Vandaag, 21 september, is door de WHO (wereld gezondheid organisatie) uitgeroepen door Wereld Alzheimer Dag. Deze internationale dag alarmeert overheden over dementie als een ernstige gezondheidskwestie omdat de wereld vergrijst.
Dementie is een hersenaandoening waarbij iemand langzaam maar zeker volledig afhankelijk wordt van de zorg van anderen. De belangrijkste en meest bekende oorzaak is de ziekte van Alzheimer. In Nederland lijden ruim 250.000 mensen aan dementie.Door de toenemende vergrijzing zal dit aantal komende tijd verdubbelen.
De ziekte Alzheimer is in 1910 vernoemd naar de Duitse arts Alois Alzheimer (14 juni 1864 – 19 december 1915). Hij beschreef in 1906 het ziektebeeld van zijn patiënte Auguste Deter. Zij had problemen met haar geheugen en na haar overlijden – op 56-jarige leeftijd – onderzocht Alzheimer haar hersenen. Naast atrofie (het verschrompelen van de hersenen) vond hij zogenoemde plaques (eiwitafzettingen) en tangles (kronkels), die nog steeds als karakteristiek gelden voor de naar hem vernoemde ziekte.
Stichting Alzheimer Nederland helpt dementerende mensen en hun familie te leven met dementie. Met voorlichting en hulp aan patiënten, familie en directe verzorgers. Hierbij spelen de bijna vijftig regionale afdelingen en meer dan 1.500 vrijwilligers een belangrijke rol. Alzheimer Nederland behartigt collectieve belangen en subsidieert wetenschappelijk onderzoek naar dementie.
afbeelding op poster Alzheimerstichting: het beeld op de poster van de kale man met zijn bril op het achterhoofd is een beeld wat verwarring oproept. Een treffende manier om het gevoel en de emoties die bij dementie spelen over te brengen.
Boeken over Alzheimer:
Naast alle studieboeken verschijnen er steeds meer mooie romans, verhalen en zelfs boeken voor kinderen over dit onderwerp. Ik wil uit het grote aanbod een paar titels naar voren halen.
Mijn eerste boek wat ik las over dementie was “Hersenschimmen” van Bernlef. Het boek verscheen in 1984 en twee jaar later als ik het voor mijn schoollijst. Het is inmiddels verfilmd en in 2010 verscheen de 50e druk. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van de ik-persoon Maarten Kleink een 71-jarige man die begint met dementeren. He tmooie van dat boek vond ik dat niet alleen het geheugen van Maarten slechter wordt en zijn beleving wordt verteld maar later wordt het boek ook warriger en fragmatischer om dit goed weer te geven. Het boek maakte zeer grote indruk op mij.
De laatste periode heb ik veel gelezen over dit onderwerp, ook omdat het mijn beroepsmatige interesse heeft.
Dit voorjaar las ik het schitterende boek van Matthew Thomas ” we zijn onszelf niet” voor Boekenbijlage. Eileen, getrouwd met Ed, denkt dat haar man een midlife crisis heeft omdat hij zo ‘raar’ doet. Ed, een briljante wetenschapper, heeft echter last van vroege Alzheimer. Zijn vrouw en zoon zien hem wegglijden in dementie. Het is zeer realistisch geschreven. Door de dagelijkse gang van zaken te beschrijven en zo dicht bij de karakters te blijven krijg je een duidelijk beeld van de sluimerende ziekte van Ed en hoe die bepalend is voor zijn gedrag en hoe dat terugslaat op zijn vrouw en zoon.
De verwerkingsfases (ontkenning, marchanderen, woede, verdriet, aanvaarding) komen allen langs en ook de fases van dementie komen heel goed naar voren.
Een luchtiger boek over dementie is ‘de vergeetclub’ van Niterink. Hierover heb ik een recensie geplaatst op mijn blog. Niterink weet op grappige wijze, o zo herkenbare situaties te beschrijven die ze mee maakt op de afdeling kleinschalig wonen waar haar moeder naar toe is verhuisd.
Als laatste wil ik nog even dit mooie prentenboek naar voren brengen. “Oma mag ik het mijn pop terug?” een grappig en ontroerende boek over Fien en haar oma. Fien ziet dat haar oma ouder wordt, maar zich steeds meer als een kind gedraagt. Als fien tijdens een bezoek haar pop bij oma op schoot zet, wil ze de pop niet meer loslaten. Oma vergeet nu wel heel erg veel, denkt Fien…
De link naar de volledige recensie naar het boek “we zijn onszelf niet ” vind je hier:
recensie “oma mag ik mijn pop terug? “:
https://conniesboekkies.wordpress.com/2015/04/13/oma-mag-ik-mijn-pop-terug-mark-haayema/
recensie”vergeetclub”;
https://conniesboekkies.wordpress.com/2015/05/14/de-vergeetclub-tosca-niterink/
De afbeelding van het affice is van de Alzheimer Stichting.
De foto van de cover van ‘wij zijn onszelf niet” komt van de site van de uitgeverij .
conniesboekkies 
Pingback: Overzicht berichten | conniesboekkies