Leesclub voor twee : Veronique en ik lazen “zwarte lieveling” van Susanne Koster

9789044831375/2017

Susanne Koster, uitgeverij Clavis

Zowel Veronique als ik hebben het boek Zwarte lieveling van Susanne Koster mogen lezen. Allebei waren we hier behoorlijk van onder de indruk. Het is ook een heftig onderwerp wat hopelijk door dit soort verhalen uit de taboesfeer mag komen en bespreekbaar wordt. Wij vonden beiden dat het boek daarom extra onder de aandacht mag worden gebracht en besloten een “leesclub voor twee” item hierover te plaatsen.

Waar gaat het boek over?:

Zwarte lieveling is onderdeel van “ de oneindigheidstrilogie”over mishandeling, hoop en oneindige liefde. De hoofdrol is voor Saskia die veertien jaar oud is als ze in een kindertehuis terechtkomt. Na jarenlange mishandeling door haar stiefvader weten haar oom en tante haar daar te krijgen. Het is moeilijk voor haar om zich veilig te voelen bij vreemden ook al hebben die het beste met haar voor. Haar zusje is al eerder uit huis geplaatst maar daar heeft ze geen contact meer mee. Ook haar stiefbroertje mist ze vreselijk. Het duurt lang voordat ze iemand in vertrouwen durft te nemen. Ze wordt achtervolgd door haar gevoelens en herinneringen aan de periode met haar stiefvader. Die herinneringen komen op als kleuren, hoe enger hoe zwarter. Ze besluit dat ze dit niet langer wil en knokt voor een eigen leven wat niet meer onder invloed is van de man die haar leven heeft verwoest.

Hoe vind je de cover van het boek ? Vind je die goed gekozen? Spreekt die je aan?

V: De cover van het boek vind ik erg goed gekozen. Het meisje kijkt je recht aan en het raakt je in je ziel.

C:De cover vind ik erg mooi. Emotie spat er vanaf en je wilt niets liever dan weten wie dat meisje is.

 Vind je de tekst op de achterflap voldoende? Of juist teveel of te weinig informatie?  Maakt het je nieuwsgierig om het boek te willen lezen?

V: Het is voldoende en het geeft niks weg over het plot. Sommige zinnen zijn bijna poëtisch en maken je nieuwsgierig naar het verhaal.

C: Ik sluit mij aan bij Veronique. Precies genoeg tekst. Een achterflap moet nooit te lang zijn. Een paar zinnen die de nieuwsgierigheid prikkelen is voldoende.

 Heb je eerder boeken /verhalen van deze schrijfster gelezen? Zo ja, was dat de reden om dit boek ook te lezen of had je gezien de thematiek het boek toch wel opgepakt?

V: Ik kende Susanne Koster niet, maar ik ben eigenlijk wel benieuwd of ze nog meer geschreven heeft. Haar schrijfstijl smaakt naar meer!

C: Ik heb “lege kamers”  gelezen over een meisje met psychoses. De schrijfster liet je een kijkje in het hoofd van de hoofdpersonage nemen en wist de problematiek zo goed bij mij binnen te brengen dat ik al snel wist dat ik meer van haar wilde lezen. Voor mij zeker een reden om dit boek op te pakken.

 Hoe vind je het om een boek te lezen met dit thema? Vind je het juist goed dat de schrijfster dit oppakt of vind je dat er al teveel van dit soort verhalen zijn?

V: Het thema is heftig, maar Susanne brengt het op zo’n manier dat het onderwerp bespreekbaar wordt gemaakt. Het is goed om aan deze thematiek aandacht te besteden en Susanne draagt hier op een goede manier aan bij.

C; Het is een pittig en moeilijk thema. Maar de schrijfster heeft een drempel weg weten te nemen en een boek geschreven dat  zowel jongeren als ouderen als ouderen zal aanspreken. Een onderwerp wat aandacht nodig heeft. Helaas kunnen er nooit genoeg van dit soort verhalen zijn omdat het bespreekbaar moet zijn en blijven.

Hoe vind je het verhaal zelf? Kloppen de verhaallijnen, loopt het verhaal lekker? Leest het prettig?

V: Het verhaal leest lekker weg. De schrijfstijl van Susanne is heel fijn. Het is geen ingewikkeld verhaal. Sommige vergelijkingen vond ik heel mooi gevonden.

C: Susanne Koster heeft een heel prettige en toegankelijke stijl. Het verhaal is goed te volgen, mooie spanningsopbouw en weet je te raken.

 Zijn de personages goed uitgewerkt? Is er een karakter waar je veel sympathie voor hebt of juist niet?

V: Ik vond Saskia een levensecht personage. Ze heeft veel emoties en je leert haar echt kennen. Ik wilde haar troosten! Minder sympathie had ik voor haar stiefvader… Die man haalde het bloed onder mijn nagels vandaan.

C: Ja, de hoofdpersoon wordt goed uitgewerkt en ook de andere meiden uit het huis  komen ook goed uit de verf. Karaktertrekjes die heel herkenbaar kunnen zijn. Wat ik jammer vond was dat er wat oubollige namen werden gebruikt maar dat is persoonlijk. Uiteraard is de stiefvader de boosdoener maar ik kon voor de moeder ook geen sympathie opbrengen. Dat je je partner boven je kinderen stelt en ook nog eens aan een kind met die man begint terwijl je dochters geen leven hebben dat is voor mij onbegrijpelijk. Dat het gebeurt is helaas waar maar ik blijf het bijzonder vinden.

Vanaf welke leeftijd zouden lezers dit op kunnen pakken?

V: Ik denk dat dit boek geschikt is voor de jonge lezer, maar eigenlijk kan een volwassene het boek ook goed lezen. Ik denk niet dat hier een leeftijd aan verbonden zit.

C: Jongeren vanaf de brugklas tot …. welke leeftijd dan ook.

Ben je nieuwsgierig naar de rest van de trilogie? Wil je lezen?

V: Ja! Het is een heftig thema en ik ben benieuwd hoe andere schrijvers hiermee omgaan.

C: Ik ben zeker benieuwd naar de rest van de trilogie! ( en andere verhalen van deze top schrijfster !

Is er iets wat je gemist hebt in het verhaal of was er iets wat je er uit zou willen laten?

V: Ik vind het boek prima zo. Ik miste niks, maar zou ook niks toevoegen. Dan gaat de ‘echtheid’ van dit verhaal misschien weg.

C: Naar mijn idee is het boek ook prima zo. Er moet immers ook nog stof over blijven voor de andere twee delen.

 Onze mening over het verhaal:

V: Zwarte lieveling is een boek met een heftig thema dat je raakt en je niet meer loslaat.

C: Een confronterend verhaal over kindermishandeling dat hopelijk aanzet tot actie over te gaan als je kindermishandeling vermoedt of als je in zo’n situatie zit, je weet dat je niet alleen staat en je er uit kan komen.

Lees de volledige recensies van Veronique  en die van mij op onze blogs.

De afbeelding van de cover van het boek komt van de site van de uitgeverij.