9789464019391/2022
Stefan Boonen is sinds 2000 kinderboekenauteur en heeft al meer dan 100 titels op zijn naam staan. Hij schrijft voor verschillende leeftijden. Mijn kennismaking met zijn werk was met het boek “ Kamp Bravo” en “Billie en zijn genen”. Daarna ben ik meer van hem gaan lezen en ik ben denk wel een beetje fan geworden van zijn werk. Na het lezen van zijn laatste boek kan ik dat beetje wel wegstrepen.
Dat boek is “ Lowie, van de vogel en de dief “, een kinderroman wat zich niet zomaar in een paar woorden laat vangen. Wat een mooi verhaal! Ik vind dit echt het mooiste boek wat ik in 2022 mocht lezen. Maar het bespreken is andere koek. Ik heb er dus eigenlijk geen woorden voor. Als je gewoon het boek gaat lezen weet je wat ik bedoel.
Lowie is een meisje, een meisje met een hoofd vol dromen. Een meisje met een fladderhart. Ze besluit om weg te lopen. Op zoek naar meer, op zoek naar iets anders, op zoek naar…. En ze loopt weg en het avontuur tegemoet.
Lowie groeit op met haar oma bij meneer en mevrouw Simmer. Haar oma werkte daar in de huishouding met haar moeder. Na de geboorte van Lowie gaat haar moeder weg. Want drie is teveel volgens de Simmers. Lowie en haar oma moeten hard werken en alles volgens vaste ritueeltjes. Als haar oma overlijd gaat het werk, en samenwonen met de gemene Simmers, steeds meer tegenstaan. Er moet meer zijn en ze loopt weg. Op haar weg ontmoet ze bijzondere mensen, leert ze over vriendschap, eerlijkheid en vertrouwen. Ze ontmoet mensen die om haar geven zoals ze is. Ze wordt opgenomen in de dorpsgemeenschap waar ze strandt en het geluk lijkt haar toe te lachen. Tot ze er achter komt dat geluk ook niet zomaar voor lief moet worden genomen. Het lijkt erop dat ze terug moet naar de Simmers maar dat wil ze niet, ze gaat nog liever dood.
Toen ik dit boek voorbij zag komen dacht ik meteen wat een mooie cover ( aan de hand van illustrator Dieter de Schutter) en bijzondere titel. De tekst op de achterzijde was zeer beknopt maar liet weten dat dit wel een bijzonder verhaal moest zijn. Het verhaal gaat van start met het stukje “ bij het einde “ en we zijn bij de uitvaartplechtigheid van Lowie. Al die mensen daar zijn om haar te gedenken. Maar gelukkig is dit niet het einde maar het begin. Het begin van het verhaal van het bijzondere, ondeugende, warmhartige meisje Lowie.
Zoals gezegd weet ik niet hoe ik dit boek moet omschrijven. Ik vind het mooi, pakkend en het heeft mij geraakt. Waarom? De manier van vertellen. Korte hoofdstukken met korte zinnen maar wel met een mooie woordkeuze. Het verhaal kenmerkt van eenvoud maar wel met mooi taalgebruik. Het is heel toegankelijk maar wel met een diepere laag. Je gaat gewoon van Lowie houden als je het verhaal leest. Lowie heeft een fladderhart maar als het boek uit is fladdert ze nog door in je hoofd. En dat is mooi. Ik heb het boek tweemaal achter elkaar gelezen en ik ga het zeker nog een keer oppakken. Stefan Boonen weet met weinig woorden en in zijn eenvoud een bijzonder verhaal te vertellen.
Het verhaal is een cadeautje om te mogen lezen.
conniesboekkies 