9789021681818/2021
Caja Cazemier ging na de middelbare school Nederlandse taal- en letterkunde studeren. Ze heeft jaren voor de klas gestaan en nu combineert ze al zo’n twintig jaar het schrijven met schoolbezoeken en is ze jongerencoach. De onderwerpen in haar boeken zijn thema’s die jongeren ( tussen de elf en zestien jaar oud) aanspreken omdat hier zelf mee te maken kunnen krijgen. Denk hierbij aan verliefd zijn, eenzaam zijn, onzeker zijn, seksualiteit, angst, pesten, rouwverwerking etc. De meeste personages zitten niet lekker in hun vel en zijn op zoek naar wie ze zijn. Door verhalen te lezen die dichtbij je staan kan je dat het gevoel geven dat je er niet alleen voor staat. Voor de auteur is dat stuk herkenbaarheid belangrijk.
In ‘vuurspuwen’ ontmoeten we Fien. Fien(15) heeft het moeilijk. Haar ouders zijn gescheiden. Haar vader is hertrouwd en ze woonde bij haar moeder. Haar moeder gaat echter samenwonen met haar vriend en zijn twee kinderen. Fien ziet dat helemaal niet zitten. Zeker niet als zij ook niet eens de kamer krijgt die ze graag wil hebben. Haar hobby, spelen bij een circus, kan ze ook niet doen omdat ze haar enkel heeft bezeerd. Het lijkt wel of alles tegen zit en ze gaat zich afzetten tegen haar ouders en de situatie en doet dan niet al te slimme dingen. Door slechte invloed van anderen gaat ze roken en stelen. De problemen van Fien worden steeds groter, er gebeurd veel in haar jonge leven. Nu maar zien hoe ze hier uit moet komen.
De titel ‘ vuurspuwen’ heeft te maken met het spelen in het circus door Fien. Als ze 16 is mag ze namelijk voor het eerst vuurspuwen, waar ze echt naar uit kijkt. Daarnaast kan je het zien als het afzetten van Fien tegen de situatie thuis en haar boosheid. De afbeelding van de cover sprak mij wel aan , althans het maakte mij wel nieuwsgierig, en dat is wat een cover moet doen.
Het verhaal zelf is in een eenvoudige, toegankelijke stijl, geschreven en je leest het in een zucht uit. Eenvoudig taalgebruik, waardoor je een breed publiek je verhaal in kunt trekken. Er gebeurd wel heel veel en er komt heel veel problematiek voorbij maar het geheel is wel wat oppervlakkig. De hoofdpersoon rolt van het een in het ander. Maar misschien is de oppervlakkigheid voor de doelgroep juist prima. Het geeft goed weer hoe moeilijk het voor een puber is om zich zomaar te moeten voegen in een nieuw gezin. Je krijgt familie erbij die je zeker zelf niet hebt uitgekozen. Dat stuk zal zeker aanspreken en misschien wel herkenbaar zijn voor de doelgroep.
conniesboekkies 