Interview Mark van Dijk

Mark van Dijk (1979) debuteerde  in 2010 met de Young Adult thriller “kwade geest”. In 2012 kwam de thriller “bloeddorst”uit, wat ik in één zucht uit las. Weer twee jaar later was daar zijn eerste kinderboek. Samen met Femke las ik het boek en maakte we een recensie voor Boekenbijlage. Een spannend kinderboek wat in deze Kinderboekenweek eigenlijk niet mag ontbreken, vandaar dat ik deze recensie achter het interview plaats.

Mark is een veel-lezer en boekenverzamelaar en net als mij leest hij allerlei genres met plezier. Toen ik hem op Castlefest even sprak hoorde ik dat er volgend jaar weer een heel ander soort boek van hem kan worden verwacht en dat er ook al een idee was voor een volgend kinderboek!

Hier het interview met Mark:

*Na je twee horrorboeken kwam er dit spannende kinderboek. Zag je dit als een uitstapje of kunnen we nog meer kinderboeken van je verwachten?

Het was bedoeld als uitstapje. Vooral omdat het aanvankelijk een verhaal was dat me had vastgegrepen en me niet meer losliet. Maar nu Poleeria eenmaal bestaat en ik bijna al haar bewoners persoonlijk ken, dringen zich allerlei nieuwe en spannende avonturen aan me op. Daardoor komt er dus zeker een tweede deel en waarschijnlijk komen er nog wel wat delen achteraan.

*Vind je het moeilijker om te schrijven voor kinderen en je te verplaatsen in hun wereld of ging dat je natuurlijk af?

Allebei wel een beetje. Het ging me makkelijk af in de zin van dat ik het erg leuk vond om zo te schrijven, maar het was soms ook lastig om de juiste toon vast te houden en het niet te eng te maken. Van te voren had ik besloten dat het verhaal meer avontuurlijk dan eng moest worden en het kostte soms wat moeite om dat zo te houden. In het volgende deel wil ik het juist andersom doen, zodat ieder verhaal een eigen identiteit krijgt.

*Heb je bewust gekozen voor deze leeftijdsgroep om voor te schrijven of zou je ook voor een andere leeftijd een keer wat willen schrijven?

Deze leeftijdscategorie had ik wel van te voren voor ogen. Mijn eerste boek “Kwade Geest” is een young adult, dus ook weer een andere leeftijdsgroep. Zo probeer ik alle hoeken van het verhalen schrijven uit en hoop ik te blijven hangen in een hoek de me erg bevalt. Dat gaat niet lukken, want tot nu toe vind ik alle groepen even leuk. Juist omdat ze soms zo ver uit elkaar liggen.

*Kinderen zullen meer dan volwassenen op het uiterlijk van een boek afgaan. Hoe was de samenwerking met de ontwerper van de cover van je boek ‘de poldergruwel’? Was het precies wat je voor ogen had?

Jazeker! De vormgever begreep precies wat ik bedoelde en samen met de illustrator hebben we er met ons drieën een schitterend boek van gemaakt.

*Zijn recensies belangrijk voor je of is heb je als een boek naar je zin af is dat het wel goed is? Is de mening van een kind over je boek belangrijker dan die van een volwassen recensent?

De recensies zijn wel belangrijk, maar niet super belangrijk. De meeste waarde hecht ik aan recensies van lezers, of die nu klein of groot zijn. De recensies van kranten en internetsites vind ik daaraan ondergeschikt. Maar een slechte recensie is natuurlijk altijd waardeloos om te krijgen. Je hebt een hoop tijd en energie in een verhaal gestoken en het is nooit leuk als iemand het eindresultaat dan niet mooi vindt. Ik weet best dat iedereen een eigen smaak heeft en dat het niet persoonlijk is, maar toch blijft het lastig. Gelukkig heb ik weinig recht tot klagen, wat dat betreft.

*Denk je dat je (kinderboeken-) schrijver bent of kan iedereen dat leren?

Ik denk dat je het moet zijn. Dat je het in je hart moet voelen. De techniek en de stijl kun je leren. Net als met brood: Iedereen kan brood bakken, maar het lekkerste brood komt van degenen die met passie bakken.

*Is er iets waar elke kinderboek aan zou moeten voldoen voor jouw gevoel ?

Dat hangt van het genre af. Bij het één draait alles om fantasie en bij het ander draait het om de boodschap. Het is maar net wat de schrijver of schrijfster wil bereiken; kennis of vermaak. Soms beide.

*Wat was jouw favoriete kinderboek toen je jong was ?

Koning van Katoren, van Jan Terlouw. Lekker avontuurlijk.

*Wat voor soort boeken las je toen ?

