9789044841640/2021
auteur Judith Koppens, illustraties Marja Meijer, uitgeverij Clavis
Judith Koppens bracht in 2004 haar eerste kinderboek uit. Inmiddels zijn er al zo’n 50 titels van haar hand verschenen. Titels voor de allerkleinsten, voor de beginnende lezertjes en ook voor de wat oudere kinderen. Zoals dit boek voor kinderen vanaf ongeveer tien jaar. Een mooi en ontroerend verhaal over ingewikkelde en zware onderwerpen maar toegankelijk geschreven met de nodige humor en een flink portie relativeringsvermogen van de hoofdrolspelers.
Het zit Syl even niet mee. Eigenlijk vindt ze dat het haar wel heel erg tegen zit. Haar vriendje maakt het uit via Whatsapp en gaat meteen met de stomste meid van de school. En dan kan het nog erger want haar ouders gaan een paar dagen weg waardoor zij opgescheept wordt met haar jongere zusje én haar oma wordt opgenomen in het ziekenhuis. Mopperend gaat ze naar het ziekenhuis op bezoek, zich afvragend of het niet nog even erger kan. Daar ontmoet ze Sebas. Door Sebas gaat ze alles in een ander perspectief zien en merkt ze dat ook al zit het tegen dat er toch ook mooie dingen kunnen gebeuren.
Bij het lezen van het eerste stukje dacht ik, toch niet weer een boek over zo’n verliefde trien met liefdesverdriet. Zo’n verhaal wat je al tig keer hebt gelezen… Snel las ik verder en viel in één van de meest ontroerende kinderboeken die ik dit jaar heb mogen lezen. De onderwerpen zijn rauw maar door het te relativeren, humor te gebruiken en dichtbij de belevingswereld van de jonge lezer te blijven beleef je het heel anders. De auteur weet de lezer te raken, te ontroeren , maar zeker ook je te laten glimlachen van de mooie en grappige momenten in het verhaal. Ziek zijn en de dood lijken soms ver van je bed maar kunnen heel dichtbij zijn. De auteur heeft zich goed kunnen inleven en zo heel realistisch door de ogen van een kind dit verhaal neer kunnen zetten.
Als lezer kan je niet meer stoppen en wil je weten hoe het verder gaat met Syl en Sebas. Als dan het onvermijdelijke einde van het boek nadert is het even slikken want het is een einde om een traan bij weg te pinken.
Geraakt door een mooi verhaal , een verhaal met een lach en een traan.
Mooi gedaan.
conniesboekkies 