9789403672236/20220 selfpub
Via het OERgezellige boekenlab heb ik dit boek mogen lezen van Liesbeth Jochemsen. De pocket heeft een romantische cover en zou ik zelf niet snel oppakken. Maar door op de achterzijde te lezen dat de auteur klassieke sprookjes graag een twist geeft en een lezer benoemde dat ze de ‘horrorachtige’stukjes wel spannend vond wilde ik het toch graag lezen. Deze facebookgroep geeft je de gelegenheid een verhaal te lezen in ruil voor een recensie én het doorsturen van het boek naar een volgende lezer. Een voordelige manier om auteurs en verhalen te ontdekken.
Liesbeth Jochemsen had voor dit boekje al twee andere boeken uitgegeven en heeft meerdere korte verhalen in bundels gepubliceerd en schreef onder een pseudoniem een dichtbundel. Deze pocket is in eigen beheer uitgebracht.
Een mozaïek is een bonte verzameling van scherven die gezamenlijk een geheel vormen. Dit bundeltje bevat korte verhalen, hoofdstukjes, limericks een pamflet en een lied die gezamenlijk een geheel vormen. Personages uit het ene verhaal duiken weer op in het andere verhaal. De stukjes vallen op zijn plaats en vormen zo een mozaïek.
Hoofdfiguur is prinses Faeline. Zij is diep ongelukkig . De liefde van haar leven is verdwenen en met haar de vrolijkheid en levenslust. De koning is radeloos. Hij is op zoek naar iemand die haar kan laten lachen , als dat lukt mag die persoon met zijn dochter trouwen. Maar als er dan wat gelachen wordt, lacht de koning met kiespijn want is dat wel een geschikte huwelijkskandidaat en brengt dat een erfgenaam voort? Ondertussen wordt een jonge vrouw slachtoffer van een slechte fee, wordt er gevlucht voor een prins, zijn er pratende kikkers, biggen waarbij ledematen worden afgehakt en is er iets met kamillethee.
Kortom genoeg ingrediënten en genoeg herkenning om de klassieke sprookjes er uit te zeven en je nieuwsgierig te maken hoe alles op zijn plek gaat vallen. Al met al is het een grappige leesbare pocket geworden. Het is misschien niet al te origineel om een klassiek sprookje als basis van je verhaal te nemen. Je leent dan toch een beetje het succes van een ander. Maar de auteur heeft er wel zeker haar eigen draai aangegeven. Mijn voorkeur had uitgegaan naar alleen maar de korte verhalen. De limericks en het pamflet vond ik niet echt meerwaarde, zelfs beetje makkelijk. Het laatste hoofdstuk , de opsommingen in ‘ zoeter dan wraak’ daar zag ik wel de humor van in.
De fantasievolle , makkelijk leesbare en korte hoofdstukjes lezen in een rap tempo weg. Het is voor mij ideaal leesvoer als tussendoortje. Dat heb ik sowieso met sprookjes. En hoewel alles samenvalt laten de stukjes zich prima zelfstandig lezen.
conniesboekkies 