te werken zodat je weet wat hun drijfveren zijn.
De novelle is opgebouwd in 17 korte hoofdstukjes, heeft een handzaam formaat met prettige leesletter. Zoals gezegd een laagdrempelige woordkeuze en zinsopbouw waardoor er een prettige vertelstijl ontstaat en de lezer meeneemt vanaf de eerste pagina. De kracht van het verhaal is voor mij de beeldende omschrijvingen van de omgeving. De opbouw van het verhaal is goed en de auteur weet je vast te houden tot het einde van het verhaal. Een goed einde vind ik.
Ik vond het een prettig verhaal om te lezen, door de omschrijving had ik wat in eerste instantie wat meer magisch realisme verwacht maar eenmaal lezende kon ik mij prima vinden in de manier waarop de magie van de elfen in het verhaal is verwerkt. Slim gedaan ook, want in 90 pagina’s wil je je verhaal vertellen en kan je je geen lange introducties veroorloven omdat het tempo weghaalt en de kans loopt af te moeten raffelen aan het einde. Dat is gelukkig niet gebeurd. Een geslaagd debuut voor mij.