Ik verslond de Kameleonboekjes. Ik heb ze nog steeds allemaal. Ook las ik alles van Roald Dahl en vond ik de verhalen van Madelief erg leuk. Ook de wat zwaardere verhalen vond ik mooi, zoals Alleen op de Wereld en Oliver Twist.

*Heb je een kinderboekenschrijver die je bewondert of is er een kinderboek waarvan je denkt “had ik die maar geschreven? “

Er zijn er heel veel die respect afdwingen. Om Paul van Loon kan niemand meer heen, hoewel ik nog nooit iets van hem gelezen heb. Hij was een beetje van na mijn tijd, zeg maar. Ook Mel Wallis de Vries en Helen Vreeswijk heb ik bij de groten staan. Met jureren bij de Nationale Voorleesdagen in de Bibliotheek werden de boeken van deze twee schrijfsters toch bovengemiddeld vaak voorgelezen. Dan besef je als beginnend kinderboekenschrijver dat daar iets te leren valt.

*Welk kinderboek is voor jouw het “Kinderboek allertijden “ en zou je elk kind aan willen raden ?

Dan toch “A Christmas Carol” of zoals de Nederlandse titel luidt: Een Kerstlied. En laat het toeval nou net willen dat er eind volgend jaar een verschrikkelijk mooie editie komt voor alle leeftijden! Het is het eerste boek uit een serie van vijf. Charles Dickens heeft voor de gezellige decembermaand namelijk niet alleen A Christmas Carol geschreven, maar ook nog vier andere schitterende eindejaarsverhalen. Vanaf volgend jaar moet er ieder jaar een deel uitkomen, waarbij de vertaling van mijn hand is en illustrator René Hazebroek (dezelfde die Het Mysterie van de Poldergruwel heeft geïllustreerd) bij ieder boek hele mooie tekeningen heeft gemaakt.

Ook nieuwsgierig geworden naar het boek van Mark? Lees hier de recensie die eerder is verschenen op http://www.boekenbijlage.nl :

Vier meisjes van rond de 10 jaar beleven een spannend avontuur . Kim, Inge en de tweeling Zoë en Esmee blijven slapen op de boerderij van Kims ouders. ‘s nachts zien ze een mysterieus lichtje en gaan op onderzoek uit. Het lichtje brengt ze naar Poleeria: een wereld waarin alle beesten pratende boerderijdieren zijn en vrolijke kleuren hebben. Al snel blijkt dat het niet zo’n vrolijke boel is in Poleeria. De Poldergruwel, een afschuwelijk monster, is het land binnen gedrongen. Hij heeft de Boer en Boerin van Poleeria in de kerkers van hun kasteel opgesloten. Bovendien beschermt hij zichzelf met een griezelig leger dat uit geesten bestaat.Het lot van Poleeria ligt in handen van de meiden en ze besluiten de dieren te helpen. Ze gaan op zoek naar de Poldergruwel en zijn leger, komen in een labyrint, moeten de Boer en Boerin bevrijden en de Poldergruwel verslaan!

Het is Mark van Dijk gelukt om naast een spannend avonturenverhaal vol fantasie ook de nodige humor in het boek te verwerken. De dieren hebben sterke karakters waardoor ze ook heel grappig worden. Het verhaal wordt door de humor niet te eng voor de wat jongere lezers. Het leest vlot en een paar moeilijke woorden/uitdrukkingen worden met een voetnoot van de schrijver toegelicht. Verder is het woordgebruik goed voor tienplussers en de zinnen zijn meestal kort en goed te volgen.

De vijfentwintig hoofdstukken hebben allen een goed passende titel en zijn ook kort gehouden waardoor ze voor de wat moeizamere lezers goed te doen is.
De vrolijk gekleurde illustraties van René Hazenbroek passen goed bij het verhaal al had ik zelf bij de Poldergruwel een heel ander figuur in gedachten.
Gelukkig laat het verhaal verder genoeg aan de eigen fantasie over! Een spannend avontuur voor kinderen van rond de tien jaar.

Femke Schelvis (11 jaar):

Na het lezen van de titel en de achterkant leek het me wel een lekker eng boek. Het verhaal vind ik goed en het is een goed avontuur, soms spannend en soms weer grappig. De dieren kunnen praten en geven vaak grappige antwoorden aan de meisjes uit het boek. De plaatjes van de dieren vond ik ook leuk alleen die van de mensen niet. Die hadden vierkante gezichten en dat vond ik niet mooi, ook zagen ze er anders uit dan ik zelf had verzonnen. Ik vind het wel jammer dat het niet echt griezelig of eng is. Wat je wel hoopt met een Poldergruwel. Het is niet moeilijk om te lezen en ik denk dat het een goed boek is voor kinderen die wat jonger zijn dan ik of die niet zo vaak lezen.

Ik wil Mark van Dijk bedanken voor zijn medewerking.